زنان اثرگذار
تاثیرگذارترین زنان اقتصاددان معاصر به انتخاب مجله امور مالی و توسعه
وقتی خورشید در دل آسمان باشد، هیچ چشم بینایی نمی‌تواند وجود آن را انکار کند؛ مگر قصدی برای چشم‌پوشی از حقیقت داشته باشد. این حکایت حضور زنان است در عرصه‌هایی که سال‌های سال به نام مردان سند خورده‌اند. اقتصاد هم از این جریان مستثنا نیست و با آنکه تعداد زنان فعال در حوزه اقتصاد همچنان با مردان برابری نمی‌کند، اما تاثیرگذاری آنها در بخش‌های مختلف آن بسیار بیشتر از سطح انتظارات بوده است. آنها در کاهش سطح فقر، بازتعریف توسعه اقتصادی، بررسی میزان امنیت گروه‌های اجتماعی و بهبود نهادهای دموکراتیک و مردمی، تلاش‌های قابل توجه و ماندگاری کرده‌اند. با این اوصاف است که مجله
Finance & Development متعلق به صندوق بین‌المللی پول، به‌طور منظم اقدامات و فعالیت‌های زنان اقتصاددان را بررسی و معرفی می‌کند. بد نیست در فهرست خواندنی‌های تابستانی‌تان، جای ویژه‌ای برای خلاصه‌ای از روزگار بعضی از برجسته‌ترین زنان اقتصاددان سال‌های اخیر باز کنید که به عنوان تاثیرگذارترین متفکران این عرصه، اثر مهمی از خودشان به‌جا گذاشته‌اند.
روهینی پنده
اقتصاددان هندی‌الاصل و تحصیل‌کرده دانشگاه ییل که یکی از تاثیرگذارترین اقتصاددانان نسل خودش در حوزه اقتصاد توسعه به حساب می‌آید. او فعالیت‌های مختلف و مهمی در حوزه‌های اقتصاد سیاسی، توسعه بین‌المللی، اقتصاد جنسیتی، مبارزه با فساد و تلاش برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی انجام داده است. پنده پدری کارمند و مادری روزنامه‌نگار داشت و دکترای اقتصاد خودش را از مدرسه اقتصاد لندن گرفت. او همچنین مدرک کارشناسی ارشد فلسفه، سیاست و اقتصاد را از دانشگاه آکسفورد و کارشناسی اقتصاد را از دانشگاه دهلی گرفته است. او در حال حاضر مدیر مرکز رشد اقتصادی در دانشگاه ییل است و سابقه حضور در دانشگاه‌های رفیق حریری، دانشکده علوم سیاسی دانشگاه هاروارد و ام‌آی‌تی را هم دارد. روهینی پنده همچنین یکی از اعضای اداره تحقیق و تحلیل اقتصادی در توسعه و عضو کمیته بررسی وضعیت زنان در حوزه اقتصاد است. تحقیقات و بررسی‌های او بیشتر روی تحلیل اقتصادی جریانات سیاسی و نتایج اشکال مختلف توزیع مجدد در کشورهای در حال توسعه متمرکز است.
لیزا دی. کوک
استاد اقتصاد و روابط بین‌الملل دانشگاه میشیگان و یکی از اعضای کمیته اجرایی بنیاد اقتصاد آمریکا که در سال‌های اخیر تحقیقات آکادمیک و گسترده‌ای در زمینه تاثیر نژادپرستی و تبعیض جنسیتی بر اقتصاد آمریکا کرده است. او تمام دوران ابتدایی تحصیلش را در مدارس مختلط گذراند و هنوز آثار زخم‌های ناشی از حمله به کودکان سیاه‌پوستی را که در مدارس سفیدپوستان تحصیل می‌کردند، در جسم و تنش دارد. او دوره کارشناسی خودش را در رشته فیزیک و فلسفه در دانشگاه اسپلمان گذراند و بعد به عنوان اولین دانشجوی این دانشگاه توانست بورس تحصیلی دانشگاه آکسفورد را برای ادامه تحصیل در رشته فلسفه، سیاست و اقتصاد، بگیرد. علاقه او به اقتصاد بعد از فتح قله کلیمانجارو با یک اقتصاددان، ایجاد شد و به این ترتیب بود که دکترای اقتصادش را از دانشگاه کالیفرنیا گرفت. رساله دکترای او درباره عدم توسعه سیستم بانکی در روسیه تزاری و روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بود. حالا او متخصص اقتصاد بین‌الملل و به‌ویژه اقتصاد روسیه است. لیزا کوک یکی از مشاوران اقتصادی دولت باراک اوباما هم بود.
