کره‌جنوبی 2030 و 2060
سه سناریوی متفاوت
اگرچه جهان، کره‌جنوبی را به‌عنوان یک کشور پیشرفته و با درآمد بالا می‌شناسد، اما بحران مالی اخیر، چالش‌های تمام‌نشدنی کره‌شمالی درباره سلاح‌های هسته‌ای، تغییرات آب‌وهوایی و گسترش جهان چندقطبی، آینده کره‌جنوبی را مبهم ساخته است.
اگرچه جهان، کره‌جنوبی را به‌عنوان یک کشور پیشرفته و با درآمد بالا می‌شناسد، اما بحران مالی اخیر، چالش‌های تمام‌نشدنی کره‌شمالی درباره سلاح‌های هسته‌ای، تغییرات آب‌وهوایی و گسترش جهان چندقطبی، آینده کره‌جنوبی را مبهم ساخته است. به علاوه، از آنجا که آینده توسعه کره‌جنوبی بر اساس نظریه مدرنیزه‌سازی هدایت می‌شود، این کشور، چشم به توسعه اقتصادی سایر کشورهای پیشرفته داشته و از مدل غربی پیروی می‌کند. اگرچه، خط سیر توسعه به واسطه مدرنیزه‌سازی، اخیراً مشکلات جدی‌ای را به وجود آورده است. مشکلاتی همچون نرخ بالای خودکشی میان کشورهای OECD، سطح بالای نابرابری اقتصادی و تحصیلی و گسترش شکاف بین‌نسلی. با اینکه پیش‌بینی‌ها در مورد آینده، آنچنان قابل دفاع نیست، اما در اینجا، سعی کرده‌ایم به توضیح مختصر سه سناریوی مختلف به‌عنوان آینده کره‌جنوبی در سال 2030 بپردازیم. این پیش‌بینی‌ها برگرفته از مقاله‌ای تحت عنوان «سناریوهای جایگزین برای آینده کره‌جنوبی در سال 2030» هستند. البته سناریوی اول محتمل‌تر از دو سناریوی دیگر به نظر می‌رسد. اما از آنجا که هیچ چیزی نمی‌تواند آینده را تضمین کند، نمی‌توان در تایید یا رد هیچ‌کدام از این سه سناریو تعصب به خرج داد. در نهایت نیز، مسیر محتمل رشد اقتصادی کره‌جنوبی با توجه به پیش‌بینی‌های OECD بررسی خواهد شد.
سناریوی اول: ادامه روند رشد
این سناریو، با توجه به مولفه‌های اقتصادی، آینده کره‌جنوبی را پیش‌بینی می‌کند. طبق آن، تا سال 2030، جمعیت کره‌جنوبی به 52 میلیون نفر خواهد رسید. آن هم در شرایطی که جامعه، در حال تجربه دوره‌ای از رونق و بهینگی است. جامعه‌ای که در آن، بسیاری از شهروندان کره‌ای معتقدند زندگی‌شان از دوره‌ای که صادرات و تولیدات کارخانه‌ای در حال رشد بود، بسیار بهتر است. تا جایی که کره‌جنوبی در رده‌بندی سرانه تولید ناخالص داخلی، در جایگاه 15ام جهان قرار می‌گیرد. تا آن زمان، مردم کره جنوبی از ماشین‌های فاخرتر و محیط اینترنت‌محورتر لذت می‌برند و صنعت توریسم فضایی به یک بازار نوظهور بدل شده است. همچنین، احتمالاً «شرکت‌های خوشه‌ای» بزرگ که به طور بین‌المللی در چندین حوزه فعالیت می‌کنند، بر اقتصاد کره‌جنوبی سلطه خواهند یافت. شرکت‌هایی که 80 درصد از صادرات کره‌جنوبی و بیشتر از نصف کل تولیدات صنعتی را رقم می‌زنند. تا سال 2030، بخش‌های اقتصادی و بنگاه‌های فوق‌پیشرفته از لحاظ تکنولوژی، سکان‌دار توسعه اقتصادی کره‌جنوبی می‌شوند. حوزه دیگری که کره جنوبی به‌شدت در آن رشد می‌کند، تکنولوژی «واسط مغز و رایانه» است که هسته نوآوری‌های اقتصادی خواهد بود. این تکنولوژی منجر به توسعه تعامل همکارانه بشر و کامپیوترها می‌شود. در واقع بشر خواهد توانست کامپیوترها، ماشین‌ها و ابزارآلات را از طریق افکار و احساساتش کنترل کند. تکنولوژی «واسط مغز و رایانه» در کره‌جنوبی تا حدی پیشرفت خواهد کرد که به پرفروش‌ترین محصول کره‌جنوبی بدل می‌شود.
همچنین تا سال 2030، درآمد ثروتمندان کره‌ای تقریباً چهار برابر شده است. به طوری که جامعه یک‌درصدی ثروتمندان این کشور، بیشتر از نصف ثروت را در اختیار دارند. از طرفی خط‌مشی‌های کره‌جنوبی از سوی این یک درصد کنترل خواهد شد و با روی کار آمدن حکومت اغنیا، حقوق و آزادی طبقه ثروتمند مهم‌تر از حقوق و آزادی افراد عادی در نظر گرفته می‌شود.
