بازی‌های برنده

جمهوریخواهان، سوار بر موج نارضایتی مردم توانستند کنترل هر دو مجلس کنگره این کشور را در انتخابات میان‌دوره‌ای که در روز 4 نوامبر برگزار شد، در دست بگیرند. نتیجه‌ای که می‌تواند دو سال باقی‌مانده از دوران ریاست‌جمهوری اوباما را تبدیل به بدترین و البته سخت‌ترین روزهای زمامداری وی کند. این انتخابات برای تمام 435 کرسی مجلس نمایندگان و یک‌سوم از کرسی‌های مجلس سنا برگزار شد (طبق قانون اساسی ایالات متحده، نمایندگان مجلس سنا به سه دسته تقسیم شده و دوره‌های دو، چهار و شش‌ساله نمایندگی دارند، در انتخابات اخیر تنها برای یک‌سوم نمایندگان سنا که دوره دوساله خود را به پایان رسانده بودند رای‌گیری انجام شد). با برگزاری این انتخابات، جمهوریخواهان حالا بیش از نیمی از مجموع 100 کرسی سنا را در دست دارند و برای اولین بار بعد از سال 2006، دموکرات‌ها کنترل هر دو مجلس سنا و نمایندگان را از دست داده‌اند. جمهوریخواهان توانسته‌اند انتخابات را در ایالت‌هایی که محبوب دموکرات‌ها بوده و به طور معمول در آنها اکثریت را به خود اختصاص می‌داده‌اند مثل کارولینای شمالی و حتی ایلینویز، ایالت باراک اوباما، برنده شوند. کاندیدای جمهوریخواهان همچنین در ایالت‌های آیوا، مونتانا، کلرادو، ویرجینیای غربی، داکوتای جنوبی و آرکانزاس توانسته‌اند کرسی‌های مجلس سنا را از آن خود کنند. اما نتیجه نهایی این انتخابات هر چه باشد و هر تعداد کرسی را در دو مجلس برای جمهوریخواهان به ارمغان بیاورد، باید به یک نکته توجه کرد، اقبال فعلی نتیجه عملکرد مناسب جمهوریخواهان نیست بلکه نتیجه اشتباهات دولت دموکرات اوباما و البته شرایط نامناسب و شاید غیرقابل کنترل خارجی است که این دولت با آن روبه‌رو بوده است. روند کند و زمان‌بر بهبود اوضاع اقتصادی، در کنار همه‌گیری ابولا و پیدایش داعش در عراق و سوریه و... نمونه‌ای از این مسائل است که باعث نارضایتی رای‌دهندگان از واشنگتن شده است. همان‌طور که روزنامه واشنگتن‌پست نوشت جمهوریخواهان در این انتخابات یک استراتژی ساده داشتند، حزب از تمام کاندیداهای خود خواسته بود فقط و فقط و فقط درباره اوباما صحبت کنند. هر بحران و مشکل در کاخ سفید، فوراً تبدیل به تبلیغی جدید برای جمهوریخواهان می‌شد. مسلماً نتیجه این انتخابات، همان‌طور که مک‌دانل، رهبر سناتورهای جمهوریخواه سنا اظهار داشت، یک‌شبه روش و سیاست‌های اوباما را تغییر نخواهد داد پس باید منتظر حداقل دو سال پرچالش برای سیاست‌های داخلی و خارجی دولت اوباما باشیم.