ماریانا مازوکیتو
اقتصاددانان ایتالیایی-آمریکایی از دانشگاه لندن که در این سال‌ها تلاش کرده است به تمام دولت‌ها این پیام را برساند که جهان به قدرت آنها نیاز دارد تا از نوآوری برای بهبود زندگی بشریت بهره بگیرند. او استاد اقتصاد نوآوری و ارزش‌های عمومی در دانشگاه لندن و همچنین بنیانگذار و مدیر موسسه نوآوری و اهداف عمومی هم هست. تحقیقات او روی ارتباط میان تغییرات تکنولوژیک، اقتصادی و اجتماعی متمرکز است. مازوکیتو رئیس شورای اقتصادی بهداشت برای همه در سازمان بهداشت جهانی است و یکی از اعضای شورای مشاوران اقتصادی دولت اسکاتلند، عضو شورای مشاوران اقتصادی آفریقای جنوبی و مشاوران ارشد امور اقتصادی و اجتماعی دولت ایالات متحده آمریکا به حساب می‌آید. او در سال 1968 در رم ایتالیا به دنیا آمد. پدرش پزشکی ایتالیایی بود که برای انجام تحقیقات به دعوت دانشگاه پرینستون به آمریکا رفت. به این ترتیب مازوکیتو مدرک کارشناسی اقتصاد را از دانشگاه پرینستون گرفت و برای دوره کارشناسی ارشد، اقتصاد دگراندیش را انتخاب کرد. او در نهایت دکترای اقتصادش را از دانشگاه علوم سیاسی و اجتماعی پرینستون گرفت.
استر دوفلو
دومین زن برنده جایزه نوبل اقتصاد که این جایزه را در سال 2019 همراه با همسرش «آبهیجیت بنرجی» و «مایکل کرمر» برای تلاش‌هایشان برای کاهش فقر جهانی، دریافت کردند. او استاد دانشگاه ام‌آی‌تی و یکی از بنیانگذاران آزمایشگاه اقدام علیه فقر عبداللطیف جمیل است. دوفلو 48ساله متولد پاریس است. مادرش پزشک کودکان و پدرش استاد ریاضیات بود. او به دنبال علاقه کودکی‌اش به تاریخ، به تحصیل در این رشته پرداخت و به دنبال شغلی دولتی، در سال 1993 روانه مسکو شد. او ده ماه در مسکو بود و در این مدت علاوه بر تدریس زبان فرانسه و تاریخ، به عنوان دستیار پروژه‌های تحقیقاتی یک اقتصاددان فرانسوی درباره بانک مرکزی روسیه فعالیت کرد. دوفلو در این دوره و به صورت همزمان با یک اقتصاددان آمریکایی که مشاور وزیر امور مالی و اقتصادی روسیه بود، هم همکاری کرد. به این ترتیب بود که استر دوفلو به تاثیر اقتصاد بر جهان پیرامونش پی برد و در بازگشت، دکترای اقتصاد خودش را از دانشکده اقتصاد دانشگاه پاریس گرفت.
