دخالت یا نظارت؟

وقتی روز دوشنبه ۲۴ شهریور به ساعت‌های پایانی خود می‌رسید‌، کمتر علاقه‌مندی به ورزش تصور می‌کرد قرار است شاهد یکی از جنجالی‌ترین برنامه‌های ۹۰ در تاریخ تلویزیون باشد. مساله‌ای که عادل فردوسی‌پور روی آن دست گذاشته بود آنقدر حساس و حاشیه‌ای بود که حرف‌های جالبی در آنتن تلویزیون مطرح شد و خواب را از چشم فوتبالی‌ها ربود.
ماجرا از این قرار بود که در روز چهارشنبه ۱۹ شهریور سال جاری‌، هیات مدیره باشگاه پرسپولیس تصمیم گرفت علی دایی را از کار برکنار کند. اعضای هیات مدیره باشگاه سرخ‌ها حتی تصمیم گرفتند در صورت ایستادگی احتمالی علیرضا رحیمی (مدیرعامل باشگاه پرسپولیس) جلوی این مصوبه‌، با او هم برخورد کنند و از مسند کار برکنارش کنند. این اتفاق باعث شد باشگاه پرسپولیس در آستانه بازی با نفت مسجد سلیمان ‌، ۴۸ ساعت بحرانی را سپری کند و با دست خودش به چالشی جدید وارد شود.
اما موضوع زمانی جالب شد که علی دایی در صحبت‌هایی تند وزارت ورزش را در این مورد مقصر اعلام کرد و شخص وزیر را عامل اخراجش دانست: «افتخار می‌کنم روزی که از تیم ملی رفتم احمدی‌نژاد مرا کنار گذاشت و حالا وزیر ورزش چنین کاری انجام داده است.» همین جمله کوتاه باعث شد جامعه نسبت به دخالت بیش از اندازه وزارت ورزش در امور فدراسیون‌ها و باشگاه‌های فوتبال حساس شود.
به ویژه آنکه علاقه‌مندان ورزش بیش از یک ماه بود که درگیر اخبار و شایعات مربوط به تمدید قرارداد فدراسیون فوتبال با کارلوس کی‌روش بودند و هر از گاهی از زبان مدیران فدراسیون می‌شنیدند که وزارت ورزش مانع آمدن دوباره سرمربی پرتغالی به ایران است.
گرچه این مساله همواره از سوی وزارت ورزش تکذیب شده و هیچ‌گاه ساکنان ساختمان بزرگراه سئول آن را تایید نکرده‌اند اما اگر در یک ماه اخیر رسانه‌های ورزش را ورق بزنید‌، حتماً شما هم به کدهایی مبنی بر دخالت وزارت ورزش و به طور کل سیاسیون در موضوع تمدید قرارداد کی‌روش می‌رسید.
یکی از این کدها می‌تواند اظهارات وزیر ورزش در خصوص کیفیت مربیان بیکار قاره آمریکای جنوبی و اروپا باشد که از اتفاق قیمت ارزان‌تری هم نسبت به کی‌روش دارند.
دیگری شاید اظهارات گاه و بیگاه برخی از نمایند‌گان مجلس باشد که در خصوص جزییات قرارداد سرمربی پرتغالی و فدراسیون ورزش صحبت می‌کنند.
در چند هفته اخیر همین مسائل باعث شده سوالی اساسی در ذهن کارشناسان حوزه ورزش شکل بگیرد. اینکه آیا اساساً نیاز است دولتمردان تا بدین حد در ورزش حضور داشته باشند یا خیر؟ و سوال مهم‌تر اینکه نام این حضور دخالت است یا نظارت؟
در این بین یک دیدگاه مهم هم وجود دارد. دیدگاهی که به نظر می‌رسد در وزارت ورزش دولت یازدهم هم حاکم است و اعتقاد دارد وقتی پول فدراسیون‌ها از سوی این وزارتخانه تامین می‌شود پس حق نظارت و گاهی حتی حق دخالت هم برای وزارت‌نشینان به وجود می‌آید. نگاهی که البته همواره در این سال‌ها وجود داشته و ورزش ایران را در حصار خود قرار داده است.