تاریخ انتشار:
سیاستمداران از شبکههای اجتماعی چه میخواهند؟
جنگ توییتها و پستها
دیگر بحثبر سر حضور داشتن یا نداشتن نیست؛ اثرگذاری حداکثری است که مورد توجه قرار گرفته است.
دیگر بحث بر سر حضور داشتن یا نداشتن نیست؛ اثرگذاری حداکثری است که مورد توجه قرار گرفته است. شبکههای اجتماعی در دنیای مجازی آنقدر گسترده شدهاند که حتی بزرگترین سیاستمداران و مقامات سیاسی هم نمیتوانند از آن چشم بپوشند و به رغم پر بودن اوقاتشان سعی میکنند با کمک کارکنان دفتر و کارگزاران نزدیکشان کم و بیش فعالیتی در شبکههای اجتماعی داشته باشند تا هم صدای خود را به گوش مردم فعال در این شبکهها برسانند و هم از بازخورد اتفاقات و نظرات مردم، نکتهای دستگیرشان شود. گرچه تا همین دو سال قبل حتی تحلیلگران بزرگ نیز شبکههای اجتماعی چون توییتر و فیسبوک را چندان موثر نمیدانستند و آنها را در نهایت باعث «تغییرات کوچک» میشمردند و معتقد بودند که انقلاب توییت نمیشود؛ امروزه و با اثرگذاری بالای این شبکههای اجتماعی در تغییر افکار عمومی و روشنگری برای پذیرش یا عدم پذیرش یک تحرک سیاسی مثل جنگ، تحریم و انتخابات باعث شده تا بیش از پیش توجهها به سوی این فضای مجازی جلب شود. در این میان علاوه بر مردم عادی که به عضویت این شبکهها درمیآیند، سیاستمداران نیز در پی کسب هرچه
بیشتر محبوبیت و معروفیت از طریق همین شبکههای اجتماعی هستند. شبکههایی که میتواند هم آنان را به عضوی محبوب در میان کاربران شبکه تبدیل کند و هم آنها را به فردی منفور بدل کند که سیاستهایشان با عدم اقبال عمومی مواجه شود.
باراک اوباما در میان روسای جمهور جهان باراک اوباما تقریباً صفحات فعالتری در فیسبوک و توییتر دارد. البته هیچکدام از این دو صفحه به طور مستقیم توسط خود او اداره نمیشود و مطالب آن توسط یک نهاد غیرانتفاعی رفاه اجتماعی «سازماندهی برای عمل» که یکی از گروههای مدافع سیاستهای باراک اوباماست روی این دو شبکه قرار داده میشود. گردانندگان صفحات باراک اوباما در فیسبوک و توییتر به خوبی صحبتهای مهم و تصمیمات رئیسجمهور ایالات متحده را بر روی این صفحه اجتماعی قرار میدهند و به نوعی کاملاً سازمانیافته نظرات و ایدههای اوباما را به محک کاربران این دو شبکه میگذارند. تاکنون 36 میلیون و 774 هزار و 32 نفر صفحه باراک اوباما در فیسبوک را لایک کردهاند و به نوعی خواننده مطالب این صفحه هستند. با این حال دنبالکنندگان توییتهای صفحه اوباما در توییتر کمی بیشتر هستند. در حال حاضر 36 میلیون و 940 هزار و 466 نفر در توییتر دنبالکننده صفحه اوباما هستند که در قالب جملات کوتاه آنچه را که آقای رئیسجمهور در نشستهای مختلف بیان میکند، نشر میدهند. علاوه بر این دو صفحه، کاخ سفید نیز در فیسبوک صفحه رسمی دارد که سخنان اوباما را منتشر میکند و بازخورد آن را نیز به رئیسجمهور اطلاع میدهد. در این صفحه نیز یک میلیون و 888 هزار و 211 نفر حضور دارند. وضعیت همین صفحه در توییتر بهتر است و چهار میلیون و 207 هزار و شش نفر دنبالکننده دارد. اما نهاد سازماندهی برای عمل همسر باراک اوباما را نیز به فیسبوک و توییتر آورده است. در صفحه فیسبوک میشل اوباما بیش از 10 میلیون نفر و در توییتر او نیز بیش از پنج میلیون نفر حضور دارند. |
