در جست‌وجوی فرصت از دست‌رفته

پژوهش اخیر بانک توسعه آسیایی نشان می‌دهد تعداد مهاجرانی که با مدارج دانشگاهی به منظور کار به کشوری ثروتمندتر در سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه بازگشته‌اند در یک دهه اخیر با رشدی 66‌درصدی به 8 /2 میلیون نفر رسیده است. نیمی از این افراد از فیلیپین می‌آیند و صدهاهزار نفر نیز در مناطقی خارج از OECD نظیر خاورمیانه مشغول به کار هستند. این روند در حالی ادامه داشته که تعداد فیلیپینی‌هایی که برای کار به خارج از کشور رفته‌اند از سال 2011 تا 2015 رشدی 27‌درصدی داشته است. فرار مغزها، عنوانی است که در دهه 1960 و زمانی که متخصصان و دانشمندان بریتانیایی به آمریکا مهاجرت کردند ابداع شده و به از دست دادن سرمایه انسانی اشاره دارد. کشورهای نوظهور، کشورهایی که در آنجا میزان دستمزد تنها کسری از دستمزد در کشورهای OECD است، آسیب‌پذیرترین کشورها در از دست دادن استعدادهای درخشان خود هستند، هرچند فرار مغزها برای این کشورها این مزیت را دارد که می‌توانند از وجوه ارسالی مهاجران به خانواده‌هایشان استفاده کنند. بر اساس برآورد بانک جهانی، وجوه ارسالی به کشورهای در حال توسعه در سال 2016 در حدود 429 میلیارد دلار بوده که سهم فیلیپین 30 میلیارد دلار گزارش شده که ارزشی معادل یک‌دهم کل اقتصاد این کشور دارد. پژوهشگران ADB در گزارش ماه فوریه خود نوشتند: «از دست دادن سرمایه انسانی در زمینه‌های داروسازی، علوم طبیعی، مهندسی، مدیریت و آموزش می‌تواند یک مانع بزرگ برای توسعه اجتماعی و اقتصادی باشد.» نزدیک به 10 درصد از شهروندان دارای تحصیلات عالی از فیلیپین، سنگاپور و ویتنام در کشورهای OECD زندگی می‌کنند. برای لائوس و کامبوج این کسر در حدود 15 درصد بوده است. میزان مهاجرت در حالی روند رو به رشد داشته که کشورهای جنوب‌شرقی آسیا در دهه‌های اخیر پیشرفت‌های چشمگیری در بخش آموزش خود داشته‌اند. بیش از 50 درصد فیلیپینی‌ها، مالزیایی‌ها و سنگاپوری‌های ساکن در کشورهای OECD دارای تحصیلات عالی هستند. این در حالی است که میانگین افراد با تحصیلات عالی در این کشورها 30 درصد است. مهاجرت‌کنندگان از جنوب‌شرقی آسیا همچنین اغلب تحصیلات و تجربه بیشتری از میزان موردنیاز برای مشاغل خود دارند. در حدود 52 درصد از کارمندان تایلندی و بیش از 40 درصد از مهاجرت‌کنندگان فیلیپینی، لائوسی، کامبوجی، میانماری و ویتنامی برای مشاغل خود کیفیتی بیشتر از حد نیاز دارند. با وجود رونق اقتصادی منطقه، و رشد بیش از شش‌درصدی فیلیپین، ویتنام، لائوس، میانمار و کامبوج، شهروندان تحصیل‌کرده همچنان به دنبال یافتن فرصت‌هایی در خارج از مرزهای خود هستند. مهاجران معتقدند کشورهای دیگر دستمزدهای بالاتر و شرایط کاری بهتری را ارائه می‌دهند و آنها می‌توانند در محیط‌های کاری فرصت کار با متخصصان دیگر را پیدا کنند.