یک کلاس دوری

  ترجمه: جواد طهماسبی: کیانا جونز تابستان گذشته شغلی را در ترامپولین‌پارک انتخاب کرد. او نظارت بر جشن‌های تولد را بر عهده داشت و همزمان مراقب بود ماموران حفاظت رفتار تندی نداشته باشند. خانم جونز که فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی از دانشگاه تنسی است، این تابستان هفت روز هفته را در یک مرکز اجتماعی می‌گذراند و به کودکان خواندن و ریاضیات درس می‌دهد. او یکی از 600 نفر افراد محلی است که با هدایت شرکت آموزشی تنسی به سرعت گردهم آمدند. شرکت یک موسسه خیریه است که یک فرماندار سابق ایالتی در ماه می تاسیس کرد تا به کودکانی که چند ماه از مدرسه دور مانده‌اند، کمک کند. این شرکت به هر معلم هزار دلار می‌دهد که بیشتر از مبلغی است که آنها انتظار داشتند در این تابستان کرونازده به‌دست آورند. تلاش‌هایی از قبیل آنچه خانم جونز انجام می‌دهد نقطه درخشان نادری در چشم‌انداز تحصیل در مدارس آمریکا به‌شمار می‌رود. دولت عمدتاً در کنترل همه‌گیری ناکام بوده است و اکثر مدارس تعطیل شدند. رئیس‌جمهور دونالد ترامپ و بتسی دی‌وس (Betsy DeVos) وزیر آموزش تهدید کرده‌اند که بودجه مدارسی را که باز نشوند قطع خواهند کرد. مدارسی که در پاییز امسال پذیرای دانش‌آموزان هستند مجبورند به یک نظام سهمیه‌ای اتکا کنند که به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد به صورت پاره‌وقت در مدرسه حضور پیدا کنند.

با این حال در بسیاری از دیگر نقاط جهان ثروتمند کودکان در حال بازگشت به مدرسه هستند. در کشورهایی مانند فرانسه، دانمارک و نیوزیلند سخت‌گیری‌های مربوط به فاصله‌گذاری اجتماعی برداشته شدند تا اکثر دانش‌آموزان بتوانند هر روز به مدرسه بروند. دولت بریتانیا می‌گوید که دانش‌آموزان انگلستان از ماه سپتامبر به‌طور تمام‌وقت به مدارس بازمی‌گردند. اما بازگرداندن کودکان به مدارس فقط گام اول در جهت ترمیم آسیب‌هایی است که کرونا به یادگیری وارد کرد. متولیان آموزش باید تصمیم بگیرند که چگونه می‌توان زمان ازدست‌رفته را جبران کرد.

چالش بسیار بزرگ است. برخی از موضوعات درسی این سال تحصیلی هنوز تدریس نشده‌اند. وقتی کودکان زمان زیادی را در خارج از مدرسه سپری می‌کنند (همانند تعطیلات تابستانی) بخش زیادی از آنچه آموخته‌اند، فراموش می‌شود. تحلیلگران موسسه آزمون‌سازی نوی (NWEA) بر این عقیده‌اند که تا پاییز امسال برخی دانش‌آموزان به اندازه یک سال در ریاضیات عقب می‌افتند.

کودکان خانواده‌های فقیر بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند. بسیاری از آنها قبل از همه‌گیری از همتایان خود عقب بودند. طبق گزارش نوی برخی کلاس‌های درسی آمریکا پذیرای دانش‌آموزانی بودند که سطح واقعی دانش آنها در حد کمتر از پایه هفتم بود. با دور ماندن چندماهه دانش‌آموزان از مدارس این شکاف عمیق شده و کار معلمان را دشوارتر ساخته‌ است.

رهنمودهای یونسکو و موسسه مشاورتی مک‌کینزی سه نوع راهبرد جبران را معرفی می‌کنند: مدارس می‌توانند زمان بیشتری را به دانش‌آموزان اختصاص دهند؛ می‌توانند برنامه درسی خود را تعدیل کنند یا کیفیت آموزش خود را بهبود بخشند. شاید بالاترین موفقیت زمانی به‌دست آید که از ترکیبی از این سه راهبرد استفاده شود.  برخی کشورها برنامه زمانی را تغییر داده‌اند. سنگاپور تعطیلات یک‌ماهه مدارس را از ماه ژوئن به ماه می انتقال داد. زمانی که کودکان به خاطر قرنطینه کشوری در خانه بودند. در بخشی از مناطق ویتنام مدارس تعطیلات سه‌ماهه خود را به چند هفته تقلیل دادند. دیگر مناطق برنامه‌های تابستانی موجود را گسترش می‌‌دهند. نیویورک حدود 100 هزار دانش‌آموز را ملزم ساخت تا در مدارس آنلاین تابستانی ثبت‌نام کنند. این تعداد دو برابر سال گذشته بود. مشکل آنجاست که دانش‌آموزان به اندازه کافی به مدارس واقعی تابستانی نمی‌روند تا از آنها بهره‌مند شوند. علاوه بر این نمی‌توان مطمئن شد که آنها در درس‌های آنلاین مدارس مجازی شرکت می‌کنند.

