دولت تعطیل می‌شود

در سیاست آمریکا «تعطیلی دولت» به وضعیتی اطلاق می‌شود که دولت ارائه هر نوع خدمات جز خدمات «ضروری» را متوقف می‌کند. خدمات ضروری که در زمان تعطیلی نیز ادامه خواهند داشت عبارتند از آتش‌نشانی، پلیس، پست، کنترل ترافیک هوایی، ارتش و... این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که بودجه دولت فدرال در مجلس تا قبل از پایان سال مالی تایید نشود. در حالی که تنها چند روز به پایان سال مالی که در آمریکا از روز اول اکتبر آغاز می‌شود و تا 30 سپتامبر ادامه می‌یابد، باقی‌مانده نمایندگان دموکرات و جمهوریخواه هنوز نتوانسته‌اند بر سر بودجه این کشور به توافق برسند. عمده و شاید بتوان گفت تنها مورد اختلاف، طرح بیمه درمانی اوباماست که به زعم دموکرات‌ها تلاش برای برقراری حداقل امکانات درمانی برای بخش اعظمی از مردم است که به خاطر شرایط ناعادلانه از حداقل‌ها نیز محروم هستند، در حالی که نمایندگان جمهوریخواه آن را تنها یک اتلاف منابع می‌نامند. اگر تا ساعت 11:59 دقیقه شب 30 سپتامبر، بودجه در مجلس تصویب نشود، ادارات و مراکز غیرضروری دولتی از صبح اول اکتبر تعطیل خواهند بود؛ پارک‌های ملی، موزه‌ها و‌... تعطیل خواهند بود؛ تمدید پاسپورت، پرداخت وام و ... متوقف خواهند شد؛ کارمندان دولت سر کار نخواهند رفت و شاغلان بخش مشاغل ضروری که باید بر سر کار خود حاضر شوند، تا وقتی بودجه تصویب و ابلاغ نشود، حقوقی دریافت نخواهند کرد. زباله‌ها از سطح شهر جمع‌آوری نمی‌شود و‌... شاید به نظر برسد که با انجام این کارها، باید هزینه‌های دولت کاهش یابد اما واقعیت غیر از این است، ساختمان‌های دولتی که طبق قانون تعطیل هستند، طعمه‌های خوبی برای دزدان و حتی جاسوسان خواهند بود و این به معنای بالا رفتن هزینه‌های مراقبتی است. درآمد ناشی از بازدید گردشگران و مردم از اماکن تاریخی ملی، پارک‌ها و موزه‌های ملی و‌... قطع می‌شود. درآمد ناشی از صدور روادید و پاسپورت کم می‌شود و این تاثیر مستقیمی بر صنعت گردشگری و هواپیمایی خواهد داشت و... بنابراین تعطیلی دولت فقط هزینه‌های بالاتری را به دولت و مالیات‌دهندگان تحمیل می‌کند. شاید جالب باشد بدانید که ایالات متحده از سال 1981 به بعد، این واقعه را پنج بار تجربه کرده است. در سال 1981 ریگان قانون بودجه را وتو کرد و 400 هزار کارمند فدرال را از وقت ناهار به بعد به خانه فرستاد. با این حال مشکل به سرعت حل شد و کارمندان صبح روز بعد به سر کار بازگشتند. در سال 1984 بودجه تصویب نشد و کارمندان که حالا 500 هزار نفر بودند به سر کار نرفتند. لایحه هزینه‌های اضطراری باز هم روز بعد آنها را به سر کار فراخواند. در سال 1990 تعطیلی دولت سه روز طول کشید که البته مصادف با تعطیلات ملی کلمبوس در این کشور بود و در واقع اکثر کارمندان فدرال خود به خود تعطیل بودند. بوش لایحه هزینه‌های اضطراری را در طول تعطیلات امضا کرد و کارمندان از سه‌شنبه صبح به سر کار بازگشتند. جدی‌ترین تعطیلی دولت در سال‌های 1995 و1996 اتفاق افتاد که دولت بخشی از فعالیت‌های خود را از 14 نوامبر 1995 برای مدت نامعلومی به حال تعلیق درآورد که این تعلیق تا آوریل 1996 طول کشید. این تعطیلی به دلیل اختلاف بین کلینتون دموکرات و کنگره تحت تسلط جمهوریخواهان اتفاق افتاد. عمده اختلاف بر سر بهداشت عمومی، حفاظت محیط زیست و آموزش بود. به نظر می‌رسد اگر اختلاف بین نمایندگان دموکرات و جمهوریخواه (که حتی در کاخ سفید و با میانجیگری اوباما نتیجه‌ای از مذاکرات خود نگرفتند) تا پایان 30 سپتامبر به نتیجه نرسد شاهد ششمین تعطیلی دولت خواهیم بود که هنوز معلوم نیست تا چه حد جدی باشد.