محبوب‌ترین استندآپ کمدین‌های تاریخ به انتخاب مردم

جرج کارلین و باب هوپ از محبوب‌ترین‌های دنیای استندآپ کمدی محسوب می‌شوند، آنها رکورد پربیننده‌ترین برنامه‌های استندآپ کمدی جهان را در اختیار دارند.

جرج کارلین
استندآپ کمدی بی‌شک بخشی از ماندگاری‌اش در دنیای امروز را به اجراهای «جرج کارلین» مدیون است، او را «مارک تواین» استندآپ کمدی می‌نامند و سال 2008 اعضای هیات داوری جایزه تواین او را به عنوان چهره سال انتخاب کردند. هر چند «کارلین» و «ریچارد پریور» به یک اندازه به دلیل صراحت کلام‌شان طرفدار داشتند، اما نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد از دهه 80 میلادی به این سو هیچ کمدینی به اندازه او محبوب نبوده است. سال 2000 تلویزیون کابلی سنترال کمدی در یک نظرسنجی که از بینندگانش انجام داد او را با دو نقشی که در «هفت واژه‌ای که هرگز در تلویزیون نمی‌توان گفت» و «دلقک تلویزیون» به عنوان ماندگارترین استندآپ کمدین همه دوران‌ها معرفی کرد. کارلین تا چند ماه پیش از مرگش در ژوئن 2008 روی صحنه می‌رفت و برنامه اجرا می‌کرد، او پنج بار برنده جایزه گرمی برای شوهای کمدی‌اش شد. شاید اصلی‌ترین رمز ماندگاری او هوش فراوانش بود، کارلین در برنامه‌هایش بیشتر تبدیل به یک تئوریسین و منتقد اجتماعی شده بود. کارلین به دلیل نگاهی که به مقوله سیاست، مذهب و نهاد خانواده داشت محبوب شده بود، هر چهار سال یک‌بار برنامه‌های او هنگام انتخابات ریاست‌جمهوری سخت سروصدا ایجاد می‌کرد، هر چند که او مدعی بود آخرین باری که در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کرده است به جرج مک گاورن رقیب ریچارد نیکسون رای داده است. شبکه اچ.بی.اُ در دهه 80 با برنامه‌های کارلین موفق شد رکورد پربیننده‌ترین برنامه کمدی‌اش را جابه‌جا کند. جرج کارلین گفته بود: «اگر قرار باشد یک‌روز تمام را به تماشای استندآپ کمدی بگذرانم، ترجیح می‌دهم مخاطب برنامه‌ای باشم که «لنی بروس»، «بیل ماهر»، «جاناتان وینترز»، «جری لوئیس»، «برادران مارکس»، «اسپایک جونز»، «جری ساینفیلد»، «جان استوارت» و «بن استیلر» در آن حضور دارند.»


ب اب هوپ
باب هوپ یکی از معدود استندآپ کمدین‌های آمریکایی بود که آوازه‌اش به جز اروپا به کشورهای جهان‌سوم نیز رسید. او حتی بین ویتنامی‌ها هم با شوخی‌هایش مشهور شده بود. ویتنامی‌ها برنامه‌های او را ندیده بودند و تنها از سربازان آمریکایی وصف حالش را شنیده بودند. هوپ بیش از هر چیز به دلیل اینکه وارد دنیای سیاست و نقد آن نمی‌شد شهرت داشت، همین نکته هم سبب شده بود که او به نوعی نماد شوخی آمریکایی شود. بیل کلینتون گفته بود: «باب هوپ به اندازه مجسمه آزادی نماد آمریکاست.» او یکی از کمدین‌های علاقه‌مند به جبهه‌های نبرد آمریکا بود و از جنگ جهانی دوم تا جنگ در خلیج فارس همراه ارتش آمریکا برای سربازان آمریکایی برنامه اجرا می‌کرد. منتقدانش او را کمدین محبوب رئیس‌جمهورهای آمریکا می‌نامند. او 100 سال زندگی کرد و از روزولت تا آیزنهاور و نیکسون و کلینتون از دوستان نزدیکش بودند. باب هوپ را کمدین محبوب محافظه‌کار می‌نامند، او در کتاب خاطراتش با عنوان «شلیک نکن، منم» هم این محافظه‌کاری را کنار نگذاشته بود، با این ‌حال وودی آلن معتقد است: «هوپ یکی از تاثیرگذارترین کمدین‌های تاریخ استندآپ کمدی است.»