آخرین رآکتور هستهای ژاپن تعطیل شد
ژاپن آخرین رآکتور هستهایاش را تعطیل کرد تا مجبور شود برای در حرکت نگه داشتن ماشینهای صنعتیاش تا پایان سال به نفت و گاز وارداتی تکیه کند.
ژاپن آخرین رآکتور هستهایاش را تعطیل کرد تا مجبور شود برای در حرکت نگه داشتن ماشینهای صنعتیاش تا پایان سال به نفت و گاز وارداتی تکیه کند. این اقدام در راستای احترام به احساسات ضدهستهای صورت گرفت که چندی قبل به دلیل سهلانگاری در پاک سازی رآکتور فوکوشیما تبدیل به موجی از اعتراضات شده بود.
شکست در برپا ساختن مجدد صنعت هستهای یک عقبنشینی بزرگ برای نخستوزیر «شینزو آبه» محسوب میشود که امید داشت در سال جاری حداقل هشت رآکتور از 50 راکتور کشور را دوباره راهاندازی کند تا وابستگی کشور به نفت خام گران و گاز مایع طبیعی را کاهش دهد. با توجه به اینکه نوسان در میزان خروجی انرژیهای خورشیدی و دیگر انرژیهای تجدیدپذیر شکافی به اندازه کارکرد سه رآکتور ایجاد کرده، تعطیل کردن آخرین رآکتور و استفاده از نفت هزینه بسیار بالایی برای ژاپن دربرخواهد داشت.
تداوم حرکت آقای «آبه» برای رسیدن به رشد، پس از 15 سال رکود و رخوت تا حد زیادی به انرژی در دسترس بستگی دارد اما اکنون شرکتهای ژاپنی برای انرژی باید سه برابر رقبای آمریکای خود هزینه صرف کنند. «توکیو» میگوید تولید برق با نفت چهار برابر تولید با زغالسنگ و رآکتور زمان میبرد؛ این انگیزهای برای ساخت نیروگاههای زغال سنگی جدید است. این فشار هزینهای تهدید میکند که سودهای حاصل از افت 20 درصدی ین در مقابل دلار از زمان امضای آقای «آبه» بر اجرای سیاستهای جدید پولی در سال گذشته را خنثی کرد. این هزینهها همچنین مازادهای تجاری ژاپن را از بین برد و منجر به کسریهایی در سالهای 2011 و 2012 برای اولین بار در 30 سال گذشته شد. جانکو نیشیاکو از رویالبانک اسکاتلند گفت این کار نخستوزیر یک محافظ مهم است که از ژاپن در مقابل بحران بازار سهام حمایت میکند. قبل از اینکه رآکتور فوکوشیما در فوریه 2011 در اثر سونامی از بین برود و در حالی که بقیه رآکتورها تعطیل بودند، یکسوم برق ژاپن با انرژی هستهای تولید میشد. سال گذشته دو رآکتور در شهر فوکوئی برای حذف کردن خاموشی برق مجاز به راهاندازی دوباره شدند اما این دو رآکتور نیز اکنون
متوقف شدهاند. امور مربوط به تعطیلی رآکتور کانسای برای کنترل ایمنی آن نیز آغاز شده و تاکنون هیچ تاریخی برای بازگشایی آخرین رآکتور فعال ژاپن اعلام نشده است.
شینزو آبه برنامهریزی کرده بود تا رآکتورهای موجود در غرب ژاپن را، جایی که خطر بروز زمینلرزه کمتر است بازگشایی کند. این رآکتورها با تنظیمکنندههای جدید تصفیه میشوند، اما فاجعه فوکوشیما به یک شرمساری ملی تبدیل شد و باعث شد 84 درصد از رایدهندگان ژاپنی بخواهند کشورشان استفاده از نیروی هستهای را به تدریج یا دفعتاً به طور کامل متوقف کند.
از زمانی که مشخص شد نیروگاه برق توکیو هیچ طرح منسجمی برای کاهش و دفع ضایعات سمی ندارد، دولت مجبور به مداخله شد. یکی از مقامات این شرکت پذیرفته که بحران تحت کنترل نیست. نیروگاه برق توکیو روزانه 400 تن آب آلوده به سزیوم، استراتیوم و تریتیوم را که از ویرانههای رآکتور فوکوشیما خارج میشد با پمپ جمعآوری میکرد اما انبارهای ذخیره برای نگهداری آب آلوده کاملاً پر شده است. تاکنون چندین هزار تانکر ساخته شده که بعضی از آنها 30 فوت ارتفاع دارد و به بزرگی یک استخر شناست و اغلب این تانکرها به یکدیگر وصل شدهاند. یکی از این تانکرها اما 300 تن آب آلوده را نشت داده بود. دو هفته طول کشید تا مسوولان متوجه این موضوع شوند. این نشتی آب زیرزمینی را آلوده کرد و سپس به دریا نفوذ پیدا کرد. بیشتر آبهای آلوده این مخازن تصفیه و به اقیانوس آرام پمپاژ میشدند که این کار باعث ترس و وحشت بومشناسان شده بود. دیل کلین رئیس سابق سازمان محافظت هستهای آمریکا نیز گفت شرکت از یک بحران وارد بحران دیگری شده است و به نظر میرسد با این وضع کاملاً ورشکسته شود. حداقل در شرایط کنونی، ریسکپذیری اقتصادی گستردهتر آبه همچنان کارساز است. بانک مرکزی
ژاپن تعهد کرده 75 میلیارد دلار اوراق قرضه ماهانه را بخرد و تا نیمه سال 2014 پایه پولی را دو برابر کند. نرخ رشد در سهماهه اول سال جاری 1/4 درصد و در سهماهه دوم 8/3 درصد بوده است. با این ارقام ژاپن دارای سریعترین نرخ رشد در بین کشورهای گروه 7 است. با این همه سوال اینجاست که آیا این امر یک حمله شیرین پولی است یا یک بازگشت واقعی. شکست در دستیابی به انرژی میتواند به سرعت پاشنه آشیل سیاستهای اقتصادی آبه را عیان کند.
دیدگاه تان را بنویسید