توقف قلدری
آیا آزار و اذیت در زمان همه‌گیری کاهش یافت؟
یک‌پنجم دانش‌آموزان دبیرستانی ایالات متحده هر سال مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. در این پژوهش از داده‌های جست‌وجوی اینترنتی برای ردیابی الگوهای قلدری در زمان کنونی استفاده کرده‌ایم زیرا کووید ۱۹ تحصیل حضوری را مختل کرده و عموم دانش‌آموزان را به سمت آموزش غیر‌حضوری سوق داده است. ابتدا نشان می‌دهیم که جست‌وجوهای اینترنتی، قبل از همه‌گیری، حاوی اطلاعات مفیدی در مورد رفتارهای قلدر‌مآبانه واقعی هستند. سپس نشان می‌دهیم که جست‌وجوهای قلدری در مدرسه و آزار سایبری 30 تا 35 درصد کاهش یافته زیرا مدارس در بهار 2020 به یادگیری از راه دور تغییر روش داده‌اند. بازگشت تدریجی به آموزش حضوری که از پاییز 2020 شروع شده است، تا حدی جست‌وجوهای قلدری را به سطوح قبل از همه‌گیری بازگردانده است. این تاثیر مثبت نادر ممکن است تا حدی شواهد ترکیبی اخیر را در مورد تاثیر همه‌گیری بر سلامت روان و رفاه دانش‌آموزان توضیح دهد.
همه‌گیری کووید 19 تجربه آموزشی دانش‌آموزان را با مشکلات زیادی مواجه کرد. از آنجا که تقریباً همه مدارس ابتدایی و متوسطه در ایالات متحده از آموزش حضوری به آموزش از راه دور در بهار 2020 تغییر روش دادند، دانش‌آموزان زمان بیشتری را به صورت آنلاین و در کلاس‌های از راه دور سپری کردند. حتی با شروع بازگشایی برخی مدارس برای آموزش حضوری در پاییز 2020، بیشتر دانش‌آموزان در خانه ماندند و فقط به صورت مجازی با معلمان و همسالان خود تعامل داشتند. تا به امروز، تحقیقات در مورد تاثیرات آموزشی این تغییر، عمدتاً بر تاثیرات مضر بر پیشرفت دانش‌آموزان و پیامدهای اقتصادی مشکلات درآمدی ناشی از این بیماری همه‌گیر متمرکز شده است. در این مقاله، ما بر جنبه جدیدی از تجربیات آموزشی دانش‌آموزان تمرکز می‌کنیم که همه‌گیری آن را مختل کرد. جنبه‌ای که احتمالاً همه‌گیری باعث تاثیری مثبت بر آن شده است: قلدری در مدرسه.
قلدری در مدارس پدیده گسترده‌ای است و هزینه‌های اجتماعی قابل توجهی دارد. جوانان درگیر در قلدری، هم به عنوان قربانی و هم به عنوان متجاوز، بیشتر از دیگر دانش‌آموزان افسردگی، اضطراب و افکار و رفتارهای مرتبط با خودکشی را تجربه می‌کنند. قلدری سایبری حتی ارتباط قوی‌تری با افکار خودکشی در میان دانش‌آموزان دارد. این اثرات منفی قلدری حتی پس از پایان آزار نیز ادامه می‌یابد و با طیف وسیعی از چالش‌های فیزیکی، ذهنی و اقتصادی در بزرگسالی مرتبط است. به‌رغم سیاست‌ها و تلاش‌های قانونی اخیر برای پایان دادن به قلدری و اثرات مضر آن، این یک اتفاق رایج در مدارس چه به صورت حضوری و چه به صورت آنلاین است. در میان دانش‌آموزان دبیرستانی ایالات متحده در سال 2019، 20 درصد گزارش کرده‌اند که شخصاً در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند و 16 درصد گزارش کرده‌اند که در مقطعی از سال قبل مورد آزار و اذیت سایبری قرار گرفته‌اند.
همه‌گیری کووید 19 به طور اساسی زمینه‌های تاثیر‌گذار بر قلدری را تغییر داد. از آنجا که مدارس در مارس 2020 در سراسر ایالات متحده مجبور به تعطیلی و تغییر روش به آموزش از راه دور شدند، کاهش ناگهانی در تعامل بین‌فردی و افزایش چشمگیر استفاده از فناوری دیجیتال رخ داد. با این تغییر، نگرانی عمومی در مورد عواقب افزایش اتکای کودکان به فناوری، از جمله احتمال قرار گرفتن بیشتر در معرض آزار و اذیت سایبری ایجاد شد. در واقع، تحقیقات قبل از کووید 19 نشان داده بودند که فراوانی بیشتر استفاده از اینترنت با افزایش گزارش‌های جوانان در مورد آزار و اذیت سایبری و قربانی شدن سایبری مرتبط است. به این ترتیب، رسانه‌ها انتظار داشتند در حالی که قلدری حضوری ممکن است کاهش یابد، آزار سایبری احتمالاً افزایش خواهد یافت.