کوچک ساختن برنامه درسی با هدف اختصاص زمان بیشتر به درس‌های مهم از آنچه به نظر می‌رسد آسان‌تر است. آندریاس شلیچر از باشگاه کشورهای ثروتمند OECD می‌گوید که از قدیم برای سیاستمداران آسان بود که موضوعات جدید رایج را در برنامه درسی بگنجانند اما حذف کردن درس‌ها دشواری بیشتری دارد. در نتیجه، سیلابس‌ها (برنامه‌های درسی) یک مایل پهنا و فقط یک اینچ عمق دارند. دیوید استاینر از دانشگاه جان هاپکینز می‌گوید بیشتر وقت دانش‌آموزان آمریکایی بر سر موضوعاتی تلف می‌شود که به اندازه لازم چالش‌برانگیز نیستند. متخصصان آموزش علاقه زیادی دارند که از معلمان خصوصی برای کمک به جبران عقب‌ماندگی دانش‌آموزان استفاده کنند. دولت بریتانیا 350 میلیون پوند (439 میلیون دلار) را به برنامه کشوری تدریس خصوصی اختصاص داد که از ماه سپتامبر به اجرا گذاشته می‌شود. مدارس می‌توانند از سازمان‌های موجود استفاده کنند یا فارغ‌التحصیلان کارشناسی دانشگاه را که توانایی کار تمام‌وقت دارند استخدام کنند. آنها علاوه بر این مبلغ اختصاص‌یافته می‌توانند از 650 میلیون پوند دیگری استفاده کنند که به راهبردهای اصلاحی مورد نظر مدارس تعلق می‌گیرد. دولت دانمارک 244 میلیون یورو (277 میلیون دلار) برای برنامه‌ای مشابه در نظر گرفته است. طبق این برنامه از معلمان کارآموز برای جبران ضعف‌های دانش‌آموزان مشکل‌دار استفاده می‌شود.

رابرت سلوین مدیر مرکز پژوهش و اصلاحات آموزشی دانشگاه جان هاپکینز علاقه‌مند است که آمریکا یک برنامه آموزشی خصوصی با بودجه فدرال‌ تدوین کند. فارغ‌التحصیلان دانشگاهی آموزش‌دیده می‌توانند به صورت تیمی در تمام مدارس آمریکا تدریس کنند. کار آنها از مدارسی آغاز می‌شود که دانش‌آموزان آنها به خاطر تعطیلی بیشترین آسیب را دیده‌اند. آنها می‌توانند به صورت تک‌نفره یا گروه‌های کوچک به دانش‌آموزان درس بدهند. چند نفر از سیاستمداران آمریکا با این نظر موافق‌اند اما به نظر نمی‌رسد دولت علاقه‌ای به انجام کاری با این مقیاس داشته باشد. به گفته ماتیو کرافت از دانشگاه براون، آن دسته از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی که وارد بازار کار آشفته امروز می‌شوند از شغل تدریس استقبال خواهند کرد. علاوه بر این به‌کارگیری تعداد زیادی از فارغ‌التحصیلان در شغل معلمی می‌تواند کمبود معلم را کاهش دهد و ممکن است برخی جوانان معلمی را به عنوان حرفه خود برگزینند. مدارس باید سخت کار کنند تا اطمینان یابند هر دانش‌آموز آن کمکی را که به آن نیاز دارد دریافت می‌کند. نظرسنجی اندیشکده بریتانیایی «موسسه مطالعات بودجه» که در ماه می انجام گرفت نشان داد که والدین فقیر کمتر از والدین ثروتمند تمایل دارند به محض بازگشایی مدارس فرزندانشان را سرکلاس بفرستند. در آمریکا نیز نتایج یک نظرسنجی حاکی از آن است که والدین سیاهپوست کمتر از والدین سفیدپوست محیط کلاس‌ها را ایمن می‌دانند. پاسی سالبرگ از دانشگاه نیوساوث ولز استرالیا می‌گوید اگر دانش‌آموزان از نظر روانی و عاطفی احساس ایمنی نداشته باشند هیچ‌کس چیزی یاد نمی‌گیرد.

وقتی مدارس بازگشایی شوند باید در دوره انطباق کودکان با مدرسه برای آنها دوره‌های مشاوره و زمانی برای بازی ارائه دهند. پورتر ساموئل معلم ابتدایی در نیوزیلند می‌گوید وقتی مدرسه آنها بازگشایی شد دو هفته را به موسیقی و هنر اختصاص داد. اما هنوز دلایلی برای خوش‌بینی هست. تدریس در منزل به والدین ثابت کرد که همزمانی تدریس به کودکان و حضور در محل کار چقدر دشوار است و همچنین باعث شد آنها احساس همدلی بیشتری با معلمان پیدا کنند.

تدریس از راه دور مشکلاتی دارد اما معلمان را بیشتر با فناوری‌ها آشنا می‌کند. دوران رکود اقتصادی ممکن است دولت‌ها را وادار سازد بودجه آموزش را کاهش دهند اما همزمان خون تازه‌ای در رگ‌های حرفه معلمی جریان پیدا می‌کند. در بریتانیا درخواست برای ثبت‌نام در دوره‌های تربیت‌معلم در ماه‌های می و ژوئن به اوج رسید. مطالعه‌ای که به‌تازگی در فلوریدا انجام گرفت نشان داد معلمانی که حرفه خود را در زمان رکود اقتصادی آغاز کرده‌اند بهتر از دیگر همکاران خود می‌توانند نمرات دانش‌آموزان در آزمون‌ها را بهبود بخشند.

منبع: اکونومیست