تاریخ انتشار:
سعید غفرانی - رئیس سازمان نظام مهندسی استان تهران
مهندسی شغلی پارهوقت
رئیس سازمان نظام مهندسی استان تهران با تایید حضور افراد غیرحرفهای در بخش ساخت و ساز به عنوان یکی از دلایل کمرنگ شدن بحثکیفیت و مهارت در حوزه فعالیتهای ساختمانی به «تجارت فردا» میگوید: ناکافی بودن مزایای این حرفه باعثشده تا مهندسی به عنوان شغلی پارهوقت محسوب شود. او از تدوین آییننامهای جدید برای اصلاح فرآیند تخصصی شدن ساخت و ساز خبر میدهد.
رئیس سازمان نظام مهندسی استان تهران با تایید حضور افراد غیرحرفهای در بخش ساخت و ساز به عنوان یکی از دلایل کمرنگ شدن بحث کیفیت و مهارت در حوزه فعالیتهای ساختمانی به «تجارت فردا» میگوید: ناکافی بودن مزایای این حرفه باعث شده تا مهندسی به عنوان شغلی پارهوقت محسوب شود. او از تدوین آییننامهای جدید برای اصلاح فرآیند تخصصی شدن ساخت و ساز خبر میدهد.
چرا با وجود تشکیل نهادهایی همچون سازمان نظام مهندسی برای ارتقای کیفیت در بخش ساخت و ساز، طی چند دهه گذشته همچنان در حوزه فعالیتهای ساختمانی خلاء مهارت و کیفیسازی دیده میشود؟
چرا با وجود تشکیل نهادهایی همچون سازمان نظام مهندسی برای ارتقای کیفیت در بخش ساخت و ساز، طی چند دهه گذشته همچنان در حوزه فعالیتهای ساختمانی خلاء مهارت و کیفیسازی دیده میشود؟
آنچه وزیر محترم راه و شهرسازی هفته گذشته در خصوص تحتالشعاع قرار گرفتن مهارت توسط مدرکگرایی به آن اشاره داشت واقعیت موجود بخش ساخت و ساز کشور است. اما اشکال کلی این موضوع به عدم اجرای قانون به دلیل نبود ضمانت اجرایی لازم باز میگردد. با آنکه قانون سازمان نظام مهندسی در دهه 70 تدوین و تصویب شده تا روند ساخت و سازها تحت نظارت قرار گیرد اما چون این قانون فقط بر روی کاغذ بوده و نتوانسته است شکل اجرایی به خود بگیرد و از آنجا که کلید ورود به این حرفه، اخذ مدرک مهندسی است، مدرکگرایی بر مهارت غلبه پیدا کرده است. اما از طرفی به دلیل ناکافی بودن مزایای این حرفه، مهندسی به عنوان شغلی پارهوقت تلقی شده و مانع از حضور پررنگ مهندسان در کارگاههای ساختمانی میشود. ضمن آنکه همین موضوع عاملی برای به وجود آمدن پدیدهای به نام «امضافروشی» شده است.
یکی از اصلیترین مشکلات عدم تعیین حد و مرز صلاحیت حرفهای است. برای این کار چه اقداماتی انجام خواهد شد؟
هماکنون در دفتر مقررات ملی ساختمان وزارت راه و شهرسازی مساله تخصصی شدن فرآیند ساختوساز و منع سایر مشاغل از ورود به این حرفه، مقرراتی در حال بررسی و تدوین است، این بحث در واقع مربوط به اصلاح آییننامههای موجود در رابطه با قوانین فنی و مهندسی است. بر مبنای اصلاحیه آییننامهها، افرادی که توانمند و صاحب صلاحیت در امر ساختوساز نیستند دیگر حق ورود و انجام فعالیتهای ساختوساز را ندارند. در واقع هیچ فرد فاقد صلاحیتی نمیتواند فعالیتهای ساختوساز اعم از طراحی، اجرا، نظارت و... را انجام دهد. افراد حرفهای بر مبنای قانون کسانی هستند که از وزارت راه و شهرسازی پروانه اشتغال به کار مهندسی گرفته و صاحب صلاحیت هستند. در حال حاضر دفتر مقررات ملی ساختمان وزارت راه و شهرسازی بر این موضوع تمرکز کرده تا نواقص و نارساییهای موجود در این زمینه برطرف شود. این اقدام از طریق مسیر الزام مالکان برای استفاده از افراد صاحب صلاحیت انجام خواهد شد. در واقع ممانعت از ورود سازندگان بیتخصص و الزام به ساختوساز از سوی افراد واجد صلاحیت، مهمترین اصلی است که در این زمینه باید اعمال شود.
