تاریخ انتشار:
نماینده مردم اصفهان معتقد است خودروسازان جدید باید در بازار فعالیت کنند
فرمان دست مافیاست
حمیدرضا فولادگر عضو کمیسیون صنایع مجلس، از نمایندگانی است که در سه دوره هفتم و هشتم و نهم مجلس، به طور تخصصی حوزه خودرو و سیاستهای دولت در برابر این حوزه را پیگیر شده است. وی در گفتوگو با «تجارت فردا» عنوان میکند هیچ امیدی به بهبود وضعیت ندارد و همچنان انحصار خودرو در دست شبهخصوصیها باقی میماند.
حمیدرضا فولادگر عضو کمیسیون صنایع مجلس، از نمایندگانی است که در سه دوره هفتم و هشتم و نهم مجلس، به طور تخصصی حوزه خودرو و سیاستهای دولت در برابر این حوزه را پیگیر شده است. وی در گفتوگو با «تجارت فردا» عنوان میکند هیچ امیدی به بهبود وضعیت ندارد و همچنان انحصار خودرو در دست شبهخصوصیها باقی میماند.
آقای فولادگر، از ابتدای آغاز به کار دولت آقای روحانی به نظر میرسد هنوز بخش خودروسازی دچار تحول نشده؛ همزمان باز کمیسیون اصل 90 وارد موضوع شده است. از نگاه شما وضعیت بازار خودرو همچنان انحصاری میماند؟
برخی معتقدند دولت آقای روحانی هم مانند دولتهای قبل، جسارت و شهامت قطع حمایت از ایرانخودرو و سایپا را ندارد. آیا ادامه این روند با اصل44 منافات ندارد؟
اصلیترین دلیل امتناع دولت از این امر چیست؟
پس همچنان ساختار صنعت خودروسازی در کشور دولتی میماند و مجلس هم برنامهای ندارد؟
اگر خاطرتان باشد در دوره آقای احمدینژاد با فشار مجلس، دولت مجبور به اعطای وام هزار میلیاردتومانی به سایپا و ایرانخودرو شد. آیا همین تزریق پول، وضعیت را بدتر نکرد؟
یعنی همچنان شما در مجلس مصر هستید که دولت روحانی هم باید از این دست کمکهای نقدی یا غیرنقدی را در مورد ایرانخودرو و سایپا ادامه دهد؟ تا زمانی که این روال هست، میتوانید امیدوار به جهشی در صنعت باشید؟
آقای فولادگر تا چه زمانی مجلس مصر است که این صنعت انحصاری بماند؟ آیا نباید یکبار شهامت آزادسازی واردات و رقابتی شدن بازار رخ دهد؟ این تهدید که ایرانخودرو و سایپا اگر ورشکسته شوند، بازار اشتغال به هم میریزد باید تا مادام این صنعت را از رقابتی شدن محفوظ نگه دارد؟
برای ورود به شرایط رقابتی چه کارهایی باید از سوی دولت صورت بگیرد؟
آیا موافق هستید که مدیریت صنعت خودرو طی سالیان گذشته در انحصار افراد و نهادهای خاص بوده است؟
پس شما هم امیدوار نیستید. با این اوصاف پیشبینیتان برای سالهای آینده چگونه است؟
آقای فولادگر، از ابتدای آغاز به کار دولت آقای روحانی به نظر میرسد هنوز بخش خودروسازی دچار تحول نشده؛ همزمان باز کمیسیون اصل 90 وارد موضوع شده است. از نگاه شما وضعیت بازار خودرو همچنان انحصاری میماند؟
ما در دولت قبل، بارها به وزیر صنعت گفتیم که متاسفانه این حمایتها بیش از حد بوده و همین امر سبب شده به خودروسازان ضرر وارد شود. یعنی از طرفی خواسته شده که حمایت صورت بگیرد اما حمایت تبدیل به ضرر شده است. امروزه بازار خودروسازی در کشورهای پیشرفته دنیا رقابتی است اما در کشور ما نهتنها اینطور نیست بلکه انحصاری شده و دولت به خود اجازه میدهد در امر خودروسازی دخالت کند.
برخی معتقدند دولت آقای روحانی هم مانند دولتهای قبل، جسارت و شهامت قطع حمایت از ایرانخودرو و سایپا را ندارد. آیا ادامه این روند با اصل44 منافات ندارد؟
دولت یازدهم با شعار اجرای کامل اصل44 و حمایت از تولید سکان مدیریت کشور را در دست گرفته و انتظار میرود در دولت جدید شاهد اجرای کامل خصوصیسازی به معنای واقعی باشیم. من به اجرایی شدن خصوصیسازی خوشبین هستم و امید دارم شرایط خصوصیسازی در کشور مهیا شود اما واقعیت این است که هنوز به معنای واقعی کلمه اصل ۴۴ در خودروسازی اجرا نشده است.
اصلیترین دلیل امتناع دولت از این امر چیست؟
طبق اصل44 اگر زمانی دولت تصمیم گرفت قیمتی را به بخش خصوصی تکلیف کند، این قیمت باید از قیمت عادلانه روز کمتر نباشد یا مابهالتفاوتش را دولت به بخش خصوصی پرداخت کند. همچنین دولت میتواند در بودجههای سنواتی در قالب یارانه حمایتش را ادامه دهد.
