همه علیه بایدن
بایدن و ترامپ درباره ایران چه گفتند؟
در حالی که ایران روز جمعه ۸ تیرماه برابر با ۲۸ ژوئن انتخابات ریاست‌جمهوری خود را برگزار کرد، پنجشنبه ۷ تیرماه برابر با ۲۷ ژوئن هم اولین مناظره‌های انتخاباتی میان بایدن-ترامپ برگزار شد. مقامات جمهوری اسلامی به نیوزویک گفتند که اظهارات مطرح‌شده در اولین مناظره انتخاباتی سال ۲۰۲۴ بین رئیس‌جمهور فعلی (بایدن) و قبلی (دونالد ترامپ) اهمیت چندانی نداشت. این مناظره در زمره یکی از بحث‌برانگیزترین مناظره‌ها در تاریخ ایالات‌متحده بود، به‌طوری که بسیاری از ناظران به دشواریِ رئیس‌جمهور فعلی در ارائه سخنانی منسجم اشاره کردند، در حالی که رقیب هم به ارائه واقعیات نادرست متهم شد. اما پیش از پرداختن به این مسئله که این نامزدها در مورد ایران چه گفتند، لازم است فضای مناظره‌ها و برداشت‌هایی که در مورد دو رئیس‌جمهور وجود دارد توصیف و ترسیم شود، سپس به مسئله ایران بپردازیم.
در حالی که ایران روز جمعه ۸ تیرماه برابر با ۲۸ ژوئن انتخابات ریاست‌جمهوری خود را برگزار کرد، پنجشنبه ۷ تیرماه برابر با ۲۷ ژوئن هم اولین مناظره‌های انتخاباتی میان بایدن-ترامپ برگزار شد. مقامات جمهوری اسلامی به نیوزویک گفتند که اظهارات مطرح‌شده در اولین مناظره انتخاباتی سال ۲۰۲۴ بین رئیس‌جمهور فعلی (بایدن) و قبلی (دونالد ترامپ) اهمیت چندانی نداشت. این مناظره در زمره یکی از بحث‌برانگیزترین مناظره‌ها در تاریخ ایالات‌متحده بود، به‌طوری که بسیاری از ناظران به دشواریِ رئیس‌جمهور فعلی در ارائه سخنانی منسجم اشاره کردند، در حالی که رقیب هم به ارائه واقعیات نادرست متهم شد. اما پیش از پرداختن به این مسئله که این نامزدها در مورد ایران چه گفتند، لازم است فضای مناظره‌ها و برداشت‌هایی که در مورد دو رئیس‌جمهور وجود دارد توصیف و ترسیم شود، سپس به مسئله ایران بپردازیم.
مناظره بایدن: بدترین عملکرد در تاریخ ایالات‌متحده
«ژاکوب هیلبرون»، سردبیر مجله «نشنال اینترست» از «گل به خودی» سخن می‌گوید. جو بایدن و مشاورانش خواستار مناظره زودهنگام با دونالد ترامپ بودند که قرار بود کارزار انتخاباتی را تغییر دهد. البته چنین هم شد. بایدن دستاوردی غیرمعمول به دست آورد: ارائه بدترین عملکرد مناظراتی در تاریخ مدرن آمریکا. به‌جای اینکه بایدن توپ را به زمین ترامپ بیندازد، این ترامپ بود که توپ را به زمین بایدن انداخت و او را به کنج رینگ فرستاد. بایدن تردیدها در مورد توانایی خود برای دوره دوم ریاست‌جمهوری را کنار نزد بلکه دوباره آنها را بزرگ کرد. اکنون واضح شده که بایدن هرگز نمی‌بایست دوباره نامزد می‌شد، بلکه می‌بایست به تعهد اولیه خود برای تبدیل شدن به یک «رئیس‌جمهور انتقالی» پایبند می‌ماند. با وجود تمام تمرکز بر روی غرور ترامپ، بدیهی به نظر می‌رسد که بایدن نیز از نوعی مصیبت رنج می‌برد. رابرت کِیگِن استدلال کرده است که آمریکایی‌ها به آهستگی به سوی استبداد می‌روند. مهم‌ترین پرسش برای دموکرات‌ها این است که آیا می‌توان بایدن را متقاعد کرد که از نامزدی‌اش برای دور دوم کناره بگیرد یا به‌طور معجزه‌آسایی کارزار خود را جان تازه‌ای می‌دهد.