جلوگیری از ورود افراد غیرحرفهای با چه تضمینی انجام میشود؟
برای جلوگیری از ورود افراد فاقد صلاحیت به عرصه ساختوساز تضمین قانونی نیاز داریم تا بتوانیم قوانین و آییننامههای موجود را به درستی اجرا کنیم. این ضمانت اجرایی هم باید از طرف وزارت راه و شهرسازی پیگیری و با همکاری نظام مهندسی اعمال شود. به عنوان مثال یکی از اصلیترین نکات مثبت در صدور شناسنامه فنی ساختمان این است که مالکان برای ساختوساز به سازندگان ذیصلاح و افراد متخصص مراجعه میکنند چون شناسنامه فنی بیانگر بسیاری از نارساییهای فنی است. بنابراین اگر مالکی از مهندسان و متخصصان فنی استفاده نکند آثار تمام نواقص موجود در شناسنامه فنی منعکس خواهد شد.
چرا با وجود تشکیل نهادهایی همچون سازمان نظام مهندسی برای ارتقای کیفیت در بخش ساخت و ساز، طی چند دهه گذشته همچنان در حوزه فعالیتهای ساختمانی خلاء مهارت و کیفیسازی دیده میشود؟
آنچه وزیر محترم راه و شهرسازی هفته گذشته در خصوص تحتالشعاع قرار گرفتن مهارت توسط مدرکگرایی به آن اشاره داشت واقعیت موجود بخش ساخت و ساز کشور است. اما اشکال کلی این موضوع به عدم اجرای قانون به دلیل نبود ضمانت اجرایی لازم باز میگردد. با آنکه قانون سازمان نظام مهندسی در دهه 70 تدوین و تصویب شده تا روند ساخت و سازها تحت نظارت قرار گیرد اما چون این قانون فقط بر روی کاغذ بوده و نتوانسته است شکل اجرایی به خود بگیرد و از آنجا که کلید ورود به این حرفه، اخذ مدرک مهندسی است، مدرکگرایی بر مهارت غلبه پیدا کرده است. اما از طرفی به دلیل ناکافی بودن مزایای این حرفه، مهندسی به عنوان شغلی پارهوقت تلقی شده و مانع از حضور پررنگ مهندسان در کارگاههای ساختمانی میشود. ضمن آنکه همین موضوع عاملی برای به وجود آمدن پدیدهای به نام «امضافروشی» شده است.
یکی از اصلیترین مشکلات عدم تعیین حد و مرز صلاحیت حرفهای است. برای این کار چه اقداماتی انجام خواهد شد؟
هماکنون در دفتر مقررات ملی ساختمان وزارت راه و شهرسازی مساله تخصصی شدن فرآیند ساختوساز و منع سایر مشاغل از ورود به این حرفه، مقرراتی در حال بررسی و تدوین است، این بحث در واقع مربوط به اصلاح آییننامههای موجود در رابطه با قوانین فنی و مهندسی است. بر مبنای اصلاحیه آییننامهها، افرادی که توانمند و صاحب صلاحیت در امر ساختوساز نیستند دیگر حق ورود و انجام فعالیتهای ساختوساز را ندارند. در واقع هیچ فرد فاقد صلاحیتی نمیتواند فعالیتهای ساختوساز اعم از طراحی، اجرا، نظارت و... را انجام دهد. افراد حرفهای بر مبنای قانون کسانی هستند که از وزارت راه و شهرسازی پروانه اشتغال به کار مهندسی گرفته و صاحب صلاحیت هستند. در حال حاضر دفتر مقررات ملی ساختمان وزارت راه و شهرسازی بر این موضوع تمرکز کرده تا نواقص و نارساییهای موجود در این زمینه برطرف شود. این اقدام از طریق مسیر الزام مالکان برای استفاده از افراد صاحب صلاحیت انجام خواهد شد. در واقع ممانعت از ورود سازندگان بیتخصص و الزام به ساختوساز از سوی افراد واجد صلاحیت، مهمترین اصلی است که در این زمینه باید اعمال شود.
جلوگیری از ورود افراد غیرحرفهای با چه تضمینی انجام میشود؟
برای جلوگیری از ورود افراد فاقد صلاحیت به عرصه ساختوساز تضمین قانونی نیاز داریم تا بتوانیم قوانین و آییننامههای موجود را به درستی اجرا کنیم. این ضمانت اجرایی هم باید از طرف وزارت راه و شهرسازی پیگیری و با همکاری نظام مهندسی اعمال شود. به عنوان مثال یکی از اصلیترین نکات مثبت در صدور شناسنامه فنی ساختمان این است که مالکان برای ساختوساز به سازندگان ذیصلاح و افراد متخصص مراجعه میکنند چون شناسنامه فنی بیانگر بسیاری از نارساییهای فنی است. بنابراین اگر مالکی از مهندسان و متخصصان فنی استفاده نکند آثار تمام نواقص موجود در شناسنامه فنی منعکس خواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید