شهروند کارائیب
چرا کشورهای حوزه دریای کارائیب به مقصد محبوب برای دریافت شهروندی تبدیل شدهاند؟
گذرنامه کارائیبی یا گذرنامهای که هر کدام از کشورهای حوزه دریای کارائیب صادر کرده باشند، به صاحب آن این امکان را میدهد که به سادگی به بیش از 140 کشور دنیا سفر کند. کشورهایی از جمله کل منطقه شنگن، انگلستان، سنگاپور، هنگکنگ و حتی در برخی موارد روسیه و چین. با داشتن تابعیت یک کشور در حوزه دریای کارائیب میتوان به سادگی ویزای توریستی درازمدت ایالات متحده را نیز دریافت کرد. اما برنامههای شهروندی این کشورها معمولاً مبتنی بر سرمایهگذاری هستند و افراد ثروتمند میتوانند با سرمایهگذاری در این کشورها، گذرنامه این کشورها را به دست آورند و از مزایای این گذرنامه استفاده کنند. در حال حاضر، پنج کشور در حوزه دریای کارائیب بر مبنای سرمایهگذاری، شهروندی عطا میکنند. این پنج کشور، دومینیکا، آنتیگوا و باربودا، سنت لوسیا، سنت کیتس و نویس، و گرانادا هستند. راه گرفتن شهروندی این کشورها معمولاً به وسیله سرمایهگذاری در صندوقهای توسعه دولتی، خرید املاک، راهاندازی یک کسبوکار یا خرید اوراق قرضه دولتی است. مبلغ کف سرمایهگذاری در این حوزهها برای دریافت شهروندی این کشورها، 100 هزار دلار (حدود 8 /2 میلیارد تومان) است. در این مقاله بررسی میکنیم که این کشورها چگونه توانستهاند با ایدهای همچون فروش شهروندی و گذرنامه، کسبوکار مناسبی برای خود و درآمد ملی کشورهای خود ایجاد کنند. در این کشورها میتوان شهروندی برای خود و همه اعضای خانواده به دست آورد و ملک و املاکی در این کشورها خریداری کرد که شاید بتوان بعدها نیز از این ویژگی استفاده کرد.
منافع شهروندی کشورهای حوزه دریای کارائیب
علاوه بر منافع سفر بدون ویزا به تعداد بسیار زیادی از کشورهای جهان، منافع دیگری نیز برای سرمایهگذاران در این کشورها متصور است:
دارندگان شهروندی این کشورها میتوانند در موقعیتهای پیشبینینشده به سادگی به دیگر کشورها سفر کنند.
سرمایهگذاری در این کشورها میتواند هم برای سرمایهگذاران و هم خانوادههای آنها موقعیت مناسبی برای دریافت گذرنامه ایجاد کند. سرمایهگذاران در این کشورها میتوانند به سادگی شرکت ثبت کنند و کسبوکار خود را در کشوری دیگر ادامه دهند. نرخهای مالیاتی در این کشورها بسیار پایین است و سرمایهگذاران میتوانند از موقعیتهای مناسب مالیاتی این کشورها استفاده کنند. سرمایهگذاران این کشورها میتوانند به سادگی در بانکهای این کشورها یا بانکهای بینالمللی حساب باز کنند و از حساب بینالمللی خود استفاده کنند. نسل سرمایهگذاران در این کشورها نیز میتوانند از منافع رابطه مناسب این جزایر با انگلستان استفاده کنند. این جزایر، بخشی از کشورهای مشترکالمنافع انگلستان هستند و بسیاری از دانشگاههای انگلستان شرایط ویژهای برای شهروندان این کشورها قائل میشوند.
هزینه دریافت شهروندی جزایر دریای کارائیب
شهروندی کشورهای حوزه دریای کارائیب را میتوان با سرمایهگذاری محدودی در حد 100 هزار دلار و بین چهار تا شش ماه به دست آورد. واقعیت این است که دریافت شهروندی این کشورها نسبتاً ارزان و سریع است. مثلاً مقایسه کنید با دریافت شهروندی مالت (جزیرهای در میان دریای مدیترانه) که برای دریافت گذرنامه این کشور، باید حداقل 690 هزار یورو سرمایهگذاری کنید و بین یک تا سه سال در این جزیره اقامت داشته باشید. به جدول 1 توجه کنید. علاوه بر این سرمایهگذاریها، هزینههای دیگری نیز بر این برنامهها مترتب هستند که البته بین کشورهای مختلف، متفاوتاند. هزینههایی همچون هزینههای دولتی و عوارض مختلف که در این مسیر باید سرمایهگذاران در نظر داشته باشند. مثلاً برای دریافت شهروندی آنتیگوا و باربودا به صورت سرمایهگذاری در بنیادهای دولتی، دولت برای هر سرمایهگذار و خانوادهاش که حداکثر چهار نفر باشند، 30 هزار دلار هزینه جداگانه دریافت میکند. برای هر نفر اضافه در این مسیر، 15 هزار دلار دریافت میکند. بررسی دقیق نیز برای همسر 15 هزار دلار هزینه دارد و برای هر فرزند بین 12 تا 17 سال دو هزار دلار و برای هر فرد وابسته بالای 18 سال، چهار هزار دلار هزینه خواهد داشت.
