مدارس خصوصی انگلستان

مدرسه دخترانه رودین در ساحل جنوبی انگلستان از سال 1885 شمار زیادی از دختران طبقه ثروتمند و با‌نفوذ را جذب کرده و آنها را به زنانی متمدن و آداب‌دان تبدیل می‌کند که می‌دانند چگونه با اشراف صحبت کنند. اما آرامش آن با استعفای مدیر مدرسه و پذیرش مقامی دیگر در سوئیس به هم خورده است. او از این شکایت داشت که 2250 مدرسه انگلستان دچار آسیب شده‌‌اند. به عقیده او و یکی دیگر از همکارانش که در سال 2011 اقدامی مشابه را انجام داده بود لحن خشنی که متوجه مدارس خصوصی شده است باعث می‌شود گردانندگان این مدارس احساس «بی‌اخلاقی‌» داشته باشند. با وجود اینکه مدارس غیرانتفاعی فقط هفت درصد از جمعیت دانش‌آموزی را در خود جای داده‌اند آنها همواره در معرض احساسات منفی قرار داشته‌اند. حاکمیت اشراف در کشور به تنش‌ها دامن زده است. این حقیقت که تونی بلر به مدرسه خصوصی رفته بود نشانه‌ای دال بر تغییر حزب کارگر و توجه دولت به مدارس خصوصی تلقی می‌شد. این حقیقت که آقای کامرون هم به مدرسه خصوصی رفته بود این گمان را برای برخی ایجاد کرده است که مدارس خصوصی نوعی حق ویژه دارند. پایشگری برخی موسسات خیریه که رابطه بین تحصیل و موفقیت حرفه‌ای را بررسی می‌کنند استدلال‌ها و مباحثات را تقویت کرده است. آنتونی سلدون رئیس کالج ولینگتون که در اواسط قرن 19 برای آموزش فرزندان افسران کشته‌شده ارتش تاسیس شده بود، عقیده دارد این احساسات منفی به خاطر ناامیدی از موفقیت اصلاحات مورد نظر دولت در مدارس دولتی از زمان تونی‌ بلر به وجود آمده است. این اصلاحات و تبلیغات گسترده در مورد دسترسی عادلانه‌تر به فرصت‌ها باعث شد دانش‌آموزان مدارس دولتی به دانشگاه‌های برتر راه یابند اما هنوز فارغ‌التحصیلان این مدارس نتوانسته‌اند به جایگاه‌هایی دست پیدا کنند که در سطح کشور تاثیر و اهمیت زیادی دارند. آقای سلدون عقیده دارد مدارس خصوصی به جای اینکه مشکل‌زا باشند باید به بخشی از راه‌حل تبدیل شوند و با موسسات دولتی و آکادمی‌های مستقل ائتلاف کنند. بسیاری از همکارانش با او هم‌عقیده هستند. آنها ترجیح می‌دهند به دانش‌آموزان فقیر بورسیه داده شود. مدارس غیرانتفاعی در مقابل فشارهای سیاسی هم آسیب‌پذیر هستند چراکه به خاطر جایگاه آموزشی، این مدارس تحت فشار مالیاتی قرار نمی‌گیرند. به عنوان مثال اداره نظارت اسکاتلند جایگاه مدارس غیرانتفاعی را مورد تجدیدنظر قرار داده و از سه مدرسه خواسته است تا ثابت کنند آنها به نفع جامعه کار می‌کنند. در غیر این صورت مزیت مالیاتی خود را از دست خواهند داد.

اما با وجود مشکلات داخلی، مدارس خصوصی بریتانیا دانش‌آموزان زیادی را از نقاط مختلف جهان جذب می‌کنند. هجوم دانش‌آموزان روسی و چینی مدارس شبانه‌روزی را به محیطی چندملیتی تبدیل کرده است. هم‌اکنون نیمی از ورودی‌های مدرسه رودین از خارج از انگلستان می‌آیند. این مدرسه آموزش زبان چینی را الزامی کرده است تا به دانش‌آموزان چینی احساس بهتری القا کند. مدارس خصوصی بریتانیا عامل پنهانی شهرت بریتانیا به عنوان مرکز مشترک جهانی هستند و ابزاری برای گسترش قدرت نرم به شمار می‌آیند. باید در داخل کشور از آنها استقبال بهتری به عمل آید.