پس همچنان ساختار صنعت خودروسازی در کشور دولتی میماند و مجلس هم برنامهای ندارد؟
فقط در طرحها و شعارها این مهم مطرح شده است. ساختار صنعت خودروسازی در کشور، ساختاری شبهدولتی و شبهخصوصی است. در دورهای مطرح شد که اقتصاد ایران در حال گذار است اما جالب این است که دوره گذاری که در گذشته بحث آن مطرح بوده، بیش از دهها سال است که به طول انجامیده است، یعنی از قبل از مطرح شدن سیاست اصل44 بیش از 50 درصد شرکتها به بخش دولتی واگذار شد اما با گذشت 36 سال از انقلاب اسلامی این ساختار هنوز دولتی است. و انتظار میرود بالاخره ساختار خودروسازی کشور تحول یابد.
اگر خاطرتان باشد در دوره آقای احمدینژاد با فشار مجلس، دولت مجبور به اعطای وام هزار میلیاردتومانی به سایپا و ایرانخودرو شد. آیا همین تزریق پول، وضعیت را بدتر نکرد؟
در اینکه از صنعت تولید در کشور باید حمایت کنیم شکی نیست. در اینکه باید از خودروسازی به خاطر اشتغال و فوایدی که برای کشور و مردم دارد حمایت کنیم هیچ شبههای وارد نیست. اما در اینکه این حمایتها باید حتماً از نوع یارانهای باشد، بحث پیش میآید. هیچ الزامی نیست تا حمایت به صورت یارانه نقدی باشد، حمایتها میتواند به شکلهای گوناگونی مانند تسهیلات بانکی یا حمایتهای مثمر ثمرتری از یارانه نقدی باشد.
یعنی همچنان شما در مجلس مصر هستید که دولت روحانی هم باید از این دست کمکهای نقدی یا غیرنقدی را در مورد ایرانخودرو و سایپا ادامه دهد؟ تا زمانی که این روال هست، میتوانید امیدوار به جهشی در صنعت باشید؟
اگر در شرایطی دولت بخواهد قیمت خودرو را به خودروسازان تکلیف کند و اگر قیمت پیشنهادشده با قیمت تمامشده خودرو تفاوت داشته باشد، برای اینکه خودروساز این قیمت را بپذیرد، دولت مجبور است از آنها حمایت کند. منظور از حمایت این نیست که یارانه نقدی را در دستور کار قرار بدهد، حمایت به این معنا که تسهیلات بانکی یا بودجه سنواتی به عنوان کمکخرج جایگزین یارانه نقدی شود.
آقای فولادگر تا چه زمانی مجلس مصر است که این صنعت انحصاری بماند؟ آیا نباید یکبار شهامت آزادسازی واردات و رقابتی شدن بازار رخ دهد؟ این تهدید که ایرانخودرو و سایپا اگر ورشکسته شوند، بازار اشتغال به هم میریزد باید تا مادام این صنعت را از رقابتی شدن محفوظ نگه دارد؟
بخشی هستند که تمایل ندارند حوزه اقتدارشان در حوزه صنعت و بهخصوص خودرو کم شود و همچنان در تلاش هستند در قدرت باقی بمانند. انگیزههای سیاسی و انگیزههای اقتصادی از مهمترین عوامل برای این افراد و گروههاست تا همچنان در تلاش باشند در مقابل تغییر مقاومت کنند. این گروهها حالت سنتی و اقتدارگرایی دارند و باعث شدهاند بحثهای سیاسی وارد حوزه اقتصاد شود که این آمیختگی باعث بروز مشکلات بسیاری میشود.
برای ورود به شرایط رقابتی چه کارهایی باید از سوی دولت صورت بگیرد؟
اولین نکته مهم این است که ساختارهایمان را اصلاح کنیم تا به معنای واقعی کلمه خصوصیسازی شکل بگیرد. دومین نکته برای ایجاد شرایط رقابتی باید این باشد تا به خودروسازان جدید اجازه دهیم در کشور فعالیت داشته باشند و در آخر صنعت خودروسازی از انحصار بیرون آید. به نظرم دولت روحانی هم شهامت اجرای این سیاست را ندارد.
آیا موافق هستید که مدیریت صنعت خودرو طی سالیان گذشته در انحصار افراد و نهادهای خاص بوده است؟
صنعت خودروسازی در کشور حالت شبهانحصار دارد. اگر شرایط رقابتی بود، دولت تعیین میکرد که کارخانه ایکس کمتر از قیمت رقابتی بازار خودرو عرضه میکند و حق داشت یارانه کارخانه ایکس را لغو کند اما در حال حاضر اینطور نیست و بر اساس کشش بازار، خودروساز قیمت خودرو را تعیین میکند و تنها بخشی که در این میان از این وضعیت ضرر میبیند مردم هستند؛ بخشی که صدایش شنیده نمیشود.
پس شما هم امیدوار نیستید. با این اوصاف پیشبینیتان برای سالهای آینده چگونه است؟
کیفیت بد و قیمت زیاد دو عامل اصلی مشکلات امروز صنعت خودروسازی در کشور است که همین دو عامل برای مردم مشکلات زیادی را به وجود آورده است. با وجود اینکه در جهت ارتقای کیفیت شاهد کارهای جدی از سوی برخی از خودروسازان بودهایم اما چون در معرض رقابت جدی نبودهاند بنابراین کیفیت خود را ارتقا ندادهاند یا بعد از مدتی به حالت اول بازگشتهاند. کیفیت بد خودروها در کشور سبب تلفات زیادی میشود و از سوی دیگر آلودگی هوایی که امروز شهرهای بزرگ ایران از جمله تهران و اصفهان با آن مواجه هستند باعث میشود مردم به خودروهای داخلی اعتماد نداشته باشند و در شرایط بدی مجبور به تهیه خودرو باشند.
دیدگاه تان را بنویسید