سرمایهگذاری در بخش مسکن جزایر دریای کارائیب و بازگشت پول در پنج سال
برای دریافت شهروندی کشورهای حوزه دریای کارائیب، افراد میتوانند در املاک مورد تایید دولت سرمایهگذاری کنند. در این مورد معمولاً از افراد خواسته میشود که سهام یک هتل یا یک مجموعه آپارتمانی را خریداری کنند. قیمت سهمها از 200 هزار دلار تا 400 هزار دلار متغیر هستند. آپارتمانها گرانتر هستند و ممکن است چندین میلیون دلار قیمت داشته باشند. قیمت یک مترمربع از یک آپارتمان در یک هتل، از پنج هزار دلار تا هشت هزار دلار متغیر است. در طرحهای سرمایهگذاری و دریافت شهروندی این کشورها، ملک را باید بین سه تا هفت سال نگهداری کرد و بعد از آن میتوان این املاک را بدون از دست دادن شهروندی به فروش رساند.
مقصدهای بدون نیاز به ویزا برای دارندگان گذرنامههای کشورهای حوزه دریای کارائیب
شهروندان کشورهای حوزه دریای کارائیب میتوانند به سادگی ویزای B2 ایالات متحده را دریافت کنند. این ویزا در زمان دریافت برای 10 سال معتبر خواهد بود. میتوان به سادگی برای دریافت ویزای ایالات متحده از طریق کنسولگری این کشور اقدام کرد و بین دو تا سه هفته ویزا صادر میشود. شهروندان گرانادا علاوه بر دیگر کشورهای این حوزه، میتوانند از سفر بدون ویزا به ایالات متحده نیز استفاده کنند و در این کشور کار و زندگی کنند.
چگونه میتوان شهروندی کشورهای حوزه دریای کارائیب را به دست آورد؟
برای دریافت شهروندی این کشورها، عموماً نیاز به سفر به این کشورها وجود ندارد. علاوه بر این نیازی به آزمون زبان و آزمون تاریخ هم نیست. لازم نیست ابتدا اقامت این کشورها را دریافت کرد و پس از آن برای دریافت گذرنامه به این کشورها سفر کرد. تنها استثنایی که در این زمینه وجود دارد، آنتیگوا و باربوداست که در برنامه اعطای شهروندی خود، افراد را ملزم میکند که در پنج سال اول دریافت شهروندی خود، پنج روز در این کشور زندگی کنند، هرچند این قانون نیز به دلیل پاندمی کرونا به حالت تعلیق درآمده است. با وجود این همه این کشورها فرآیندی را برای بررسی امنیتی الزامی برای درخواستکنندگان دارند که هزینه آن را بهطور جداگانه دریافت میکنند.
شهروندی برای همه خانواده
به همراه سرمایهگذاران، اعضای خانواده نیز میتوانند پاسپورت کارائیبی به دست آورند. معمولاً در این برنامهها همسر، فرزندان، والدین، پدربزرگ و مادربزرگ و خواهر و برادران هستند. هزینه مشارکت این افراد در این برنامهها بسته به اینکه وارد برنامه شهروندی کدامیک از این کشورها شدهاید، متفاوت است. در جدول زیر میتوانید حداقل هزینه ممکن برای دریافت شهروندی این کشورها را مشاهده کنید. البته بر این اساس که دیگر نیازی به پول خود ندارید و در طرحهایی مشارکت میکنید که این کشورها پول شما را پس نمیدهند.
املاک در جزایر دریای کارائیب: قیمتها، درآمد و هزینهها
آبهای فیروزهای، سواحل شنی سفید، آفتاب در تمام سال، حیات وحش جذاب و عجیب و ویلاهایی غوطهور در سرسبزی از نشانههای کشورهای حوزه دریای کارائیب هستند. این ویژگیها باعث میشوند جریان پیوسته توریستها همیشه به سمت این کشورها سرازیر باشد. قیمت ملک در این منطقه به صورت پیوسته در حال افزایش است. در حال حاضر قیمت هر مترمربع آپارتمان توریستی مدرن در این کشورها بین پنج تا هشت هزار دلار است. بازده اجاره این املاک در طول سال ثابت است و بهطور متوسط سه تا پنج درصد در سال است. در فصل زمستان که توریستهای بیشتری به این مناطق سر میزنند، نرخ بازدهی اجاره این آپارتمانها به 9 تا 10 درصد در ماه میرسد. ویژگی مهم اقتصادی این منطقه، وابستگی بالای اقتصاد آن به گردشگری است. به همین دلیل است که دولتهای این منطقه تمام تلاش خود را دارند تا سرمایهگذاران را برای سرمایهگذاری در زیرساختهای گردشگری این جزایر تشویق کنند. به همین دلیل است که پنج کشور در این حوزه به سرمایهگذاران خصوصی تابعیت میدهند. و سرمایهگذاران نیز امکان سفر به بیش از 140 کشور دنیا را به دست میآورند.