اولیویا میتشل
استاد دانشگاه پنسیلوانیا و بنیاد بین‌المللی برنامه‌های مزایای کارمندان در این دانشگاه است که فعالیت‌هایش بیشتر روی بازنشستگی و امنیت اجتماعی تعریف شده‌اند. او مدیر اجرایی شورای تحقیقات بازنشستگی است که قدیمی‌ترین مرکز ایالات متحده در حوزه تحقیقات و سیاستگذاری‌های مربوط به امنیت دوران بازنشستگی به‌شمار می‌آید. میتشل در واقع یکی از بنیانگذاران تحقیقات آکادمیک مدرن در زمینه بازنشستگی است که بررسی‌های اقتصادی به‌خصوص در زمینه اقتصاد رفتاری را در این راه به خدمت گرفته است. او دوره کارشناسی خودش را در رشته اقتصاد و در دانشگاه هاروارد گذراند و در نهایت دکترای اقتصاد را از دانشگاه ویسکانسین-مدیسن گرفت. با این حال او دکترای افتخاری دانشگاه‌های پنسیلوانیا، سنت گالن و گوته فرانکفورت را هم در اختیار دارد. اولیویا میتشل یکی از مدیران مستقل هیات اجرایی صندوق ولز فارگو و یکی از اعضای اداره ملی تحقیقات اقتصادی ایالات متحده آمریکاست. او همچنین به عنوان عضو کمیته مشاوران صندوق صرفه‌جویی مرکزی دولت سنگاپور، یکی از مدیران اجرایی بنیاد اقتصاد آمریکا و مدیر کمیته بررسی وضعیت زنان در حوزه اقتصاد فعالیت می‌کند.
سوزان اثی
اقتصاددان متخصص در حوزه اقتصاد خرد و استاد اقتصاد تکنولوژی در دانشکده علوم انسانی دانشگاه استنفورد است. او اقتصاددانی پیشرو در زمینه بررسی اقتصاد اینترنت، نظریه حراج در خدمات آنلاین مانند تبلیغات مبتنی بر جست‌وجوی آنلاین و همچنین حوزه‌های نوظهور در اقتصاد تکنولوژی است. او پیش از پیوستن به دانشگاه استنفورد، استاد اقتصاد دانشگاه‌های هاروارد و ام‌آی‌تی بود. سوزان اثی اولین زن برنده نشان جان بیتس کلارک است؛ نشانی که از سوی انجمن اقتصاد آمریکا به اقتصاددانان آمریکایی زیر 40ساله پیشرو در دانش اقتصادی اهدا می‌شود. او به مدت شش سال به عنوان مدیر ارشد اقتصادی مایکروسافت فعالیت کرده و محقق مشاور مرکز تحقیقات این غول نرم‌افزاری بوده است. اثی یکی از اعضای هیات‌مدیره بنیاد نوآوری برای مبارزه با فقر است و به عنوان استادیار ارشد مرکز تحقیقات سیاستگذاری اقتصادی دانشگاه استنفورد هم فعالیت می‌کند. سوزان اثی 50ساله متولد ماساچوست در بوستون و یکی از مدیران موسسه هوش مصنوعی با محوریت انسان در دانشگاه استنفورد است.
کلودیا گولدین
استاد دانشگاه هاروارد که بیشتر به خاطر تحقیقاتش در زمینه حضور و نقش زنان در شاخه‌های مختلف علم اقتصاد و همچنین ایجاد درکی دقیق از دلایل پیچیده و مستند پیامدهای شکاف جنسیتی در حوزه اقتصاد شناخته می‌شود. علاقه کلودیا به علم اقتصاد در نهایت او را به دانشگاه شیکاگو کشاند تا دوره تحصیلات دکترای اقتصادش را در این دانشگاه بگذراند و در سال ۱۹۷۲ از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شود. تحقیقات او بیش از هر چیز روی مسائلی مانند تاریخ اقتصاد، اقتصاد کار، جنسیت و علم اقتصاد، اقتصاد خانواده و آموزش متمرکز بوده است. پیگیری‌ها و بررسی‌های گولدین در زمینه‌های مختلف علم اقتصاد باعث شد تا او در سال ۱۹۹۰ به عنوان اولین زن مدیر دپارتمان اقتصاد دانشگاه هاروارد انتخاب و معرفی شود. کلودیا گولدین سال‌هاست که در اداره ملی تحقیقات اقتصادی آمریکا مشغول به کار است و از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۷ هم مدیریت برنامه توسعه اقتصاد آمریکا را در این اداره بر عهده داشته است. او در سال‌های اخیر هم در این اداره، یکی از مدیران ارشد گروه تحقیقات شکاف جنسیتی در اقتصاد بوده است. علاوه بر این، کلودیا گولدین در سال تحصیلی ۲۰۱۴-۲۰۱۳ ریاست بنیاد اقتصاد آمریکا را بر عهده داشت.
