10 اقتصاددان برتر

رتبه‌بندی RePEc به یک سرویس مهم مرجع‌شناسی برای اقتصاد و رشته‌های مرتبط تبدیل شده است. مقدار قابل توجهی از داده‌ها در مورد اینکه چه کسی مقاله را تالیف کرده، کجا منتشر شده، چه کسی آن را خوانده و کجا ارجاع داده شده، جمع‌آوری شده است. یکی از راه‌های استفاده از این داده‌های غنی، محاسبه رتبه‌بندی افراد، ژورنال‌ها (و مجموعه‌ها)، موسسات و حتی کشورهاست. همراه با رشد داده‌های اصلی، این رتبه‌بندی‌ها از اهمیت بیشتری برخوردار شده‌اند. در واقع، شواهدی وجود دارد که این داده‌ها و رتبه‌بندی‌ها به طور روزافزونی برای اهداف مرتبط با ارزیابی (تصمیمات ارتقای شغلی استادان دانشگاه) و حتی استخدام استفاده می‌شوند. همچنین، رتبه‌بندی‌های خاص کشورها در نشریات حرفه‌ای مختلف و حتی مطبوعات محبوب، مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین زمان آن فرا رسیده است که درباره این رتبه‌بندی و شاخص‌های آن، توضیح بیشتری داده شود. اگرچه ممکن است معیاری مانند تعداد استنادها ساده به نظر برسد، اما لازم است نحوه محاسبه آن را بدانیم. در واقع، بر اساس اهداف رتبه‌بندی RePEc، استنادات به خود محاسبه نمی‌شوند، اما ارجاع به نسخه‌های دیگر مقاله‌ها شمارش می‌شوند. همچنین درک نحوه استخراج استنادها، از جمله اینکه چه استنادهایی را می‌توان در آمار در نظر گرفت، مهم است. در مقایسه با سایر رتبه‌بندی‌ها، رتبه‌بندی RePEc، شامل برخی معیارهای منحصر به فرد است، مانند معیارهای مبتنی بر میزان خواننده، معیارهایی بر اساس تعداد نویسندگان و معیارهایی بر اساس مرکزیت در میان نویسندگان همکار. همچنین به ندرت می‌توان موردی را یافت که از منبع مشابهی برای ساختن شاخص «ضریب تاثیر» انتشارات و همچنین رتبه‌بندی نویسندگان یا موسسات استفاده شود. در نهایت، هیچ رتبه‌بندی مشابه دیگری شامل مقالات در حال انجام نبوده است. مقالات در حال انجامی که اکنون به یکی از مهم‌ترین روش‌ها و شاید مهم‌ترین روش برای انتشار تحقیقات اقتصادی تبدیل شده‌اند. همان‌طور که اشاره شد، RePEc رتبه‌بندی‌های متعددی دارد. در ادامه، توضیح مختصری راجع به رتبه‌بندی اقتصاددانان و شاخص‌های سازنده آن می‌دهیم و در نهایت، ۱۰ اقتصاددان برتر را بر اساس این رتبه‌بندی معرفی می‌کنیم. به طور کلی رتبه‌بندی و امتیاز اقتصاددان بر اساس این شاخص‌ها تعیین می‌شود: ۱- بر اساس تعداد کارها ۲- بر اساس تعداد ارجاعات ۳- بر اساس تعداد صفحات ژورنال ۴- بر اساس تعداد دفعات بازدید و دریافت چکیده مقاله در سایت RePEc ۵- بر اساس شبکه همکاران نویسنده مقاله ۶- بر اساس تجمیع تمامی شاخص‌های قبلی. باید توجه داشته باشیم که هر یک از این شاخص‌ها، جزئیات و حالت‌های مختلفی دارند که در اینجا از توضیح آنها صرف نظر می‌کنیم.

سلطان ارجاع

آندری شلیفر

آندری شلیفر متولد 20 فوریه 1961، اقتصاددان روسی-آمریکایی و استاد اقتصاد در دانشگاه هاروارد است که از سال 1991 در آنجا تدریس می‌کند. شلیفر در سال 1999، مدال جان بیتس کلارک را به خاطر کارهای اثرگذار خود در سه زمینه مالی شرکت (حاکمیت شرکتی، قانون و مالی)، اقتصاد بازارهای مالی (انحراف از بازارهای کارآمد) و اقتصاد گذار، دریافت کرد. علاوه بر قرار گرفتن در رتبه اول برترین اقتصاددانان جهان توسط رتبه‌بندی ریپک، وی همچنین به عنوان فرد اول فهرست «دانشمندانی با بیشترین ارجاع در حوزه اقتصاد و تجارت» قرار دارد. وی در یک خانواده یهودی در اتحاد جماهیر شوروی به دنیا آمد. در نوجوانی و در سال 1976 به راچستر نیویورک مهاجرت کرد. سپس به تحصیل در ریاضیات پرداخت و لیسانس خود را از دانشگاه هاروارد و در سال ۱۹۷۶ دریافت کرد و برای مقطع دکترا، به تحصیل در رشته اقتصاد در ام‌آی‌تی پرداخت. قبل از حضور در هاروارد به عنوان استاد دانشگاه در سال 1991، آندری در پرینستون و مدرسه تجارت شیکاگو نیز تدریس کرده است.

