شادترین ملت‌های جهان

شاخص شادمانی جهان نشان داد اکثر کشورهای آمریکای لاتین در زمره شادترین ملت‌های جهان هستند. پاناما، پاراگوئه، السالوادور، ونزوئلا، گواتمالا، اکوادور و کاستاریکا در صدر این نظرسنجی قرار داشتند. کلمبیا در رتبه 11 و برزیل و مکزیک در رتبه حدود 20 قرار داشتند.

متخصصان دلایل زیادی را برای این نتایج برشمرده‌اند. یکی از این دلایل آن است که مردم آمریکای لاتین عادت دارند بلافاصله نگاه خود را از مشکلات بردارند و بدون توجه به آنچه در جهان خارج می‌گذرد، زندگی روزانه داشته باشند. مطابق این استدلال مشکلات مداوم باعث می‌شود مردم مثبت زندگی کنند. چرا که نمی‌توان مدام در حال ترس بود و در عین حال زندگی مفیدی داشت. دلایل دیگر شامل جنبه‌های فرهنگی می‌شود که به مردم آمریکای لاتین یاد می‌دهد به همه چیز از جنبه مثبت بنگرند. حتی اگر مشکلات شخصی زیادی داشته باشند.

این استدلال‌ها جالب توجه هستند. این حقیقت که فرد می‌تواند با وجود داشتن چیزهای اندک به همان اندازه کسانی که چیزهای زیادی دارند، مثبت باشد از این امر ناشی می‌شود که فرد قدردان چیزهای کوچک زندگی خود است. به همین دلیل است که کشورهایی مانند آلمان و فرانسه رتبه خوبی را در نظرسنجی به دست نیاوردند. کسانی که بالاتر باشند هنگام سقوط محکم‌تر به زمین خواهند خورد؛ لذا بیشتر نگران هستند. از دیدگاه مثبت‌نگری هم باید گفت فرهنگ آمریکای لاتین به هر چیز مثبت می‌نگرد و خانواده‌ها و دوستان هم مرتب با یکدیگر روابط باز و صادقانه مثبت یا منفی دارند. بنابراین در روزگار سختی حمایتی که افراد از اطرافیان خود دریافت می‌کنند همه را به طور کلی سرپا نگه می‌دارد. حتی اگر اتفاقات منفی رخ دهد، حمایت خانواده‌ها و دوستان صمیمی باعث می‌شود مشکلات بیشتر قابل تحمل شوند. علاوه بر این فرهنگ آمریکای لاتین اجازه نمی‌دهد که امور منفی در همه جنبه‌های زندگی وارد شوند. هنگامی که جامعه‌ای مملو از افراد گشاده‌رو و صادق از فرد پشتیبانی می‌کند، منفی‌بافی دوام نمی‌آورد. وقتی افراد زیادی پیرامون یک نفر هستند، جایی برای فکر کردن به بدترین سناریوها باقی نمی‌ماند.

فرهنگ خانواده، پشتیبانی و زندگی برای گذران اوقات با خانواده بخش مهمی از فرهنگ آمریکای لاتین است که مردم را مثبت‌نگر نگه می‌دارد. بودن با نزدیکان و پیدا کردن دوستان و شرکایی که این سبک زندگی را ارزشمند می‌دانند عنصری کلیدی از فرهنگ آمریکای لاتین است. شاید این دلیل اصلی مثبت بودن این مردم باشد؛ آنها هیچ‌گاه به معنای واقعی تنها نیستند. بحث‌ها و مستندات فراوانی در مورد مهاجران به ایالات متحده وجود دارد که نشان می‌دهد افرادی که مایلند در آن جامعه فردگرا نظام حمایت و پشتیبانی خود را حفظ کنند، دچار تضاد درونی می‌شوند.

بسیاری از این مهاجران جدید آمریکا از این نظر که فرزندان می‌توانند در سن 18سالگی از خانواده جدا شوند، متنفرند. با وجود اینکه کارآفرینی و انگیزش ارزشمند هستند، زندگی با خانواده یعنی جایی که فرد هیچ‌گاه عملاً تنها نیست، مبنای بسیاری از فرهنگ‌ها در سراسر جهان است. به عقیده آنها افراد فقط می‌توانند در خانواده به شکوفایی و موفقیت برسند.