هیلبرون بر این باور است که بایدن خمیده بود و قادر به حمله نبود، چه رسد به دفاع از خود. او زمزمه‌های بی‌ربط می‌کرد، تلوتلو می‌خورد و از هم فروپاشید. صدایش تند بود و در بیشتر مواقع گویی زمزمه می‌کند و صدایش شنیده نمی‌شد. بایدن در حالی که با دهانی باز به دوردست‌ها خیره شد، مجسمه‌های مومی موزه «مادام توسو» را به ذهن متبادر می‌کرد. اگر بایدن در سخنان آغازین خود بحث را به فجایع زنجیره‌ای اولین دوره ریاست‌جمهوری ترامپ سوق می‌داد و تصویری از آن ارائه می‌داد می‌توانست ترامپ را در حالت تدافعی قرار دهد. بایدن با نامزدی رقابت می‌کرد که در روز اول ریاست‌جمهوری خود اعلام کرده بود که می‌خواهد دیکتاتور شود. او به جای تحقیر ترامپ، به سخنانی پرداخت که رمزگشایی از آن تقریباً غیرممکن بود. بایدن در مقطعی از مناظره گفت: «ما بالاخره مدیکر را شکست دادیم.» با چنین بحثی، این مناظره به یک همه‌پرسی درباره بایدن تبدیل شد، نه ترامپ.
شاید تیم بایدن شایسته سرزنش باشد. آیا آنها او را از واقعیت آگاه کردند؟ آیا بایدن سعی می‌کرد دانش‌آموز حرف‌شنو و مثبتی باشد و معلم را با درک جزئیاتش تحت تاثیر قرار دهد؟ به نظر چنین نبوده است. بایدن پس از مناظره گفت: «مناظره با یک دروغگو سخت است.» بدون شک چنین است. اما وظیفه بایدن این بود که نشان دهد ترامپ در شب مناظره دائماً دروغ می‌گفت و آن را با سابقه خودش مقایسه کند. سی‌ان‌ان اشاره می‌کند که ترامپ در این مناظره ۳۰ ادعای نادرست مطرح کرد. او در مورد سقط جنین دروغ گفت. در مورد اوکراین دروغ گفت. در مورد کسری بودجه و کسری تجاری دروغ گفت. در مورد اینکه بایدن از سیاه‌پوستان به‌عنوان «سوپر شکارچیان» یاد کرد، دروغ گفت. در مورد نانسی پلوسی، گارد ملی و ۶ ژانویه دروغ گفت و... . بایدن می‌دانست که ترامپ به‌راحتی آب‌خوردن دروغ می‌گوید. اما او به طرز غم‌انگیزی برای مقابله با جریان بی‌وقفه دروغ‌های ترامپ آماده نبود.
تشکیلات دموکرات چند روز آینده باید به این فکر کنند که آیا باید افرادی مانند «کاملا هریس» (معاون رئیس‌جمهور)، «گاوین نیوسام» (فرماندار کالیفرنیا) یا «جاش شاپیرو» (فرماندار پنسیلوانیا) را جایگزین بایدن کنند یا خیر. هریس تنها کسی است که اعتبار ملی دارد و پس از مناظره سعی کرد از بایدن دفاع کند. با این حال، کناره‌گیری بایدن یک پیروزی بزرگ برای ترامپ محسوب می‌شود و تنها کسی که احتمالاً می‌تواند بایدن را متقاعد به خروج از دور رقابت‌ها کند، بانوی اول «جیل بایدن» است.
آیا بایدن به‌راستی مناسب ریاست‌جمهوری است؟
بیشتر اقدامات یک رئیس‌جمهور و بسیاری از حرکات یک نامزد ریاست‌جمهوری با دقت طراحی و برنامه‌ریزی شده است. به همین دلیل است که گاف‌ها -که معمولاً از لحظات غیرمنتظره یا بداهه‌پردازی‌های غیرمنتظره ناشی می‌شوند- در کارزارها بسیار بزرگ جلوه می‌کنند. مناظره پنجشنبه‌شب ریاست‌جمهوری دقیقاً چنین بود. «داگ باندو»، از اعضای ارشد موسسه کاتو و دستیار ویژه سابق رئیس‌جمهور رونالد ریگان، در مقاله‌ای در «نشنال اینترست» نوشت، بحث‌های واقعاً اساسی وجود نداشت. هر دو نامزد آدم‌هایی ولخرج هستند، اگرچه جو بایدن به‌طور قابل توجهی بدتر است. او سیاستمداری است که از نظر مالی عنان از کف داده و ایالات‌متحده را در مسیر کسری دو تریلیون‌دلاری سالانه قرار داده است. بدون تغییر جدی در سیاست، بدهی فدرال می‌تواند تا اواسط قرن دو برابر تولید ناخالص داخلی آمریکا شود. هر دو نامزد متعهد به اداره جهان بدون توجه به هزینه‌ها و خطرات و تکیه بر اتحادهای گران‌قیمت و قدیمی واشنگتن هستند. با این حال، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق، حداقل گاهی از دوستان ارزان‌قیمت و موج‌سوار آمریکا انتقاد می‌کند. وضعیت بین‌المللی امروز بدتر از زمان روی کار آمدن بایدن است، اما ادعای ترامپ مبنی بر اینکه اگر او [ترامپ] همچنان رئیس‌جمهور بود، جنگ رخ نمی‌داد، چیزی بیش از واقعیت خیالی نیست. در واقع، ترامپ حتی به طرز خطرناکی نسبت به بایدن، علاقه‌مند به اسرائیل و عربستان سعودی بود.
