بین طبقات سنی مختلف، میانسالان کمترین رضایت از زندگی را دارند
رقابت سالم
ساکنان کشورهای موسوم به اقتصادهای نوظهور، شاید یکی از معدود مردمان جهان باشند که در حال حاضر از زندگی خود رضایت بیشتری نسبت به سالهای قبل از وقوع بحران اقتصادی دارند.
ساکنان کشورهای موسوم به اقتصادهای نوظهور، شاید یکی از معدود مردمان جهان باشند که در حال حاضر از زندگی خود رضایت بیشتری نسبت به سالهای قبل از وقوع بحران اقتصادی دارند. تحقیق جدیدی که توسط موسسه پیو منتشر شده است، نشان میدهد در حال حاضر مردمان ساکن اقتصادهای نوظهور، رقیب جدی ساکنان کشورهای توسعهیافته در زمینه اظهار رضایت از زندگی محسوب میشوند. رضایت از زندگی بین کشورهای با درآمد متوسط، خصوصاً در آسیا در حال گسترش است. کشورهایی مانند اندونزی، مالزی و چین نمونههای مهمی از این افزایش سطح رضایت از زندگی محسوب میشوند. این نزدیک شدن دیدگاه و نظرات در مورد خشنودی از زندگی، به رغم اثرات بحران اقتصادی در کشورهای توسعهیافته، به دلیل کاهش میزان رضایت در مردم این کشورها نیست. با مقایسه بررسیهای مشابهی که در سال 2007 انجام شده است با تحقیق فعلی، معلوم میشود با وجود تمام مسائل و مشکلات، میزان رضایت مردم از زندگی در کشورهای توسعهیافته، کاهش چندانی نداشته است. در واقع تنها مورد کاهش شدید رضایت از زندگی در اسپانیا مشاهده شده است که به دلیل مشکلات شدید اقتصادی، رضایت مردم این کشور حدود 12 درصد کاهش را نشان میدهد. طبق آمار جمعآوریشده توسط موسسه تحقیقاتی پیو، در سال 2007 به طور متوسط 57 درصد از مردمان کشورهای توسعهیافته از زندگی خود احساس رضایت میکردند (آنها در جواب این سوال که اگر رضایت از زندگی نردبانی 10پلهای باشد، شما روی کدام پله ایستادهاید؟ عددی بین 7 تا 10 را انتخاب کردهاند) این عدد در سال 2014 با سه درصد کاهش به 54 درصد رسیده است. در حالی که رضایت از زندگی از 33 درصد در اقتصادهای نوظهور در سال 2007، به 51 درصد در سال 2014 رسیده است. همچنان و صرفنظر از مکان قرارگیری کشور و فرهنگ و... افزایش درآمد ملی به معنای رضایت بیشتر از زندگی است و کشورهای ثروتمندتر به طور میانگین، مردمان راضیتری را نسبت به کشورهای فقیرتر در خود جای دادهاند. البته بین کشورهای ثروتمند، افزایش درآمد ملی از سطحی به بعد، اثر معناداری روی رضایت از زندگی نخواهد داشت. به عنوان مثال اگرچه سطح رضایت از زندگی در مالزی (56 درصد) بسیار بیشتر از کشور فقیری مثل بنگلادش (34 درصد) است، اما به رغم تفاوت شدید تولید ناخالص داخلی مالزی و آلمان، رضایت مردم از زندگی در این دو کشور تقریباً در یک حد است (56 درصد در مقابل 60 درصد). اگر به تقسیمبندیهای دیگر ارائهشده در این گزارش نگاهی اجمالی بیندازیم، در داخل یک کشور (و نه در مقایسه بین کشورها) افراد ثروتمندتر و تحصیلکردهتر رضایت بیشتری از زندگی دارند. زنان به طور متوسط اظهار رضایت بیشتری نسبت به مردان داشتهاند. افراد متاهل به طور متوسط رضایت بیشتری از زندگی داشتهاند. همچنین رضایت از زندگی در میانسالان، کمتر از جوانان و حتی افراد مسن بوده است.
دیدگاه تان را بنویسید