ایرانیهای انقلابی اطلاع دقیقی از میزان اموال خود در آمریکا نداشتند
گام نخست بهبود روابط با آزادسازی اموال بلوکه شده
بلوکه کردن اموال ایران در آمریکا پس از واقعه گروگانگیری در سفارت ایالات متحده در تهران به وقوع پیوست.
یوسف مولایی، حقوقدان و نویسنده کتاب حاکمیت و روابط بینالملل
بلوکه کردن اموال ایران در آمریکا پس از واقعه گروگانگیری در سفارت ایالات متحده در تهران به وقوع پیوست. اما با مشخص شدن رای دادگاه لاهه و همچنین بیانیه الجزایر که وضعیت رسیدگی به اموال ایران در آمریکا بر اساس آن سامان یافت مشکل خاصی از بابت دریافت آن بخش از داراییهای ایران که در سال58 به مصادره دولت آمریکا درآمده بود باقی نماند. یعنی شاید تنها وضعیت یک پرونده به صورت نامشخص باقی مانده است که در رابطه با این پرونده هم رای اساسی صادر شد هرچند که متاسفانه هنوز دستگاه اجرایی آمریکا اقدام برای اجرای آن نکرده است. این اموال در آن سالها حدود 12میلیارد دلار برآورد میشد که البته در سالهای اخیر با شدت گرفتن توقیف اموال ایران در آمریکا با ادعاهایی نظیر حمایت از تروریسم فزونی یافت. همانطور که اشاره کردم طیف وسیعی از این اموال در همان سالها دریافت شد و تنها بدهیهایی که در قالب وام از بانک و سندیکاهای آمریکایی گرفته شده بود به علاوه یک میلیاردی که برای ادامه روند دادرسی در اختیار دادگاه لاهه قرار داشت، در این کشور باقی ماند. ذکر این نکته خالی از لطف
نیست که به دلیل تغییر حکومت و روی کار آمدن دولتی جدید در ایران، ما اطلاعی از چند و چون میزان اموال کشورمان در آمریکا نداشتیم و تمام مطالبات ما بر اساس همان آماری است که از سوی مقامات واشنگتن در اختیارمان قرار گرفته بود. مجدداً تکرار میکنم که ما بیشتر اموال بلوکهشده سال 58 را توانستیم از طرف آمریکایی دریافت کنیم اما اینکه مقامات کاخ سفید گفتهاند درصدد بازگرداندن بخشی از داراییهای مصادره شده ایران هستند شاید متوجه آن بخش از اموالی باشد که در سالهای اخیر به تصرف آمریکاییها درآمده است. اموال و داراییهایی که به بهانههای مختلف توقیف شده است و دولت ایران امکان دسترسی به هیچ یک از آنها را ندارد. مقداری از این داراییها توسط قضات آمریکایی توقیف شده است اما بخشی از آن نیز بنا بر خواست وزارت خزانهداری به تصرف دولت آمریکا درآمده که به نظرم خبر آزادی اموال بلوکهشده ایران متوجه این بخش از اموال باشد. هرچند جا دارد بخش سوم اموال سال 58 ایران را نیز به لیست مطالبات از آمریکا اضافه کنیم. مغتنم است که در این یادداشت اشارهای به روند آزادسازی اموال بلوکهشده
ایران در آمریکا داشته باشم. قرار بر این بود که این اموال در سه مرحله در اختیار ایران قرار گیرد. مرحله نخست آن پس از آزادسازی گروگانهای آمریکایی به ما بازگردانده شد و مرحله دوم آن نیز چند سال بعد. اما متاسفانه آمریکاییها از اجرای بخش سوم رای دیوان بینالمللی لاهه تمکین نکردند و هنوز بخشی از اموال ایران در تصرف آمریکاست. علاوه براین مقامات واشنگتن در زمینه شناسایی آن بخش از اموال دولت ایران که توسط خانواده شاه به آمریکا برده شده بود و یا بازگرداندن وجوهی که در ازای خرید کالا در اختیار این کشور قرار گرفته بود هیچ کمکی نکردند. یعنی ما نتوانستیم داراییهای عمومی کشور را بازگردانیم، نه اینکه کالایی را که در ازای وجوهی که از ما گرفته شده بود پس بگیریم. پس از آن نیز شاهد بودیم که دیگر اموال منقول و غیرمنقول ایران در آمریکا به بهانه حمایت از تروریسم و تامین منابع مالی حرکتهای آزادیبخش و با ادعای برخی اتباع آمریکایی در محاکم این کشور توقیف شد. بنابراین حجم بزرگی از مطالبات حقوقی و مالی ایران از دولت آمریکا مربوط به همین ادعای حمایت از تروریسم میشود که ما را متهم به آن
میکنند. متاسفانه در بعضی از آرای محاکم قضایی آمریکا پس از شناسایی اموال ایران وزارت خزانهداری ایالاتمتحده آنها را توقیف میکند و پس از فروش ملک یا دارایی مورد نظر وجوه مالی خود را در اختیار فرد شاکی قرار میدهد. اموال بنیاد علوی که اخیراً از سوی مقامات قضایی آمریکا مصادره شد نیز در همین راستا قابل ارزیابی است. البته این امکان وجود دارد که در صورت طی مسیر صحیح قضایی در پروندههایی که به صورت یکطرفه ایران را متهم به حمایت از تروریسم میکنند موضوع به نفع ما فیصله پیدا کند. بر همین اساس که آمریکاییها میگویند ارادهای برای آزادسازی اموال ایران در دستگاه حاکمه آمریکا وجود دارد. معتقدم اگر تهران و واشنگتن بر اساس همان نقشه راه مذاکرات هستهای حرکت کنند مطمئناً علاوه بر رفع توقیف از اموال بلوکهشده ما در جهت تعلیق و توقف اعمال تحریمها نیز میتوانیم شاهد بهبود اوضاع باشیم. اوباما اخیراً رفتار و سکناتی از خود بروز داده است که شاید امکان رفع توقیف از اموال ایران امکانپذیر باشد. رئیسجمهور آمریکا از همان ابتدای ورودش به کاخ سفید بنا را بر تعامل با طرف ایرانی گذاشت
که نامهنگاریهایی که طی سالهای اخیر با تهران داشت در همین راستا قابل ارزیابی است. اینکه مقامات کاخ سفید تصمیم گرفتهاند که در مرحله نخست حسن نیت خود را در مذاکرات خود با ایران با آزادسازی اموال بلوکهشده کشورمان به نمایش بگذارند موضوعی قابل تامل است. اینکه بعد از سی و اندی سال آمریکاییها به این نتیجه رسیدهاند که میتوانند از در تعامل با ایران وارد شوند و اموال مصادرهشده ما را بازگردانند، بسیار مهم است. شاید رفع تحریم از اقتصاد ایران و بازگشت شرکتهای خارجی به کشورمان گامهای بعدی باشد که باید منتظر تحقق آنها باشیم. معتقدم مناسبات این روزهای ایران و آمریکا به گونهای است که علاوه بر شرکتهای غیرآمریکایی که به خاطر مغضوب نشدن از سوی کاخ سفید روابط اقتصادیشان با ایران را به صفر رساندند، تجار آمریکایی نیز خواستار بهبود مناسبات با ایران هستند و این خود عاملی در جهت کمرنگ شدن روند اعمال تحریمهاست.
دیدگاه تان را بنویسید