تولد اقتصاددانان

اقتصاددان سیاستمدار

لاورنس سامرز

لاورنس سامرز متولد ۱۹۵۴ در نیوهاون کنتیکت و استاد دانشگاه هاروارد است. وی در مجموعه‌ای از پست‌های ارشد سیاستگذاری عمومی از جمله مدیر شورای ملی اقتصاد در دولت اوباما از سال 2009 تا 2011 و وزیر خزانه‌داری ایالات متحده از سال 1999 تا 2001، فعالیت کرده است. وی لیسانس خود را از دانشگاه ام‌آی‌تی و در سال 1975 دریافت کرد. پس از آن و در سال ۱۹۸۲، دکترای خود را از دانشگاه هاروارد اخذ کرد. در سال 1983، وی به عنوان یکی از جوان‌ترین افراد در تاریخ معاصر لقب گرفت که به درجه استاد‌تمامی دانشگاه هاروارد رسیده است. بیل کلینتون درباره لاورنس سامرز می‌گوید: «لاورنس توانایی نادر دیدن جهانی را دارد که در حال شکل‌گیری است و دارای مهارتی برای کمک به محقق شدن آن.» او از سوی مجلات معتبری نظیر تایم، فارن پالیسی، پراسپکت، اکونومیست و بسیاری دیگر از مجلات به عنوان یکی از تاثیرگذارترین متفکران جهان شناخته شده است. لاورنس در سال 1993 مدال جان بیتس کلارک را دریافت کرد که به برجسته‌ترین اقتصاددان زیر 40 سال در ایالات متحده اعطا می‌شود. وی در سال 2002 به عضویت آکادمی ملی علوم در‌آمد و همچنین بیش از 150 مقاله در نشریات علمی منتشر کرده است.

اقتصاددان اثر‌گذار

جفری ساکس

جفری ساکس استاد برجسته اقتصاد با شهرت جهانی، رهبر توسعه پایدار، مشاور ارشد سازمان ملل، نویسنده چندین کتاب پرفروش و ستون‌نویسی پرطرفدار است، به طوری‌که نوشته‌های وی در بیش از صد کشور جهان منتشر می‌شود. او همچنین دو بار در میان صد چهره تاثیرگذار جهان مجله تایم قرار گرفته است. پروفسور ساکس به طور گسترده‌ای به عنوان یکی از برجسته‌ترین متخصصان جهان در زمینه توسعه اقتصادی، اقتصاد کلان جهانی و مبارزه با فقر شناخته می‌شود. کارهای وی در زمینه پایان دادن به فقر، غلبه بر بی‌ثباتی اقتصاد کلان، ترویج رشد اقتصادی، مبارزه با گرسنگی و بیماری و ترویج اقدامات پایدار زیست‌محیطی، باعث سفر وی به بیش از ۱۲۵ کشور دنیا شده است. او طی 30 سال گذشته به رهبران حکومت‌ها و دولت‌ها در قاره آمریکا، اروپا، آسیا، آفریقا و خاورمیانه در زمینه استراتژی اقتصادی مشاوره داده است. پیش از ملحق شدن به دانشگاه کلمبیا در سال 2002، پروفسور ساکس بیش از 20 سال استاد دانشگاه هاروارد بود و در آنجا به عنوان مدیر مرکز توسعه بین‌المللی و استاد تجارت بین‌الملل فعالیت کرد. وی متولد دیترویت میشیگان و دارای مدرک لیسانس، فوق‌لیسانس و دکترای اقتصاد از دانشگاه هاروارد است.

