گرجستان

گرجستان زمانی یک جزیره اصلی دموکراسی در منطقه قفقاز به شمار می‌رفت. تا یک سال قبل اتحادیه اروپا  هنوز امیدوار بود که این کشور را به غرب گره بزند و در دسامبر سال 2023 رسماً آن را نامزد عضویت کامل کرد. اما از آن زمان به بعد تقریباً همه کارها اشتباه پیش رفت. ابتدا حزب حاکم رویا (Dream)  در ماه می قانونی را به تصویب رساند که براساس آن هر سازمانی که از خارج پول می‌گرفت ملزم بود به عنوان یک نهاد خارجی ثبت شود. روسیه و مجارستان تحت حاکمیت ویکتور اوربان قبلاً از این روش برای ارعاب نهادهای حامی دموکراسی استفاده کرده بودند. بیدزینا ایوانیشویلی (Bidzina Ivanishuili) الیگارش میلیاردر گرجستانی که در دهه 1990 و قبل از بازگشت به کشورش ثروت انبوهی را در مسکو گرد آورده بود رهبری حزب رویا را بر عهده دارد. او تلاش کرد کشورش را در نقطه‌ای متوازن بین روسیه و غرب نگه دارد، اما بیش از پیش به مهره ولادیمیر پوتین تبدیل شد. اتحادیه اروپا اعلام کرد، قانون جدید نشان می‌دهد که گرجستان از وعده‌های قبلی خود برای انجام اصلاحات با هدف عضویت در اتحادیه عقب نشسته است. وضعیت جدید مانعی بر سر راه پایشگران مستقل انتخابات خواهد بود. انتخابات ماه اکتبر به هیچ عنوان منصفانه نبود. مستنداتی منطقی از تقلب در برگه‌ها، جانبداری رسانه‌های دولتی، تهدید به ممنوعیت فعالیت احزاب مخالف و ارعاب رای‌دهندگان کافی بود تا پارلمان اروپا نتایج انتخابات را نپذیرد و خواستار برگزاری مجدد آن شود. سالوم زورابیچ‌ویلی، رئیس‌جمهور گرجستان نیز انتخابات را نامشروع خواند. حزب رویا در واکنش به این امر در 28 نوامبر گفت‌وگوهای عضویت در اتحادیه اروپا را متوقف کرد و آتش اعتراضات گسترده در پایتخت و بسیاری از شهرهای دیگر را شعله‌ور کرد. پلیس به ضرب و شتم و دستگیری معترضان پرداخت. سازمان عفو بین‌الملل وجود موارد فراوان شکنجه و بدرفتاری را تایید کرد که بسیاری از آنها سازمان‌یافته و سیستمی بودند. با تداوم اعتراضات و سرکوب‌ها احتمال بروز بحران بالا می‌رود. یک کالج الکترال متشکل از مجلس به همراه نمایندگان مناطق باید رئیس‌جمهور بعدی را انتخاب کنند. دوره خانم زورابیچ‌ویلی در 29 دسامبر به پایان می‌رسد. او می‌گوید که مجلس کنونی غیرمشروع است و او از قدرت کناره‌گیری نخواهد کرد تا زمانی که یک نهاد منتخب عادل جانشین او را تعیین کند. همزمان، کالج الکترال که زیر سلطه حزب رویاست، در انتخاباتی با یک نامزد رئیس‌جمهور جدید را برگزید که بازیکن سابق فوتبال باشگاه منچستر‌سیتی است. غرب چگونه باید واکنش نشان دهد. خانم زورابیچ‌ویلی به خاطر امتناع از انتقال قدرت به نماینده روسیه به حمایت نیاز دارد. طرفداران دموکراسی باید همچنان او را به رسمیت بشناسند. همزمان باید افرادی که در خشونت‌ها و تقلب انتخاباتی دست داشتند تحریم شوند. برخی کشورها از جمله آمریکا، اوکراین و جمهوری‌های بالتیک از هم‌اکنون سفر چند مقام عالی‌رتبه و در برخی موارد شخص ایوانیش‌ویلی به سرزمینشان را ممنوع کرده‌اند. این ممنوعیت را می‌توان به رتبه‌های پایین‌تر (مثلاً مسئولان رسانه‌های دولتی) و خانواده‌های آنها تعمیم داد. همچنین باید دارایی‌های افرادی که بیشترین تقصیر را دارند مسدود شود. بریتانیا و اتحادیه اروپا دو منطقه بسیار مهمی هستند که هنوز تحریم‌های افراد را اعمال نکرده‌اند. بریتانیا همانند دیگر کشورها همکاری‌های رسمی را متوقف کرده است، اما این اقدام فقط به مردم عادی آسیب می‌زند. کاجا کالاس، رئیس جدید امور خارجه اتحادیه اروپا هفته گذشته فهرستی شامل افرادی که باید تحریم شوند پیشنهاد داد، اما با وتوی مجارستان و اسلواکی رو‌به‌رو شد. این امر را می‌توان نماد ضعف شرم‌آور اتحادیه اروپا در برابر حکومت‌های خودکامه دانست.