نسل آینده
بریتانیایی‌های سیه‌چرده
جامعه عمدتاً کارائیبی۱ بریتانیا به جامعه عمدتاً آفریقایی بدل شده است و آمادگی موفقیت‌های بیشتر را دارد.
جامعه عمدتاً کارائیبی1 بریتانیا به جامعه عمدتاً آفریقایی بدل شده است و آمادگی موفقیت‌های بیشتر را دارد.
شروع تاریخچه بریتانیایی‌های سیاهپوست به قرن بیستم برنمی‌گردد. در سال 1578 جرج بست روزنامه‌نگار سیار در مورد یک رویداد نوشت: «یک اتیوپیایی به سیاهی زغال به انگلیس آورده شده است.» اما بعد از دهه 1940 بود که جمعیت سیاهپوستان انگلستان به واسطه دو موج مهاجرت رو به افزایش گذاشت. موج اول از دهه 1940 تا دهه 1960 کارائیبی‌های فقیر را به سواحل بریتانیا آورد. موج دوم که از اواخر دهه 1980 شروع شد از آفریقا بود؛ این موج نیجریه‌ای‌ها و غنایی‌های پولدار به همراه مهاجران و پناهندگانی از سومالی و زیمبابوه را به این کشور رساند.
در حال حاضر جمعیت سیاهپوست بریتانیا حدود دو میلیون نفر است، یا فقط کمی بالای سه درصد جمعیت کل کشور. آمار آنها را به دو دسته اصلی تقسیم می‌کند: «سیاهپوستان آفریقایی» و «سیاهپوستان کارائیبی». تا آخر قرن بیستم کارائیبی‌ها اکثریت بودند. اما در فاصله 10 سال تا سال 2011، جمعیت سیاهپوستان آفریقایی دو برابر شد. و این آخرین تغییر نبود: «با اینکه سیاهپوستان کارائیبی عمدتاً مرفه‌تر از همقطاران آفریقایی‌شان هستند اما روند آماری و تحصیلی آنها امکان برعکس شدن جدول را به ذهن تلقین می‌کند.»
تیمزمید،2 حومه‌ای در شرق لندن، که متراکم‌ترین موطن بریتانیایی‌های آفریقایی‌تبار است، کشمکش و تنازع این گروه را نشان می‌دهد. مابل اوگاندایوی 24ساله، عضو شورا می‌گوید «ازدحام در برج‌های غم‌انگیز مسکونی تیمزمید، جایی که استنلی کوبریک3 فیلم «پرتقال کوکی» را ساخت بیش از حد بالا رفته است.» بیشتر ساکنان آنها که در هم می‌لولند مستاجرند، کمتر از یک‌چهارم آفریقایی‌های بریتانیا صاحب خانه‌اند و این در مقایسه با تقریباً نیمی از کارائیبی‌هاست که صاحب خانه هستند. این، بخشی از دلایلی است که خانواده‌های کارائیبی به طور متوسط بسیار مرفه‌ترند: در سال 2009 اداره آمار بریتانیا دریافت که یک بریتانیای کارائیبی‌تبار به طور متوسط 76 هزار پوند (109 هزار دلار) دارایی دارد، در حالی که یک آفریقایی‌تبار در این کشور 15 هزار پوند دارایی دارد.
همچنین، کارائیبی‌ها در کار موفق‌ترند. احتمال اینکه آفریقایی‌ها استخدام شوند کمتر است و بیشتر در مشاغل غیرتخصصی زحمت می‌کشند. علت، بیشتر تازه‌وارد بودن آنها به بریتانیاست: با اینکه 40 درصد آنها مدارک دانشگاهی دارند (بیشتر از هر گروه دیگری به غیر از چینی‌ها و هندی‌ها) عمدتاً از دانشگاه‌های ناشناخته خارج از بریتانیا فارغ‌التحصیل شده‌اند و برخی از آنها به خوبی انگلیسی صحبت نمی‌کنند. در نتیجه، 41 درصد آفریقایی‌های تحصیل‌کرده در مقایسه با 28 درصد کارائیبی‌های تحصیل‌کرده، در شغل‌های نامرتبط مشغول به کارند. نرخ بیکاری آفریقایی‌ها به خاطر بعضی گروه‌ها که مشکلات خاص داشته‌اند بالا رفته است: به عنوان مثال اکثر پناهندگان از کنگو و سومالی کار نمی‌کنند.