اقتصاددان نوآور

سوزان آتی

سوزان آتی استاد اقتصاد فناوری در دانشکده تحصیلات تکمیلی کسب‌و‌کار استنفورد است. او دروس متعددی از جمله اثرگذاری مبتنی بر داده، بازار برای کالاها و خدمات، یادگیری ماشین و استنباط علی، رقابت پلت‌فورم در بازار دیجیتال و تکنولوژی‌های مالی را در این دانشکده تدریس کرده است. وی لیسانس خود را از دانشگاه دوک و دکترای خود را از استنفورد دریافت کرده است. او پیش از این در دانشکده‌های اقتصاد ام‌آی‌تی، استنفورد و هاروارد تدریس کرده است. تحقیقات فعلی وی بر اقتصاد دیجیتالی‌سازی، طراحی بازار و تقاطع اقتصادسنجی و یادگیری ماشین تمرکز دارد. او در زمینه‌های مختلف کاربردی از جمله حراج‌های صنعت چوب، جست‌وجوی اینترنتی، تبلیغات آنلاین و رسانه‌های خبری کار کرده است. سوزان به عنوان یکی از اولین «اقتصاددانان فناوری» به مدت شش سال و به عنوان مشاور اقتصادی ارشد شرکت مایکروسافت فعالیت کرد و اکنون عضو هیات مدیره شرکت‌های متعددی است. وی همچنین در موسسه تحقیقاتی «نوآوری‌هایی برای اقدامات فقر» فعالیت می‌کند. سوزان به عنوان مشاور وزارت جنگلبانی بریتیش کلمبیا نیز فعالیت کرده و به آنها کمک می‌کند تا سیستم قیمت‌گذاری بر اساس حراج را طراحی و اعمال کنند.

اقتصاددان منتقد

پاول رومر

پاول رومر، اقتصاددان و استاد دانشگاه نیویورک است. او حرفه خود را در تقاطع اقتصاد، نوآوری، فناوری و شهرنشینی تعریف کرده و برای سرعت بخشیدن به پیشرفت انسان تلاش می‌کند. در سال ۲۰۱۸، پاول جایزه نوبل اقتصاد را برای «وارد کردن نوآوری‌های فناوری در تجزیه و تحلیل بلندمدت اقتصاد کلان» دریافت کرد. کاری که ایده‌ها و نوآوری‌ها را برای اولین‌بار وارد الگو‌های اقتصادی کرده و تصریح کرد منافع اجتماعی هنگامی محقق می‌شود که افراد به یکدیگر می‌پیوندند و از راه‌های جدید، با یکدیگر همکاری می‌کنند. پاول پیش از این به عنوان اقتصاددان ارشد در بانک جهانی و برای پیشبرد امور تحقیقاتی چندجانبه این موسسه فعالیت می‌کرد. وی مدیر و بنیانگذار موسسه «مدیریت شهری مارون نیویورک» است که برای کمک به برنامه‌ریزی شهرها برای آینده و بهبود سلامت، ایمنی و تحرک شهروندان خود، تاسیس شده است. قبل از ملحق شدن به دانشگاه نیویورک، پاول در دانشکده کسب‌و‌کار دانشگاه استنفورد، دانشکده اقتصاد دانشگاه برکلی کالیفرنیا، دانشگاه شیکاگو و دانشگاه راچستر تدریس کرده است. هنگامی‌که در استنفورد تدریس می‌کرد، شرکتی را به منظور افزایش تلاش و مشارکت دانشجویان در کلاس درس تاسیس کرد.

تولد نوبلیست

مایکل اسپنس

مایکل اسپنس در سال 2010 به عنوان استاد اقتصاد به دانشکده تجارت استرن دانشگاه نیویورک پیوست. وی عضو ارشد موسسه هوور است. پروفسور اسپنس که تحقیقاتش بر سیاستگذاری اقتصادی در بازارهای نوظهور، اقتصاد اطلاعات و تاثیر رهبری بر رشد اقتصادی متمرکز است، رئیس کمیسیون مستقل رشد و توسعه طی سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ بوده است. این کمیسیون، گروهی جهانی است که بر استراتژی‌هایی برای تولید و رشد پایدار اقتصادی و کاهش فقر تمرکز دارد. وی محققی برجسته و دریافت‌کننده جوایز متعددی از جمله جایزه نوبل اقتصاد به همراه جرج آکرلوف و جوزف استیگلیتز به خاطر «تحلیل بازارها با اطلاعات نامتقارن» در سال ۲۰۰۱ و همچنین مدال جان بیتس کلارک در سال ۱۹۸۱ است. او همچنین نویسنده سه کتاب و ۵۰ مقاله است. او درس رشد اقتصادی در جهان در حال توسعه و اقتصاد جهانی را در دانشگاه نیویورک تدریس می‌کند. پروفسور اسپنس از سال 1990 تا 1999 به عنوان استاد و رئیس دانشکده تجارت استنفورد فعالیت داشت. پیش از آن، وی استاد اقتصاد و مدیریت بازرگانی در دانشگاه هاروارد و رئیس دانشکده اقتصاد هاروارد بود.