محقق رشد انسان

جیمز هکمن

جیمز هکمن دارای لیسانس ریاضیات از کالج کلرادو و کارشناسی ارشد و دکترای اقتصاد از دانشگاه پرینستون است. وی از سال 1973 در دانشکده اقتصاد دانشگاه شیکاگو حضور داشته است. هکمن یکی از بنیانگذاران دانشکده سیاستگذاری عمومی هریس در دانشگاه شیکاگو بود که در آنجا نیز تدریس می‌کند. در سال 2014، مرکز «اقتصاد توسعه انسانی» را در دانشگاه شیکاگو راه‌اندازی کرد و خود مدیریت این مجموعه را بر عهده دارد. تحقیقات میان‌رشته‌ای اخیر هکمن در مورد رشد انسان و شکل‌گیری مهارت‌ها در طول چرخه زندگی، از اقتصاد، روانشناسی، ژنتیک، اپیدمیولوژی و علوم اعصاب برای بررسی ریشه‌های نابرابری استفاده می‌کند. در سال 2000، هکمن جایزه نوبل اقتصاد را برای کار خود در زمینه اقتصادسنجی خرد تنوع و ناهمگنی و همچنین ایجاد یک مبنای علت و معلولی برای ارزیابی سیاست‌های عمومی دریافت کرد. وی برای تحقیقات خود جوایز بی‌شمار دیگری نیز دریافت کرده است، از جمله مدال جان بیتس کلارک از انجمن اقتصادی آمریکا در سال 1983.

استاد اقتصاد سیاسی

دارون عجم اوغلو

دارون عجم اوغلو استاد گروه اقتصاد دانشگاه ام‌آی‌تی است. وی لیسانس اقتصاد را در دانشگاه یورک (۱۹۸۹)، کارشناسی ارشد اقتصاد ریاضی و اقتصادسنجی را در مدرسه اقتصادی لندن (۱۹۹۰) و دکترای خود را نیز در مدرسه اقتصادی لندن (۱۹۹۲) به پایان رساند. در سال ۲۰۰۵، دارون مدال جان بیتس کلارک را دریافت کرد. زمینه‌های تحقیق دارون عجم اوغلو شامل اقتصاد سیاسی، توسعه اقتصادی و رشد، تئوری سرمایه انسانی، نظریه رشد، نوآوری، نظریه جست‌وجو، اقتصاد شبکه و یادگیری است. تحقیقات اخیر وی بر علل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تفاوت در توسعه اقتصادی جوامع متمرکز است، عوامل موثر بر تکامل نهادی و سیاسی کشورها؛ و اینکه چگونه فناوری بر رشد و توزیع منابع تاثیر می‌گذارد و خود از طریق انگیزه‌های اقتصادی و اجتماعی تعیین می‌شود. علاوه بر مقالات علمی، عجم اوغلو نویسنده چندین کتاب معروف اقتصاد سیاسی است، از جمله کتاب‌های «چرا کشورها شکست می‌خورند»، «ریشه‌های اقتصادی دیکتاتوری و دموکراسی» و آخرین نوشته وی، کتاب «دالان باریک: حکومت‌ها، جوامع و سرنوشت آزادی».

ایده‌های اقتصادی هزاره جدید

رابرت بارو

رابرت بارو استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد، محقق مدعو در موسسه «پروژه آمریکا» و همکار تحقیقاتی در دفتر ملی تحقیقات اقتصادی است. او دکترای خود را در رشته اقتصاد از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. وی همچنین دارای مدرک لیسانس فیزیک از موسسه تکنولوژی کالیفرنیاست. بارو سردبیر مجله QJE و رئیس انجمن اقتصادی غرب و نایب‌رئیس انجمن اقتصادی آمریکا بوده است. رابرت از سال 1998 تا 2006، ستون‌نویس نشریه نیوزویک و از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸، سردبیر روزنامه وال‌استریت ژورنال بوده است. وی به طور گسترده‌ای در زمینه اقتصاد کلان و رشد اقتصادی مطلب منتشر کرده است. تحقیقات اخیر وی شامل بلایای نادر اقتصاد کلان، اصلاح مالیات شرکت‌ها، دین و اقتصاد، عوامل تجربی تعیین‌کننده رشد اقتصادی و اثرات اقتصادی بدهی عمومی و کسری بودجه است. کتاب‌های اخیر بارو شامل دین و اقتصاد (با راشل مک کلاری)، رشد اقتصادی (با خاویر سالای مارتین) و هیچ چیز مقدس نیست: ایده‌های اقتصادی برای هزاره جدید، است.

