گران‌شهرها
شهرهای ناامن، گران‌ترین شهرهای جهان برای کارگران و مهاجران شدند
نتایج تحقیقات موسسه «مرسر» درباره گران‌ترین و پرخرج‌ترین شهرهای جهان برای کار و مهاجرت منتشر شده است. در این گزارش که روی ۲۰۹ شهر و پایتخت جهان انجام شده، عواملی چون میانگین نرخ حمل‌و‌نقل، مراقبت‌های بهداشتی، پوشاک و تفریح و خرید مایحتاج اولیه زندگی، بررسی شده است.
در گزارش مرسر، تغییراتی در فهرست گران‌ترین شهرهای جهان صورت گرفته اما تغییرات عمده‌ای در فهرست 10 شهر گران جهان ایجاد نشده است. یعنی امسال هم در عین شگفتی، مقام اول گران‌ترین شهر جهان برای کار و مهاجرت، به عشق‌آباد -پایتخت ترکمنستان- تعلق گرفت.
جالب اینجاست که عشق‌آباد بر‌خلاف خیلی از شهرهای گران، مرکز تجارت جهانی یا بازار مبادلات کالایی نیست. اما به نظر می‌رسد بحران‌های اقتصادی سال‌های اخیر این شهر را با مشکلات مالی عمده و تورم بی‌سابقه مواجه کرده است. هنگ‌کنگ، دومین شهر گران جهان است. این شهر به دلیل قیمت‌های بسیار بالای اجاره برای فضاهای بسیار ناچیز سکونت در جایگاه دوم گران‌ترین شهر جهان برای کار و مهاجرت قرار گرفت. کارشناسان دلیل سقوط یک‌پله‌ای هنگ‌کنگ در فهرست گران‌ترین شهرهای جهان را اعتراضات خیابانی و تاثیر آن بر اقتصاد شهر می‌دانند.
سومین شهر گران جهان برای کار و مهاجرت نیز آسیایی است. بیروت، پایتخت لبنان که در دو سال اخیر دستخوش کم‌سابقه‌ترین بحران اقتصادی، عدم ثبات سیاسی و ناآرامی‌های داخلی بوده، یکی از شهرهای گران جهان برای کار و مهاجرت است. بیروت سال گذشته در جایگاه ۴۵ این فهرست قرار داشت.
در نقطه مقابل، شهرهای بیشکک، تفلیس، تونس، و برازیلیا، ارزان‌ترین شهرهای جهان برای مهاجران و افراد جویای کار هستند.
در میان دیگر شهرها و پایتخت‌های مشهور جهان که معمولاً جایی در این لیست دارند باید به نیویورک در جایگاه ۱۴ و لندن در رتبه ۱۸ اشاره کرد. سیدنی، مهم‌ترین شهر استرالیا هم با ۳۵ پله صعود در جایگاه ۳۱ قرار گرفت. پاریس، توریستی‌ترین شهر جهان مقام سی‌و‌سوم خود را حفظ کرد. دوبی در جایگاه ۴۲ و مسکو رتبه ۶۲ را به‌دست آورد.
گزارش مرسر چه می‌گوید؟
در پی بروز کووید 19، نابسامانی‌های اجتماعی و اقتصادی باعث تحریک سازمان‌ها برای ارزیابی مجدد برنامه‌های سیار جهانی خود با محوریت رفاه کارمندان خارجی شده است. آنها با استفاده از تمهیدات جدید کاری، تغییر فناوری و طرز تفکر انطباق‌پذیر، علاوه بر برنامه‌های سیار سنتی، برای جایگزینی در عملیات و نیروی کار خارجی، اشکال متناوبی برای امور بین‌المللی نیز در نظر می‌گیرند. با وجود علاقه برای رشد در مقیاس جهانی در فضای ناشناخته و مجهول یک بحران اقتصادی، کاهش کارمندان، حقوق و همچنین تغییر در برنامه‌های سودآوری، استراتژی‌های توسعه خارج از کشور را به چالش کشیده است. همان‌طور که سازمان‌ها موقعیت مستعد، برنامه‌های سیار و بسته‌های حمایتی را با نگاهی موشکافانه و با تعادل بین همدلی انسان‌دوستانه و اقتصاد مربوطه بررسی می‌کنند، داده‌های دقیق و شفاف برای جبران عادلانه انواع وظایف تحرک، با در نظر گرفتن تغییرات ناشی از همه‌گیری فعلی و نوسانات بعدی بازار ضروری است.
