هزینه پنهان خشونت
آزادی حمل سلاح گرم چه اثری روی سلامت زنان باردار و نوزادان می‌گذارد؟
خشونت با سلاح گرم یک بحران بهداشت عمومی فراگیر در ایالات‌متحده است که با تعداد قابل توجهی قتل با سلاح گرم از جمله تیراندازی‌های بی‌رویه در فضاهای عمومی همراه است. این مقاله به بررسی عواقب تا حد زیادی ناشناخته استرس ناشی از این حملات بر سلامت نوزاد می‌پردازد. برای بررسی این سوال از دو رویکرد استفاده می‌شود. ابتدا، پژوهشگران حملات «تک‌تیرانداز بلت‌وی (Beltway Sniper)» در سال 2002 را به عنوان یک آزمایش طبیعی، با استفاده از سوابق اداری تولد با آدرس‌های محل سکونت مادران در ویرجینیا در نظر می‌گیرند. حملات تک‌تیرانداز بلت‌وی، مجموعه‌ای از تیراندازی‌های تصادفی در منطقه شهری واشنگتن‌دی‌سی، به وحشت و اختلالات روزانه قابل توجهی در طول سه هفته منجر شد. سپس نتایج تولد کودکانی که به دلیل زمان‌بندی یا داشتن آدرس محل سکونت در نزدیکی محل تیراندازی در معرض حملات جنینی قرار گرفته‌اند، با آنهایی که در معرض حملات قرار نگرفته‌اند مقایسه می‌شود. دوم، پژوهشگران تاثیر قرار گرفتن جنین در معرض تیراندازی‌های دسته‌جمعی را بر پیامدهای سلامت نوزاد با استفاده از سوابق آمار حیاتی ایالات‌متحده از سال 2006 تا 2019 با دسترسی محدود بررسی می‌کنند و از تغییرات زمان‌بندی تیراندازی‌های دسته‌جمعی در شهرستان‌هایی که حداقل یک تیراندازی در آنها رخ داده است، استفاده می‌کنند. یافته‌های این مقاله نشان می‌دهد که تیراندازی‌های دسته‌جمعی هزینه‌های قابل توجهی را که قبلاً در نظر گرفته نشده بود، بر زنان باردار و نوزادان آنها تحمیل می‌کند. قرار گرفتن در معرض حملات تک‌تیرانداز بلت‌وی در دوران بارداری، احتمال تولد نوزاد با وزن بسیار کم و زایمان زودرس را تا 25 درصد افزایش می‌دهد. تجزیه‌وتحلیل براساس داده‌های ملی از تیراندازی‌های دسته‌جمعی این یافته‌ها را تایید می‌کند، البته با اندازه‌های اثر کوچک‌تر. این نتایج بر نیاز به تشخیص تاثیر گسترده‌تر خشونت بر جمعیت‌های آسیب‌پذیر هنگام ارزیابی هزینه‌های واقعی خشونت با سلاح گرم تاکید می‌کند. محاسبات براساس برآوردهای این مقاله بار اقتصادی قابل توجهی را نشان می‌دهد، با هزینه‌های اضافی حملات تک‌تیرانداز بلت‌وی به 5 /15 میلیارد دلار در سال 2023 و تیراندازی‌های دسته‌جمعی که هزینه‌های سالانه هفت میلیارد دلار را تحمیل می‌کند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که زنان باردار و نوزادانشان ممکن است پس از خشونت با اسلحه جمعی به حمایت بیشتری نیاز داشته باشند.
