بریده روزنامه‌ها (سیاسی)
شکایت وکلا از فیلترکننده تلگرام
نوشت: نخستین جلسه دادگاه رسیدگی به شکایت جمعی از وکلا از بیژن قاسم‌زاده، صادرکننده دستور فیلترینگ تلگرام، 20 خرداد در دادسرای کارکنان دولت برگزار شد. در این جلسه، شش وکیل دادگستری علیه این مقام قضایی به دلیل «سلب آزادی شخصی افراد ملت» شکایت کردند. جواد پارسا، یکی از آن شش وکیل است که گفته «اول شش وکیل شکایت کردیم، اما کمی بعد دو نفر از همکاران خانم ما نیز جداگانه شکایت کردند». یک شهروند اصفهانی نیز به دلیل ازدست‌دادن شغل خود به واسطه انسداد تلگرام از این بازپرس شکایت کرده بود. بر اساس این گزارش همه شهروندان در صورت نارضایتی از فیلترینگ تلگرام، می‌توانند به مدت یک هفته به این شکایت بپیوندند.
♦♦♦
آنچه با عقل جور در نمی‌آید
به نقل از علی مطهری نوشت: برخی گروه‌های سیاسی به‌جای آنکه آمریکا را برای خروج از برجام سرزنش کنند، به دولت و رئیس‌جمهوری و وزیر امور خارجه حمله می‌کنند، در حالی که باید از گروه مذاکره‌کننده تجلیل شود. گروه‌های سیاسی و نهادهای کشور باید نسبت به مسائل کشور نگاه ملی داشته باشند و مصلحت و منافع کشور را در نظر بگیرند. عده‌ای می‌گویند چرا برجام را به گونه‌ای ننوشتید که آمریکا نتواند از آن خارج شود، این حرف‌ها اساساً با عقل جور درنمی‌آید. این منتقدان اگر در زمان پیامبر اسلام بودند می‌گفتند چرا این صلح را به گونه‌ای ننوشتید که کفار یک سال بعد نتوانند آن را نقض کنند.
♦♦♦
تعمیر 26 میلیونی دستشویی مجلس
نوشت: چند روز پیش حسن کامران، نماینده مردم اصفهان گفته بود تعمیر دستشویی‌های مجلس خارج از مناقصه واگذار شده و برای هر سرویس 26 میلیون تومان و سرجمع 300 میلیون تومان هزینه شده. این مساله با واکنش سیدناصر موسوی‌لارگانی، نماینده اصولگرای مجلس مواجه شد که گفته این هزینه‌ها از جیب مردم نمی‌شود که مردم بتوانند به آن معترض باشند. هزینه‌ها از بودجه‌ای است که برای مجلس مصوب شده است. تمامی نهادها بودجه‌های جدا دارند و از بودجه مردم چیزی هزینه نمی‌شود. نماینده‌ها ریخت و پاش خاصی ندارند، من مهمانانی از روستا دارم که باورشان نمی‌شود من قورمه سبزی می‌خورم و بارها به من می‌گویند چرا این غذا را می‌خورید؟
♦♦♦
روایت عبدی از طومارنویسی مجلس
به نقل از عباس عبدی در خصوص طومارنویسی نمایندگان مجلس نوشت: تصور کنیم در یک جلسه کارشناسی مثلاً شورای پول و اعتبار، نمایندگان می‌خواهند درباره یک موضوع مهم پولی، مثل نرخ سود بانکی تصمیم‌گیری کنند. در این میان دو نفر پلاکاردی را درآورند و روی میز پهن کردند که عده‌ای خواهان حذف سود بانکی شده‌اند! اگر قرار است بنای تصمیم‌گیری در یک موضوع تخصصی، این‌گونه عریضه‌ها و امضا جمع کردن باشد، اصولاً چه نیازی به جمع شدن افرادی تحت عنوان شورا یا مجلس و... و گرفتن حقوق‌های کلان است؟ این کارهای نمایشی هنگامی صورت می‌گیرد که طرفداران آن نظر، توان دفاع منطقی از خواسته خود یا نقد و رد ایده و طرح دیگران را ندارند.