کریستین فوربس
استاد دانشگاه ام‌آی‌تی که تحقیقاتش روی مسائل بین‌المللی مانند شیوع امور مالی، جریان‌های سرمایه بین مرزها، کنترل سرمایه‌ها و چگونگی سرایت سیاست‌های اقتصادی یک کشور به کشورهای دیگر، متمرکز است. فوربس 51ساله متولد کنکورد در نیوهمپشایر است که توانست بورس تحصیلی ریاست‌جمهوری ایالات متحده را دریافت کند. او با بهترین درجات دوره کارشناسی اقتصاد را در دانشکده ویلیامز گذراند و بلافاصله به بخش بانکداری سرمایه شرکت سرمایه‌گذاری بزرگ مورگان استنلی پیوست و یکی از تحلیلگرا وال‌استریت شد. فوربس در سال 1993 به عضویت بخش تحقیقات سیاستگذاری بانک جهانی درآمد و در حالی که روی مسائل اقتصادی کشورهای آسیایی تحقیق می‌کرد، تصمیم گرفت تحصیلاتش را در رشته اقتصاد ادامه بدهد. به این ترتیب دوره دکترای اقتصاد توسعه و بین‌الملل را در دانشگاه ام‌آی‌تی گذراند. کریستین فوربس در سال 2001 به عنوان کارشناس امور بین‌الملل به استخدام وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا درآمد، اما یک سال بعد دوباره برای تدریس به ام‌آی‌تی برگشت و حالا یکی از استادان دانشکده مدیریت و اقتصاد جهانی این دانشگاه است. او همچنین در سال 2003 به عنوان یکی از اعضای شورای مشاوران اقتصادی انتخاب شد و تا دو سال در این شورا باقی ماند و عنوان جوان‌ترین عضو آن را به خودش اختصاص داد.
نانسی بردسال
یکی از بنیانگذاران مرکز توسعه جهانی که نشان داد چطور سیاست‌های دولت‌های مستقر در کشورهای ثروتمند و همچنین نهادهای مالی بین‌المللی، زندگی مردم در کشورهای در حال توسعه را تحت تاثیر قرار می‌دهند و می‌توانند در تشدید یا کاهش فقر و نابرابری سهم قابل توجهی داشته باشند. او معاون سابق بانک توسعه قاره آمریکاست و در حال حاضر مدیریت مرکز توسعه جهانی را بر عهده دارد. بردسال 74ساله مدرک دکترای اقتصاد خود را از دانشگاه ییل دریافت کرده و سه سال به عنوان مدیر پروژه اصلاحات اقتصادی در بنیاد موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی فعالیت کرده است. او در نوامبر سال 2001 و تنها چند ماه بعد از حملات یازدهم سپتامبر، با همکاری «ادوارد اسکات» مرکز توسعه جهانی را تاسیس کرد. در سال 2006 او اولین نسخه از تحقیقات مرکز توسعه جهانی برای نجات بانک جهانی را منتشر کرد. نانسی بردسال در فاصله سال‌های 1993 تا 1998 در بانک توسعه قاره آمریکا که بزرگ‌ترین بانک توسعه منطقه‌ای در جهان است، بر مجموع 30 میلیارد دلار وام اعطاشده به نهادهای عمومی و خصوصی نظارت کرد. او پیش از پیوستن به این بانک، به مدت 14 سال در سمت‌های متفاوت در بخش‌های مختلف تحقیقات، سیاستگذاری و مدیریت در بانک جهانی مشغول به‌کار بود.
