تاریخ انتشار:
گرانی رسمی برای کنترل گرانی‌های غیررسمی
نان چرا گران شد؟
یکی از مهم‌ترین اتفاقات سال ۱۳۹۳ در حوزه بازرگانی داخلی بحثافزایش قیمت نان بوده است. واقعیت مطلب این است که قیمت نان در چند سال اخیر در زمان فعالیت دولت سابق افزایش رسمی پیدا نکرده بود و در حالی که ما در سال ۹۱ یک تورم ۴۵درصدی داشتیم و در سال ۹۲ تورم تقریباً نزدیک به ۳۵ درصدی داشتیم اما نان هیچ تغییر قیمتی نداشت.
محسن بهرامی‌ارض‌اقدس/رئیس کمیسیون تجارت اتاق ایران
یکی از مهم‌ترین اتفاقات سال 1393 در حوزه بازرگانی داخلی بحث افزایش قیمت نان بوده است. واقعیت مطلب این است که قیمت نان در چند سال اخیر در زمان فعالیت دولت سابق افزایش رسمی پیدا نکرده بود و در حالی که ما در سال 91 یک تورم 45درصدی داشتیم و در سال 92 تورم تقریباً نزدیک به 35 درصدی داشتیم اما نان هیچ تغییر قیمتی نداشت. همین مساله باعث شده بود که عملاً نانوایی‌های سریع‌العمل نتوانند نان با کیفیت لازم و با قیمت مصوب پخت کنند و به همین دلیل به سمت اقدامات دیگر روی آوردند. حتی بخشی از این نانوایی‌ها به دلیل افزایش هزینه‌های خود به مرز ورشکستگی رسیدند. چرا که نرخ هزینه‌های آنها افزایش یافته بود اما اجازه افزایش قیمت نداشتند. آنها برای جبران این افزایش هزینه‌ها مجبور بودند یا وزن چانه نان را کاهش دهند یا به بهانه اضافه کردن محصولاتی مانند کنجد، نان خود را با قیمت بالاتری بفروشند. در واقع در این شرایط که آنها اجازه افزایش قیمت رسمی نداشتند به طرق دیگر مانند کاهش وزن نان به سمت استفاده از قیمت‌های غیررسمی حرکت کردند. در این شرایط دولت در بحث هدفمندی یارانه‌ها به این جمع‌بندی رسید که سعی کند قیمت نان را از طریق
افزایش کیفیت این محصول اصلاح کند و کاری انجام دهد که نانوایی‌ها به جای تخلف و افزایش غیررسمی قیمت، محصولات خود را اصلاح کنند و با قیمت بالاتری بفروشند. پس از اینکه این اصلاح هم رخ داد بخشی از سریع‌العملانی که پیش از این ناچار به تغییر شغل شده بودند به کار خود بازگشتند و با افزایش وزن نان و اصلاح کیفیت محصول خود نان‌ها را گران‌تر از قبل آن هم با مجوز فروختند. دولت در این کار اجازه افزایش قیمت تا سقف 30درصدی را به نانوایی‌ها داد و این عمل بعد از سه سال تاخیر انجام شد. با این حال همین میزان افزایش قیمت هم به نظر می‌رسید که نظر نانوایی‌ها را تامین نمی‌کرد اما با همکاری و همراهی اتحادیه نانوایی‌های کشور این مساله پذیرفته شد. با پذیرش این مساله دولت که قصد نداشت یکباره افزایش قیمت‌ها را به‌گونه‌ای اعمال کند که تورم جدیدی رخ دهد میزان این گرانی را در حد 30 درصد نگه داشت و اعلام کرد در این دوره با همکاری دولت قیمت‌های جدید لحاظ شوند. در همین شرایط موضوع کیفیت نان نیز مدنظر قرار گرفت و در کنار آن هم قرار شد بخش عمده‌ای از نانوایی‌ها با خروج از لیست دریافت‌کنندگان آرد یارانه‌ای، از این پس برای پخت خود به صورت آزاد
آرد دریافت کنند و نان را به قیمت آزاد بفروشند. به نظر می‌رسد این موضوع هم مورد استقبال نانوایی‌ها و حتی مشتریان آنها یعنی مردم قرار گرفت. چراکه مردم راضی هستند در یک فضای رقابتی خریداری کنند و به همین دلیل از اینکه کیفیت نان افزایش بیابد استقبال کردند. با این حال باید توجه کرد که چون قیمت آرد عملاً سهم قابل توجهی در هزینه تمام‌شده نسبت به سایر هزینه‌ها ندارد این افزایش قیمتی که در سال 1393 تجربه کردیم تاثیر چندانی بر تورم نگذاشت. همچنین در این اقدام دولت، نان‌های سنگک، صنعتی و فانتزی مشمول این مصوبه شدند و این روند مورد استقبال خود نانوایی‌ها و البته مردم هم قرار گرفت که امیدوارم در ادامه این موضوع با موفقیت ادامه یابد تا نرخ محصولات 30 درصد نانوایی‌ها آزاد شود. در کنار آن افزایش قیمتی که در سال 1393 تجربه کردیم بحث دیگر افزایش قیمت هرچند به گوش رسید اما به نظر می‌رسد این موضوع بستگی به این دارد که در سال 1393 با توجه به میزان تورم و سایر هزینه‌ها قیمت نان مورد ارزیابی و تجدید نظر قرار بگیرد و آن وقت در این مورد تصمیم نهایی اتخاذ شود. اما به هر ترتیب امیدوارم دیگر آن اتفاق که در دولت سابق این اقدام به
موقع صورت نگرفته بود رخ ندهد و یک تراکم تجمیعی افزایش قیمت به وجود نیاید.
دیدگاه تان را بنویسید