بیست‌و‌ششمین بررسی سالانه هزینه زندگی مرسر نشان می‌دهد که مولفه‌های خاصی مانند نوسانات ارز، تورم هزینه کالاها و خدمات و بی‌ثباتی هزینه محل اقامت، برای تعیین هزینه بسته‌های خارج از کشور برای کارمندان امور بین‌المللی ضروری است. ایلیا بونیچ، رئیس مشاغل و رئیس استراتژی مرسر، گفت: «بیماری همه‌گیر کووید 19 به ما یادآوری می‌کند که اعزام و نگهداری کارمندان در کارهای بین‌المللی مسوولیتی بزرگ و کاری دشوار است. سازمان‌ها به جای شرط‌بندی در یک تجدید فعالیت سریع تحرکات خود، باید خود را برای استقرار مجدد نیروی کار سیار، با همدلی و درک اینکه همه افراد آماده یا مایل به رفتن به خارج از کشور نیستند، آماده کنند.»
در کوتاه‌مدت، آماده‌سازی این رویکرد جدید برای تحرکات جهانی ممکن است شامل جابه‌جایی مجدد امور واگذار‌شده باشد که به کشور خود بازگردانده می‌شوند. در میان‌مدت نیز، اولویت در مورد هماهنگی مجدد نیروی کار سیار با مدل‌های اقتصادی جدید با تمرکز بر زنجیره‌های تامین کوتاه‌تر، محدوده جابه‌جایی منطقه‌ای بیشتر و نیاز مجدد به آموزش استعدادها خواهد بود. علاوه بر این نگرانی‌ها، اطلاعات مربوط به هزینه‌ها و محل انجام این اموردر سراسر جهان عامل مهم بعدی پس از بحران خواهد بود.
نظرسنجی هزینه زندگی مرسر در سال 2020
طبق نظرسنجی هزینه زندگی مرسر 2020، هنگ‌کنگ در لیست گران‌ترین شهرها برای مهاجران قرار دارد و پس از آن عشق‌آباد، ترکمنستان در جایگاه دوم قرار دارد. توکیو و زوریخ به ترتیب در جایگاه‌های سوم و چهارم قرار گرفته‌اند، در حالی که سنگاپور در جایگاه پنجم قرار دارد که نسبت به سال گذشته با دو پله سقوط مواجه شده است. شهر نیویورک با صعود از جایگاه نهم در رده ششم قرار گرفت. اطلاعات مرسر در ماه مارس جمع‌آوری شد و البته واریانس قیمت در بسیاری از مکان‌ها به دلیل همه‌گیری کووید 19 قابل توجه نبود. سایر شهرهایی که در 10 شهر گران مرسر برای افراد خارجی قرار دارند، شانگهای (7)، برن (8)، ژنو (9) و پکن (10) هستند.
بر اساس نظرسنجی مرسر، کم‌هزینه‌ترین شهرهای جهان برای مهاجران، تونس (209)، ویندهوک (208)، تاشکند و بیشکک است که در رده 206 قرار دارند.
نظرسنجی مرسر یکی از جامع‌ترین نظرسنجی‌های جهان است و برای کمک به دولت‌ها و شرکت‌های چندملیتی در تعیین استراتژی‌های جبران خسارت برای کارمندان خارج از کشور طراحی شده است.
ارقام مربوط به هزینه‌های زندگی مرسر و مقایسه هزینه‌های محل اقامت از یک نظرسنجی انجام‌شده در مارس 2020 گرفته شده است. نرخ ارز مربوط به آن زمان و سبد کالا و خدمات بین‌المللی مرسر از نظرسنجی هزینه زندگی، به عنوان اندازه‌گیری‌های معیار استفاده شده است. دولت‌ها و شرکت‌های بزرگ از داده‌های این نظرسنجی برای محافظت از قدرت خرید کارکنان خود هنگام انتقال به خارج از کشور استفاده می‌کنند. داده‌های مربوط به هزینه اقامت اجاره‌ای برای ارزیابی کمک‌هزینه مسکن خارج از کشور استفاده می‌شود. انتخاب شهرهای مورد بررسی بر اساس داده‌های مورد تقاضاست.