با این حال، تعداد کمی از مطالعات بررسی کرده‌اند که کاهش تعامل حضوری و افزایش استفاده از فناوری در طول همه‌گیری چگونه بر قلدری و آزار سایبری تاثیر گذاشته است. داس و همکاران با استفاده از داده‌های توئیتر از یک پنجره شش‌ماهه بین ژانویه و ژوئن 2020 نشان دادند که برخی کلیدواژه‌های مرتبط با قلدری در توئیتر افزایش نشان داده است اما نمی‌توان نتیجه آنها را به کل موضوع قلدری آنلاین تعمیم داد. جین و همکاران با استفاده از داده‌های دو نمونه جداگانه از جوانان 15 تا 25ساله هندی که یکی قبل و دیگری پس از قرنطینه مربوط به همه‌گیری جمع‌آوری شده‌اند، نشان دادند که رفتارهای آنلاین مرتبط با افزایش خطر آزار سایبری در طول همه‌گیری افزایش یافته است. یک رویکرد نظرسنجی مشابه در میان دانش‌آموزان کانادایی کلاس 4 تا 12 نشان داد که میزان قربانی شدن قلدری خودگزارش‌شده در میان دانش‌آموزان در طول همه‌گیری نسبت به قبل از همه‌گیری به میزان قابل‌توجهی پایین‌تر است، و زورگویی سایبری کاهش واضح اما کمتری نسبت به قلدری حضوری نشان می‌دهد. تقریباً نیمی از والدین آلمانی که در اوایل بیماری همه‌گیر مورد بررسی قرار گرفتند، گزارش دادند که فرزندانشان پس از تعطیلی مدارس کمتر احتمال دارد که قلدری را تجربه کنند. با توجه به تعداد کم و محدودیت‌های تحقیقات موجود، این مطالعه به دنبال پر کردن این شکاف با ارزیابی در زمان واقعی و با اندازه‌گیری رفتار ایجاد‌شده توسط بخش گسترده‌ای از آمریکایی‌هاست تا مشخص کند که آیا موضوع قلدری در طول دوره همه‌گیری متفاوت بوده است یا خیر. با استفاده از یک پنل طولانی از داده‌های جست‌وجوی آنلاین در گوگل‌ترندز که در دسترس عموم است و با نشان دادن دو مدرکی شروع می‌کنیم که در دوره قبل از همه‌گیری، داده‌های جست‌وجوی آنلاین رفتار قلدری واقعی را پیش‌بینی می‌کنند. اول، شدت جست‌وجوی آنلاین قبل از همه‌گیری برای هر دو نوع قلدری دقیقاً از تقویم مدرسه پیروی می‌کند، به طوری که جست‌وجوها در طول سال تحصیلی به اوج خود می‌رسند و در تابستان و سایر تعطیلات مدرسه کاهش می‌یابند. دوم، تغییرات سطح ایالتی قبل از همه‌گیری در جست‌وجوهای قلدری به‌شدت با تغییرات سطح ایالتی در نرخ‌های قلدری گزارش‌شده توسط خود ارتباط دارد. این نتایج با استفاده از داده‌های جست‌وجوی آنلاین برای پیش‌بینی سریع پیامدهای اجتماعی و اقتصادی، مانند شیوع بیماری، انتخابات و تصمیم به فرزندآوری و شکایت از بیکاری، بخشی را به ادبیات نظری این موضوع اضافه می‌کند.
مشارکت اصلی ما از تجزیه و تحلیل مطالعه رویداد برای تخمین تغییرات در قلدری مدرسه و آزار سایبری در طول همه‌گیری به دست می‌آید. با توجه به اینکه مدارس در ایالات متحده از مارس 2020 برای دوره‌هایی طولانی تعطیل شدند و جوانان کمتر در اطراف همسالان حضور دارند، منطقی است که انتظار داشته باشیم میزان قلدری حضوری کاهش یابد. در مقابل، از آنجا که بسیاری از دانش‌آموزان حضور آنلاین خود را به دلیل تحصیل از راه دور افزایش دادند، تحقیقات گذشته نشان می‌دهد که آزار و اذیت سایبری احتمالاً افزایش می‌یابد. ما نشان می‌دهیم که پیش‌بینی اول درست است اما دومی درست نیست. در بهار 2020، زمانی که مدارس به دلیل همه‌گیری کووید 19 به سمت آموزش از راه دور رفتند، جست‌وجو برای قلدری در مدرسه و مزاحمت سایبری هر دو حدود 30 تا 35 درصد کاهش یافت. این کاهش تا سال تحصیلی بعدی یعنی 2021-2020 ادامه دارد، به ویژه در مناطقی که تعداد بیشتری از مدارس کاملاً به صورت آنلاین فعالیت می‌کردند. علاوه بر این، نشان خواهیم داد که بازگشت به آموزش حضوری تا حدی رفتار جست‌وجوی قلدری را به سطوح قبل از همه‌گیری بازمی‌گرداند.