پیشگام توسعه

مایکل کرمر

مایکل کرمر متولد سال ۱۹۶۴ در نیویورک و استاد اقتصاد دانشگاه شیکاگو است. مایکل، پیشگام اقتصاد توسعه است و با استفاده از آزمایش‌های میدانی، این حرفه را تحت تاثیر قرار داده است. در سال ۲۰۱۹، وی به همراه دوفلو و بنرجی، جایزه نوبل اقتصاد را به خاطر «رویکرد تجربی و آزمایشگاهی به منظور کاهش فقر»، دریافت کردند. کرمر تحقیقات خود را بر کاهش فقر متمرکز کرده است. با همکاری با دوفلو و بنرجی، او به ایجاد اثربخشی آزمایش‌های کنترل‌شده تصادفی برای ارزیابی اقدامات ضد‌فقر کمک کرده است. دوفلو در توصیف استفاده کرمر از روش‌های آزمایشی پیشگامانه می‌گوید: «او از همان ابتدا در این کار حضور داشت و خطرات عظیمی را پذیرفت. او یک رویاپرداز آینده‌نگر است.» کرمر دکترای اقتصاد خود را در سال ۱۹۹۲ و از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. وی استادیار مدعو در دانشگاه شیکاگو در سال 1993 بود. قبل از انتصاب در هاروارد، وی از 1993 تا 1999 عضو هیات علمی دانشگاه ام‌آی‌تی بود. از سال ۲۰۲۰، کرمر به دانشکده اقتصاد شیکاگو ملحق شده و به طور کلی، زمینه‌های تحقیقاتی وی شامل اقتصاد توسعه، آزمایش‌های میدانی، آموزش، بهداشت، آب و کشاورزی در کشورهای در حال توسعه است.

اقتصاددان فقید

داگلاس نورث

داگلاس نورث متولد ۵ نوامبر ۱۹۲۰ بود و در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۵ درگذشت. داگلاس یک اقتصاددان آمریکایی بود که به خاطر کار در حوزه تاریخ اقتصادی شناخته شده بود. در سال ۱۹۹۳، وی به همراه رابرت ویلیام فاگل جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کردند. به گفته کمیته نوبل، نورث و فاگل «با استفاده از تئوری اقتصادی و روش‌های کمی به منظور تبیین تغییرات اقتصادی و نهادی، تحقیق در تاریخ اقتصادی را تجدید کردند». نورث در رشته اقتصاد، فلسفه و علوم سیاسی در دانشگاه برکلی کالیفرنیا تحصیل کرد. از سال 1950، وی در دانشگاه واشنگتن به تدریس اقتصاد پرداخت و در سال 1983، این دانشگاه را برای عضویت در هیات علمی دانشگاه واشنگتن سنت لوئیس در میزوری ترک کرد. وی از سال 1961 تا 1966 مدیر موسسه «تحقیقات اقتصادی» و از سال 1967 تا 1987 مدیر دفتر ملی تحقیقات اقتصادی بود. کارهای نورث اصولاً تئوری بودند. نورث استدلال می‌کرد که نوآوری‌های تکنولوژیک به‌تنهایی برای پیشبرد توسعه اقتصادی کافی نیستند و برای شکوفایی اقتصاد بازار، باید برخی از نهادهای حقوقی و اجتماعی مانند حقوق مالکیت وجود داشته باشند. وی همچنین به عنوان مشاور اقتصادی دولت‌های مختلف در سراسر جهان فعالیت کرد.

