رسالت مرگ

بر بلندای «بزرگراه رسالت» ایستاده، یک سوی او زندگی قرار دارد و سویی دیگر مرگ؛ چه بر او گذشته که مرگ را رسالتی از آن خود می‌داند؟ این پرسش بعد از شنیدن خبر خودکشی «مرد جوان» در ذهن هر فردی نقش می‌بندد. مرد 34ساله‌ای که دوشنبه، 16 مرداد از روی پل عابر میدان رسالت برای خاتمه زندگی‌اش خود را داخل بزرگراه انداخت و به محض سقوط، با خودروهای در حال حرکت برخورد کرد و به چمن‌های اطراف بزرگراه پرتاب شد. به گفته بازپرس پرونده، همراه «مرد جوان» هیچ مدرک هویتی نبود، در جیب او مبلغ سه هزار تومان پول و یک گوشی تلفن قرار داشت. گفته می‌شود، در نهایت هویت مرد از طریق تماس با همسر او شناسایی شده است. تا لحظه تنظیم این گزارش، هنوز جزئیاتی از این اتفاق منتشر نشده و تنها می‌توان این نکته را در نظر داشت که «مرد جوان» دارای همسر و شاید فرزند بوده است. مشابه خبر خودکشی این مرد، همسر یا پدر در ماه‌های اخیر زیاد بوده است؛ خبرهایی که از خودکشی در مترو و پل‌های عابر پیاده تهران بزرگ شنیده و در رسانه‌های رسمی و غیررسمی بازنشر شد. این موضوع اما صرفاً به اخباری که دست‌به‌دست میان رسانه‌ها و روزنامه‌ها می‌چرخد، محدود نمی‌شود. در روزهای اخیر آماری از سوی سازمان ثبت‌احوال منتشر شد که به افزایش و روند صعودی خودکشی در تهران اشاره دارد. بر اساس این آمار، نرخ خودکشی‌های موفق سال 95 در تهران نسبت به سال 94 حدود دو برابر افزایش داشته است. به طوری که در سال گذشته، 41 نفر در تهران خودکشی کرده‌اند، از این تعداد 31 نفر مرد و 10 نفر زن بوده‌اند، اما نرخ خودکشی سال 94، حکایت از 22 نفر دارد که دو نفر آنها زن بوده‌اند. همچنین اعلام‌شده، در میان شهرستان‌های استان تهران بیشترین آمار خودکشی به نام شهرستان شهریار ثبت شده است. بر این اساس از 41 خودکشی ثبت‌شده در استان تهران، 27 نفر در شهریار خودکشی کرده‌اند که 20 نفر از آنان مرد و هفت نفر زن بوده‌اند. روانشناسان خودکشی را یک وضعیت پیشرفته از مشکلات روحی و روانی در فرد می‌دانند و افسردگی ضعیف که گاهی به افسردگی شدید تبدیل می‌شود و اقدام به خودکشی در فرد را تقویت می‌کند. اما هنگامی که میزان خودکشی در یک جامعه افزایش پیدا می‌کند، به نظر می‌رسد نوعی وضعیت غیرعادی در حال وقوع است و خودکشی از یک پدیده عادی و فردی تبدیل به مساله‌ای اجتماعی شده که شاید مشکلات اقتصادی نیز در آن دخالت داشته باشد. در چنین حالتی، شناخت مولفه‌های جامعه‌شناختی مساله اهمیت مضاعف پیدا می‌کند. سوال این است که چه عواملی بیشترین تاثیر را در خودکشی دارند؟ سهم مسائل اقتصادی در افزایش نرخ خودکشی تهران چقدر است؟ و از همه مهم‌تر اینکه برای توقف روند صعودی خودکشی چه باید کرد؟ آنچه بر روی آن، اتفاق‌نظر وجود دارد، چند عاملی بودن این پدیده و پرهیز از ارتباط دادن آن صرفاً با یک مولفه است که معمولاً نقش اقتصاد، پررنگ دیده می‌شود. اگرچه مسائل اقتصادی می‌تواند زمینه‌ساز تصمیمات اینچنین در افراد باشد اما سهم عوامل دیگر نیز کمتر از آن نیست.