مقدمه
خشونت با سلاح گرم یک اپیدمی بهداشت عمومی است که جوامع را در سراسر ایالات‌متحده تحت تاثیر قرار می‌دهد. یکی از بسیاری از جنبه‌های نگران‌کننده این اپیدمی، وقوع مداوم و فزاینده قتل‌های انجام‌شده با سلاح گرم است. براساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، در سال 2022، 19592 نفر بر اثر قتل با سلاح گرم در ایالات‌متحده جان خود را از دست دادند که 41 درصد از کل مرگ‌ومیر ناشی از سلاح گرم را تشکیل می‌دهد و بقیه عمدتاً به دلیل خودکشی بوده است. علاوه بر این مرگ‌ومیرها، سالانه بیش از چهار برابر تعداد آمریکایی‌ها متحمل جراحات غیرکشنده ناشی از سلاح گرم می‌شوند. بین سال‌های 2019 تا 2020، میزان قتل با سلاح گرم حدود 35 درصد افزایش یافته، از 6 /4 به 1 /6 در هر 100 هزار نفر و به بالاترین سطح ثبت‌شده در بیش از 25 سال رسیده است. یکی از علائم هشداردهنده اپیدمی خشونت با سلاح گرم، افزایش دفعات و مرگبار بودن حوادثی است که در آن یک فرد به‌طور بی‌رویه به مردم در یک منطقه عمومی شلیک می‌کند. این رویدادهای تیراندازی فعال یا تیراندازی دسته‌جمعی نه‌تنها به آسیب مستقیم از طریق از دست دادن جان و هزینه‌های پزشکی منجر می‌شود، بلکه پتانسیل ایجاد آسیب‌های روانی مانند استرس پس از سانحه، ترس و افسردگی را نیز در بین اعضای جوامع آسیب‌دیده دارد. علاوه بر این، به نظر می‌رسد شدت این اثرات به‌طور مثبت با شدت و نزدیکی فیزیکی حادثه تیراندازی مرتبط باشد. در سال‌های اخیر افزایش قتل‌های منجر به مرگ‌ومیر در مکان‌های عمومی افزایش یافته است، همراه با افزایش پوشش رسانه‌ای. این توجه بیشتر رسانه‌ای به افزایش آگاهی عمومی منجر شده است، به‌رغم این واقعیت که تیراندازی‌های تصادفی هنوز نادر هستند و کمتر از یک درصد از مرگ‌های ناشی از سلاح گرم را تشکیل می‌دهند و باعث نگرانی و ترس عمومی می‌شوند. یک نظرسنجی اخیر از سوی انجمن روانشناسی آمریکا نشان می‌دهد که تقریباً 80 درصد از بزرگسالان آمریکایی به دلیل احتمال تیراندازی دسته‌جمعی با استرس زندگی می‌کنند و حدود سه‌چهارم گزارش می‌دهند که رفتار خود را برای جلوگیری از قربانی شدن تغییر داده‌اند. در نتیجه تلفات انسانی بی‌شمار، درخواست‌های مداوم از قانونگذاران برای انجام اقدامات اساسی برای کمک به مهار این خشونت وجود دارد. ادبیات زیادی در علم اقتصاد به درک عوامل تعیین‌کننده خشونت با سلاح گرم و اثرات سیاست‌ها و برنامه‌هایی با هدف کاهش شیوع آن اختصاص یافته است. بااین‌حال، اطلاعات نسبتاً کمی در مورد تاثیرات خشونت با سلاح گرم فراتر از تاثیرات آن بر افرادی که مستقیماً قربانی می‌شوند، وجود دارد. اطلاعات به‌ویژه در مورد تاثیرات آن بر برخی از آسیب‌پذیرترین گروه‌های جامعه مانند زنان باردار و نوزادان آنها کم است. هدف این مقاله بررسی تاثیر علت استرس ناشی از ترس از خشونت با اسلحه در دوران بارداری بر سلامت نوزاد است. برای دستیابی به این هدف، بر دو منبع داده تکیه شده است که دارای نقاط قوت مکمل هستند. اولین مورد، از حملات «تک‌تیرانداز بلت‌وی» در سال 2002 به عنوان یک آزمایش طبیعی استفاده می‌کند و از سوابق اداری تولد با اطلاعات مربوط به آدرس‌های مسکونی مادران از ویرجینیا استفاده می‌کند. همان‌طور که به تفصیل توضیح داده شد، حملات تک‌تیرانداز بلت‌وی مجموعه‌ای از تیراندازی‌های تصادفی در منطقه شهری واشنگتن‌دی‌سی و در امتداد بین‌‌ایالتی 95 در ویرجینیا بین 2 و 22 اکتبر 2002 بود. در این حملات 10 نفر کشته و سه نفر به شدت زخمی شدند. در طول این دوره سه‌هفته‌ای، میلیون‌ها نفر از مردم ساکن در مناطقی که تیراندازی را تجربه کردند، وحشت‌زده شدند و اختلالات اساسی در زندگی خود تجربه کردند. استراتژی تجربی اولیه این تحقیق شامل مقایسه نتایج تولد کودکان در رحم در طول زمان و در نزدیکی محل تیراندازی