شهر نیویورک به عنوان شهر معیار برای تمام مقایسه‌ها و جابه‌جایی ارز با دلار آمریکا اندازه‌گیری می‌شود. این نظرسنجی شامل بیش از 400 شهر در سراسر جهان است. رتبه‌بندی امسال شامل 209 شهر در پنج قاره است و هزینه مقایسه‌ای بیش از 200 مورد را در هر مکان شامل مسکن، حمل‌و‌نقل، غذا، لباس، کالاهای خانگی و سرگرمی اندازه‌گیری می‌کند. آقای بونیچ همچنین گفت: «بسته‌شدن مرزها، وقفه‌های خطوط هوایی، محدودیت‌های تردد اجباری و سایر اختلالات کوتاه‌مدت نه‌تنها بر هزینه کالاها و خدمات بلکه بر کیفیت زندگی افراد میزبان تاثیر گذاشته است. تغییرات آب‌و‌‌هوایی، مسائل مربوط به اثرات زیست‌محیطی و چالش‌های سیستم بهداشتی، شرکت‌های چندملیتی را مجبور کرده است تا به این مورد توجه کنند که چگونه تلاش‌های یک شهر برای پایداری آن می‌تواند بر شرایط زندگی کارکنان خارج از کشور تاثیر بگذارد. شهرهایی که بر پایداری زیاد تمرکز دارند می‌توانند سطح زندگی را تا حد زیادی بهبود ببخشند، که این موضوع می‌تواند به نوبه خود، رفاه و تعامل کارکنان را افزایش دهد.»
بررسی صحیح مکان‌ها و جبران خسارت کارمندان در انجام امور بین‌المللی به همان اندازه که مهم است، می‌تواند هزینه‌بر باشد. بررسی مرسر نشان می‌دهد که هزینه کالاها و خدمات با تورم و نوسانات ارزی تغییر می‌کند و هزینه‌های امور در خارج از کشور گاهی بیشتر و گاهی کمتر می‌شوند.
ایوان ترابر، مدیر راه‌حل‌های تولید محصولات سیار جهانی در مرسر، گفت: «تغییرات ناگهانی نرخ ارز عمدتاً تحت تاثیر کووید 19 بر اقتصاد جهانی است. این نوسان می‌تواند روش‌های مختلف، از کمبود و تعدیل قیمت کالاها و خدمات گرفته، تا اختلالات زنجیره تامین، زمانی که کارمندان با ارز کشور خود کار می‌کنند و نیاز به مبادله وجه به خریدهای محلی دارند، را در‌برگیرد و بر کارمندان سیار تاثیر بگذارد.»
آمریکا
در حالی که رکود اقتصادی جهانی در نیمه اول سال برقرار بود، قدرت دلار باعث افزایش هزینه‌های کارکنان خارجی در شهرهای آمریکا شد. در نتیجه، شهرهای ایالات متحده در رتبه‌بندی امسال به پرهزینه‌ترین شهرها صعود کرده‌اند. نیویورک (6) بالاترین رتبه در این کشور است و پس از آن سانفرانسیسکو (16)، لس آنجلس (17)، هونولولو (28) و شیکاگو (30) قرار دارند. وینستون سالم، کارولینای شمالی (132) همچنان کم‌هزینه‌ترین شهر ایالات متحده است که برای کارکنان خارجی بررسی شده است. در آمریکای جنوبی، سان خوان (66) به عنوان پرهزینه‌ترین شهر رتبه‌بندی شده و پس از آن بندر اسپانیا (73)، سن خوزه (78) و مونته ویدئو (88) قرار دارند. ماناگوآ (198) کم‌هزینه‌ترین شهر آمریکای جنوبی است. کاراکاس در ونزوئلا به دلیل وضعیت پیچیده ارز از رتبه‌بندی خارج شده است و رتبه‌بندی آن بسته به نرخ رسمی ارز انتخاب‌شده بسیار متفاوت است. ارزش دلار کانادا افزایش یافته است و این موضوع جهش‌هایی را در رتبه‌بندی امسال ایجاد می‌کند. با 18 پله صعود نسبت به سال گذشته، ونکوور (94) گران‌ترین شهر کانادا در این رده‌بندی است و پس از آن تورنتو (98) قرار دارد. اتاوا با رتبه 151، کم‌هزینه‌ترین شهر کاناداست.