به جای بحث اصلی، تنها چیزی که در واشنگتن در مورد آن صحبت می‌شود، «پیرمرد سردرگم» است. عملکرد بایدن یک فاجعه بود. این بدان معنا نیست که انتخابات لزوماً شکست‌خورده است. چهار ماه به «پیرمرد دیوانه سابق زمان زیادی می‌دهد تا با یادآوری تمایلات سیاسی معتدل به مردم بگوید که چرا ترامپ نباید چهار سال دیگر در مسند قدرت باشد. اما چند نکته مهم در اولین مناظرات وجود داشت». شاید بتوان از «اختلاف نظر در سیاست خارجی» میان دو رئیس‌جمهور سخن گفت که در زیر به طور مختصر به آنها اشاره می‌شود:
یکم- اولین موردی که تا حد زیادی در گفت‌وگوهای مربوط به پیرمردی بایدن، گیج‌آلود بودنش و... گم شده، این است که ترامپ به‌طور شگفت‌انگیزی خویشتن‌دار بود. مطمئناً این امر تا ۵ نوامبر ادامه نخواهد داشت. با این حال، ترامپ از تکرار عملکرد فاجعه‌بار خود در چهار سال پیش که در آن قوانین توافق‌شده را نادیده گرفت اجتناب و به بایدن حمله لفظی کرد. ترامپ می‌تواند به توصیه‌ها گوش دهد، حداقل در مورد پیروزی در انتخابات. این بدان معناست که او ممکن است یک کمپین متمرکزتر و هوشمندانه‌تر را تا ماه نوامبر راه بیندازد.
دوم- اینکه بایدن شایسته ریاست‌جمهوری نیست. این برای مدتی مشهود بوده است. اکنون، ناتوانی او از یک «اتهام سیاسی» می‌تواند به «مضحکه» تبدیل شود. هرگونه زمزمه یا تلوتلو خوردن آینده در پرتو عملکرد پنجشنبه‌شب او تفسیر خواهد شد. اگر پیش از این آنقدر ضعیف به نظر نمی‌رسید اما اکنون چنین خواهد بود. این البته به این معنا نیست که بایدن قادر به تصمیم‌گیری جدی نیست بلکه به این معناست که حداقل به صورت فیزیکی شایسته مهم‌ترین و این پرمشقت‌ترین شغل جهان نیست. همه می‌دانند که وضعیت او در آینده بدتر خواهد شد و اینکه او چهار سال دیگر رئیس‌جمهور بماند، بسیار ناباورانه است. بایدن در اولین مناظره به طور چشمگیری نقص‌های جسمی و روانی خود را به ملت نشان داد. اینکه هریس بگوید بایدن خوب عمل کرد مسئله‌ای بی‌ربط است. کدام آمریکایی معتقد است که این مرد می‌تواند راه‌حل‌هایی برای هزینه‌های کنترل‌نشده، افزایش بدهی‌ها و تورم شدید و همچنین بحران‌هایی که سیستم‌های آموزشی، مهاجرتی و بهداشتی ما را تضعیف کرده و می‌کند، بیابد؟ مسائل خارجی هم مزید بر علت است.
سوم- بدتر از همه برای بایدن این است که اکنون این حامیانش هستند که علناً شایستگی او را برای ریاست‌جمهوری زیر سوال می‌برند. تا پنجشنبه‌شب، ادعاهای جمهوریخواهان در مورد ناتوانی‌های وی را می‌شد اغراق‌آمیز توصیف کرد یا به دلایلی رد کرد، اما آن شب ده‌ها میلیون آمریکایی این دو نامزد را بدون فیلتر دیدند. بنابراین، دموکرات‌های وحشت‌زده بیشتر از جمهوریخواهان سرخوش برای پیشبرد داستان تلاش خواهند کرد. «بایدنکرات»ها باید تلاش کنند تا به حامیان وی اطمینان دهند که نامزدی او بدون مشکل است. اما دموکرات‌های ناامید نه‌تنها به او رای نمی‌دهند، بلکه ممکن است پول و زمان را برای انتخاب نامزد دیگر دموکرات هزینه کنند. بحث جایگزینی، بحث اساسی خواهد بود. بدیهی است که همه اینها به نفع ترامپ است. با این حال، 18 هفته هنوز زمان زیادی در سیاست است. ترامپ ممکن است اشتباه دراماتیکی انجام دهد. یا ممکن است بایدن -به معنای واقعی کلمه و همچنین به‌صورت مجازی- سقوط کند و باعث تغییر در نامزد دموکرات‌ها شود.
