آلمان و آمریکا

حتی صدراعظم آلمان نیز از جاسوسان آمریکایی در امان نیست. در ماه جولای هنگامی که افشاگری‌های ادوارد اسنودن نشان داد جاسوسی آمریکا از شهروندان، متحدان و دشمنانش تا چه اندازه گسترده بوده است باراک اوباما رئیس‌جمهور ایالات متحده امیدوار بود همگان آرام بگیرند. او در کنفرانسی مطبوعاتی اعلام کرد: «من آخرین فردی هستم که از این نوع اطلاعات استفاده می‌کند و اگر بخواهم بدانم صدراعظم آلمان به چه چیز فکر می‌کند به او تلفن خواهم زد.»
او در مورد آنگلا مرکل صحبت می‌کرد. یکی از رهبران طرفدار آمریکا در کشوری که نزدیک‌ترین متحد ایالات متحده است. از طرف دیگر خانم مرکل نیز در طول تابستان تلاش کرد این افتضاح را سر و سامان دهد. او درگیر مبارزه شدید انتخاباتی بود و رقبایش تلاش می‌کردند او را ساده‌لوح و یا ضعیف نشان دهند. کسی که در مقابل تجاوز آمریکا به حریم خصوصی آلمانی‌ها- همانند آنچه در دوران پلیس مخفی آلمان اتفاق افتاده بود -‌ ساکت ماند.
خانم مرکل در سپتامبر دوباره انتخاب شد اما آبروریزی از بین نرفت. هر افشاگری جدید خشم و عصبانیت را در نقطه‌ای از جهان برانگیخت. ظاهراً آمریکایی‌ها از رهبران برزیل و مکزیک و ادارات مرکزی اتحادیه اروپا جاسوسی می‌کردند. در 21 اکتبر لارن فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه سفیر آمریکا را احضار کرد. این احضار به دنبال آن صورت گرفت که روزنامه لوموند گزارش داد آمریکا در مقیاس وسیعی از شهروندان فرانسه جاسوسی می‌کند. طبق گزارش لوموند آژانس امنیت ملی آمریکا 3/70 میلیون داده‌های تلفنی را بین 10 دسامبر 2012 و 8 ژانویه 2013 ضبط و ده‌ها هزار مکالمه تلفنی را گردآوری کرده بود. به نظر می‌رسید اهداف سازمان امنیت ملی آمریکا افراد مرتبط با تروریسم باشند اما افراد مرتبط با تجار و سیاستمداران فرانسه نیز مورد هدف قرار گرفتند. فرانسوا اولاند رئیس‌جمهور فرانسه به اوباما تلفن زد تا درباره این اتهامات از او توضیح بخواهد.
سپس دو روز بعد اوباما تماسی از خانم مرکل دریافت کرد. شاید این بدترین مکالمه‌ای بود که اوباما درباره موضوع جاسوسی داشت. مرکل می‌خواست بداند آیا آمریکایی‌ها مکالمات تلفن همراه او را ضبط می‌کنند یا خیر. مجله اشپیگل این سوال را از آژانس‌های اطلاعاتی آلمان پرسیده بود و متعاقب آن خانم مرکل دلایلی برای سوءظن خود پیدا کرد. اوباما هیچ‌گاه به این سوال پاسخ نخواهد داد نه اکنون و نه در آینده. در گذشته نیز پاسخی ارائه نشده بود. آلمانی‌ها گمان می‌کنند حتماً صدراعظم آنها مورد شنود قرار گرفته است و از خود می‌پرسند چه چیز دیگری در آینده افشا خواهد شد.
سخنگوی خانم مرکل گفت اگر چنین جاسوسی حقیقت داشته باشد به معنای نقض شدید اعتمادها بین دوستان است. وستروله وزیر امور خارجه آلمان همانند همتای فرانسوی‌اش با عصبانیت سفیر آمریکا را احضار کرد. از زمان شروع افشاگری‌ها وجهه آمریکا در آلمان و اروپا به شدت خدشه‌دار شده است. بسیاری از مذاکره‌کنندگان اتحادیه اروپا رغبت خود برای بحث درباره توافقنامه تجارت آزاد با آمریکا را از دست داده‌اند و مایلند ابتدا تکلیف روابط کلی دو طرف مشخص شود.
همان روز که مرکل به اوباما تلفن زد پارلمان اروپا توصیه کرد اتحادیه اروپا توافق خود با آمریکا برای سهیم شدن در پایگاه داده‌های انتقال پول را به حالت تعلیق درآورد. هنگامی که رهبران اروپا در 24 اکتبر برای شرکت در اجلاس سران گردهم آمدند موضوع جاسوسی آمریکا در دستور کار قرار نداشت اما اکثر آنها دوست داشتند با جدیت درباره آن بحث کنند.