پیشینه تاریخی فرآیند «خانهدار شدن» در کشور ما نشان میدهد ظرف ۲۰ و به خصوص در ۱۰ سال گذشته تحولات بنیادینی در فرهنگ و فرآیندهای بخشهای تولید، تامین منابع و خانهدار شدن متقاضیان در کشور ما روی داده که بهطور کلی و از اساس با سیاستها و رویکردهای قبلی، بهویژه در اواخر دهه ۴۰ و ۵۰ که اوج شکوفایی اجرایی پروژههایی چون شهرک اکباتان، آپادانا، قدس(غرب سابق)، شهرآرا، تهران ویلا، خزانه فلاح، تهرانپارس، نارمک، دولتآباد، آریاشهر، زیباشهر، آ. اس. پ و امثالهم بود، تفاوت دارد و از چالشهای اقتصادی و اجتماعی امروز در این صنعت که گریبان دولت و مردم را گرفته و آن را تبدیل به یک مشکل بزرگ و اساسی کرده است، در آنها خبری نبوده است.
محمد کاظم / مدیرعامل لیزینگ اقتصاد نوین
پیشینه تاریخی فرآیند «خانهدار شدن» در کشور ما نشان میدهد ظرف 20 و به خصوص در 10 سال گذشته تحولات بنیادینی در فرهنگ و فرآیندهای بخشهای تولید، تامین منابع و خانهدار شدن متقاضیان در کشور ما روی داده که بهطور کلی و از اساس با سیاستها و رویکردهای قبلی، بهویژه در اواخر دهه 40 و 50 که اوج شکوفایی اجرایی پروژههایی چون شهرک اکباتان، آپادانا، قدس (غرب سابق)، شهرآرا، تهران ویلا، خزانه فلاح، تهرانپارس، نارمک، دولتآباد، آریاشهر، زیباشهر، آ.اس.پ و امثالهم بود، تفاوت دارد و از چالشهای اقتصادی و اجتماعی امروز در این صنعت که گریبان دولت و مردم را گرفته و آن را تبدیل به یک مشکل بزرگ و اساسی کرده است، در آنها خبری نبوده است. اگر بخواهیم به بررسی آسیبشناسی شکلگیری معضل بزرگ حاضر بپردازیم، ناگزیر هستیم پرونده این پروژهها را از قفسهها و آرشیوهای نهادها و سازمانهای مربوطه بیرون بکشیم و نحوه تولید، تامین مالی و شیوههای واگذاری
و خانهدار کردن مردم را در سالهای قبل مورد تجزیه و تحلیل قرار بدهیم تا ببینیم در این عرصه چه عواملی جایگزین عوامل دیگر شدهاند که امروز مساله تامین مسکن مردم بهعنوان یک کلاف سردرگم در اقتصاد ملی نقش ایفا میکند.
در کلیه پروژههای بزرگ تولید مسکن در گذشته، شاهد تامین مالی پروژه در یک فرآیند تعریف شده تسهیم منابع از سوی بانکها، انبوهسازان و خریداران پیش از آغاز اجرای فعالیت هستیم که هر یک در چارچوب قراردادهای منعقده به تعهدات و وظایف خود عمل کرده و اجرای پروژه بدون برخورد با موانع تامین مالی، با کیفیت عالی، تحویل به موقع و قیمت مناسب تولید و عرضه شدهاند. با به هم ریختگی این فرآیند، رابطه تامین مالی بین بسازبفروشهای خردهساز غیرحرفهای بهطور مستقیم با بانک صورت پذیرفته و در نتیجه کیفیت ساخت، زمان تحویل و قیمتگذاری مسکن به دست این گروه غیرتخصصی افتاده و بهطور طبیعی بر مشکلات کمی و کیفی تولید و افزایش بیرویه قیمت مسکن افزوده و در گردش معیوب تامین منابع مالی موجب پدید آمدن مطالبات معوق در بانکها شده است.
متغیرهای فوق دگرگونیهای چالشبرانگیزی را نیز در بازار و رفتار مشتریان ایجاد کرده است، پدیده واگذاری مسکن رانتی، توزیع انواع وامهای خرد تحت عنوان خرید مسکن، مشارکت در ساخت، تعمیرات و... استفاده متقاضیان از آن در بخشهای دیگر، ضمن آنکه نیاز متقاضیان را مرتفع نکرده، بلکه موجب تشدید حضور واسطهگران و دلالان تامین مالی و سوءمدیریت منابع مالی در هدایت منابع بانکها به بخشهای مختلف از جمله صنعت ساختمان شده است.