این یافته‌ها دو مفهوم مهم دارند. اول، پیشنهاد می‌کنند که این شوک مضر به دانش‌آموزان و مدارس ممکن است بینشی در مورد اینکه چگونه مدارس می‌توانند قلدری را در دنیای پس از همه‌گیری کاهش دهند، ارائه دهد. برای مثال، به نظر می‌رسد که تعاملات حضوری در مدرسه نه‌تنها محرک‌های مهمی برای قلدری حضوری در مدرسه، بلکه محرکی برای آزار و اذیت اینترنتی هستند. دوم، این نتایج یک مکانیسم محتمل را نشان می‌دهند که تاثیرات مختلط کووید 19 بر سلامت روان را به طور گسترده‌تری نشان می‌دهند. به عنوان مثال برودر و همکاران دریافتند که کووید 19 باعث افزایش تنهایی اما کاهش استرس و افکار خودکشی شده است. به‌رغم چالش‌های اساسی همه‌گیری، نتایج ما یک مزیت غیر‌محتمل کاهش تعامل حضوری را برجسته می‌کند و شواهدی از یک مکانیسم برای کمک به توضیح شواهد در حال ظهور در مورد اثرات مختلط کووید 19 بر سلامت روان کودکان ارائه می‌کند.
بحث و بررسی
با استفاده از داده‌های جست‌وجوی آنلاین در ایالات متحده، ما اولین اقدامات سراسری را در مورد قلدری حضوری و مزاحمت سایبری در طول همه‌گیری کووید 19 ارائه می‌کنیم. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهند که هم آزار و اذیت حضوری و هم آزار و اذیت سایبری در طول سال‌های تحصیلی تحت تاثیر این همه‌گیری کاهش چشمگیری داشته است. کاهش آزار و اذیت سایبری به ویژه قابل توجه است، زیرا در مقابل ترس از افزایش آن در طول همه‌گیری است زیرا جوانان زمان بیشتری را به صورت آنلاین سپری می‌کنند. با این حال، کاهش هر دو شکل قلدری با شواهد قبلی مطابقت دارد که نشان می‌دهد آزار و اذیت سایبری به ندرت مستقل از قلدری حضوری رخ می‌دهد و عمدتاً نشان‌دهنده قلدری حضوری است که از طریق رسانه‌ای متفاوت انجام می‌شود.
نشان داده شد که انتقال مدرسه به یادگیری از راه دور احتمالاً توضیح اصلی برای این کاهش در هر دو شکل قلدری است. مناطقی که مدارس بیشتری آموزش حضوری را مجدداً شروع کردند، شاهد بازگشت بیشتری به سطوح جست‌وجوی قلدری قبل از همه‌گیری بودند. با این حال، برآوردهای ما نشان نمی‌دهد که بازگشت کامل به آموزش حضوری موجب بازگشت کامل به سطوح قلدری قبل از همه‌گیری در طول سال تحصیلی شده است. این موضوع ممکن است ناشی از این واقعیت باشد که، حتی در مناطقی که مدارس امکان مشارکت حضوری ارائه می‌دهند، همه دانش‌آموزان این گزینه را انتخاب نکرده‌اند. کسانی که به طور کامل یا تا حدی از راه دور باقی مانده‌اند ممکن است همچنان از اثرات محافظتی آشکار یادگیری از راه دور نسبت به قرار گرفتن در معرض قلدری در اشکال مختلف آن بهره‌مند شوند. این یافته که میزان آزار و اذیت سایبری در تابستان افزایش یافته است، نسبت به نرخ معمول پایین تابستان، بیشتر نشان می‌دهد که کاهش کلی در آزار و اذیت سایبری در طول همه‌گیری با کاهش تحصیلات حضوری مرتبط است. با این حال، نمی‌توانیم محدود کردن گسترده تماس اجتماعی بین کودکان در طول همه‌گیری را به عنوان یکی دیگر از منابع بالقوه این کاهش قلدری رد کنیم. کودکان در بیشتر این دوره زمانی، همسالان خود را در مدرسه و خارج از مدرسه کمتر می‌دیدند.
