بهانه بی‌قراری

علی طهماسبی: انتظارات تورمی هرچند در ظاهر می‌تواند یک عامل غیرملموس دیده شود، اما آنجا که بر نوسان قیمت‌ها در بازارها اثر می‌گذارد، دیگر شکل واقعی گرفته و اثرات آن پی‌درپی در بازارهای مختلف دیده می‌شود. نخست باید از بازار ارز گفت. چراکه حرکت سایر بازارها، با تکانه‌های این بازار آغاز می‌شود. در این راستا پس از آنکه نرخ دلار چندهفته‌ای در حوالی صد هزار ریال آرام گرفته بود، مجدداً خیز خود را آغاز کرد و به نرخ‌های بالاتری در بازار آزاد رسید. برخی این اتفاق را به دلیل تقاضای ارز سفرهای خارجی در نوروز عنوان کردند و برخی دیگر، همان‌طور که گفته شد، انتظارات تورمی را بهانه بی‌قراری ارز نام بردند. در این میان بورس تهران نیز پس از آنکه دریافت افزایش نرخ ارز در بازار آزاد کوتاه‌مدت نیست و لااقل تا پایان سال این روند ادامه خواهد داشت، شروع به نوسان مثبت با پیشگامی سهام شرکت‌های صادرات‌محور کرد. هرچند با توجه به مدل نیمایی قیمت‌گذاری ارز صادراتی بیشتر شرکت‌های بورسی، نرخ رشد ارز در بازار آزاد شاید مستقیماً اثرگذار نباشد، اما در صورت همگرایی رو به بالای نرخ نیما به سمت بازار آزاد، درآمد بیشتری نصیب این شرکت‌ها می‌شود.

همچنین نوسانات بازارهای کالایی در داخل به دلیل انتظارات تورمی و نوسانات در بازارهای جهانی پس از افزایش خوش‌بینی‌ها به آینده اقتصاد جهانی در پی احتمال کاهش جنگ تعرفه‌ای آمریکا و چین که افزایش تقاضای کالاهای پایه را در پی داشت، در رشد شاخص کل موثر بوده است. به علاوه همزمانی روند مثبت نرخ‌ها با ارسال گزارش‌های ماهانه مناسب از شرکت همراه شد و ترس سرمایه‌گذاران از ابهام فضای صادراتی را به میزانی کاهش داد.

با وجود اینکه جمیع عوامل دست در دست هم گذاشتند و چند روزی جامه سبز به بورس تهران پوشاندند، اما درست در جایی که انتظار می‌رفت نقدینگی جذب‌شده بتواند مقاومت پیش رو را بشکند، باز هم خود را درگیر تبعات سیاسی دید و عقب‌نشینی کرد. اخبار سیاسی که طی این مدت تاثیرات نه‌چندان مثبت بر بازار نهاده این‌بار نیز با خبر استعفای وزیر امور خارجه در سه‌شنبه گذشته روند رشدی بازار را با وقفه جدی روبه‌رو ساخت. با این حال بازار ارز از این اتفاق حمایت نکرد و همراه با حمایت سهامداران بزرگ، تب فروش سهام طی ساعات پایانی برگشت.

با اینکه انتظار سنتی بازار این است که فشار عرضه حقوقی در ماه‌های انتهایی سال افزایش یابد، اما جذاب بودن قیمت‌ها طی هفته گذشته سهامداران حقیقی را به میدان آورد. از طرف دیگر گزارش‌های ماهانه شرکت‌ها نیز ترس سرمایه‌گذاران از فشار تحریم‌ها بر صادرات را نیز کاهش داد. به نظر می‌رسد همین امر بازار را از دام جریان نقدینگی کم نجات داد. چراکه حجم پایین معاملات و عدم جذب نقدینگی به بازار با وجود افزایش نیافتن نرخ سود بانکی به عنوان بازار موازی همچنان مشکل‌آفرین خواهد بود. باید دید با وجود بهبود نگاه سرمایه‌گذاران به تبعات ریسک سیاسی بر فضای صادراتی شرکت‌ها و همچنین چشم‌انداز مثبت نرخ ارز، بورس تهران تا چه اندازه نقدینگی جامعه را از تحرکات آتی بازار ارزی جذب خواهد کرد.