تاریخ انتشار:
دلواپسیم، ادامه حرکت رزمندگان
همایش دلواپسیم، تجمعی و هم‌اندیشی به دور از هرگونه بغض و زاویه - برخلاف آنچه برخی طرفداران و حامیان رادیکال دولت در پی القای آن هستند - بود که به همت تشکل‌های دانشجویی شکل گرفت.
همایش دلواپسیم، تجمعی و هم‌اندیشی به دور از هرگونه بغض و زاویه- برخلاف آنچه برخی طرفداران و حامیان رادیکال دولت در پی القای آن هستند- بود که به همت تشکل‌های دانشجویی شکل گرفت. حرکت، حرکتی مردمی و خودجوش مملو از احساس وظیفه مردم به نظام و کشورشان بود. این برنامه حرکتی ساماندهی‌شده توسط جوانان بالاخص دانشجویان دانشگاه‌های مختلف بود که بیش از ۸۰ درصد حضار آن نیز دانشجو بوده و در این میان برخی از چهره‌های سیاسی نیز دیده می‌شدند. هدف جلسه نیز تکرار همان فرهنگ انقلاب مبنی بر تاکید بر ولی‌نعمت بودن و همه‌کاره بودن مردم در کشور بود. فرهنگی که تاکید دارد مردم باید بدانند در کشور چه خبر است و دانستن حق بی‌بدیل و غیرقابل‌انکار مردم است. فراخوان مقام معظم رهبری بود که فرمودند: «من به مذاکرات خوش‌بین نیستم اما شما مردم بیایید و مراقبت کنید و ببینید که چه اتفاقی در حال رخ دادن است.» هسته اصلی این همایش نیز به‌طور صددرصدی جمعی از مردمی بودند که خودجوش این همایش را برنامه‌ریزی کرده و از کارشناسان سیاسی، هسته‌ای، امنیت ملی و چهره‌های مختلف ازجمله تحصیل‌کردگان در آمریکا دعوت کردند که هرکدام در چند دقیقه نظرهای خود را نسبت
به مذاکره مطرح کنند و این مساله به‌واقع همان خواست آقای روحانی است که گفتند بیایید به میدان و نقد کنید. البته ناگفته نماند که با توجه به دغدغه‌های دکتر روحانی باید تاکید کنم نقادان نیز همگی شناسنامه داشتند و دولت محترم در این خصوص نگرانی نداشته باشد.
لزوم افزایش سعه‌صدر و اقبال دولت به انتقادات
در این بین اما با وجود همه ادعاهایی که از جانب دولت در خصوص فضای باز نقد و انتقاد می‌شود، برگزاری این همایش موجی از تخریب‌ها و توهین‌ها را از جانب حامیان و نزدیکان دولت به همراه داشت. انتظار داریم دولت پایبند به وعده‌های انتخاباتی خود مبنی بر فضای آزاد نقد، این گروه از مردمان دوستدار و دلواپس را زیر بار تخریب و توهین نمی‌گرفت. انتظار می‌رود دولت با اقبال بیشتری با این دست از مراسم برخورد کند و حتی یک نماینده رسمی معرفی کند که در این دست از جلسات حضور داشته باشد و دلواپسی‌های مردم را بشنود و آنها را به رئیس‌جمهور و نزدیکان ایشان انتقال دهد. نباید فراموش کنیم که همه ما عضو یک کشور هستیم و همه با هم رئیس‌جمهور و مجلس تعیین می‌کنیم. نباید از یاد برد که نقد و دلسوزی لازم است و پشتوانه مذاکره است. هراندازه نقدها قوی و دقیق باشد این مساله باعث قوت آقای ظریف در مذاکرات می‌شود. در اسفندماه سال گذشته در آستانه سفر تیم مذاکره‌کننده به وین در مجلس بیانیه‌ای تهیه و با ۲۰۰ امضا به دولت تحویل داده شد که در آن به جد به دولت هشدار داده شده بود حق عدول از مواضع هسته‌ای کشور را ندارد. زمانی که در سازمان ملل مذاکراتی برای
پذیرش قطعنامه و پایان جنگ انجام می‌شد، در زمان‌هایی که رزمندگان ما دست به عملیاتی می‌زدند، تیم مذاکره‌کننده در معیت دکتر ولایتی تاکید می‌کردند که به دلیل عملیات رزمندگان ما پشت میز مذاکره در موضع قدرت قرار گرفتیم و طرف مقابل در موضع ضعف بود. در آن زمان نیز اگر فعالیت‌ها را تعطیل می‌کردیم و هیچ حرکتی در جبهه‌ها دیده نمی‌شد بدون شک ایران از موضع قدرت پای میز مذاکره به موضع ضعف کشیده می‌شد و دقیقاً به دلیل عملیات‌های جاری در جبهه‌ها تیم مذاکره‌کننده امکان گرفتن امتیاز بر سر میزهای سازمان ملل را داشت. این همایش‌ها نیز ادامه همان عملیات‌هاست که بدون شک باعث قوت تیم مذاکره‌کننده می‌شود. بنابراین در باب زمان برگزاری این همایش نیز بیشتر آنچه به‌عنوان انتقاد به زمان برگزاری آن مطرح می‌شود، بوی فقدان سعه صدر را می‌دهد و ناشی از عدم درک صحیح شرایط است.
دیدگاه تان را بنویسید