چهارم- با تمام این تفاصیل، اظهارنظراتِ پس از مناظره بیشتر بر عملکرد وحشتناک و نزولی بایدن و دروغ‌های ترامپ متمرکز بود. چند موضوع سیاست خارجی از سوی دو نامزد مطرح شد، اما چشم‌انداز پنجشنبه‌شب پیامدهای گسترده‌تری برای نقش آمریکا در جهان دارد. به طور خاص، پرزیدنت بایدن خاطرنشان کرد که هیچ نیروی نظامی ایالات‌متحده در جنگ‌های خارجی در دوره او کشته نشده است. بایدن برای پایان دادن به جنگ ایالات‌متحده در افغانستان -طولانی‌ترین جنگ در تاریخ ما- شایسته تقدیر است. در حالی که 13 سرباز آمریکایی در آگوست 2021 کشته شدند، در حالی که ماموریت در افغانستان به پایان می‌رسید، اما اکنون هیچ سربازی در آنجا نمی‌میرد. بایدن همچنین از همان ابتدا متعهد شد که نیروهای آمریکایی مستقیماً در جنگ اوکراین شرکت نخواهند کرد و البته این‌طور نبوده است. در مقابل، ترامپ، بایدن را به خاطر عقب‌نشینی از افغانستان مقصر دانست و گفت که این امر ولادیمیر پوتین را به حمله به اوکراین تشویق کرد؛ ادعایی بسیار مشکوک.
با توجه به جنگ اوکراین، بایدن متقاعد شده است که پوتین در صورت موفقیت در اوکراین به سایر کشورها حمله خواهد کرد. چنین گمانه‌زنی‌هایی ارزش بررسی دقیق‌تر را دارد. برای مثال، ترامپ یک نکته مهم را مطرح کرد که کشورهای اروپایی می‌توانند و باید کارهای بیشتری برای جلوگیری از این اتفاق انجام دهند، از جمله با هزینه‌های بیشتر برای ارتش‌هایشان. به هر حال، آنها به هرگونه تهدید احتمالی روسیه نزدیک هستند، در حالی که آمریکایی‌ها بسیار دور هستند. بایدن بر این ادعای خود پافشاری کرد که ایالات‌متحده و تنها ایالات‌متحده می‌تواند اوکراین و در نتیجه بقیه جهان را نجات دهد. مطمئناً رئیس‌جمهور فقط یک نفر در یک ساختار دولتی گسترده در ایالات‌متحده است اما رئیس‌جمهور نقش مهمی در تدوین سیاست خارجی دارد. اگر کشورهای دیگر به دلیل عدم اعتماد به تمایل و توانایی آمریکایی‌ها برای دفاع از آنها در برابر آسیب، دودوزه‌بازی کنند، چه کسی می‌تواند آنها را سرزنش کند؟
تغییرات اقلیمی و تنش‌های ژئوپولیتیک
«اولگا خاکووا»، معاون مدیر امنیت انرژی اروپا در «مرکز انرژی جهانی شورای آتلانتیک» و «متیو کرونیگ»، مدیر ارشد «مرکز استراتژی و امنیت اسکوکرافتِ» شورای آتلانتیک هم معتقدند در جریان مناظره پنجشنبه، نامزدها در مورد مسائلی مانند هزینه زندگی، بیکاری و مهاجرت، همراه با اولویت‌های بین‌المللی در اوکراین و خاورمیانه صحبت کردند. اما پیامدهای عمدتاً ذکرنشده تغییر اقلیم و ناامنی انرژی تاثیر بزرگی بر همه این مسائل دارند و رهبری سیاسی را از سوی ایالات‌متحده می‌طلبند. گرمای بی‌سابقه و خشکسالی باعث مهاجرت و تنش‌های ژئوپولیتیک می‌شود. رویدادهای شدید آبوهوایی باعث افزایش هزینه‌های انرژی و تخریب مسکن و زیرساخت‌های حیاتی می‌شوند. درجه حرارت بالا خطراتی برای سلامت به همراه دارد. علاوه بر این، سیاست انرژی ایالات‌متحده نقش مهمی در کمک به اروپا برای مقابله با باج‌خواهی روسیه و مقابله با اتکای بیش از حد خود به زنجیره‌های تامین چین ایفا می‌کند. در حالی که تغییرات آبوهوایی ممکن است به عنوان موضوعی مهم برای بسیاری از رای‌دهندگان ایالات‌متحده محو شود، پیامدهای آن برای هر بخشی از جامعه همچنان برجسته است.