وضعیت بازار املاک در کشورهای حوزه دریای کارائیب
گزارشهای تحلیلی همچون گزارش سالانه شاهانه کانادا نشان میدهند که نرخ ورود گردشگران به این کشورها بهطور سالانه در حال افزایش است. علاوه بر این گردشگران و سرمایهگذاران این کشورها نیز در حال پولدارتر شدن هستند. میزان پولی که گردشگران در این کشورها هزینه میکنند بهطور مداوم در حال افزایش است. البته در سالهای اخیر چند اتفاق افتاده است که باعث شده وضعیت توریسم در این کشورها با مشکل مواجه شود. طوفانهای سال 2017 خسارات زیادی در این منطقه به بار آورد. آنتیگوا و باربودا و دومینیکا بیش از دیگر کشورها از این طوفانها ضربه خوردند. تخریب گستردهای که این طوفانها ایجاد کردند به کاهش قابل توجه تعداد گردشگران ورودی به این جزایر منجر شد، اما وضعیت با سرعت قابل قبولی بهبود یافت و قیمت ملک بعد از مدت زمانی کوتاه دوباره شروع به افزایش کرد. در بهار سال 2019، کاهش ارزش پوند انگلیس باعث کاهش قیمت ملک در این جزایر شد و قیمتها بهطور متوسط 5 تا 10 درصد کاهش یافتند. با این حال از تابستان سال 2019، قیمتها دوباره شروع به افزایش کردند. از این زمان، تقاضای سرمایهگذاران آمریکایی، انگلیسی و کانادایی برای اجاره ویلا در کنار دریا با افزایش قابل ملاحظهای مواجه شد. تا اوایل سال 2020 قیمتها تا بیش از 90 درصد بازیابی شدند. پاندمی کرونا نیز باعث کاهش چشمگیر ورود گردشگر به این منطقه شد. در زمان قرنطینه تقاضا برای اجاره محل در این جزایر به شدت کاهش پیدا کرد اما شرایط نشان میدهد که قیمتها پس از اتمام پاندمی به وضعیت سابق خود باز خواهند گشت.
وضعیت جغرافیایی کشورهای حوزه دریای کارائیب
کارائیب منطقهای در غرب اقیانوس اطلس است که شامل دریای کارائیب، سواحل اطراف آن و جزایر این حوزه است که برخی از آنها در دریای کارائیب و برخی از آنها در حاشیه دریای کارائیب و مرز اقیانوس اطلس قرار دارند. این منطقه در جنوب شرقی خلیج مکزیک و سرزمین اصلی آمریکای شمالی، شرق آمریکای مرکزی و شمال آمریکای جنوبی قرار دارد.
این منطقه که عمدتاً در صفحه کارائیب واقع شده است، دارای بیش از 700 جزیره و صخره دریایی است. سه کمان جزیره حاشیه شرقی و شمالی دریای کارائیب را ترسیم میکنند، آنتیل بزرگ در شمال، آنتیلهای کوچک در جنوب و شرق. این کمانهای جزیرهای به همراه مجمعالجزایر لوکایان مجاور هند غربی را تشکیل میدهند. جزایر باهاماس نیز هرچند در حوزه دریای کارائیب قرار ندارند، بخشی از مجمعالجزایر این حوزه به حساب میآیند. بلیز، گویان و سورینام نیز هرچند جزیره نیستند و به سرزمین اصلی متصلاند، بخشی از جزایر حوزه دریای کارائیب به حساب میآیند. منطقه کارائیب کلمبیا، کارائیب ونزوئلا، کویینتانارو در مکزیک و گویان نیز در این حوزه به حساب میآیند. آب و هوای این منطقه عمدتاً گرمسیری است. تحت تاثیر دمای دریا و بارندگی قرار میگیرد و فصل طوفان بهطور مرتب به بلایای طبیعی منجر میشود. کارائیب به دلیل آب و هوای گرمسیری و جغرافیای جزیرهای کمارتفاع، در برابر تغییرات آب و هوایی به شدت آسیبپذیر است. به نظر میرسد که این تغییرات آب و هوایی، اقتصاد این جزایر و به ویژه صنایع عمده کشاورزی و گردشگری را به شدت تغییر دهد.
منطقه کارائیب حداقل از شش هزار سال پیش مسکونی بوده است. در زمان استعمار اروپا و ورود اسپانیاییها و پرتغالیها به این منطقه، جمعیت به سرعت و بر اثر شیوههای وحشیانه کار، بردگی و بیماری از بین رفت و اروپاییها سعی کردند بردههای آفریقایی را جایگزین جمعیت بومی در این منطقه کنند. به دنبال استقلال هائیتی از فرانسه در اوایل قرن 19 و افول بردهداری در این زمان، کشورهای جزیرهای در دریای کارائیب به تدریج در طول دهههای 1950 و 1960 استقلال خود را به دست آوردند. به دلیل مجاورت با ایالات متحده، طبیعتاً سابقه طولانی مداخله این کشور در امورات داخلی کشورهای حوزه دریای کارائیب وجود دارد.