نوبلیست ریاضیدان

رابرت انگل

رابرت انگل، استاد فایننس در دانشکده تجارت استرن دانشگاه نیویورک است. در سال ۲۰۰۳، او به همراه کلیو گرنجر، استاد دانشگاه سن‌دیه‌گو، جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد. انگل بیشتر کارهایی را که منجر به برنده شدن جایزه نوبل شد، در دهه‌های 1970 و 1980 میلادی انجام داد؛ زمانی که او تکنیک‌های ریاضی پیشرفته برای ارزیابی و پیش‌بینی دقیق‌تر ریسک را توسعه داد. این تکنیک‌ها محققان را قادر ساخت تا این مساله را بیازمایند که آیا نوسانات یک دوره با نوسانات دیگر دوره‌ها مرتبط است یا خیر و اگر مرتبط است، این ارتباط به چه شکلی است. روش‌های انگل و مدل آرچ منجر به گسترش ابزارهایی برای تحلیل بازار سهام شد و اقتصاددانان را قادر به پیش‌بینی دقیق‌تر آن کرد. پروفسور انگل قبل از پیوستن به دانشگاه نیویورک در سال 2000، دانشیار و رئیس گروه اقتصاد در دانشگاه سن‌دیه‌گو کالیفرنیا و دانشیار اقتصاد در دانشگاه ام‌آی‌تی بود. او لیسانس خود را در رشته فیزیک و از کالج ویلیامز دریافت کرد. پس از آن به دانشگاه کرنل رفت و مدرک فوق‌لیسانس فیزیک و دکترای اقتصاد را از این دانشگاه دریافت کرد. او متولد سیراکیوز نیویورک است و 25 سال از عمر حرفه‌ای خود را در دانشگاه سن دیه‌گو گذرانده و اکنون در نیویورک زندگی می‌کند.

پژوهشگر فقر

آمارتیا سن

آمارتیا سن، اقتصاددان اهل هند است که به دلیل کارهایش در اقتصاد رفاه و تئوری انتخاب اجتماعی و علاقه به مشکلات فقیرترین اعضای جامعه، جایزه نوبل اقتصاد را در سال 1998 دریافت کرد. شهرت سن بیشتر به خاطر کار در زمینه علل قحطی بود که منجر به توسعه راه‌حل‌های عملی برای جلوگیری یا محدود کردن اثرات کمبود غذا شد. علاقه آمارتیا سن به قحطی ناشی از تجربه شخصی بود. وی به عنوان یک پسر 9‌ساله، شاهد قحطی بنگال در سال 1943 بود که در آن سه میلیون نفر از بین رفتند. بعداً سن به این نتیجه رسید که این از دست دادن شوکه‌کننده زندگی غیرضروری بود. وی معتقد بود که در آن زمان در هند، منبع غذایی کافی وجود داشت اما توزیع آن متوقف شده بود. زیرا گروه خاصی از مردم و به طور مشخص، کارگران روستایی، شغل خود را از دست داده بودند و بنابراین، توانایی خرید مواد غذایی را نداشتند. آمارتیا سن دارای مدرک لیسانس و دکترا از ترینیتی‌کالج کمبریج است و همچنین، مدارک دکترای افتخاری متعددی را از دانشگاه‌های سراسر جهان دریافت کرده است. او در چندین دانشگاه در هند و انگلستان از جمله مدرسه اقتصادی دهلی، مدرسه اقتصادی لندن، دانشگاه لندن و دانشگاه آکسفورد تدریس کرده است.

محقق بزرگ

آنا شوارتز

آنا جاکوبسن شوارتز اقتصاددان اهل آمریکا بود که در دفتر ملی تحقیقات اقتصادی در شهر نیویورک کار می‌کرد. وی همچنین نویسنده نیویورک‌تایمز بود. به عقیده پل کروگمن، شوارتز «یکی از بزرگ‌ترین محققان حوزه پولی در جهان بود». او و میلتون فریدمن با هم همکاری کردند تا نقش پول را در چرخه تجاری بررسی کنند. اولین کتاب آنها «تاریخ پولی ایالات متحده آمریکا، 1960–1867» بود که این فرضیه را معرفی کرد که تغییرات در سیاست‌های پولی تاثیرات زیادی بر اقتصاد داشته و بخش عمده‌ای از تقصیرات رکود بزرگ، متوجه سیستم فدرال‌رزرو است. رابرت شیلر این کتاب را «تاثیرگذارترین گزارش» در مورد رکود بزرگ توصیف می‌کند. این کتاب در سال ۱۹۶۳ منتشر شد. آنها همچنین کتاب‌های «آمارهای پولی ایالات متحده» (۱۹۷۰) و «روندهای پولی در ایالات متحده و بریتانیا» (۱۹۸۲) را منتشر کردند. شوارتز زمانی که تنها ۱۸ سال داشت، مدرک فوق‌لیسانس اقتصاد خود را از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد و یک سال بعد، کار خود را به عنوان اقتصاددان حرفه‌ای آغاز کرد. بعدها و در سال ۱۹۶۴، شوارتز مدرک دکترای خود را نیز از دانشگاه کلمبیا کسب کرد. او در سال ۲۰۱۲ و در ۹۶‌سالگی، در منهتن نیویورک درگذشت.

