ضدصنعت
چگونه روشنفکران در برابر توسعه صنعتی ایستادند؟
چندی پیش بیحرمتی به آرامگاه غلامحسین ساعدی، نویسنده شهیر ایرانی، در گورستان پرلاشز پاریس باعث شد دوباره موجی از همدلی یا نفرتپراکنی در شبکههای اجتماعی در مورد ساعدی و سایر روشنفکران دهههای 40 و 50 برخیزد. گروهی به دفاع از عملکرد این روشنفکران پرداخته و هرگونه نقد علیه آنها را برنمیتابیدند و گروهی دیگر یکسر تفکرات آنها را شوم و مایه بدبختی عنوان کردند.
اگرچه اغلب این روشنفکران، شاعران و نویسندگانی بزرگ با آثاری ماندگار در ادبیات ایران بودند اما عمده آنها تحت تاثیر تفکر غالب آن دوران، به غلط به دنبال غربستیزی و محو کردن آثار صنعتی شدن بودند. بسیاری از آنها تحت تاثیر چهرههایی مانند احمد فردید بودند که تکنولوژی غربی را باعث ویرانی انسان و نمودی از قهر الهی میدانست. بسیاری از روشنفکران این عصر که به لطف آثارشان در بین مردم محبوبیت داشتند، برای مقابله با رژیم سابق و مظاهر زندگی مدرن تلاش کردند افکار ضدتوسعه خود را اشاعه دهند.
تجارت فردا در این بخش، علاوه بر گزارش تاریخی «روشنفکران علیه توسعه» در دو گزارش دیگر به مسئله نابرابری در بازی و آثار آن روی کودکان و سرنوشت کردهای سوریه در دولت جدید مستقر در این کشور جنگزده پرداخته است؛ جایی که نقش ترکیه هم بهعنوان دشمن گروههای کرد بسیار مهم خواهد بود.