در دهههای 40 و 50، فرآیند خانهدار شدن در ایران مانند همه کشورها با اختصاص پرداخت بخشی از قیمت خانه از محل پسانداز متقاضی و مابقی از سوی بانکها در اقساط طویلالمدت 10 تا 20ساله انجام میگرفت. اما به دلیل وجود هرجومرج ناشی از موارد بالا، بازار سیاست فروش نقدی از سوی سازندگان و دلالان واسطهها به متقاضیان مسکن تحمیل شد و جامعه متقاضی مسکن از دانش و خدمات مهندسی فروش از قبیل اجاره، خرید اقساطی و اجاره به شرط تملیک محروم شد و در نتیجه فرهنگ رفتاری آنان در «مالکیت آنی» تقویت شد و همین موضوع بهصورت درونزا، تقاضا در این بخش را افزایش و سبب به وجود آوردن سیکل معیوب افزایش قیمتها در بخش خرید، کاهش توان خرید متقاضیان و در ادامه افزایش روند اجارهبها شد.
راهکار شکستن حلقه معیوب کنونی
این واقعیت میبایست پذیرفته شود که چرخه معیوب حاضر در بازار تولید مسکن باید شکسته شود و سیاستگذاران و تصمیمگیران در وزارت مسکن و شهرسازی، شهرداریها، بانکها و... به پشتوانه تجربیات گذشته و بهکارگیری فناوریهای روز که در تامین مسکن برای مردم در سایر کشورهای جهان به کار گرفته میشود، دست از سیاستهای تحمیلشده و روزمره جاری بردارند و در سیاستهای خود حضور انبوهسازان حرفهای، تامین مالی سازمانیافته از سوی بانکها با رویکرد گردش منابع و دخالت دادن پساندازهای مردم با بهینهسازی مدیریت گردش پول در این صنعت را مدنظر بگیرند.
صنعت لیزینگ اگرچه در کشور ما نوپا به نظر میرسد و با لیزینگ خودرو در میان مردم عجین شده است، اما در کشورهای پیشرفته و نوظهور قدمت 150ساله دارد. این صنعت با معرفی ابزارهای مالی نوین، نقش مهم و اساسی را در اقتصاد ملی اینگونه کشورها در بخش مسکن، خودرو، ماشینآلات و تجهیزات، دفاتر کار و... ایفا میکند و با استعدادی که در آن وجود دارد، توان مالی موسسات تولیدی بزرگ را برای سرمایهگذاری افزایش داده و گسترهای از کالاهای اساسی و بادوام مصرفکنندگان و مدیریت بازگشت منابع در صنعت مربوطه را بر عهده گرفته است و کارکرد آن از بروز تورم یا رکود اقتصادی جلوگیری و در نهایت بر رفاه اجتماعی اثر مثبت و مستقیمی گذاشته است. صنعت لیزینگ برای متقاضیان، موجبات افزایش قدرت خرید، کاهش فشار نقدینگی و برخورداری از امکانات آینده را در زمان حال فراهم میسازد و برای عرضهکنندگان کالا نیز سبب بازارسازی و تسریع در گردش
فروش از طریق سامان دادن به تقاضای بازار میشود و در نهایت شاخصهای اقتصاد ملی را در بخشهای افزایش تولید، افزایش اشتغال، تعدیل قیمتها، کاهش تورم و... تحت تاثیر قرار میدهد.
صنعت لیزینگ برای نظام بانکداری کشور، ابزاری موثر برای مصرف منابع مالی در امور معین است که از بنیانهای فکری و اعتقادی عملیات بانکی بدون ربا در کشور ماست و عقود فروش اقساطی و اجاره به شرط تملیک آن از شیوههای موثر و کارآمد در تخصیص منابع کمیاب برای سرمایهگذاریهای مولد است که تجربه ارزشمند آن در بازسازی و نوسازی ناوگان حمل و نقل درون و برونشهری در دهه اخیر کاملاً مشهود است. ابزارهای مالی موجود در صنعت لیزینگ مسکن قادر است، مدیریت تامین منابع مالی انبوهسازان را برای تولید بیشتر مسکن باکیفیت، تحویل به موقع به متقاضیان و مناسب کردن قیمتها بر عهده گرفته و منابع دریافتی از بانکها را در این بخش فعال و با امنیت کامل به گردش درآورد و در یک فرآیند تعریفشده، متقاضیان را متناسب با درآمدهایشان صاحبخانه کند.
دیدگاه تان را بنویسید