نوبلیست  ناراضی

جوزف استیگلیتز

جوزف استیگلیتز اقتصاددان آمریکایی و استاد دانشگاه کلمبیاست. وی رئیس مشترک گروه «کارشناس سطح بالا» در مورد سنجش عملکرد اقتصادی و پیشرفت اجتماعی در OECD و اقتصاددان ارشد موسسه روزولت است. استیگلیتز دریافت‌کننده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۱ و مدال جان بیتس کلارک در سال ۱۹۷۹ است. او همچنین معاون و اقتصاددان ارشد سابق بانک جهانی و رئیس سابق شورای مشاوران اقتصادی (ریاست جمهوری) است. در سال 2000، استیگلیتز طرح گفت‌وگوی سیاستگذاری، موسسه‌ای تحقیقاتی با موضوع توسعه بین‌المللی در دانشگاه کلمبیا را تاسیس کرد. استیگلیتز از سال 2001 عضو هیات علمی کلمبیا بوده و در سال 2003، بالاترین درجه علمی این دانشگاه را دریافت کرده است. در سال 2011، استیگلیتز توسط مجله تایم به عنوان یکی از 100 فرد با‌نفوذ جهان معرفی شد. تحقیقات استیگلیتز که به دلیل کارهای پیشگام خود در زمینه اطلاعات نامتقارن مشهور است، بر توزیع درآمد، ریسک، حاکمیت شرکتی، سیاستگذاری عمومی، اقتصاد کلان و جهانی‌سازی تمرکز دارد.

تحلیلگر تنظیم‌گری

ژان تیرول

ژان تیرول، استاد اقتصاد فرانسوی و متولد سال ۱۹۵۳ است. او بر سازمان‌های صنعتی، نظریه بازی، بانک و امور مالی و اقتصاد روانشناسی تمرکز دارد. در سال 2014، تیرول به خاطر تحلیل قدرت بازار و تنظیم‌گری انحصارات طبیعی، جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد. تیرول دارای مدرک دکترای اقتصاد با پایان‌نامه‌ای با عنوان «مقالاتی در تئوری اقتصاد» از دانشگاه ام‌آی‌تی است. کتاب درسی تیرول، «نظریه سازمان صنعتی»، مدل‌های مدرن رقابت انحصار چندجانبه را ترکیب کرده و موارد مختلفی را که در آن، صنایع از تعداد کمی شرکت با قدرت قابل توجه بازار تشکیل شده‌اند تجزیه و تحلیل کرده است. تیرول حدود 200 مقاله تخصصی در زمینه اقتصاد و مالی و همچنین 10 عنوان کتاب از جمله تئوری سازمان صنعتی، تئوری بازی (با درو فودنبرگ)، نظریه انگیزه‌ها در خریداری و تنظیم‌گری (با ژان ژاک لافونت)، مقررات احتیاطی بانک‌ها (با ماتیاس دواتریپونت)، رقابت در مخابرات (با ژان ژاک لافونت)، بحران‌های مالی و نظریه مالی شرکت‌ها نوشته است.

آماردان بزرگ

پیتر فیلیپس

پیتر فیلیپس، اقتصاددان اهل نیوزیلند است. از سال 1979، وی استاد اقتصاد و آمار در دانشگاه ییل است. او همچنین دارای سمت‌هایی در دانشگاه اوکلند، دانشگاه مدیریت سنگاپور و دانشگاه ساوتهمپتون است. پیتر موسس و سردبیر مجله نظریه اقتصادسنجی، پیشران بسیاری از زمینه‌های تحقیقاتی در اقتصادسنجی بوده است. وی مقالات مهمی راجع به اقتصادسنجی زمان پیوسته، نظریه نمونه محدود، بسط مجانبی، ریشه واحد و ادغام و اقتصادسنجی داده پنل منتشر کرده است. وی همچنین کاربرد قضیه حد مرکزی عملکردی را برای استخراج توزیع مجانبی آزمایش‌های ریشه واحد، معرفی کرده است. در سال ۱۹۹۳، فیلیپس به عنوان محقق انجمن آمار آمریکا انتخاب شد. وی مدرک لیسانس و فوق‌لیسانس خود را از دانشگاه اوکلند دریافت کرده است. او همچنین جوایز متعددی هم در اقتصاد و هم در آمار دریافت کرده است. فیلیپس دکترای خود را در رشته اقتصاد و در مدرسه اقتصادی لندن، تحت راهنمایی جان دنیس به اتمام رساند.

