تاریخ انتشار:
۱۵۷ فعال دانشگاهی و رسانه ای در مخالفت با تحریم بیانیه امضا کردند
اتحاد امضاها علیه تحریم
انگیزه ما از نوشتن این نامه، هشدار نسبت به آثار مخرب تحریم‌های تجاری و مالی علیه مردم ایران است. این تحریم‌ها نه‌تنها کمکی به صلح‌آمیزتر شدن روابط بین‌المللی نمی‌کند، بلکه با آثار فاجعه‌بار انسانی خود بر تیرگی روابط می‌افزاید.
همکاران ارجمند
انگیزه ما از نوشتن این نامه، هشدار نسبت به آثار مخرب تحریم‌های تجاری و مالی علیه مردم ایران است. این تحریم‌ها نه‌تنها کمکی به صلح‌آمیزتر شدن روابط بین‌المللی نمی‌کند، بلکه با آثار فاجعه‌بار انسانی خود بر تیرگی روابط می‌افزاید. ایالات متحده آمریکا و متحدان اروپایی‌اش اهداف تحریم‌های تجاری و مالی علیه ایران را کنترل و شفاف‌سازی فعالیت‌های هسته‌ای ایران اعلام کرده‌اند. جدای از آنکه محتوای موضوع مورد مناقشه به‌طور جداگانه نیازمند انجام بررسی‌های فنی بوده و از صلاحیت امضاکنندگان این نامه خارج است، وسایل به‌کار گرفته‌شده برای نیل به این اهداف از جهات زیر مورد انتقاد ماست: محروم کردن شهروندان ایرانی از تجارت آزاد ناقض حقوق اولیه انسانی آنهاست. به گروگان گرفتن نیاز‌های اولیه حیاتی ایرانیان از جمله کودکان، سالخوردگان، بیماران و بسیاری دیگر از گروه‌های آسیب‌پذیر که به دلیل توقف نقل و انتقال وجوه و حمل کالا به وجود آمده و وارد آوردن لطمات «قطعی» جبران‌ناپذیر انسانی به مردم، در مقابل آسیب «احتمالی» بررسی‌نشده مورد ادعا، از نظر وجدان بشری به هیچ وجه توجیه‌پذیر نیست. ادامه وضع موجود مطمئناً فجایع انسانی بزرگی را در پی خواهد داشت که بدون تردید، آیندگان پیامد‌های ناگوار آن را بر دولت‌های به‌کارگیرنده این تحریم‌ها نخواهند بخشید. ذکر کامل همه موارد در این نامه کوتاه امکان‌پذیر نیست و تنها می‌توان به آسیب‌های گسترده‌ای اشاره کرد که در چند ماه اخیر متوجه عمل‌های جراحی در بیمارستان‌ها و تامین دارو برای بیماری‌های خاص شده است. در جهان امروز که حجم اقتصاد جهانی بسیار بزرگ شده و مسیر‌های
متعدد دسترسی به بازار‌های مختلف برقرار است، اعمال تحریم‌های اقتصادی منجر به گسترش اقتصاد غیررسمی، دور شدن از شفافیت، توسعه فساد و تخصیص ناسالم و ناعادلانه منابع می‌شود که در مغایرت با روند تحولات جهانی در جهت شفافیت، پاسخگویی، حکمروایی مطلوب، دسترسی آزاد و عادلانه به منابع و اطلاعات است. حریم‌ها در عمل، مشوق عدم‌تبعیت از قوانین بین‌المللی است و رانت‌جویی و فساد را جایگزین کارآفرینی و تجارت منصفانه می‌کند و موجب سرایت اقتصاد غیررسمی به کشورهای دیگر می‌شود.
