اقلیت‌ها؛ از انتظار تا واقعیت

حامیان حزب‌های احزاب مستقل بریتانیا (UKIP) و سبز (Green) کنفرانس‌های پیش از انتخابات 7 می را با شور خاصی برگزار می‌کنند و معتقدند در این دوره خانه‌تکانی در پارلمان انجام خواهد شد.
با وجود پیشرفت‌هایی که این گروه‌های اقلیت داشته‌اند و توانسته‌اند در 20 درصد آرای صندلی‌های پارلمان تحولاتی ایجاد کنند، اما انتظار نمی‌رود آن طور که طرفداران این گروه‌ها انتظار دارند، نتیجه انتخابات دستخوش تغییر شود. همان‌طور که پیشتر نیز اشاره شد به منظور پیروز شدن در انتخابات انگلستان باید رای حداکثری در هر حوزه را در اختیار داشت؛ بنابراین، افزایش آرا به صورت پراکنده نمی‌تواند موجب افزایش تعداد صندلی‌های تصاحب‌شده توسط حزب‌ها شود.
به عنوان مثال، در سال 2010، حزب UKIP حدود 1 /3 درصد آرا را در اختیار داشت، اما حتی یک صندلی هم نتوانست تصاحب کند. با این حال، حزب مزبور اکنون با حدود 13 درصد آرا در مکان سوم نظرسنجی‌ها قرار گرفته است. حزب سبز نیز گرچه امیدواری زیادی دارد و معتقد است 20 درصد آرا را کسب می‌کند، اما در سال 2010 فقط یک صندلی در پارلمان کسب کردند و امسال نیز به رغم آنکه در بیش از 500 حوزه نماینده دارند، اما انتظار نمی‌رود نتیجه بهتری کسب کنند. در این میان اما، حزب ملی اسکاتلند (SNP) کمتر از چهار درصد کل آرای بریتانیا را در اختیار دارد، اما بر اساس نظرسنجی‌های اخیر، احتمالاً بتواند حدود 50 صندلی پارلمان عمومی را به خود اختصاص دهد.
با این حال، کاندیداهای احزاب کوچک امیدواری‌های زیادی دارند. به عنوان نمونه، نیگل فاراج، رهبر حزب UKIP معتقد است که آنها می‌توانند 20 تا 30 صندلی در پارلمان را تصاحب کنند و به این ترتیب، قدرت در دولت جدید متوازن خواهد بود. کارولین لوکاس نیز که تنها عضو حزب سبز در پارلمان قبلی است، می‌گوید: «ما از حزب کارگر تا زمانی که درست رفتار کند حمایت می‌کنیم، اما اگر بخواهد از محافظه‌کاران تقلید کند با آنها مقابله می‌کنیم. مهم نیست در پارلمان چند رای داشته باشیم، مهم آن است که بتوانیم نقش خود را ایفا کنیم و در دولت و قانونگذاری نقش داشته باشیم.»
با وجود این، احزابی مثل UKIP و سبز همچنان در اقلیت هستند. مثلاً انتظارات فعلی تعداد بیش از شش صندلی را برای احزاب مستقل بریتانیا متصور نیستند. البته باید توجه داشت این به معنای آن نیست که احزاب کوچک هیچ تاثیری در دولت آینده ندارند، آنها در مواردی که نظرات اعضای پارلمان بسیار به یکدیگر نزدیک است، می‌توانند اثرگذار باشند و احکام و قوانین را تغییر دهند. همچنین، در انتخابات نیز چیزی قابل پیش‌بینی نیست و برخی کارشناسان، نمایندگان حزب UKIP را در 70 حوزه برای محافظه‌کاران و 60 حوزه برای حزب کارگر تهدیدی جدی می‌دانند. بنابراین، تا زمان انتخابات نمی‌توان از چیزی با قطعیت تمام صحبت کرد.