هر دو نامزد در مورد موضوع ناتو اختلاف‌نظر داشتند اما فرض مشترکشان این بود که یک ناتوی قوی به نفع ایالات‌متحده است. بایدن استدلال کرد که شکست در متوقف کردن پوتین در اوکراین، موجب حملاتی علیه لهستان، به‌عنوان متحد ناتو، خواهد شد. او از ترامپ پرسید که آیا در ناتو می‌مانی یا از آن خارج می‌شوی. ترامپ در مبارزات انتخاباتی به رای‌دهندگان اطمینان داد که در دور دوم از ناتو خارج نخواهد شد. ترامپ در مناظره پنجشنبه استدلال کرد که در دوره اول ریاست‌جمهوری خود ناتو را تقویت کرد زیرا «متفقین اروپایی را وادار کرد تا صدها میلیارد دلار هزینه کنند». دبیر کل ناتو گفت: «ترامپ باورنکردنی‌ترین کاری را که تابه‌حال دیده‌ام انجام داد.»
ایران؛ نقطه محوری در سیاست خارجی آمریکا
ایران در حالی روز جمعه انتخابات ریاست‌جمهوری خود را برگزار کرد که مقام‌های این کشور به نیوزویک گفتند که اظهارات مطرح‌شده در اولین مناظره انتخاباتی سال ۲۰۲۴ بین جو بایدن (رئیس‌جمهور مستقر) و دونالد ترامپ (رئیس‌جمهور سابق) اهمیت چندانی نداشت. این مناظره تلویزیونی نشان داد که یکی از بحث‌برانگیزترین مناظرات در تاریخ ایالات‌متحده است. ناظران بر این باورند که رئیس‌جمهور مستقر در ارائه سخنانی منسجم مشکل داشت. اما رئیس‌جمهور سابق هم به ارائه حقایق نادرست یا تحریف حقایق متهم شد. «تام اوکانر»، نویسنده ارشد در حوزه سیاست خارجی و معاون سردبیر در نیوزویک، در تحلیلی برای این نشریه نوشت، در حالی که نامزدهای دموکرات و جمهوریخواه در مورد طیف گسترده‌ای از مسائل سیاست داخلی و خارجی به مناظره پرداختند، اما هر دو به ویژه تلاش کردند در زمان تشدید تنش‌های ژئوپولیتیک در خاورمیانه، خود را در قبال ایران سخت‌گیرتر نشان دهند. به باور «اوکانر» اما در تهران، این نمایش کم‌اهمیت تلقی شد و واکنشی از سر تحقیر به آن نشان داده شد.
سفارت ایران در سازمان ملل در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ما هیچ قصدی برای مداخله در سیاست داخلی ایالات‌متحده نداریم.» هیات ایرانی افزود: «با این حال، ما به اظهارات مطرح‌شده در این مناظره‌ها و فعالیت‌های انتخاباتی اعتبار چندانی نمی‌دهیم، زیرا آنها عباراتی بیشتر از سر احساسات هستند تا عباراتی برخاسته از سر منطق. آنها فاقد پشتوانه راهبردی هستند.» تنش‌های ایالات‌متحده و ایران در طول دوره تصدی هر دو رهبر بدتر شد. پس از یک دوره کوتاه «کاهش تنش» پس از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که در زمان باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق ایالات‌متحده حاصل شد، ترامپ به‌طور یک‌جانبه واشنگتن را از این توافق چندجانبه در سال ۲۰۱۸ خارج کرد. دولت ترامپ به‌طور قابل توجهی تحریم‌ها را علیه ایران گسترش داد و در سال ۲۰۱۹ شروع به کاهش تدریجی تعهدات خود نسبت به توافق کرد.
در آن سال حملات شبه‌نظامیان حامی ایران علیه نیروهای آمریکایی در عراق افزایش یافت و چرخه‌ای از خشونت را برانگیخت. در نهایت به دستور ترامپ، ژنرال قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه و هیات همراهش در بغداد در ژانویه ۲۰۲۰ هدف قرار گرفته و به شهادت رسیدند. ایران با رگبار بی‌سابقه موشکی که تاسیسات نظامی ایالات‌متحده در عراق را هدف قرار داد، پاسخ داد و بیش از صد سرباز آمریکایی مجروح شدند. بایدن هم خروج ترامپ از برجام و هم تصمیم او برای ترور مشهورترین ژنرال نظامی این کشور را مورد انتقاد قرار داد. زمانی که بایدن در نهایت در یک انتخابات دشوار در برابر ترامپ در اواخر همان سال پیروز شد، قصد خود را برای بازگرداندن مشارکت ایالات‌متحده در برجام اعلام کرد. وی در عین حال محدودیت‌های دوران ترامپ علیه ایران را حفظ کرد و مذاکرات برای احیای توافق هسته‌ای در نهایت در اواخر سال ۲۰۲۲ از سر گرفته شد.