تجربه حداقل یک سال گذشته نشان می‌دهد حتی بسیاری از بنگاه‌های طرف تجاری با ایران به جای ترک معامله، به روش‌های غیررسمی متوسل شده‌اند و شاید برای سالیان طولانی نتوان این پدیده نادرست را از دامن اقتصاد منطقه و حوزه‌های فراتر از آن پاک کرد. نگاهی تاریخی به تحریم‌های گذشته نشان می‌دهد در اکثر موارد، کشورهای اعمال‌کننده تحریم به اهداف خود دست پیدا نکرده‌اند و در موارد زیادی، نتیجه نهایی بروز درگیری‌های نظامی و فجایع بزرگ انسانی بوده است. در شرایط فعلی که کشورهای خاورمیانه یکی از نا‌آرام‌ترین دوران‌های تاریخ خود را سپری می‌کنند، چه عقلانیتی در تکرار این تجربه تلخ نهفته است و این تحریم‌ها چگونه می‌تواند به صلح جهانی کمک کند؟ سابقه تاریخی ایران نشان‌دهنده این واقعیت تحسین‌برانگیز است که مردم این سرزمین همواره صلح‌طلب بوده و به هر گونه زورگویی و اجحاف واکنش نشان داده‌اند. اشتباه بزرگ تحریم‌کنندگان، حداقل در مورد ایران، جدای از واقعیت‌های جهانی ذکر‌شده، این است که با اتخاذ رویکردی تخاصم‌آمیز با مردم، ظرفیت تمدنی و فرهنگی این کشور را در حل مساله خود نادیده گرفته‌اند. شرایط به‌وجود‌آمده در پی انتخابات 24خرداد
سال جاری، فرصتی استثنایی برای دولت‌های تحریم‌کننده ایران به‌وجود آورده تا با تغییر رویکرد و به‌کارگیری اقداماتی صلح‌آمیز و نوآورانه، بتوانند به مردم این کشور و منطقه آرامش بخشیده و با پیشقدم شدن در برداشتن تحریم‌ها، فرآیند متفاوت و سازنده‌ای در حل مناقشات بین‌المللی پایه‌گذاری کنند.
انتظار ما از نخبگان جهان و به‌ویژه اقتصاددانان، حقوقدانان و روزنامه‌نگاران برجسته این است که با پشتیبانی از نهضت صلح‌طلبانه و انسانی ضدتحریم، سیاستمداران کشورهای متبوع خود را به برداشتن گام نخست برای حل ابتکارآمیز و موثر این مناقشه دشوار ترغیب کنند.
انگیزه ما از نوشتن این نامه، هشدار نسبت به آثار مخرب تحریم‌های تجاری و مالی علیه مردم ایران است. این تحریم‌ها نه‌تنها کمکی به صلح‌آمیزتر شدن روابط بین‌المللی نمی‌کند، بلکه با آثار فاجعه‌بار انسانی خود بر تیرگی روابط می‌افزاید. ایالات متحده آمریکا و متحدان اروپایی‌اش اهداف تحریم‌های تجاری و مالی علیه ایران را کنترل و شفاف‌سازی فعالیت‌های هسته‌ای ایران اعلام کرده‌اند. جدای از آنکه محتوای موضوع مورد مناقشه به‌طور جداگانه نیازمند انجام بررسی‌های فنی بوده و از صلاحیت امضاکنندگان این نامه خارج است، وسایل به‌کار گرفته‌شده برای نیل به این اهداف از جهات زیر مورد انتقاد ماست: محروم کردن شهروندان ایرانی از تجارت آزاد ناقض حقوق اولیه انسانی آنهاست. به گروگان گرفتن نیاز‌های اولیه حیاتی ایرانیان از جمله کودکان، سالخوردگان، بیماران و بسیاری دیگر از گروه‌های آسیب‌پذیر که به دلیل توقف نقل و انتقال وجوه و حمل کالا به وجود آمده و وارد آوردن لطمات «قطعی» جبران‌ناپذیر انسانی به مردم، در مقابل آسیب «احتمالی» بررسی‌نشده مورد ادعا، از نظر وجدان بشری به هیچ وجه توجیه‌پذیر نیست. ادامه وضع موجود مطمئناً فجایع انسانی بزرگی را در پی خواهد داشت که بدون تردید، آیندگان پیامد‌های ناگوار آن را بر دولت‌های به‌کارگیرنده این تحریم‌ها نخواهند بخشید. ذکر کامل همه موارد در این نامه کوتاه امکان‌پذیر نیست و تنها می‌توان به آسیب‌های گسترده‌ای اشاره کرد که در چند ماه اخیر متوجه عمل‌های جراحی در بیمارستان‌ها و تامین دارو برای بیماری‌های خاص شده است. در جهان امروز که حجم اقتصاد جهانی بسیار بزرگ شده و مسیر‌های
متعدد دسترسی به بازار‌های مختلف برقرار است، اعمال تحریم‌های اقتصادی منجر به گسترش اقتصاد غیررسمی، دور شدن از شفافیت، توسعه فساد و تخصیص ناسالم و ناعادلانه منابع می‌شود که در مغایرت با روند تحولات جهانی در جهت شفافیت، پاسخگویی، حکمروایی مطلوب، دسترسی آزاد و عادلانه به منابع و اطلاعات است. حریم‌ها در عمل، مشوق عدم‌تبعیت از قوانین بین‌المللی است و رانت‌جویی و فساد را جایگزین کارآفرینی و تجارت منصفانه می‌کند و موجب سرایت اقتصاد غیررسمی به کشورهای دیگر می‌شود.
