قسم خورد و روانه وزارت راه شد

وزیر راه و شهرسازی کابینه روحانی گرفتار حاشیه‌های سیاسی انتخابات 88 شد. اولین وزیر اقتصادی که با سوال‌های سیاسی از سوی چهره‌های اصولگرای پایداری مجلس گرفتار شد و مجبور شد در این باره موضع‌گیری صریح کند و بگوید معتقد است در انتخابات تقلب نشده و داده‌های شورای نگهبان در این باره را قبول دارد. عباس آخوندی؛ وزیر مسکن دولت هاشمی و حالا وزیر وزارتخانه‌های ادغام‌شده مسکن و راه گفت 9 ماه وقت می‌خواهد تا تصمیم بگیرد که دو وزارتخانه همچنان در ادغام بمانند یا تفکیک شوند. مخالفان آخوندی به جز یک نماینده، همگی چهره‌های سیاسی طیف پایداری مجلس بودند که از آغاز رای‌گیری کابینه موضوع حواشی 88 را سرفصل مخالفت‌ها قرار داده بودند اما در مورد آقای آخوندی بین آنها تقسیم کار شده بود. نوباوه به عنوان اولین مخالف بیشتر سعی کرد به مباحث تخصصی بپردازد و آخوندی را به دلیل دوری 17 ساله از مدیریت در حوزه مسکن و همچنین پیدا کردن ایرادات کاری از دوران تصدی وزارت مسکن وی در دولت هاشمی مورد سوال و نقد قرار دهد و محمدرضا زارعی نماینده شاخص دیگر طیف پایداری بیشتر سمت و سوی مخالفت را به سمت مسائل سیاسی و نمایندگی آخوندی از سوی میرحسین موسوی در شورای نگهبان ببرد. آخوندی از سوی اصولگرایان مخالفش در جلسه بررسی برنامه‌هایش متهم شد که به مردم عادی جامعه در سال‌های 1372 تا 1376 توجه نداشته و با منتفی کردن طرح ارائه زمین شهری سبب بالا رفتن بهای زمین و مسکن و تورم 300 درصدی در این بخش شده است. اتهامی که آخوندی با سند و مدرک نشان داد که قبول ندارد. بیژن نوباوه به عنوان اولین مخالف پرونده‌های خاک‌خورده را تکانده بود؛ و رفته بود و برنامه آخوندی را در سال 1372 وقتی به مجلس سوم ارائه داده، پیدا کرده بود و تناقض‌هایش را بیرون کشیده بود: «حیف که در کشور ما سازمانی که عملکرد افراد را در پست‌های قبلی‌شان بسنجد، نداریم. مثلاً آخوندی در پست کلیدی مسکن از سال 1372 تا 1376، نه‌تنها موفق نبودند بلکه کشور را در توسعه مسکن با یک بحران جدی رو به‌رو کردند. روستاییان و کارگران از سیاست‌های او آسیب دیدند. تا قبل از سال 1372 شاهد رشد در بخش مسکن هستیم اما وقتی ایشان آمد قانون ارائه زمین به مردم منتفی شد و سیاست تحریک تقاضا جایگزین شد که تاثیرات زیادی در بالا رفتن بهای مسکن داشت. مسکن از یک کالای مصرفی به یک کالای سرمایه‌ای تبدیل شد. قیمت مسکن 300 درصد افزایش داشت. در مورد افزایش اجاره‌بها و بهای زمین هم همین اتفاق افتاد.» او به قول خودش مچ روحانی را هم گرفت که برنامه 1372 آقای آخوندی را که می‌بینید در برنامه‌اش قول گسترش عرضه زمین دولتی یا فراهم‌سازی اقدامات برای ارائه زمین با قیمت مناسب برای مصرف‌کننده نهایی را داده اما در عمل برعکس: «حالا ببینید امسال آمده و می‌گوید می‌خواهیم زمین ارزان به مردم بدهیم. کاری که در دوره خودش جلویش را گرفت حالا می‌خواهد اجرایش کند؟ 314 هزار مسکن تا زمان آخوندی ساخته شده بود اما در دوره ایشان به 200 هزار دستگاه کاهش پیدا کرد و حالا ایشان در سال 1392 در مورد مسکن مهر هیچ حرفی نمی‌زند.» آخوندی در مقام پاسخ برآمد که نوباوه راست نمی‌گوید: «ببینید کدام مقطع درصد افزایش بهای مسکن جهش بیشتری داشته است؟ در دوران هاشمی کمترین تورم مسکن را داشتیم. آن تورم را با دوران آقای احمدی‌نژاد مقایسه کنید. الان نرخ مسکن شش برابر شده و نرخ زمین 9 برابر شده. پس هیچ گونه شکستی نخوردم و 300 درصد تورم در دوره‌ام نداشتم.» گفت که الان به دنبال عدالت جغرافیایی و توزیع منابع است تا منابع فقط در تهران تمرکز نیابد. سند آورد که در دولت هاشمی هم برنامه‌اش این بوده و حرف‌های نوباوه واقعی نیست: «ما یک ارگان مسکن اجتماعی داشتیم. تا پیش از سال 1372 در هیچ کدام از برنامه‌ها، ایده‌ای برای تامین مسکن اقشار کم‌درآمد نبود. مسکن اجتماعی از دوران من راه افتاد.» در مورد مسکن مهر هم گفت که مخالف این طرح نیست: «خودم این ایده را مطرح کردم و برای اولین بار در بودجه ردیف پیدا کرد. اما سوال این است که کل برنامه‌های مسکن دولت باید در مسکن مهر خلاصه شود؟ که جوابم منفی است و همچنین مکان‌یابی مسکن مهر که بحث تاسیسات زیر‌بنایی مسکن مهر را مورد نقد دارم.» او هم به سبک نوباوه مچش را گرفت و گفت شش میلیون مسکن مهر نداریم بلکه یک میلیون و خرده‌ای تمام شده است و 800 هزار هم هنوز تکمیل نشده است. در مباحث سیاسی هم زارعی طیف پایداری از همان ابتدا صریح و کوبنده شروع کرد به روایت رفتارهای آخوندی در سال 1388 و روز جمعه انتخابات در شورای نگهبان. گفت، می‌گذرد از اینکه آخوندی بعد از وزارت مسکن‌اش با بورس وزارت نفت از محل منابع در اختیار وزیر نفت برای تحصیل به خارج می‌رود بدون اینکه عضویتی در وزارت نفت داشته باشد؛ و بیش از آنکه مهندس راه و شهرسازی باشد و یک چهره فنی، بیشتر یک چهره سیاسی است و عمدتاً مقالات‌شان در مورد حقوق مدنی و شهروند فعال است و مباحثی که علاقه‌مند است مربوط به اقتصاد سیاسی است. اما در مورد مباحث 88 جای گذشت نیست. زارعی بر اساس مشاهدات خودش می‌گفت که از انتهای روز جمعه که پیامک‌ها قطع شد او در شورای نگهبان به قطع پیامک‌ها اعتراض می‌کرد و اصرار می‌کرد که با دفتر رهبری تماس بگیرید و اصرار کنید که پیامک‌ها وصل شود. «ما می‌گفتیم چرا شما ناراحت شدید، پیامک برای همه قطع شده است و یک ابزار تبلیغاتی است.» از غروب جمعه آقای آخوندی مدام تماس می‌گرفت و می‌گفت اعلام کنید که موسوی با 60 درصد جلوتر است و من به آخوندی می‌گفتم چرا جو را ملتهب می‌کنید؟ ایشان جواب دادند که به شما ربطی ندارد. بعد دیگر تماس‌هایشان را با موبایل در راهروی شورای نگهبان می‌گرفتند. کدخدایی سراغ آخوندی رفت و پرسید آیا موسوی اعلام پیروزی کرده است؟ و آخوندی با سر تایید کرد. وقتی خبرهای روستاها رسید که رای‌های موسوی بالا نیست ایشان دیگر در شورای نگهبان نماند و شورا را ترک کرد. این نماینده گفت آخوندی حرف‌های سال 1388 را پس گرفته و در جمع نمایندگان تهران به قرآن قسم خورد که این حرف‌ها درست نیست. زارعی گفت باشد، قسم آخوندی درست، اما بگوید الان موضعش چیست؟ او روایت کرد که آخوندی گفته بعد از خطبه رهبری هیچ موضع‌گیری نداشته است و این حرف‌ها را تکذیب می‌کند. وی به دیدار مسوولان ستادها با رهبری اشاره کرد و گفت: آقای آخوندی و زنگنه و نجفی در این دیدار بودند. آقای آخوندی در این جلسه گفت صندوق‌های رای را چند بار هم بشماریم نتیجه تغییر نمی‌کند و تقلب را رد کرد. اما وقتی آقا گفتند حکمیت ضرورتی ندارد و بروید نتایج را اعلام کنید و بگویید این آشوبگران از شما نیستند و نتایج را بپذیرید، ببینید آقای آخوندی در آن تاریخ چه رفتاری کردند؟: «رهبری در 29 خرداد اتمام حجت کردند اما آقای آخوندی و زنگنه نامه‌ای را در 30 خرداد تنظیم می‌کنند و در این نامه خطاب به لاریجانی می‌گویند که بحث حکمیت مطرح شود. در حالی که رهبری گفته بود حکمیت نباید طرح شود و حتی یک ماه بعد نامه را به رسانه‌ها می‌دهند.» زارعی بحث را در نهایت به اینجا رساند و گفت که سهم آنها در غبار‌آلود کردن فضای جامعه کم نبوده و قوه قضائیه چرا به آن رسیدگی نکرده است؟ آخوندی هم در مقام پاسخ سخنان زارعی را در مورد قسمش و اینکه اصلاً موضعی در مورد تقلب نداشته تلویحاً پذیرفت و گفت: «گواهی حق دادم به رهبری که تقلب نشده است. نظر شورای نگهبان را قبول دارم و تسلیم امر رهبری هستم. زارعی خودش از من دفاع کرد پس نیاز به دفاع بیشتر ندارم.» و گلایه کرد که با این سوابق سخت است که از او در مورد وفاداری جمهوری اسلامی سوال شود: «من تمام جوانی‌ام را در این انقلاب دادم. من 35 سال سابقه حمایت از این کشور را دارم.» آخوندی در نهایت در مورد سیاست‌هایش در بخش راه هم به طور خلاصه تاکید کرد که معتقد است باید در بخش راه با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی کار را جلو ببرد و گفت حق دسترسی ایمن و آزاد به امکانات، راه‌ها و فضاهای کسب و کار و کاهش مخاطرات جاده‌ها را در برنامه‌هایش دارد و چون طرح‌های سند حمل و نقل بسیار هزینه‌بر است و دولت منابع کافی ندارد به همین دلیل برای اجرای طرح‌های زیر‌بنایی مانند راه‌آهن چاره‌ای نداریم جز اینکه به بخش خصوصی رجوع کنیم. آخوندی در نهایت وزیری شد که با رد هر گونه نقشی از اتفاقات 88 و تضمین دادن به نمایندگان رای را از بهارستان گرفت و رفت به وزارتخانه‌ای که ادغام شده است و شاید با لایحه همین وزیر تفکیک شود.