اما آغاز جنگ اسرائیل و حماس در نوار غزه در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به‌عنوان یکی از تهدیدات مهم برای ثبات منطقه در سال‌های اخیر جلوه کرده است. ایران از حماس و گروه‌های فلسطینی حمایت می‌کند و همچنین از ائتلاف غیررسمی «محور مقاومت» (متشکل از نیروهایی از لبنان، عراق، سوریه و یمن) حمایت کرده و اسرائیل را در جریان درگیری‌ها هدف قرار می‌دهند. در جریان مناظره روز پنجشنبه، ترامپ تاکید کرد که تحت نظارت او، «اسرائیل طی یک میلیون سال هرگز از سوی حماس مورد تهاجم قرار نمی‌گرفت». او حتی ادعا کرد که «در دولت او هیچ حمله تروریستی رخ نداده است». ترامپ گفت: «می‌دانید چرا؟ زیرا ایران از من جدا شد. من به کسی اجازه نمی‌دهم با آنها معامله کند. پول آنها تمام شد. آنها از کار افتادند. آنها پولی برای حماس نداشتند. آنها هیچ پولی برای هیچ کاری نداشتند.» ترامپ افزود: «به همین دلیل است که شما در دوران مدیریت من هیچ وحشتی نداشتید. اینجا و تمام جهان در دوره رهبری او به مرحله انفجار رسید.»
بایدن دست به ضدحمله‌ای علیه ترامپ زد و خاطرنشان کرد که در دوران دولت ترامپ، «ایران به سربازان آمریکایی حمله کرد، آنها را کشت، به تعدادی از این نیروها آسیب مغزی وارد کرد و او هیچ کاری در این مورد انجام نداد». او در دولت خود این آسیب‌ها را «سردرد» نامید. بایدن سپس به دلیل «سازمان دادن جهان علیه ایران زمانی که آنها یک حمله موشکی تمام‌عیار به اسرائیل را در ماه آوریل انجام دادند» اعتبار گرفت. با این حال، این مناظره پرحرف‌و‌حدیث در حالی برگزار شد که از یک‌سو منطقه خاورمیانه آبستن تحولات جدیدی است (تنش در مرز اسرائیل با لبنان و تحولات غزه) و از سوی دیگر، درخواست‌ها از بایدن برای کناره‌گیری بیشتر شده است.
مسئله ترامپ: حماس و ایران
«ویلیام اف. وکسلر»، مدیر ارشد برنامه‌های خاورمیانه در شورای آتلانتیک و معاون دستیار وزیر دفاع در امور عملیات ویژه و مبارزه با تروریسم در دولت آمریکا، بر این باور است که به دنبال پایان مناظره اول می‌توان این نتیجه‌گیری‌ها را از آن گرفت:
اول، این مناظره ثابت کرد که بار دیگر وقت آن رسیده که ترامپ را جدی بگیریم زیرا چنین به نظر می‌رسد که احتمال بازگشت او به قدرت افزایش یافته است. ترامپ یک پیام روشن دارد: اگر او رئیس‌جمهور بود، حماس و ایران به اسرائیل حمله نمی‌کردند و در صورت انتخاب مجدد، هیچ محدودیتی برای تلاش‌های اسرائیل برای «تمام کردن کار» در غزه ایجاد نمی‌کند. استدلال ترامپ این است که بایدن گرفتار «اقدامات و برنامه‌های نصفه و نیمه» است که هیچ طرفی را راضی نمی‌کند. او بایدن را یک «فلسطینی بد» نامید. جدی گرفتن ترامپ مستلزم آن است که نهادهای سیاسی دموکرات‌ها و سیاست خارجی‌شان -از جمله کسانی که به رویکرد دولت بایدن در جنگ اعتراض کرده‌اند- بدانند که این پیام احتمالاً در میان آمریکایی‌های بیشتری نسبت به آنچه آنها ترجیح می‌دهند طنین‌انداز خواهد شد.