این کاهش قلدری، حتی در مناطقی که آموزش حضوری را ارائه می‌دهند، ممکن است تا حدی نتایج متفاوتی را در میان مطالعات اولیه درباره تاثیر کووید 19 بر سلامت روان نوجوانان توضیح دهد. به طور خاص، کاهش قلدری ناشی از بیماری همه‌گیر ممکن است اثرات منفی قابل توجهی را که بر سلامت روان نوجوانان به جای گذاشت، جبران کند. نگرانی‌های اولیه مبنی بر اینکه این بیماری همه‌گیر به طور قابل ملاحظه‌ای به سلامت روان دانش‌آموزان آسیب می‌رساند به طور کامل توسط داده‌های بعدی که نشان‌دهنده افزایش اندک در چنین اقداماتی است حمایت شده است. برخی از نظرسنجی‌ها حتی نشان می‌دهند که سلامت روانی بخش قابل توجهی از نوجوانان در طول تعطیلی مدارس بهبود یافته است. انزوای اجباری از همسالان ممکن است برای کسانی که قربانی یا حتی مرتکب قلدری هستند مفید بوده باشد.
کاهش قلدری که در اینجا مستند شده است ممکن است به تغییر ماهیت تحصیل حضوری در مدارس در طول همه‌گیری مرتبط باشد. برای مثال، کسانی که به مدرسه بازگشتند، محیط‌های آموزشی ساختارمندتری را نسبت به سال‌های قبل تجربه کردند. اقدامات بهداشت عمومی مانند فاصله‌گذاری اجتماعی، پوشیدن ماسک، و تلاش برای کاهش اختلاط دانش‌آموزان در کلاس‌های مختلف به طور قابل توجهی تعداد تعاملاتی را که دانش‌آموزان ممکن است انجام دهند محدود کرد و میزان نظارت بزرگسالان را افزایش داد. چنین اقداماتی احتمالاً میزان زمان بدون ساختار و نظارت دانش‌آموزان را که در گروه‌های بزرگ با یکدیگر صرف می‌کنند، کاهش می‌دهد. از جمله در زمان ناهار، تعطیلات، و رفت‌و‌آمد بین کلاس‌ها. چنین زمان‌ها و فضاهای بدون ساختار اغلب جایی است که دانش‌آموزان کمتر احساس امنیت می‌کنند و به احتمال زیاد قلدری را تجربه می‌کنند. تجربه جمعی از همه‌گیری ممکن است آگاهی کارکنان مدرسه و پاسخگویی به رفاه
اجتماعی-عاطفی دانش‌آموزان را افزایش داده باشد. به عنوان مثال، کارکنان مدرسه ممکن است با سهولت بیشتری به اشکال خاصی از قلدری که توسط رسانه‌های عمومی در طول همه‌گیری نشان داده شده است، مانند آزار و اذیت ضد‌آسیایی توجه کرده و به آنها رسیدگی کرده باشند. در مجموع، نتایج ما نشان می‌دهند که مدارس ممکن است درس‌های سازنده‌ای برای جلوگیری از بازگشت قلدری به سطوح بالای زمان‌های پیش از همه‌گیری بیابند.
از آنجا که نظارت بر قلدری معمولاً در محیط‌های مدرسه از طریق نظرسنجی‌های خوداظهاری مانند YRBS انجام می‌شود، مطالعات بسیار کمی در مورد قلدری در طول همه‌گیری وجود دارد و حتی از داده‌های عمومی در دسترس در سراسر کشور نیز به طور محدودی استفاده می‌شود. در این زمینه، داده‌های گوگل ترندز فرصتی بی‌نظیر برای نظارت بر وضعیت قلدری به صورت همزمان فراهم می‌کند، و هیچ خطری برای کودکان و خانواده‌ها ندارد. تحلیل‌های ما را می‌توان در زمان واقعی به‌روزرسانی کرد تا تغییرات آینده را نیز مورد کنکاش قرار دهد، می‌توان آن را برای مطالعه عبارت‌های جست‌وجوی اضافی اصلاح کرد و حتی آن را در کشورهای دیگر نیز تکرار کرد. کار بیشتر در امتداد این خطوط به شناسایی مکانیسم‌های زمینه‌ساز کاهش قلدری در طول همه‌گیری کمک می‌کند و برای ما روشن خواهد کرد که کدام جنبه‌های تحصیل در دوران همه‌گیری در مدرسه به‌عنوان استراتژی‌های کاهش قلدری، ارزشِ در نظر گرفته شدن دارند، در غیر این صورت دانش‌آموزان و مدارس به روال قبل از همه‌گیری بازخواهند گشت.
