منفعل مثل بورس
آیا رکود دوساله در بازار سهام به پایان میرسد؟
محمد علینژاد: دو سال گذشت از روزی که شاخص کل بورس با عبور از مرز دو میلیون واحد رکوردی تاریخی را به ثبت رساند. دو سال گذشت از وقتی که سهامداران در کمتر از سه ماه سودهای 100درصدی را درو کرده و خوشحال و سرمست با سرمایه بیشتر وارد بورس شدند. دو سال گذشت از زمانی که بسیاری از مردم با هزاران امید با وعدههای مقامات و سیگنالهای کارشناسان فضای مجازی سرمایه ناچیز خود را وارد این بازار کردند تا پولدار شوند و سروسامانی به وضع معیشت خود بدهند. اما در این دو سال بورس نهتنها رشدی نکرد بلکه سرمایه مردم هر روز کوچک و کوچکتر شد و اگر چه در سال اول سرمایهگذاران خرد امید به بهبود و روزهای سبز داشتند ولی حالا که یک سال از روی کار آمدن دولت جدید هم گذشته، وعدههای بورسی مقامات اقتصادی آنها هم دردی را دوا نکرده و دیگر بورس، آن گنج پنهانشده نیست. دیگر بسیاری از سرمایهگذاران بر باد رفتن سرمایه خود را پذیرفتهاند چرا که حتی اگر شاخص طی چند ماه دو برابر هم شود با وجود این تورم افسارگسیخته، قدرت خرید آنها هرگز به اندازه قبل نخواهد بود.
از 19 مرداد 1399 که شاخص کل بورس رکوردزنی کرد تا به امروز، نماگر بازار سهام افتی 30درصدی را تجربه کرده است. البته این وضعیت نماگری است که با هزار تدبیر سعی در پنهان کردن وضعیت واقعی وخیم بازار سرمایه دارد. به پرتفوی سهامداران که بنگریم، ضررها بسیار بیشتر است، بسیاری از نمادها از سقف تاریخی تا حتی 90 درصد ریزش کرده و سرمایه سهامداران را آب کردهاند. ارزش معاملات که زمانی روزانه بیش از 20 هزار میلیارد تومان بود حالا بهزور به چهار هزار میلیارد تومان میرسد. خبری از عرضه اولیههای پیاپی در بورس نیست و دیگر حتی کسی وعدهای هم نمیدهد. تغییرات در قوانین و دامنه نوسان هم دردی از وضعیت بورس دوا نکرده، امیدهای برجامی هم آنقدر تکراری و بینتیجه شده که سرمایهگذاران دیگر نسبت به خبرهای توافقات کرخت شدهاند و همه اینها در کنار هم باعث شده مردمیترین بازار کشور حالا در کما به سر ببرد.
اما این روند تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ آیا سیاستگذاران بازار سرمایه از این وضعیت درسی گرفتهاند، آیا تدبیری برای آن اندیشیدهاند؟ بازاری که از نظر بنیادی به نظر میرسد وضعیت چندان وخیمی هم ندارد و شرکتهای آن از کوچک و بزرگ گرفته در حال ثبت ارقام صعودی هستند، چگونه دوباره به صورت مداوم رنگ سبز را بر تن خود خواهد دید؟ آیا مردم دوباره به این بازار سابقاً پرزرقوبرق اعتماد خواهند کرد؟