سیلی سیل

جواد حیدریان: پلدختر، شبیه تصویری سینمایی از صحنه‌ای آخرالزمانی است وقتی دوربین بی‌صدا و آرام کوچه‌های سیل‌زده‌اش را به نمایش می‌گذارد. نفس‌ها در سینه حبس است. تراکتوری با آن عظمت تا گردن در گل متوقف است. خودروهایی که در گوشه گوشه شهر رها شده و گویی رانندگانشان از ترس هیولا فرار کرده‌اند. ساعتی در منتهی‌الیه دیوار خانه، 17 دقیقه به ساعت 17 عصر را نشان می‌دهد. آب بیش از دو متر در خانه‌ها بالا آمده است.

در ساعات اولیه موج دوم بارش در لرستان، ویدئوهایی از پلدختر، معمولان و خرم‌آباد نشان می‌دهد، اژدهای سیل، خشمگین و توفنده، سطح وسیعی از شهر با پل‌ها، خانه‌ها و آدم‌هایش را با خود برده است. یک روز تمام هیچ خبری از شهرهای پلدختر، معمولان و نزدیک به 250 روستا نیست. ارتباطات قطع است. جاده‌ها بلعیده شده‌اند. آب خروشان است و بارش ادامه دارد. سه روز پیش از آن، بارش‌ها تا مرز 250 میلی‌متر یعنی بیش از میانگین بارش کل کشور در لرستان باریده است. فارس روزهای قبل هم درگیر سیل بود. شیراز یکی از بیشترین تلفات را داد. نزدیک به 20 نفر در کمتر از 10 دقیقه کشته شدند. سیل که شائبه‌هایی درباره دستکاری‌اش در بالادست دروازه قرآن به گوش می‌رسد، راه قدیمی‌اش را در تنگه الله‌اکبر دروازه قرآن پیدا می‌کند. سیل گوشش بدهکار سوءمدیریت نیست و هر آنچه روبه‌رویش ایستاده را با خود برد. صدها خودرو و آدم را به کام نیستی کشاند. تمام کشور در طول ایام نوروز درگیر سیلاب‌های سهمگین و گاه مرگ‌آفرین بودند. لرستان، خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال و بختیاری، کرمانشاه، همدان و... بالاترین بارش 60 سال اخیر را تجربه کردند. پیش از آن البته گلستان را آب برده بود. آق‌قلا در مسیر رودخانه آرام گرگانرود دچار آب‌گرفتگی شد. حالا 20 روز از آب‌گرفتگی می‌گذرد. نیروهای لشکری و کشوری به شمال و جنوب غرب کشور سر می‌زنند. نیروهای امداد و ارتش و سپاه در کنار دولت در تلاش برای کاهش آلام مردم و کاستن از خسارت هستند اما سوءمدیریت بحران در ایران اتفاق تازه‌ای نیست. مردم گله‌مندند. خسارت‌ها میلیارددلاری است. کمک‌های خارجی به هر دلیلی ناچیز است. اما تلاش برای مدیریت وضعیت ادامه دارد. دوباره سازمان هواشناسی از بارش‌های مجدد خبر داده است. حتی آمارهای سازمان جهانی هواشناسی از 45 روز بارانی دیگر در ماه‌های آینده خبر می‌دهد. ایران نیازمند تجدید نظر در نحوه مدیریت بحران و مهم‌تر از همه مدیریت طبیعت است. اتفاقی که حالا در ادبیات مدیران کشور شنیده می‌شود. رئیس‌جمهوری در آخرین سخنرانی‌اش از ضرورت توقف دست‌درازی به طبیعت و کاهش خسارت لطمه به طبیعت سخن گفته است... حالا باید دید آیا سیل ویرانگر فروردین 98 می‌تواند به محیط زیست شکننده ایران کمک کند؟ آیا منابع آبی ته کشیده ایران‌زمین را التیام می‌بخشد؟