دوم، این مناظره احتمالاً بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل را در تلاش‌هایش برای ماندن در قدرت تقویت می‌کند. نتانیاهو طی سال‌ها فعالیت، بارها و بارها مهارت خود را در مدیریت سیاست‌های حزبی و ائتلافی ثابت کرده است. به دنبال بزرگ‌ترین شکست امنیتی در تاریخ اسرائیل در ۷ اکتبر، استراتژی نتانیاهو برای جلوگیری از فروپاشی کابینه‌اش این بوده که از اعضای ائتلاف خود بخواهد تا پایان جلسه کنست (۲۸ جولای) به او فرصت دهند، سپس تا نتیجه نهایی انتخابات ایالات‌متحده صبر کنند، زیرا پیروزی احتمالی ترامپ فشار واشنگتن بر نتانیاهو و در نتیجه فشارها بر ائتلاف را کاهش خواهد داد.
سوم، این بحث ممکن است احتمال آغاز جنگ اسرائیل علیه حزب‌الله را افزایش داده باشد. برای بسیاری در اسرائیل، درس اصلی ۷ اکتبر این است که آنها دیگر نمی‌توانند اجازه دهند هیچ دشمن مسلحی در مرزهای اسرائیل وجود داشته باشد. برخی در داخل از اقدام اسرائیل برای حمله به حزب‌الله در ۱۱ اکتبر حمایت کردند و امروز نیز به این کار ادامه می‌دهند. در همین حال، یکی از قدرتمندترین چالش‌های سیاسی برای نتانیاهو نحوه مدیریت خواسته‌های ده‌ها هزار اسرائیلی است که مجبور به ترک خانه‌های خود در شمال به دلیل حملات روزانه حزب‌الله شده‌اند. اسرائیل در هفته‌های اخیر حجم تهدیدهای خود را چه به صورت علنی و چه در پشت درهای بسته افزایش داده است، که تا حدی با هدف تشویق حزب‌الله به موافقت با توافقی است که از سوی دولت بایدن برای توقف خشونت در امتداد مرزهای لبنان با اسرائیل مطرح شده است.
با این حال، بسیاری در اسرائیل حمایت بی‌قیدوشرط ترامپ از اسرائیل را در «تمام کردن کار» حماس به عنوان چراغ سبزی برای انجام همین کار علیه حزب‌الله تفسیر می‌کنند. علاوه بر این، من نگران این هستم که اسرائیل خطر یک جنگ گسترده‌تر و احتمال ورود ایران را دست‌کم می‌گیرد که می‌تواند تهدیدی برای مراکز جمعیتی اسرائیل باشد. با وجود پتانسیل بحران از نوع جنگ اسرائیل و حزب‌الله در سال ۲۰۰۶، من هنوز احتمال می‌دهم که جنگ گسترده‌تری پیش از انتخابات آمریکا رخ ندهد؛ سناریویی که دولت بایدن فعالانه برای اجتناب از آن تلاش می‌کند. اما نتانیاهو به‌خوبی می‌داند که اسرائیل قبلاً عملیات «سرب گداخته» را در اواخر دولت جرج دبلیو بوش آغاز کرد. با توجه به پیامی که ترامپ در طول مناظره فرستاد، این پرسش مطرح شده که آیا نتانیاهو ممکن است در صورت انتخاب ترامپ، اما قبل از روی کار آمدن دولتش، شروع به ارزیابی مزایای بالقوه آغاز یک جنگ جدید علیه حزب‌الله کند یا خیر.
با این حال، اگر بخواهم برآوردی از اولین مناظره به دست دهم می‌توانم بگویم که اگرچه دو نامزد دموکرات و جمهوریخواه در مورد ایران، تشکیل کشور فلسطینی، درگیری‌های اسرائیل با حماس و تنش با حزب‌الله سخنانی مطرح کردند اما کانون توجه آنها خاورمیانه نیست. به نظر می‌رسد آنها می‌کوشند از فرو رفتن در گرداب تحولات منطقه اجتناب کنند. تردیدی نیست که بایدن علاقه‌مند است بر تلاش‌های خود برای حل‌وفصل مسئله گروگان‌ها و آتش‌بس در غزه تاکید کند. ترامپ به رقیب خود تاخت و بر این حقیقت که ایران جسور شده است، تاکید کرد و بایدن را به شکست در خروج از افغانستان متهم کرد. در اصل، منظور ترامپ این بود که اگر بایدن افغانستان را بهتر اداره می‌کرد، روسیه جرات نمی‌کرد به اوکراین حمله کند و حماس هم جرات حمله به اسرائیل نمی‌کرد.
بایدن اغلب به سابقه تاریخی خود در زمینه سیاست خارجی و تجربه چندین‌دهه‌ای خود در صحنه جهانی تاکید می‌کرد. با این حال، این مناظره برای برخی از دموکرات‌ها که عملکرد بایدن را «زمین‌گیرشده» می‌دانستند ناامیدکننده بود. پرسش بزرگی که در پی این مناظره مطرح شد، این است که آیا خاورمیانه واقعاً اکنون در کانون توجه قرار دارد؟ بایدن به خاطر جنگ غزه مجبور شد بار دیگر بر این منطقه تمرکز کند اما این چیزی نبود که او به راستی خواهان آن باشد. مشکل آمریکا این است که متحدش قطر میزبان حماس است. این میزبانی قرار بود حماس را معتدل‌تر کند. در عوض حماس تحت حمایت دوحه، تهران، آنکارا و مسکو قدرتمندتر شده است.