تجربه حداقل یک سال گذشته نشان می‌دهد حتی بسیاری از بنگاه‌های طرف تجاری با ایران به جای ترک معامله، به روش‌های غیررسمی متوسل شده‌اند و شاید برای سالیان طولانی نتوان این پدیده نادرست را از دامن اقتصاد منطقه و حوزه‌های فراتر از آن پاک کرد. نگاهی تاریخی به تحریم‌های گذشته نشان می‌دهد در اکثر موارد، کشورهای اعمال‌کننده تحریم به اهداف خود دست پیدا نکرده‌اند و در موارد زیادی، نتیجه نهایی بروز درگیری‌های نظامی و فجایع بزرگ انسانی بوده است. در شرایط فعلی که کشورهای خاورمیانه یکی از نا‌آرام‌ترین دوران‌های تاریخ خود را سپری می‌کنند، چه عقلانیتی در تکرار این تجربه تلخ نهفته است و این تحریم‌ها چگونه می‌تواند به صلح جهانی کمک کند؟ سابقه تاریخی ایران نشان‌دهنده این واقعیت تحسین‌برانگیز است که مردم این سرزمین همواره صلح‌طلب بوده و به هر گونه زورگویی و اجحاف واکنش نشان داده‌اند. اشتباه بزرگ تحریم‌کنندگان، حداقل در مورد ایران، جدای از واقعیت‌های جهانی ذکر‌شده، این است که با اتخاذ رویکردی تخاصم‌آمیز با مردم، ظرفیت تمدنی و فرهنگی این کشور را در حل مساله خود نادیده گرفته‌اند. شرایط به‌وجود‌آمده در پی انتخابات 24خرداد
سال جاری، فرصتی استثنایی برای دولت‌های تحریم‌کننده ایران به‌وجود آورده تا با تغییر رویکرد و به‌کارگیری اقداماتی صلح‌آمیز و نوآورانه، بتوانند به مردم این کشور و منطقه آرامش بخشیده و با پیشقدم شدن در برداشتن تحریم‌ها، فرآیند متفاوت و سازنده‌ای در حل مناقشات بین‌المللی پایه‌گذاری کنند.انتظار ما از نخبگان جهان و به‌ویژه اقتصاددانان، حقوقدانان و روزنامه‌نگاران برجسته این است که با پشتیبانی از نهضت صلح‌طلبانه و انسانی ضدتحریم، سیاستمداران کشورهای متبوع خود را به برداشتن گام نخست برای حل ابتکارآمیز و موثر این مناقشه دشوار ترغیب کنند.
