تاریخ انتشار:
واردکنندگان آسیایی در پی افزایش واردات نفت از ایران برآمدند
نفت: تحریم در بروکسل، توافق در ژنو
درست ۲۲ ماه و یک هفته قبل بود. ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا، در یک صبح سرد زمستانی در بروکسل دور هم نشستند و بر روی تصمیمی کمسابقه توافق کردند: تحریم نفت ایران.
درست 22 ماه و یک هفته قبل بود. 27 کشور عضو اتحادیه اروپا، در یک صبح سرد زمستانی در بروکسل دور هم نشستند و بر روی تصمیمی کمسابقه توافق کردند: تحریم نفت ایران. این تحریم، با حمایت آمریکا مواجه شد و این کشور نیز متعاقباً تحریمهایی را بر روی خریداران نفت ایران وضع کرد. تحریمهای نفت، خیلی زود دامن بخشهای مرتبط با فروش مثل نفتکشها و بیمه را گرفت و به پتروشیمی و گاز هم رسید. در آخرین گام، کنگره آمریکا کاهش صادرات نفت ایران به صفر را هدف گرفت. اما مذاکرات پنجروزه ژنو، راه دیگری را پیمود و کشورهای طرف مذاکره در نخستین بند از اقدامات خود در توافقنامه، پذیرفتند فروش نفت به میزان فعلی ادامه داشته باشد و ایران نیز بتواند به بخشی از درآمد نفتی خود دست یابد. با توافق اخیر در ژنو که شاید بتوان آنرا پایانی بر 22 ماه تلاش برای کاهش صادرات نفت ایران (از سوم بهمن 90 تا سوم آذر 92) دانست، بازار نفت ایران به کدام سو خواهد رفت؟
غرب کماکان از ایران نفتی نخواهد خرید
بر اساس تحریمهای بروکسل، کشورهای اروپایی تا 11تیر 91 فرصت یافتند واردات نفت از ایران را متوقف کنند. آمارهای اداره اطلاعات انرژی آمریکا در آن زمان نشان میداد اتحادیه اروپا، مقصد یکپنجم از نفت صادراتی ایران بود و منابع خبری نیز حجم صادرات ایران به اروپا را حدود 450 هزار بشکه در روز تخمین میزدند. چند روز بعد از نشست بروکسل، وزیر نفت در یک کنفرانس خبری اعلام کرد کشورهایی که میخواهند نفت را از شش ماه بعد نخرند، از همین الان نسبت به توقف خرید نفت اقدام کنند. برخی معتقدند شاید اگر تحریمها منحصر به اتحادیه اروپا باقی میماند، ایران میتوانست با افزایش صادرات به بازارهای دیگر، تا حدی این کاهش فروش را جبران کند. اما تحریمهای آمریکا هرچند با برخی معافیتها همراه بود، عملاً فرصت گسترش حضور ایران در بازارهای دیگر را گرفت و صادرات نفت به این کشورها نیز عملاً محدود شد. بر اساس توافق ژنو نیز، از آنجا که فروش نفت ایران به میزان فعلی و مشتریان کنونی محدود خواهد بود، کشورهای غربی کماکان نفتی از ایران نخواهند خرید.
تاثیرات توافق ژنو و تداوم نگاه به شرق
علی ماجدی، معاون امور بینالملل وزیر نفت، در گفتوگو با شانا تاثیرات توافق ژنو را در چهار بخش تقسیمبندی میکند: عدم لزوم جایگزینی نفت ایران توسط مشتریان با توجه به ثبات صادرات در حدود یک میلیون بشکه در روز، خرید نفت با قراردادهای مدتدار به جای تکمحموله، کاهش هزینه فروش نفت با توجه به مرتفع شدن تحریم بیمه نفتکشها و در نهایت کاهش محدودیتهای مالی برای دریافت پول نفت. علاوه بر این تاثیرات، توافق ژنو باعث میشود بازار صادرات نفت ایران کماکان منحصر به کشورهای آسیایی باقی بماند. بر اساس گزارش بلومبرگ، در ژوئن 2012 (خرداد و تیر 91)، 23 کشور جهان از ایران نفت وارد میکردند. این تعداد هماکنون به شش کشور کاهش یافته است: چین، هند، کره جنوبی، ژاپن، ترکیه و تایوان. طی تمامی ماههایی که تحریم نفتی علیه ایران ادامه داشت، کشورهای شرقی به خرید نفت از ایران ادامه میدادند و آمریکا نیز معافیت خرید آنها را تمدید میکرد. به هر روی میزان این صادرات به حدود یک میلیون بشکه در روز محدود بود. بر اساس آمارهای آژانس بینالمللی انرژی، صادرات نفت ایران در ماه اکتبر امسال به 715 هزار بشکه در روز رسید. از این میزان، چین روزانه 300 هزار بشکه، هند 165 هزار بشکه، کره جنوبی 65 هزار بشکه و ژاپن کمتر از 100 هزار بشکه وارد کردند. با کاهش تحریمها، گزارشها از احتمال افزایش واردات نفت ایران توسط کشورهای آسیایی حاکی هستند. والاستریتژورنال از احتمال افزایش واردات نفت توسط هند خبر داده است. وزیر انرژی ترکیه از افزایش واردات نفت این کشور گفته و غلامحسین حسنتاش، کارشناس اقتصاد انرژی، نیز در گفتوگو با «تجارت فردا» احتمال افزایش واردات نفت ژاپن را مطرح کرده است. یکی از فعالان بخش انرژی نیز در گفتوگو با رویترز از احتمال افزایش 200 تا 400 هزاربشکهای صادرات نفت ایران خبر داده است.