سناریوی دوم: فروپاشی
این سناریو، از منظر محیط‌زیستی به بررسی آینده اقتصادی کره‌جنوبی می‌پردازد. تا سال 2030، کره‌جنوبی با حوادث آب‌وهوایی وحشتناکی روبه‌رو خواهد شد که به دلیل گرمای جهانی به وجود آمده‌اند. توفان‌های دریایی و سیلاب‌های مخرب، از جمله این حوادث خواهند بود. به طوری که هر کدام از این حوادث بیش از هزاران نفر از شهروندان این کشور را از بین می‌برد. سیل‌های مخرب باعث قطعی برق در سطح ملی و فروپاشی کارکرد دولت خواهد شد. همچنین، مادامی که دولت کره‌جنوبی توانایی ارائه خدمات برای بهبود وضعیت و خروج از بحران را نداشته باشد، بنیان‌های اقتصادی کره‌جنوبی منحط می‌شوند. پیش‌بینی می‌شود در سال 2027، فاجعه‌بارترین سیل‌های تاریخ کره‌جنوبی در امتداد رودخانه هان رخ دهند. سیل‌هایی که حاصل بارش‌های سه‌هفته‌ای باران هستند و سئول و شهرهای مجاور آن را دچار بحران می‌کنند. تا جایی که دولت کره‌جنوبی، این مناطق را به‌عنوان منطقه خطر معرفی می‌کند. در نتیجه این حوادث طبیعی، کره‌جنوبی مدل رشد سنتی را در پیش خواهد گرفت. به عبارت دیگر خط‌مشی رشد مصرف‌محور را کنار می‌گذارد و پس از آن، بقای محیط‌زیست را فدای رشد اقتصادی و تجارت نخواهد کرد تا جایی که استراتژی توسعه پایدار به مهم‌ترین جایگزین برای مقابله با کابوس‌های آینده بدل می‌شود.
سناریوی سوم: جامعه جهانی
این سناریو از منظر اجتماعی، آینده اقتصادی کره‌جنوبی را پیش‌بینی می‌کند. بر مبنای این پیش‌بینی، تا سال 2030، همزمان با افزایش مهاجرت و ازدواج‌های بین‌المللی، تعداد افرادی که به شهروندان کره‌ای بدل می‌شوند، به‌شدت رو به افزایش گذاشته‌اند. همچنین نهادهای آموزشی و شرکت‌های جهانی، افزایش دانشجویان بین‌المللی و کارکنان خارجی را گزارش می‌دهند. به این ترتیب تا سال 2030 جمعیت کره‌جنوبی به 55 میلیون نفر خواهد رسید. به علاوه، این کشور به سمت تبدیل شدن به یک «جامعه جهانی» حرکت خواهد کرد. در این اثنی، جنبش‌های شهروندی جهانی از سوی گروه‌های مختلف برای معرفی سبک جدیدی از زندگی، شکل گرفته است. هدف این جنبش‌ها در کره‌جنوبی، تفکر مجدد درباره شهروندی جهانی، دموکراسی جهانی و همچنین مبارزه با مخالفان جهانی‌سازی بوده و برای حفظ عدالت جهانی خواهد ایستاد. به علاوه تا سال 2030، قواعد اقتصاد جهانی بر تمامی فعالیت‌های اقتصادی کره‌جنوبی حاکم خواهد شد. این اقتصاد جدید، مسیری به دور از «تولید بیش از حد»، «عرضه بیش از حد» و «سرمایه‌گذاری بیش از حد» را طی می‌کند. تا جایی که همبستگی و مسوولیت اجتماعی، مهم‌تر از سود اقتصادی خواهد بود. در نتیجه، سرمایه‌گذاری‌های مالی و فعالیت‌های سوداگرانه، به طور روزافزون محدود می‌شوند و «اقتصاد واقعی»، جایگزین «اقتصاد مالی» می‌شود. در واقع، هدف بسیاری از شرکت‌ها این خواهد بود که به جای تلاش برای کسب سود مالی بیشتر، به کارمندان و جامعه خود خدمت کنند. همچنین اخلاق کاری و مسوولیت‌های شرکتی به هنجار بدل می‌شوند. تحت این شرایط، بیشتر مدیران اجرایی نگران این خواهند بود که شرکتشان چه تاثیری بر جامعه، کارمندان و محیط‌زیست می‌گذارد. از طرفی، بنگاه‌های کوچک به هدایت‌کنندگان اصلی توسعه اقتصادی کره جنوبی بدل می‌شوند و شرکت‌های خوشه‌ای، سلطه خود را از دست خواهند داد. صرف‌نظر از سه سناریوی ممکن برای کره‌جنوبی سال 2030، پیش‌بینی OECD از مسیر رشد بلندمدت کره‌جنوبی تا سال 2060 درخور توجه است. منطبق بر این پیش‌بینی از سال 2017 به بعد، اقتصاد کره‌جنوبی مسیر رشد نزولی را طی می‌کند، اما در این مدت هرگز با رشد منفی و رکود مواجه نمی‌شود. به طوری که از رشد 42 /3درصدی سال 2017، به رشد 29 /1درصدی سال 2060 خواهد رسید.
