رنج فقر

قتل یک دانشجو در جریان یک زورگیری در هفته گذشته، جامعه ایران را به شدت متاثر کرد. امیرمحمد خالقی، دانشجوی رشته مدیریت دانشگاه تهران، در تاریکی شب مورد هجوم دو زورگیر قرار گرفت که گوشی تلفن همراه و کیف حاوی لپ‌تاپ او را ربودند و در برابر مقاومتش به او دو ضربه چاقو زدند که باعث مرگ این دانشجوی جوان شد. اگرچه چند روز بعد زورگیرانِ قاتل دستگیر شدند اما همچنان التهاب جامعه فروننشسته و تحلیل‌های زیادی در مورد علل و انگیزه زورگیران در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود. بخشی بر این باورند که شرایط سخت اقتصادی و تنگنای معیشتی باعث افزایش بزهکاری و خشونت شده و سارقان و زورگیران ابایی از به‌کارگیری خشونت ندارند، چون چیزی برای از دست دادن ندارند. اگرچه رابطه افزایش فقر با افزایش بزه و سرقت در جامعه نیازمند مطالعات جدی و همه‌جانبه‌نگر است اما شواهد آماری در نگاه اول نشان می‌دهد که از سال 1385 تا 1401 میزان سرقت و زورگیری‌های دارای خشونت رو به فزونی بوده است. این در شرایطی است که همزمان کشور از نظر اقتصادی وضعیتی نامطلوب داشته که تداوم آن باعث کاهش رفاه خانوارها، کاهش اشتغال و کاهش درآمد سرانه شده است. گزارش‌های آماری نشان می‌دهد که نزدیک به 25درصد جامعه به زیر خط فقر سقوط کرده‌اند و برخی معتقدند در چنین شرایطی افزایش جرم و بزه قطعی است.