لزوم معافیتهای بیشتر برای بازگشت به صادرات دومیلیونی
بر اساس آمارهای بولتن آماری اوپک، ایران در سال 2011 بهطور متوسط روزانه 5/2 میلیون بشکه نفت صادر کرد و در جایگاه دومین صادرکننده بزرگ اوپک بعد از عربستان ایستاد. با آغاز تحریمها در سال 2012، این صادرات به 1/2 میلیون بشکه در روز کاهش یافت. این رقم، میانگین کل صادرات نفت را در سال 2012 نشان میداد و از آنجا که عملی شدن تحریمها چند ماه بعد از شروع سال صورت گرفت، رقم صادرات نفت در ماههای پایانی سال 2012 کمتر از 1/2 میلیون بشکه بود. تولید نفت ایران در سال 2012، حدود 7/3 میلیون بشکه در روز بود که بنابر آخرین گزارش ماهانه اوپک به نقل از منابع ثانویه، به 6/2 میلیون بشکه رسیده است؛ لذا میتوان تخمین زد با توجه به ثابت بودن و حتی افزایش مصرف داخلی نفت خام، تمام این کاهش بیش از یک میلیونبشکهای در تولید به صادرات منتقل شده و صادرات نفت در حدود یک میلیون بشکه محدود بوده است. این رقم توسط کاخ سفید نیز مورد تاکید قرار گرفته و اعلام شده است فروش نفت ایران به یک میلیون بشکه در روز محدود خواهد بود و این امر موجب میشود همچون گذشته، ایران هر ماه چهار میلیارد دلار کمتر از دوران قبل از تحریم، نفت به فروش رساند؛ لذا به نظر میرسد بازگشت فروش نفت به سطوح پیش از تحریم، نیازمند معافیتها و لغو بیشتر تحریمها خواهد بود.
غرب کماکان از ایران نفتی نخواهد خرید
بر اساس تحریمهای بروکسل، کشورهای اروپایی تا 11تیر 91 فرصت یافتند واردات نفت از ایران را متوقف کنند. آمارهای اداره اطلاعات انرژی آمریکا در آن زمان نشان میداد اتحادیه اروپا، مقصد یکپنجم از نفت صادراتی ایران بود و منابع خبری نیز حجم صادرات ایران به اروپا را حدود 450 هزار بشکه در روز تخمین میزدند. چند روز بعد از نشست بروکسل، وزیر نفت در یک کنفرانس خبری اعلام کرد کشورهایی که میخواهند نفت را از شش ماه بعد نخرند، از همین الان نسبت به توقف خرید نفت اقدام کنند. برخی معتقدند شاید اگر تحریمها منحصر به اتحادیه اروپا باقی میماند، ایران میتوانست با افزایش صادرات به بازارهای دیگر، تا حدی این کاهش فروش را جبران کند. اما تحریمهای آمریکا هرچند با برخی معافیتها همراه بود، عملاً فرصت گسترش حضور ایران در بازارهای دیگر را گرفت و صادرات نفت به این کشورها نیز عملاً محدود شد. بر اساس توافق ژنو نیز، از آنجا که فروش نفت ایران به میزان فعلی و مشتریان کنونی محدود خواهد بود، کشورهای غربی کماکان نفتی از ایران نخواهند خرید.