با کودکانی است که به دلیل زمان‌بندی یا به دلیل اینکه مادرانشان دورتر از حملات زندگی می‌کردند، در معرض حملات جنینی قرار نگرفته‌اند. برای ارائه زمینه‌ای برای تجزیه‌وتحلیل حملات تک‌تیرانداز و روشن کردن پیامدهای گسترده‌تر خشونت با سلاح گرم ایالات‌متحده، تجزیه‌وتحلیل دوم انجام می‌گیرد که تاثیر قرار گرفتن در معرض تیراندازی‌های دسته‌جمعی در دوران بارداری را بر نتایج تولد با استفاده از تمام رکوردهای آمار حیاتی ایالات‌متحده از سال 2006 تا 2019 بررسی می‌کند. به‌طور خاص، تاثیر قرار گرفتن جنین در معرض تیراندازی‌های جمعی بر نتایج سلامت نوزاد با استفاده از روش تحقیقاتی تفاوت در تفاوت‌ها، با بهره‌گیری از تنوع احتمالاً برون‌زا در وقوع این حوادث در سراسر شهرستان‌ها و در طول زمان تخمین زده می‌شود. پیش‌بینی می‌شود که این تخمین‌ها کمتر از اثرات تخمینی حملات تک‌تیرانداز بلت‌وی باشد. این در درجه اول به دلیل ماهیت محدود زمانی تیراندازی‌های دسته‌جمعی است، برخلاف مدت سه هفته حملات تک‌تیرانداز و به این دلیل که شهرستان‌ها واحدهای جغرافیایی بزرگی را نشان می‌دهند که احتمالاً همه ساکنان آن به یک اندازه تحت تاثیر تیراندازی قرار نگرفته‌اند. با وجود این، بررسی الگوی اثرات تخمینی تیراندازی‌های دسته‌جمعی بر نتایج تولد به پژوهشگران کمک می‌کند تا اعتبار خارجی تخمین‌های تک‌تیرانداز بلت‌وی را ارزیابی کنند.
هدف این مقاله بررسی تاثیر علت استرس ناشی از خشونت با سلاح گرم در دوران بارداری بر سلامت نوزاد است. تجزیه‌وتحلیل نشان می‌دهد که وقوع شدید خشونت با سلاح گرم هزینه‌های قابل‌توجهی برای اشخاص ثالث دارد که قبلاً در نظر گرفته نشده است. قرار گرفتن در معرض حملات تک‌تیرانداز بلت‌وی در دوران بارداری، احتمال تولد نوزاد با وزن بسیار کم (وزن تولد کمتر از 1500 گرم) و نارس بودن شدید (طول بارداری کمتر از 32 هفته) را تا 25 درصد افزایش داد. تاثیر بر وزن هنگام تولد برای افرادی که در سه‌ماهه اول و دوم بارداری در معرض خطر قرار گرفته‌اند، به ترتیب با اندازه تاثیر 40 و 35 درصد بیشتر است، درحالی‌که هیچ اثر قابل تشخیصی برای کسانی که در سه‌ماهه سوم در معرض خطر قرار گرفته‌اند مشاهده نمی‌شود. برای نارسی شدید، اثرات در بین کسانی که در شش ماه اول بارداری، به‌ویژه در سه‌ماهه دوم، با اندازه اثر تقریباً 30 درصد در معرض قرار گرفته‌اند، متمرکز است. تجزیه و تحلیل مبتنی بر داده‌های ملی از تیراندازی‌های دسته‌جمعی این یافته را تایید می‌کند که وقوع شدید خشونت با سلاح گرم هزینه‌های قابل توجهی را بر نوزادانی که در داخل رحم آسیب دیده‌اند تحمیل می‌کند، اگرچه همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد اندازه اثر در تجزیه و تحلیل ملی تیراندازی جمعی کوچک‌تر است.
این یافته‌ها اهمیت در نظر گرفتن تاثیر گسترده‌تر خشونت بر جمعیت‌های آسیب‌پذیر را هنگام ارزیابی هزینه‌های واقعی چنین حوادثی نشان می‌دهد. محاسبات براساس یافته‌های این مقاله نشان می‌دهد که هزینه‌های اضافی حملات تک‌تیرانداز بلت‌وی به دلیل آسیب‌هایی که به کودکان در رحم وارد می‌کند، بالغ بر 5 /15 میلیارد دلار در سال 2023 بوده است. تخمین‌ها با استفاده از داده‌های ملی نشان می‌دهد که اثرات تیراندازی دسته‌جمعی بر روی کودکان در رحم، هزینه‌های سالانه هفت میلیارد را تحمیل می‌کند. این نتایج نشان می‌دهد که زنان باردار و نوزادان آنها احتمالاً به حمایت بیشتر در قالب مشاوره و دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی پس از حوادث خشونت‌بار با اسلحه جمعی نیاز دارند و باید هنگام اجرای سیاست‌های کمک به قربانیان و در نظارت بر سلامت عمومی به خاطر بسپارند. به‌طور گسترده‌تر، این هزینه‌های اضافی خشونت، بر نیاز به پاسخ‌های موثر سیاستی به خشونت با سلاح گرم تاکید می‌کند.
