برای رفاه زنان

طرح بازنشستگی پیش از موعد زنان از مدت‌ها قبل در دستور بررسی قرار داشت و در نهایت در روز پایانی بررسی لایحه برنامه ششم توسعه مجال ارائه پیشنهاد آن فراهم شد. این طرح، درخواست بسیاری از بانوانی بود که شاغل بوده و تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی هستند. در حالی که تمام صندوق‌های بازنشستگی به موجب برنامه پنجم توسعه، موظف هستند، هم کارگران و کارمندان زن را با 20 سال سابقه و با احتساب 30 روز خدمات بازنشسته کنند، سازمان تامین اجتماعی برابر همین قانون مستثنی شده بود و این صندوق زیر بار بازنشستگی پیش از موعد زنان نمی‌رفت. بر این اساس، برای رفاه حال بانوانی که تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی هستند، طرحی پیشنهاد شده است که با 20 سال سابقه و احتساب 20 روز خدمات، بازنشسته شوند. با وجود آنکه تعداد متقاضیان این نوع بازنشستگی بالا نیست، تاکنون این طرح و پیشنهاددهندگان آن آماج حملات بسیاری بوده‌اند. از نظر طراحان این طرح، متقاضیان بازنشستگی پیش از موعد، چشمگیر نخواهد بود و کسانی متقاضی خواهند بود که در شرایط اضطراری به سر می‌برند. چراکه این افراد40 درصد از حقوق و مزایای خود را از دست خواهند داد. در سال 1391 نیز که مجوز بازنشستگی پیش از موعد با 25 سال سابقه و 30 روز حقوق صادر شد، تنها 10 هزار نفر تقاضای بازنشستگی خود را ارائه کردند. ارزیابی‌ها نشان می‌دهد، تعداد کسانی که ممکن است این تقاضا را مطرح کنند، اندک است.

البته این پیشنهاد در جریان آخرین بررسی‌ها، دستخوش تغییراتی شد؛ چنان‌که، شورای نگهبان آن را به کمیسیون ارجاع داده و خواستار تعیین شرط سنی برای متقاضیان بازنشستگی پیش از موعد شد و بر این اساس، شرط سنی 50 سال به این تبصره افزوده شد. یعنی در صورت تصویب نهایی در صحن علنی مجلس و تایید شورای نگهبان، بانوانی که دارای 20 سال سابقه کار بوده و به 50‌سالگی رسیده‌اند می‌توانند از مزایای این قانون بهره‌مند شوند.

در هفته‌های گذشته، انتقادات بسیاری نسبت به این طرح مطرح شده و برخی آن را مغایر اصول اقتصادی و تجربیات جهانی در حوزه بازنشستگی می‌خوانند. اما اکنون شرط سنی 50 سال به آن افزوده شده است و باید به این نکته توجه داشت که شرایط جسمی زنان ایرانی با زنان سایر کشورها از جمله کشورهای اروپایی که سبک زندگی متفاوتی دارند و از نوجوانی به ورزش می‌پردازند، متفاوت است. ایران کشوری مذهبی و سنتی است که تحکیم بنیان خانواده در آن بسیار حائز اهمیت است. زنان و مادران ایرانی در درجه نخست به تعالی و سلامت خانواده می‌اندیشند و در مرحله بعد مسائل مربوط به خود را در نظر می‌گیرند. در احادیث نیز زن به عنوان ریحانه نامیده شده است. نمایندگان مجلس نیز این طرح را بر اساس تعالیم اسلامی و رهنمودهای مقام معظم رهبری ارائه کرده‌اند.

البته نمایندگان مجلس ممکن است، قلباً مدافع حضور فعال زنان در جامعه و قرار گرفتن آنها در پست‌های مدیریتی باشند. اما زمانی که با درخواست بانوان مواجه می‌شوند باید به آن توجه کنند. به این دلیل که آنها نماینده مردم هستند، نه نماینده دولت یا صندوق‌های بیمه و بازنشستگی. در حال حاضر سن ازدواج نیز افزایش یافته و چه بسیار بانوانی که در سن 36 یا 37‌سالگی ازدواج می‌کنند و در اندیشه فرزندآوری هم هستند. بنابراین باید تدابیری اندیشیده شود که این گروه نیز بتوانند با اختیار بازنشسته شوند و حقوق و مزایای خود را بر حسب خدماتی که ارائه کرده‌اند، دریافت کنند. اگرنه کسانی که از موقعیت شغلی مناسبی برخوردارند و آن را به زحمت به دست آورده‌اند حاضر نمی‌شوند، تقاضای بازنشستگی کنند.