اما این حقیقت که بسیاری از مشکلات آنها به دلیل عقبه کم آنهاست این را به ذهن تلقین می‌کند که با گذشت زمان مشکلات حل خواهند شد. خیلی‌ها، از اولین موج کارائیبی‌ها پولدارترند. با اینکه احتمال کمتری وجود دارد که نیجریه‌ای‌های تازه‌وارد نسبت به همقطاران جامائیکایی‌شان استخدام شوند، اما، با توجه به آمارهای اداره آمار، در ظرف پنج سال این مورد برطرف می‌شود. و با اینکه احتمال اینکه آفریقایی‌ها نسبت به سفیدها در مشاغل کم‌درآمد باشند بیشتر است، اما این تفاوت زمانی که شغل، زبان و سن تحت کنترل باشد از میان خواهد رفت. انتظار می‌رود درآمدها با حضور نسل جدید و همچنین یادگیری زبان انگلیسی در نسل قدیمی‌تر بالا رود.
پیشرفت در مدارس و دانشگاه‌ها هم‌اکنون نیز مشهود است. در سال 2014، 68 درصد آفریقایی‌تبارها معدل دیپلم خوبی داشتند و این در مقایسه با 65 درصد سفیدپوستان و 59 درصد کارائیبی‌هاست. اینها خیلی بیشتر احتمال دارد که ادامه تحصیل دهند -در واقع احتمال ادامه تحصیل فقیرترین آفریقایی‌ها به اندازه احتمال ادامه تحصیل پولدارترین کارائیبی‌هاست. «تونی سویل» موسس خیریه «خلق نابغه» می‌گوید با اینکه تفاوت کمی در عملکرد در دوره ابتدایی دیده می‌شود، کارائیبی‌ها پایه قوی برای پیشرفت در دوره پرفراز و نشیب راهنمایی را ندارند. او اضافه کرد: آفریقایی‌ها به عنوان تازه‌واردان این تفکر را دارند که «همیشه چیزی بدتر از تکالیف مدرسه وجود دارد».
با اینکه تبعیض همچنان واقعی است ولی باز کمتر از زمانی است که کارائیبی‌ها اولین بار به بریتانیا رسیدند. اسناد آرشیوشده دولتی که ماه پیش منتشر شد نشان می‌دهد در سال 1985 مشاوران به مارگارت تاچر اخطار داده بودند که کمک‌های مالی به کارآفرینان سیاهپوست به مصرف دیسکو و تجارت مواد مخدر خواهد رسید. در آن زمان یک مرکز تحقیقاتی به نام «نت سن»4 اذعان کرد که 50 درصد بریتانیایی‌ها نسبت به اینکه خویش نزدیک‌شان با یک سیاهپوست عروسی کند حساس‌اند. در حال حاضر این عدد به 22 درصد رسیده است (در حال حاضر تعصبات تغییر کرده است؛ 44 درصد می‌گویند چنانچه اقوام نزدیک‌شان با یک مسلمان ازدواج کند ناراحت خواهند شد).
آفریقایی‌ها کمتر از کارائیبی‌ها با جامعه یکدست شده‌اند. 80 درصد آفریقایی‌ها جفت آفریقایی پیدا می‌کنند ولی کمتر از 50 درصد کارائیبی‌ها، کارائیبی‌های دیگر را به عنوان شریک زندگی انتخاب می‌کنند. هر بچه کمتر از 10 سال که مادر یا پدر کارائیبی داشته باشد بیش از دو برابر احتمال دارد که پدر یا مادر سفید نداشته باشد.
بعضی‌ها معتقدند این تاخیر در یکپارچگی با جامعه، علت موفقیت آفریقایی‌ها بوده است. «ترور فیلیپس» رئیس قبلی کمیسیون برابری و حقوق بشر مجلس می‌گوید سیاهپوستان از آفریقای غربی، خودشان را در زبان، لباس و پرستش‌های مذهبی جدا می‌کنند که به نظر می‌رسد این موضوع برای آنها حالت محافظتی نیز داشته است. برخلاف آنها، عملکرد کارائیبی‌ها در مدرسه، شبیه سفیدپوستان است یعنی در این دو دسته زمانی که درآمد پایین است عملکرد بسیار ضعیف است.
برخی دیگر با ارزش‌های جداسازی خود از جامعه مخالفند. آنها معتقدند که اقلیت‌ها از اختلاط با جامعه سود می‌برند. تلاش‌های رسمی نیز در همین سو است. این تئوری به زودی مورد آزمون قرار می‌گیرد چراکه خواه‌ناخواه آفریقایی‌های نسل بعدی سریع‌تر با جامعه یکدست می‌شوند.
پی‌نوشت‌ها:
1- منطقه کارائیب، شامل دریای کارائیب، جزایر این دریا و کرانه‌های مجاور این دریا می‌شود. منطقه کارائیب، در جنوب شرقی آمریکای شمالی، و در خاور آمریکای مرکزی و در شمال باختری آمریکای جنوبی قرار گرفته است.
2-Thamesmead
3- Stanley Kubrick
4- NatCen
دیدگاه تان را بنویسید