دو متحد آمریکا از حماس حمایت می‌کنند: قطر و ترکیه. این دولت اوباما بود که از دوحه خواست میزبان حماس باشد. اسرائیل همچنین با دوحه همکاری کرد تا کمک‌های مالی به حماس را فراهم کند. به نظر می‌رسد که این سیاست، با نگاه به گذشته، فاجعه‌آمیز بوده است. با این حال، به نظر می‌رسد که هیچ‌یک از نامزدها چندان به این موضوع اهمیت نمی‌دهند. تمرکز اصلی ترامپ بحث درباره ایران بود و فراتر از آن مانیفست اصلی او این است که نوعی «ابتدا آمریکا» را نشان دهد که دشمنان را منصرف کند.
ممکن است مناظره دوم ریاست‌جمهوری آمریکا قبل از انتخابات برگزار شود. ممکن است بیشتر بر سیاست خارجی تمرکز کند. با این حال، اولین مناظره به ما آموخت که حتی زمانی که مجریان از نامزدها در مورد این موضوع می‌پرسند، نامزدها اغلب از بحث دور می‌شوند. به عنوان مثال، از ترامپ در مورد تشکیل کشور فلسطینی سوال شد، اما نظر او تنها این بود: «باید ببینم.» این نشان می‌دهد که باید منتظر ماند و دید اوضاع به کدام‌سو می‌رود و تصمیمات آنها چگونه خواهد بود. این باعث می‌شود که بسیاری از کشورهای منطقه احساس کنند که ایالات‌متحده توان «تمرکز» ندارد. این مسئله احتمالاً بحث بر سر معامله گروگان و آتش‌بس را کمرنگ‌تر می‌کند. کسانی که فکر می‌کنند آمریکا به همه -اسرائیل یا حماس- برای رسیدن به یک توافق فشار می‌آورد، اکنون رویکرد «صبر و انتظار» را در پیش گرفته‌اند. با این حال، ایران، روسیه و ترکیه جسورتر خواهند شد و به دنبال بهره‌برداری از دوره پسامناظره خواهند بود.
«باربارا اسلاوین»، پژوهشگر در موسسه استیمسون، هم می‌نویسد، کسانی که به دنبال راه‌حلی برای پایان دادن به جنگ ویرانگر در خاورمیانه بودند، از مناظرات اول بایدن-ترامپ ناامید شدند. بیشتر بحث‌ها حول محور «مانور کلامی» می‌چرخید. دونالد ترامپ به کشتن رهبران داعش و هدف قرار دادن ژنرال ایرانی و هیات همراهش می‌بالید. او اذعان کرد که اگر بر سر کار بود حمله ۷ اکتبر به اسرائیل انجام نمی‌شد. ترامپ خروج خود از توافق هسته‌ای با ایران و اعمال تحریم‌ها علیه این کشور را دستاورد خود یاد کرد. برداشت نادرست او این بود که آن صد میلیون‌دلاری که گفته شده ایران به حماس می‌دهد انگیزه این گروه برای حمله به اسرائیل بود. در حالی که وی از نارضایتی‌های دیرینه فلسطینیان علیه اسرائیل سخن نگفت.
در مقابل، بایدن بر افزایش قابل‌توجه حمایت ایالات‌متحده از اسرائیل -سالانه چهار میلیارد دلار به‌اضافه 14 میلیارد دلار کمک مکمل اخیر- تاکید کرد و افزود که ایالات‌متحده با رهگیری موشک‌ها و پهپادهای شلیک‌شده از سوی ایران، اسرائیل را «نجات داده است». بایدن همچنین به طرح سه‌مرحله‌ای صلحی که در ۳۱ می ارائه کرد، اشاره کرد و حماس را به عدم پذیرش آن متهم کرد. جالب اینجاست که ترامپ در واکنش به این موضوع گفت که این اسرائیل بود که این طرح را رد کرد و از آنها خواست که «کار را تمام کنند» بدون اینکه مشخص کند چگونه می‌توان به هدف اعلام‌شده نتانیاهو، یعنی «نابودی» حماس پس از ۹ ماه بمباران غزه و کشته شدن 37 هزار فلسطینی دست یافت. طرح آتش‌بس همچنان نامشخص است، زیرا نگرانی‌ها در مورد گسترش جنگ به درگیری جدید میان اسرائیل و لبنان می‌انجامد.