بودجه باز

مارتین فلدستین

مارتین استیوارت فلدستین استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد، یک سال قبل درگذشت. این اقتصاددان برجسته در سال‌های 1982 تا 1984 رئیس گروه مشاوران اقتصادی رونالد ریگان، رئیس‌جمهور وقت آمریکا بود و البته در این جایگاه اختلاف دیدگاه زیادی با دولت ریگان داشت. فلدستین از جمله اقتصاددانانی بود که تاکید زیادی روی تحت کنترل بودن بودجه دولت دارند و این دیدگاه سختگیرانه با ولخرجی‌های دولت ریگان در بودجه نظامی هماهنگ نبود. این اقتصاددانان را به خاطر تعصبشان بر ضرورت کنترل بودجه و هزینه‌های دولت «قوش (یا باز) کسری» (Deficit Hawk) می‌نامند، کسانی که به‌جای افزایش مالیات بر کاهش هزینه‌های دولت تاکید دارند و فلدستین یکی از این گروه اقتصاددان‌ها بود.  فلدستین 11 نوامبر 1939 در نیویورک به دنیا آمد و در دانشگاه نیویورک و هاروارد اقتصاد خواند. او در سال 1977 و در 38‌سالگی برنده جایزه مشهور «بیتس کلارک» شد که از سوی انجمن اقتصاددانان آمریکا به یک اقتصاددان زیر چهل سال اعطا می‌شود که سهم زیادی در توسعه و پیشبرد علم اقتصاد دارند. او علاوه بر تدریس در دانشگاه هاروارد و تربیت دانشجویانی چون لری سامرز و جفری ساکس، در مقام مشاوره با وزارت دفاع آمریکا همکاری داشت.

همیشه اول

آی‌جی پتل

در میان اقتصاددانان هندی، آمارتیا سن چهره‌ای شناخته شده است اما چهره‌های پرکار و بین‌المللی دیگری نیز بین اقتصاددانان هندی دیده می‌شوند، از جمله «ایندراپراساد گوردهانباهی پَتِل» که در دنیا به آی‌جی پتل معروف است. اقتصاددانی که دوجین مقام مختلف از هند تا آمریکا داشته نه‌فقط در حوزه علم که در حوزه سیاستگذاری نیز چهره‌ای شناخته شده است به‌ویژه به دلیل دوره ریاست پنج‌ساله‌اش بر بانک مرکزی هند در فاصله سال‌های 1977 تا 1982. آی‌جی پتل در هند به دنیا آمد و در آزمون ورودی به دانشگاه‌ها نفر اول شد و رکوردی برجا گذاشت که هنوز شکسته نشده است. در دانشگاه مومبای رتبه اول را در اختیار داشت و بعد با بورسیه تحصیلی به کینگز کالج در دانشگاه کمبریج فراخوانده شد و آنجا در رشته فلسفه اقتصاد فارغ‌التحصیل شد و آن‌قدر خوش درخشید که آستین رابینسون او را بهترین دانشجوی تمام دوران کاری‌اش در کینگز کالج خواند. پتل همچنین اولین هندی‌تباری بود که به ریاست مدرسه اقتصادی لندن رسید. او همچنین عضوی اثرگذار از «کمیته 30‌نفره» اقتصاددانان و بانکداران مرکزی بود که هلموت اشمیت، صدراعظم آلمان در سال‌های 1974 تا 1982، تشکیل داده بود.