۷۰ درصد فقرای کشورهای در حال توسعه، تحت پوشش تامین اجتماعی نیستند
فقر بیحفاظ
بهرغم برنامههای رفاهی و کمک به فقرایی که هر روز نیز به تعداد آنها اضافه میشود، همچنان اکثر فقرای جهان در برابر بحرانهای اقتصادی بیدفاع هستند. بنا به اعلام بانک جهانی بیش از ۷۰ درصد از فقرایی که با درآمد کمتر از ۲۵/۱ دلار در روز زندگی میکنند، هیچ نوع خدمات اجتماعی دریافت نمیکنند.
بهرغم برنامههای رفاهی و کمک به فقرایی که هر روز نیز به تعداد آنها اضافه میشود، همچنان اکثر فقرای جهان در برابر بحرانهای اقتصادی بیدفاع هستند. بنا به اعلام بانک جهانی بیش از 70 درصد از فقرایی که با درآمد کمتر از 25/1 دلار در روز زندگی میکنند، هیچ نوع خدمات اجتماعی دریافت نمیکنند. حتی خدماتی مانند غذای رایگان در مدرسه، اشتغال در بخش عمومی و کمکهزینههای دولتی که بسیار معمول محسوب میشود به این عده تعلق نمیگیرد. این به معنای آن است که 870 میلیون نفر در کشورهای در حال توسعه زندگی میکنند که در صورت بروز بحران، هیچ دستاویزی برای نجات و برگشت به زمان قبل از بحران ندارند. بیش از یک میلیارد نفر در کشورهای با درآمد کم و متوسط، زیر پوشش تامین اجتماعی قرار دارند اما تنها 345 میلیون نفر آنها درآمدی کمتر از 25/1 دلار در روز دارند. هدف برنامههای تامین اجتماعی، چه آن دسته که به طور مستقیم پول به فقرا میپردازند یا خدمات ارائه میدهند، اطمینان از این موضوع است که این خانوادهها توان مالی لازم برای رویارویی با بحرانهای اقتصادی یا حوادث طبیعی را دارند و مسوولان معمولاً میخواهند مطمئن شوند بچهها سالم رشد کرده، خوب تغذیه شده و میتوانند در مدرسه بمانند و درس بخوانند. اما بر اساس گزارش بانک جهانی، هزینههای پرداختی توسط دولتهای این کشورها، با اهداف تعریفشده چندان تطابقی ندارد. به طور متوسط 6/1 درصد تولید ناخالص داخلی کشورهای در حال توسعه در بخش مراقبتهای اجتماعی فقرا هزینه میشود. این میزان نهتنها بسیار کمتر از نیاز است که حتی بسیار کمتر از هزینهای است که دولت این کشورها به عنوان مثال برای یارانه بنزین پرداخت میکند. یارانهای که معمولاً جامعه دریافتکننده و هدف آن فقرا نیستند. همچنین این بررسی نشان میدهد هر چه کشور فقیرتر باشد، تفاوت بین هزینههای انجامشده و آنچه در واقع لازم است انجام شود، بیشتر میشود یعنی در کشورهای با درآمد پایین، حدود 47 درصد جمعیت شدیداً فقیر هستند اما برنامههای تامین اجتماعی تنها 10 درصد مردم را تحت پوشش دارد. در کشورهای با درآمد کمتر از متوسط (نه فقیر، نه متوسط) 25 درصد از فقرا تحت پوشش این برنامهها قرار دارند و این به معنای این است که 500 میلیون نفر بهرغم فقر شدید از پوشش بیمههای تامین اجتماعی خارج هستند. این درصد در کشورهای با درآمد بالاتر از متوسط به 45 درصد میرسد. البته این گزارش همچنین خاطرنشان میکند تعداد این برنامههای تامین اجتماعی و افراد تحت پوشششان در سالهای اخیر رو به افزایش است. اما همچنان نسبت به سایر هزینههایی که دولت آن را تقبل میکند، پایین است. در خاورمیانه و شمال آفریقا، هزینه متوسط بابت یارانه سوخت، چهار برابر هزینههای تامین اجتماعی است. در کشورهایی مانند مالزی، هند و بنگلادش نیز شبیه همین روند برقرار است. سه کشور هند، چین و برزیل، بزرگترین و همهگیرترین برنامههای تامین اجتماعی را در سطح جهان دارند.
دیدگاه تان را بنویسید