تاریخ انتشار:
بسته‌بندی مواد غذایی
کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای
طرح‌های هوشمندانه بسته‌بندی و پیشرفت در روش‌های کنسروسازی خریداران را به خرید محصولات تشویق می‌کند.
طرح‌های هوشمندانه بسته‌بندی و پیشرفت در روش‌های کنسروسازی خریداران را به خرید محصولات تشویق می‌کند. بسته‌بندی اقلام را به شیوه‌های افسونگر ارائه می‌دهد و آنها را برای خوردن تمیز و ایمن نگه می‌دارد. طرفداران محیط زیست با بسته‌بندی موز در کیسه پلاستیکی مخالفند. اما چند نوع بسته‌بندی، به ویژه برای گوشت، می‌تواند موهبتی برای محیط زیست باشد. طبق گزارش سازمان ملل هر‌روزه یک‌سوم مواد غذایی که هرگز به بشقاب‌ها راه پیدا نمی‌کنند میلیاردها دلار هزینه در‌بر دارند. روی هم رفته، تولید گازهای گلخانه‌ای ناشی از اسراف مواد غذایی بیشتر از تولید گازهای گلخانه‌ای هند، برزیل یا عربستان سعودی است، زیرا دور ریختن مواد غذایی یعنی آب، سوخت، کود و دیگر مواد اولیه‌ای که برای تولید آنها استفاده شده نیز به هدر می‌رود. اگر بتوان طول زمان ماندگاری مواد غذایی در قفسه‌ها یا یخچال‌ها را افزایش داد چنین آسیبی به سیاره زمین را می‌توان کاهش داد. بسته‌بندی بخشی از این استراتژی است. اما چگونه؟
گوشت 17 درصد جذب کالری جهانی را تشکیل می‌دهد اما به لحاظ پول و منابع مورد مصرف برای آن گران است، و به میزان زیادی آب و خوراک دام نیاز دارد. و سطح زمین اختصاص داده‌شده برای چرای دام‌ها بیش از دیگر مقاصد است. در کل آلودگی تولیدی در بخش دامداری بیش از آلودگی تمام خودروهای جهان است. معده دام‌های نشخوارکننده مانند گاو و گوسفند باکتری‌هایی دارد که قادر به هضم گیاهان سرشار از گلوکز است. اما این کار حجم عظیمی گاز گلخانه‌ای متان تولید می‌کند که 20 برابر قدرتمندتر از دی‌اکسید کربن تولیدشده در یک قرن است.
بسته‌بندی وکیوم گوشت مانع اکسیداسیون و در نتیجه افزایش عمر آن می‌شود و به تولیدات گوشت قرمز امکان باقی ماندن بین پنج تا هشت روز در قفسه‌ها، به جای دو تا سه روز در حالت بسته‌بندی ساده در ظرف‌های پلی‌استر یا بسته‌بندی شدن در پیشخوان، می‌دهد. این امر بسیار خوشایند خرده‌فروشان بزرگ است که در هفته هزاران دلار صرفه‌جویی می‌کنند تا گوشت کمتری از بازار خارج یا دور انداخته شود. این امر همچنین سرآشپزان باذوق را خرسند می‌کند زیرا گوشت وکیوم‌شده نرم‌تر است. با این حال یک توازن محیط زیستی وجود دارد. بسته‌بندی به تنهایی نیازمند منابع است. اما تولید گازهای گلخانه‌ای برای انجام بسته‌بندی به نسبت آن در هدررفت مواد غذایی کمتر است. طبق یک برآورد، برای تولید هر تن بسته‌بندی، معادلی بین یک تا دو تن دی‌اکسید کربن تولید می‌شود. برای تولید هر تن مواد غذایی که هدر می‌رود، معادل سه تن دی‌اکسید کربن تولید می‌شود. بنابراین در حالی که سوپرمارکت‌ها به تمرکز بر کنترل میزان بسته‌بندی مصرفی خود عادت داشتند، اکنون بسیاری از آنها افزایش عمر مواد غذایی در قفسه‌های خود را مهم‌ترین مورد محیط زیستی می‌دانند. با توجه به اینکه مصرف گوشت تا اواسط
قرن 75 درصد رشد می‌یابد، بسته‌بندی وکیوم راهی مهم برای افزایش بهره‌وری منابع و دسترسی به منابع مهم پروتئین فراهم می‌آورد.
منبع: اکونومیست
منبع: اکونومیست
دیدگاه تان را بنویسید