هلن ری
اقتصاددان فرانسوی و استاد دانشکده تجارت دانشگاه لندن که بیشتر به خاطر فعالیت‌های تحقیقاتی‌اش در زمینه سیستم مالی بین‌المللی، نقش دلار و دیگر مسائل اقتصاد کلان شناخته می‌شود. او در سال 1970 در شهر بریود در جنوب فرانسه و در خانواده‌ای تحصیل‌کرده به دنیا آمد. او در سال 1994 مدرک کارشناسی مهندسی سیستم‌های اقتصادی را از دانشگاه استنفورد دریافت کرد و دوره دکترای اقتصاد را در مدرسه عالی مطالعات علوم اجتماعی و دانشکده اقتصاد دانشگاه لندن گذراند. او مدتی استادیار و سپس استاد دانشگاه پرینستون بود و در مرکز تحقیقات امور مالی این دانشگاه هم فعالیت می‌کرد. تحقیقات او بیشتر در زمینه تجارت بین‌الملل، نابرابری‌های مالی، بحران‌های اقتصادی و نظام پولی بین‌الملل متمرکز بوده‌اند. او در سال‌های 2010 تا 2012 یکی از اعضای مشاوران اقتصادی نخست‌وزیر وقت فرانسه بوده و بعد از آن به عضویت کمیسیون اقتصاد ملی و تیم مشاوران وزیر اقتصاد فرانسه درآمده است. او همسر «ریچارد پورتز» استادیار اقتصاد دانشگاه لندن است و به همراه دخترشان در همین شهر زندگی می‌کنند.
سابینا آلکیر
اقتصاددان آلمانی، مدیر مرکز تحقیقاتی فقر و نوآوری توسعه انسانی دانشگاه آکسفورد و محقق فعال در مرکز توسعه بین‌المللی این دانشگاه است. او به خاطر توسعه روشی جدید برای سنجش ابعاد متفاوت فقر شناخته می‌شود و فعالیت‌های آکادمیک و تحقیقاتی گسترده‌ای در زمینه بررسی دقیق میزان فقر به عنوان پیش‌شرط ریشه‌کنی آن، انجام داده است. آلکیر 52ساله با نهادهای مهمی از جمله کمیسیون سنجش عملکرد اقتصادی و پیشرفت اجتماعی، دفتر گزارش توسعه انسانی سازمان ملل متحد، کمیسیون اروپا و اداره توسعه بین‌الملل انگلستان همکاری کرده است. او در کودکی به همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرده و دکترای اقتصاد را از دانشکده مگدالن دانشگاه آکسفورد دریافت کرده است.
جنت یلن
وزیر وقت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا که در سال‌های 2014 تا 2018 هم مدیر بانک مرکزی آمریکا بوده و در هر دو این سمت‌ها عنوان اولین زن را در اختیار دارد. یلن 75ساله که استاد اقتصاد و تجارت دانشگاه کالیفرنیاست، عضو شورای مشاوران اقتصادی بیل کلینتون در دوران ریاست‌جمهوری‌اش بود. او همسر «جرج آکرلوف» اقتصاددان آمریکایی و برنده جایزه نوبل اقتصاد است. جنت یلن سابقه تدریس در دانشگاه هاروارد و دانشکده اقتصاد دانشگاه لندن را دارد. او طرفدار مکتب اقتصاد کینزی نو است و باور دارد که نقش بانک مرکزی در چرخه اقتصاد هر کشور بسیار بااهمیت است. او همیشه به عنوان یکی از چهره‌های تاثیرگذار در پایان دادن به بحران مالی سال‌های 2007 تا 2012 شناخته می‌شود.