| اقتصاددانان: |
| سعید اسلامی‌بیدگلی / زهرا افشاری / محمد اکبرپور /صادق بختیاری / لطفعلی بخشی/ حمیدرضا برادران شرکاء / شهزاد برومند / حمید بوستانی/ محمدمهدی بهکیش/ یوسف پادگانه/هاشم پسران/ آرزو ترشابی/ مهدی تکیه/ پویا جبل‌عاملی/ اسفندیار جهانگرد/ مرتضی چینی‌چیان/ نادر حبیبی/ سیدصفدر حسینی/ حسن حکیمیان/یاشار حیدری/ محمود ختایی/ میلاد خطیب‌شهیدی / جعفر‌خیرخواهان/ علی دادپی/ حسن درگاهی/ علی‌دینی‌ترکمانی/ حسین راغفر/ محمدحسین رحمتی / محسن رنانی/ مسعود روغنی‌زنجانی/ عبدالحسین ساسان / مهران سپهری / مهرداد سپهوند/ محمد ستاری‌فر/ غلامرضا سلامی/ داوود سوری/ عباس شاکری / مصطفی شریف/ جواد صالحی‌اصفهانی /هادی صالحی‌اصفهانی/ هایده صالحی‌اصفهانی / حسن‌طائی/ محمد طبیبیان / کمیل طیبی/ جعفر عبادی / حسین عباسی/ حسین عبده‌تبریزی/ احمد عزیزی/ مهدی عسلی /پرویز عقیلی/ موسی غنی‌نژاد/ سیدفرشاد فاطمی/ یحیی فتحی/ حسن فرازمند / غلامعلی فرجادی/ محمدحسن‌فطرس/ علی قنبری / زهرا کریمی/ محمدولی کیانمهر/ احمد مجتهد/ کامران محرابیان/ وحید محمودی / محمدعلی مرادی/ سمیه مردانه / محسن مسرت / علینقی مشایخی / سعید مشیری / علی مقدسی/ محمد‌هادی مهدویان/ نظام‌الدین ملک‌آرایی/ امیرهوشنگ مهریار/ احمد میدری/ محمدرضا میرحسینی/ مهدی میرزادی جهرمی/ حجت‌الله میرزایی/ کامران ندری / فرهاد نیلی / مسعود نیلی / شاپور ولی/ بهروز هادی زنوز/ ابوالقاسم هاشمی /کوثر یوسفی |
| حقوقدانان: |
| محمود آموزگار/ بهشید ارفع‌نیا / نوابه اسپهبدی / میترا اسکویی / هادی اسماعیل‌زاده / ایرج افتخاری/ عیسی امینی / محمدرضا بنی‌صدر / پرویز تابشیان / رضا تمدن / احمد جاوید تاش/ حمید جنتی/ سید‌محمد جندقی‌کرمانی‌پور/ سعید دهقان / امیر رئیسیان/ ناصر ریاضی/ اکبر سردار‌زاده/ انسیه سید‌صدر/ علیرضا شجاع / مصطفی شریعت/ مرتضی شهبازی‌نیا/ محمود صادقی/ بیژن صدیق/ سنجر فخری/ عباس کریمی/ بهمن کشاورز/ نوش‌آفرین مجدزاده‌خاندانی / محسن محبی/ رضا معتمدی/ شاپور منوچهری/ مانوش منوچهری/ محمدحسین نصیری‌کهنمویی/ ماجد وثوقی/ سیدحامد هاشمی |
| روزنامه‌نگاران: |
| حمیدرضا ابک / محسن افشاری / امیرعلی امیری/ عمادالدین باقی / علیرضا بختیاری/محمدجواد بربریان / بهروز بهزادی/ سعید پورعزیزی / محمدصادق جنان‌صفت/ بزرگمهر‌حسین‌پور/ الیاس حضرتی/ مسعود حیدری/ علیرضا خانی / رضا خجسته‌رحیمی/ قاسم خرمی/ محمدحسین خوشوقت/ سید‌محمود دعایی / جواد دلیری/ محمد رحمانیان /محمدرضا سعدی/ سید‌جواد سیدپور/ فواد صادقی/ علی‌صالح‌آبادی/ حیدر ضیغمی / محمد‌طاهری/ عباس عبدی/ فریدون عموزاده‌خلیلی/ مصطفی فقیهی /خسرو قدیری/ محمد قوچانی/ مهران کرمی / سعید لیلاز /جعفر‌محمدی / داود محمدی/ مسیح مهاجری/ علی میرزاخانی/ سجاد نوروزی/ کسری‌‌نوری/ محمد‌نوری/ علیرضا نیکویی/ سیف‌الله یزدانی |
دیدگاه تان را بنویسید