رجب طیب اردوغان اردوغان نخستوزیر کشوری نیمهاروپایی و نیمهآسیایی آن هم در منطقهای استراتژیک از هیچ گزینهای برای استمرار و تداوم ارتباط با مردم خودش و مردم دنیا نمیگذرد. حضور فعال در شبکههای اجتماعی یکی از برنامههای او و هواداران سیاسی و حزبیاش است. شاید به همین دلیل است که در هر کدام از شبکههای فیسبوک و توییتر چندین صفحه دارد و پیدا کردن صفحه اصلی و رسمیاش کمی طول میکشد. رجب طیب اردوغان عکسها و پستهای صفحه فیسبوکش را با دو میلیون و 367 هزار و 368 نفر به اشتراک میگذارد. تعداد بسیار بالای اظهار نظرها در زیر پستهایش یا تعداد لایکهای قابل توجه نشان میدهد پستهایش خوانندههای بسیاری دارد. صفحه فیسبوک او از سال 2010 فعال شده و عکسهای مختلفی از بازدیدهای مختلف به تصویر کشیده است. او در توییتر هم اقبال خوبی دارد و توییتهایش سه میلیون و 441 هزار و 470 بازدیدکننده دارد. تاکنون نزدیک به دو هزار و 400 توییت داشته و عکسها و فیلمهای سخنرانیهایش نیز در این شبکه بارگذاری شده است. تنها نکته مشخص توییتر او عدد صفر قسمتی است که تعداد افرادی را نشان میدهد که اردوغان توییتهای آنان را میخواند. اردوغان در توییتر هیچکسی را دنبال نمیکند و نمیخواند. او در توییتر یک خودرای به تمام معناست. |
آنگلا مرکل صدراعظم آلمان نیز شبکههای اجتماعی را از حضور خود بینصیب نگذاشته است. در صفحه رسمی مرکل که بیوگرافی و آدرس پست الکترونیکی صدراعظم هم در آن به چشم میخورد 368 هزار و 101 نفر حضور دارند. آنگلا مرکل که به تازگی توانسته پیروز انتخابات باشد و دوران صدراعظمی خود را تمدید کند در توییتر نیز 64 هزار و 240 دنبالکننده دارد. البته یکی از دلایل پایین بودن تعداد دنبالکنندگان خانم صدراعظم در فیسبوک و توییتر میتواند به زبان آلمانی این صفحات برگردد که عملاً خود باعث میشود تعداد محدودی از افراد غیرآلمانی علاقهای به دنبال کردن توییتها و پستهای فیسبوکی خانم مرکل داشته باشند. |
دیلما روسف رئیسجمهور برزیل انگار تنها به داشتن صفحه رسمی در توییتر اکتفا کرده است. البته در فیسبوک نیز صفحاتی با نام دیلما روسف وجود دارد که البته در هیچکدام نشانی از رسمی بودن صفحه مشاهده نمیشود و احتمالاً توسط افراد دیگر و یا هواداران روسف راهاندازی شده است. صفحه روسف در توییتر اما با اقبال خوبی مواجه شده و یک میلیون و 903 هزار و 421 دنبالکننده دارد. اما روسف و احتمالاً کارکنان نزدیکش در توییتر هم دوام چندانی نداشتند و تلاش زیادی برای فعالیت در این سایت نکردند. بعد از تنها 393 توییت که آخرین آن مربوط به دسامبر 2010 است، دیگر مطلبی بر روی توییتر خانم رئیسجمهور نوشته نشده است. |
دیوید کامرون نخستوزیر بریتانیا هم در هر دو شبکه اجتماعی پررونق این روزها یعنی توییتر و فیسبوک صفحه رسمی دارد که در آن گفتهها و سخنان مهمش پست و توییت میشود. در صفحه فیسبوک رهبر حزب محافظهکار بریتانیا 199 هزار و 618 نفر حضور دارند و صفحه توییتر او نیز 462 هزار و 485 هزار دنبالکننده دارد که نشان از علاقه بیشتر مردم برای خواندن توییتهای کوتاه و خبری نسبت به پستهای فیسبوکی دارد. کامرون در فیسبوکش مردم را به خواندن مقالات روزنامهها نیز دعوت میکند. شاید جالبترین نکته در فیسبوک کامرون کامنت یک انگلیسی در زیر تاریخ تولد نخستوزیر باشد که نوشته «چه روز غمگینی برای کشور ما». |