اروپا، خاورمیانه و آفریقا
سه شهر اروپا در میان 10 شهر گران‌قیمت‌ترین مکان‌ها قرار دارند. در رده چهارم جهانی، زوریخ همچنان پرهزینه‌ترین شهر اروپاست و پس از آن برن (8) قرار دارد که نسبت به سال گذشته چهار پله رشد کرده است. شهر بعدی اروپا در رده‌بندی، ژنو (9)، نسبت به سال گذشته چهار پله صعود داشته است. به‌رغم افزایش ناچیز قیمت در سراسر منطقه، چندین ارز محلی در اروپا در برابر دلار آمریکا تضعیف شده‌اند و این موضوع بسیاری از شهرها را در رتبه‌بندی پایین آورده است. با کوچک شدن اقتصاد فرانسه و ایتالیا در پایان سال 2019، رشد منطقه یورو نزدیک به صفر بود. با این حال، در مورد تورم در هیچ یک از کشورهای برجسته اتحادیه اروپا، نشانه‌ای از بحران وجود ندارد. در این منطقه شهرهایی مانند پاریس (50)، میلان (47) و فرانکفورت (76) در رتبه‌بندی امسال سقوط کردند. تصمیم انگلستان برای خروج از اتحادیه اروپا نه‌تنها تاثیری بر واحد پول محلی آن نگذاشته است بلکه قوی‌تر شده و برای تمام ارزهای اصلی جهانی ارزش تولید کرده است. لندن (19)، بیرمنگام (129) و بلفاست (149) به ترتیب 4، 6 و 9 پله جهش کردند.
امارات متحده عربی همچنان به تنوع اقتصادی ادامه داده و متعاقباً تاثیر صنعت نفت بر تولید ناخالص داخلی را کاهش می‌دهد. با تداوم این روند، حرکت منفی قیمت در دوبی و ابوظبی مشاهده شده است. درست مانند امارات، عربستان سعودی در تلاش است تا تاثیر صادرات نفت را محدود کند و به یک مدل اقتصادی متنوع‌تر برسد. طی شش ماه گذشته قیمت‌ها ثابت مانده‌اند. با این حال، با افزایش مالیات بر ارزش افزوده در آینده، انتظار می‌رود شاهد تغییر قیمت‌ها باشیم. تل‌آویو (12) همچنان گران‌ترین شهر در خاورمیانه برای مهاجران است و پس از آن دوبی (23)، ریاض (31) و ابوظبی (39) قرار دارند. قاهره (126) به‌رغم افزایش 40پله‌ای، کم‌هزینه‌ترین شهر منطقه است. انجامنا در چاد (15) بالاترین رتبه را در آفریقا دارد در حالی که تونس (209) کم‌هزینه‌ترین شهر در منطقه و در سطح جهانی است.
آسیا و اقیانوسیه
شش شهر از 10 شهر برتر رتبه‌بندی امسال در آسیاست. هنگ‌کنگ (1) به دلیل حرکت ارز در برابر دلار آمریکا و افزایش هزینه‌های زندگی محلی، جایگاه خود را به عنوان گران‌ترین شهر برای مهاجران در آسیا و در سطح جهانی حفظ کرد. این مرکز مالی (مرسر)، عشق‌آباد (2)، توکیو (3)، سنگاپور (5)، شانگهای (7) و پکن (10) را در ده‌تای این لیست قرار داده است. بمبئی (60) گران‌ترین شهر هند است، در حالی که کلکته (185) کم‌هزینه‌ترین شهر هند است. شهرهای استرالیا امسال با کاهش ارزش پول محلی در برابر دلار آمریکا در این رتبه‌بندی سقوط کرده‌اند. سیدنی (66)، گران‌ترین شهر استرالیا برای مهاجران، 16 پله سقوط کرد. کم‌هزینه‌ترین شهر منطقه، آدلاید با 17 پله سقوط به رتبه 126 رسید.
