ببار ای بارون ببار
مدیریت آب شرب چگونه ممکن میشود؟
هشدارها درباره آب و از دست رفتن منابع حیاتی حالا خیلی جزئیتر و ملموستر دارد خود را نشان میدهد. کار به جاهای باریکتر رسیده و بنا به اظهارات وزیر نیرو وضعیت از آنچه تصور میشد بدتر هم شده است!
جواد حیدریان: هشدارها درباره آب و از دست رفتن منابع حیاتی حالا خیلی جزئیتر و ملموستر دارد خود را نشان میدهد. کار به جاهای باریکتر رسیده و بنا به اظهارات وزیر نیرو وضعیت از آنچه تصور میشد بدتر هم شده است! حالا وضعیت آبی کشور از بروز تنشهای آبی و تغییر اقلیم و کاهش سطح آبهای زیرزمینی، به تنش در سطح آب شرب شهرهای کشور رسیده. وزیر نیرو به صراحت از قطعی بودن تنش آبی در بسیاری از شهرهای کشور در تابستان پیش رو سخن گفته است؛ تابستانی که بیم نباریدن باران از مهرماه را با خود دارد و به نظر میرسد کام کشاورزان و شهروندان شهرها از این خطر جدی تلخ خواهد شد.
رضا اردکانیان تاکید کرده که «اگر ما به چگونگی مصرف منابع زیستمحیطی به ویژه آب نپردازیم، مطمئناً هرگونه تامین آب جدید دچار بدمصرفی خواهد شد.» او گفته شرایط فعلی از پیشبینیهای صورت گرفته هم کمی سختتر است چراکه از ابتدای سال آبی (ابتدای مهرماه) تا پایان اسفندماه در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته ۴۸ درصد کاهش بارندگی داشتهایم.
کاهش بارندگی هراس از بیآبی و بروز تنشها را افزایش داده است. البته شرب مساله مهمی از منظر امنیتی است اما همین روزها در شهرهای اصفهان برخی اعتراضات برای بیآبی به راه افتاده و حتی زنان را هم به خیابان کشانده است. اعتراض به آب کابوس تلخی است که دولتمردان و مردم انتظارش را میکشند؛ کابوسی که میتواند سطح تنش را از نزاع بر سر آب به کوچهها و خیابانهای شهرهای کوچک و بزرگ بکشاند و در میانه خشکیدگی سرزمین تنش سیاسی و اجتماعی و نزاعی ملی و منطقهای را دامن بزند.
وزیر نیرو چندی پیش گفته بود: «ما در عین حالی که تمامی راههای تامین جدید آب را مطالعه خواهیم کرد و در پی بارورسازی ابرها، شیرینسازی آب دریاها، مطالعه استفاده از آبهای ژرف و نیز پیگیری انتقال آب بین حوضهای با رعایت ملاحظات زیستمحیطی خواهیم بود و این روند نباید به قیمتی باشد که ما را از بد مصرفی که گرفتار آن هستیم غافل کند. اگر ما به این مهم توجه نکنیم مسلماً تامین آبهای جدید پس از مدتی ما را گرفتار پیچیدگیهای جدیدی خواهد کرد چراکه ما زمان را برای اصلاح نوع مصرف از دست دادهایم.» البته شرایط بیآبی خطری است که تمامیت سرزمین را تهدید میکند و ممکن است به بهای تامین آب، منابع حیاتی و استراتژیک نیز به دلیل بیمبالاتی هدر رود و در نهایت خطر فروپاشی سرزمینی دامن همگان را بگیرد. برای بررسی وضعیت تنش آبی بهخصوص مسائل مرتبط با تامین آب شرب شهرها و روستاها، میخواهیم بدانیم دولت برای تامین آب شرب چه سیاستهایی را اعمال خواهد کرد و از میان گزینههایی مثل «توصیههای اخلاقی» به شهروندان، «جیرهبندی» یا سهمیهبندی آب و درنهایت ابزارهای قیمتی و تعرفهای کدام یک برای مدیریت وضعیت آبی کشور موثر خواهد بود؟