هوگو چاوس رئیسجمهور فقید ونزوئلا نیز از افرادی بود که در توییتر دارای صفحه شخصی بود. هوگو چاوس در فیسبوک نیز حضور دارد که البته صفحات فیسبوکی مربوط به او احتمالاً صرفاً توسط هوادارانش اداره میشده و هنوز هم کم و بیش فعال است و هر از چند گاهی فیلم یا عکسی از او آپلود میشود. صفحه قرمز توییتر او اما بسیار پربارتر و پرخوانندهتر است. هوگو چاوس در توییتر چهار میلیون و 180 هزار و 280 دنبالکننده دارد. توییتر چاوس عکس شاخصی ندارد و فیلمی در آن بارگذاری نشده اما نزدیک به دو هزار توییت دارد که آخرین آن مربوط به کمی قبل از مرگش است. آخرین توییت هوگو چاوس در هجدهم فوریه 2013 یعنی 17 روز قبل از مرگش است. او در آخرین توییتش که حدود 15 هزار نفر آن را پسندیده و نزدیک به 45 هزار نفر آن را بازنشر دادهاند، نوشته بود: «من هنوز به مسیح امیدوارم و به دکترها و پرستارانم اعتماد دارم. تا پیروزی جاودانی زنده خواهیم ماند و پیروز خواهیم بود.» تا همیشه جاودانی عنوان ترانهای است که یک آهنگساز کوبایی در پاسخ به نامه خداحافظی چهگوارا نوشت؛ زمانی که او کوبا را ترک کرد تا به کنگو و بولیوی برود. |
کریستینا فرناندز رئیسجمهوری آرژانتین نیز در دستهای از رهبران است که به خوبی سعی دارد از شبکههای اجتماعی استفاده کند. در صفحه رسمی کریستینا فرناندز کرشنر با امضایش در فیسبوک 914 هزار و 830 نفر حضور دارند که میتوانند عکسهای مختلفی از ملاقات او و سخنانش در مجامع مختلف را به زبان ملی ببینند و بخوانند. توییتر خانم فرناندز دو میلیون و 346 هزار و 380 دنبالکننده دارد که توییتهای بهروزشده خانم رئیسجمهور را دنبال میکنند. ادارهکنندگان این صفحه کاملاً بهروز هستند و در کمتر از 24 ساعت از هر دیداری که کریستینا فرناندز دارد عکس و تصویر آپلود میکنند و خبرهای مهم را پست و توییت میکنند. کریستینا کرشنر اگرچه از نوامبر 2010 صفحه فیسبوکش را راه انداخته اما آنقدر علاقهمند بوده که عکسهای سالهای قبل از آن حتی دوران جوانی را با ذکر تاریخ در فیسبوک قرار داده است. اما او در توییتر صفحات همتای برزیلیاش دیلما روسف و جوزف استیگلیتز اقتصاددان نوبلیست را دنبال میکند. هوگو چاوس نیز در بین افرادی قرار دارد که فرناندز توییتهای آنها را دنبال میکند. گرچه چاوس دیگر به توییتر دسترسی ندارد. |
فرانسوا اولاند اگرچه فرانسوا اولاند در سال 2011 توانست در انتخابات ریاستجمهوری بر رقیبش نیکلا سارکوزی پیروز شود اما حضورش در فیسبوک به دو سال قبل از آن برمیگردد. دورانی که تلاش کرد تا بتواند با سیاستهای سارکوزی مخالفت کند و در نهایت او را در انتخابات شکست دهد. صفحه رسمی اولاند در فیسبوک را 401 هزار و 726 نفر لایک کرده یا به اصطلاح پسندیدهاند. اما توییتر او با اقبال بهتری مواجه شده و 559 هزار و 550 دنبالکننده دارد. عنوان اولاند در صفحه فیسبوکش رئیسجمهور نیست و هنوز سیاستمدار باقی مانده است در حالی که در توییتر عنوان رئیسجمهور فرانسه زیر نامش قرار گرفته است. احتمالاً هدف اصلی اولاند از حضور در فیسبوک شکست سارکوزی بوده و تمام. آخرین پستها و توییتهای اولاند در این دو صفحه مربوط به یک سال و چهار ماه قبل است. |
ولادیمیر پوتین اگرچه فرانسوا اولاند در سال 2011 توانست در انتخابات ریاستجمهوری بر رقیبش نیکلا سارکوزی پیروز شود اما حضورش در فیسبوک به دو سال قبل از آن برمیگردد. دورانی که تلاش کرد تا بتواند با سیاستهای سارکوزی مخالفت کند و در نهایت او را در انتخابات شکست دهد. صفحه رسمی اولاند در فیسبوک را 401 هزار و 726 نفر لایک کرده یا به اصطلاح پسندیدهاند. اما توییتر او با اقبال بهتری مواجه شده و 559 هزار و 550 دنبالکننده دارد. عنوان اولاند در صفحه فیسبوکش رئیسجمهور نیست و هنوز سیاستمدار باقی مانده است در حالی که در توییتر عنوان رئیسجمهور فرانسه زیر نامش قرار گرفته است. احتمالاً هدف اصلی اولاند از حضور در فیسبوک شکست سارکوزی بوده و تمام. آخرین پستها و توییتهای اولاند در این دو صفحه مربوط به یک سال و چهار ماه قبل است. |
دیدگاه تان را بنویسید