اقتصاددان پرکار

یوجین فاما

یوجین فاما، برنده نوبل اقتصاد 2013، به طور گسترده‌ای به عنوان «پدر مالی مدرن» شناخته می‌شود. تحقیقات وی در جامعه دانشگاهی و همچنین جامعه سرمایه‌گذاری به خوبی شناخته شده است. او با تحقیقات در مورد بازارها، به ویژه فرضیه بازارهای کارا شناخته می‌شود. فاما بیشتر تحقیقات خود را بر رابطه بین ریسک و بازده مورد انتظار و پیامدهای آن برای مدیریت پورتفولیو متمرکز کرده است. کارهای او دیدگاه‌ها نسبت به موضوعات مالی را دگرگون کرده است. با نوشتن دو کتاب و انتشار بیش از 100 مقاله در مجلات دانشگاهی، فاما نویسنده‌ای پرکار به شمار می‌رود. فاما در بوستون و در سال ۱۹۳۹ متولد شد. پدربزرگ و مادربزرگ او مهاجرانی از ایتالیا بودند. وی در سال 1960 لیسانس خود را از دانشگاه تافتس دریافت کرد و سپس در سال 1964 مدرک ام‌بی‌ای و دکترای خود را از دانشکده تحصیلات تکمیلی تجارت دانشگاه شیکاگو اخذ کرد. فاما در دانشکده کسب‌وکار استنفورد نیز تدریس کرده است. در حال حاضر، او استاد فاینانس دانشکده تجارت دانشگاه شیکاگو است.

استادبزرگ شطرنج

کنث راگوف

کنث راگوف (متولد 1953) اقتصاددان و استاد بزرگ شطرنج است. وی استاد سیاستگذاری عمومی و اقتصاد دانشگاه هاروارد است. راگوف در روچستر نیویورک بزرگ شد. پدرش استاد رادیولوژی در دانشگاه روچستر بود. راگوف در سال 1975 لیسانس و کارشناسی ارشد را از دانشگاه ییل دریافت کرد. پس از آن، به ام‌آی‌تی رفت و در سال ۱۹۸۰، موفق به کسب مدرک دکترای اقتصاد از این دانشگاه شد. در اوایل کار خود، راگوف به عنوان یک اقتصاددان در صندوق بین‌المللی پول و همچنین هیات‌مدیره سیستم فدرال‌رزرو مشغول به کار شد. از دیگر سوابق راگوف، می‌توان به تدریس در دانشگاه پرینستون اشاره کرد. راگوف در حوزه سیاستگذاری در امور مالی بین‌الملل از جمله نرخ ارز، مسائل مربوط به بدهی بین‌المللی و سیاست‌های پولی بین‌المللی، تحقیقات گسترده‌ای انجام داده است. وی به همراه موریس اوبستفلد، نویسنده کتاب تحصیلات تکمیلی «بنیادهای اقتصاد کلان بین‌المللی» در سال 1996 است. در سال ۱۹۷۸، فدراسیون جهانی شطرنج عنوان استاد بزرگ بین‌المللی شطرنج را به راگوف اعطا کرد.

محقق بزرگ مالی

جان کمبل

جان کمبل در سال ۱۹۵۸ و در لندن متولد شد. وی در مدرسه دراگان آکسفورد تحصیل کرد و محقق کالج وینچستر بود. جان مدرک کارشناسی خود را به عنوان شاگرد اول، از کالج کورپوس کریستی در آکسفورد اخذ کرد. سپس به منظور تحصیل در مقطع دکترا در رشته اقتصاد، به دانشگاه ییل رفت و در سال ۱۹۸۴، دکترای خود را دریافت کرد. کمبل در سال 1984 استادیار دانشگاه پرینستون شد. وی تا سال 1994 در دانشکده پرینستون ماند و سپس به دانشگاه هاروارد پیوست و از آن زمان تا به امروز، استاد دانشگاه هاروارد بوده است. کمبل بیش از 100 مقاله در مورد جنبه‌های مختلف مالی و اقتصاد کلان، از جمله اوراق بهادار درآمد ثابت، ارزیابی سهام، انتخاب پورتفولیو و امور مالی خانوار منتشر کرده است. کمبل از سال 1991 تا 1993 سردبیر AER بود. وی همچنین عضو کمیته اجرایی AER طی سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ بوده است. از دیگر سوابق کمبل می‌توان به ریاست دانشکده اقتصاد هاروارد طی سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲  اشاره کرد.