تاثیرات توافق ژنو و تداوم نگاه به شرق
علی ماجدی، معاون امور بینالملل وزیر نفت، در گفتوگو با شانا تاثیرات توافق ژنو را در چهار بخش تقسیمبندی میکند: عدم لزوم جایگزینی نفت ایران توسط مشتریان با توجه به ثبات صادرات در حدود یک میلیون بشکه در روز، خرید نفت با قراردادهای مدتدار به جای تکمحموله، کاهش هزینه فروش نفت با توجه به مرتفع شدن تحریم بیمه نفتکشها و در نهایت کاهش محدودیتهای مالی برای دریافت پول نفت. علاوه بر این تاثیرات، توافق ژنو باعث میشود بازار صادرات نفت ایران کماکان منحصر به کشورهای آسیایی باقی بماند. بر اساس گزارش بلومبرگ، در ژوئن 2012 (خرداد و تیر 91)، 23 کشور جهان از ایران نفت وارد میکردند. این تعداد هماکنون به شش کشور کاهش یافته است: چین، هند، کره جنوبی، ژاپن، ترکیه و تایوان. طی تمامی ماههایی که تحریم نفتی علیه ایران ادامه داشت، کشورهای شرقی به خرید نفت از ایران ادامه میدادند و آمریکا نیز معافیت خرید آنها را تمدید میکرد. به هر روی میزان این صادرات به حدود یک میلیون بشکه در روز محدود بود. بر اساس آمارهای آژانس بینالمللی انرژی، صادرات نفت ایران در ماه اکتبر امسال به 715 هزار بشکه در روز رسید. از این میزان، چین روزانه 300 هزار بشکه، هند 165 هزار بشکه، کره جنوبی 65 هزار بشکه و ژاپن کمتر از 100 هزار بشکه وارد کردند. با کاهش تحریمها، گزارشها از احتمال افزایش واردات نفت ایران توسط کشورهای آسیایی حاکی هستند. والاستریتژورنال از احتمال افزایش واردات نفت توسط هند خبر داده است. وزیر انرژی ترکیه از افزایش واردات نفت این کشور گفته و غلامحسین حسنتاش، کارشناس اقتصاد انرژی، نیز در گفتوگو با «تجارت فردا» احتمال افزایش واردات نفت ژاپن را مطرح کرده است. یکی از فعالان بخش انرژی نیز در گفتوگو با رویترز از احتمال افزایش 200 تا 400 هزاربشکهای صادرات نفت ایران خبر داده است.
لزوم معافیتهای بیشتر برای بازگشت به صادرات دومیلیونی
بر اساس آمارهای بولتن آماری اوپک، ایران در سال 2011 بهطور متوسط روزانه 5/2 میلیون بشکه نفت صادر کرد و در جایگاه دومین صادرکننده بزرگ اوپک بعد از عربستان ایستاد. با آغاز تحریمها در سال 2012، این صادرات به 1/2 میلیون بشکه در روز کاهش یافت. این رقم، میانگین کل صادرات نفت را در سال 2012 نشان میداد و از آنجا که عملی شدن تحریمها چند ماه بعد از شروع سال صورت گرفت، رقم صادرات نفت در ماههای پایانی سال 2012 کمتر از 1/2 میلیون بشکه بود. تولید نفت ایران در سال 2012، حدود 7/3 میلیون بشکه در روز بود که بنابر آخرین گزارش ماهانه اوپک به نقل از منابع ثانویه، به 6/2 میلیون بشکه رسیده است؛ لذا میتوان تخمین زد با توجه به ثابت بودن و حتی افزایش مصرف داخلی نفت خام، تمام این کاهش بیش از یک میلیونبشکهای در تولید به صادرات منتقل شده و صادرات نفت در حدود یک میلیون بشکه محدود بوده است. این رقم توسط کاخ سفید نیز مورد تاکید قرار گرفته و اعلام شده است فروش نفت ایران به یک میلیون بشکه در روز محدود خواهد بود و این امر موجب میشود همچون گذشته، ایران هر ماه چهار میلیارد دلار کمتر از دوران قبل از تحریم، نفت به فروش رساند؛ لذا به نظر میرسد بازگشت فروش نفت به سطوح پیش از تحریم، نیازمند معافیتها و لغو بیشتر تحریمها خواهد بود.
دیدگاه تان را بنویسید