مرگ تدریجی

به نظر می‌رسد جو زمین مشابه 800 هزار سال پیش است. با وجود اینکه نسل بشر در حدود 200 هزار سال تکامل یافته اما سوابق هسته یخی جزئیات پیچیده‌ای از تاریخ سیاره زمین را هزاران سال پیش از وجود انسان‌ها نشان می‌دهد. دانشمندان با حفاری بیش از سه کیلومتر در لایه‌های یخی گرینلند و قطب جنوب چگونگی تغییرات دما و سطح دی‌اکسید کربن اتمسفریک را از آن زمان تاکنون بررسی کردند. بر اساس این سوابق، اتمسفر و هوایی که ما نفس می‌کشیم هیچ‌گاه به اندازه امروز مملو از دی‌اکسید کربن نبوده است. برای نخستین‌بار در تاریخ، در ماه آوریل سطح متوسط ماهانه دی‌اکسیدکربن در جو از 410 پی‌پی‌ام عبور کرد. رکورد جدید اتفاقی به ثبت نرسیده است. سرعت تبدیل هوایی که بشر تنفس می‌کند به دی‌اکسید کربن در دو قرن گذشته به بالاترین سطح خود رسیده که این موضوع به دلیل افزایش جمعیت بوده است. این تغییر عواقب ترسناک و اجتناب‌ناپذیری دارد. تحقیقات نشان می‌دهد این روند می‌تواند منجر به مرگ ده‌ها هزار نفر بر اثر آلودگی شده، سطح آب دریاها را افزایش داده، موج‌های گرمایی سوزانی را ایجاد کرده و موجب وقوع توفان‌های شدیدی شود. کاترین هایهو، دانشمند اقلیمی در این خصوص می‌گوید در 800 هزار سال گذشته میانگین سطح دی‌اکسید کربن جهانی بین 170 و 280 پی‌پی‌ام در نوسان بوده است و از زمانی که بشر از سوخت‌های فسیلی در عصر صنعتی استفاده کرده بود، اوضاع به کلی تغییر کرد. تنها در عصر صنعتی ارقام از مرز 300 پی‌پی‌ام عبور کرد. اولین باری که غلظت به 400‌ پی‌پی‌ام رسید در سال 2013 بود و از آن زمان همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد. دانشمندان در خصوص آخرین‌باری که سطح CO2 تا این حد بالا بوده با هم اختلاف نظر دارند. برخی معتقدند این اتفاق در عصر پلیوسن (2 تا 6 /4 میلیون سال پیش) رخ داده، زمانی که سطح دریا دست‌کم 60 تا 80 فوت بالاتر از سطح کنونی بود. برخی نیز بر این باورند که این رویداد در عصر میوسن (10 تا 14 میلیون سال قبل) اتفاق افتاده، هنگامی که دریاها 100 فوت از امروز بالاتر بودند. در سوابق 800 هزار سال پیش، حدود هزار سال طول کشید تا سطح CO2 35 پی‌پی‌ام افزایش یابد. در حال حاضر میانگین افزایش میزان CO2 بیش از دو پی‌پی‌ام در سال بوده که این به آن معناست که در 45 سال آینده (اگر زودتر رخ ندهد) میانگین سطح CO2 به 500 پی‌پی‌ام خواهد رسید. دمای جهان درواقع رابطه بسیار نزدیکی با سطح CO2 اتمسفریک دارد. اثرات بالقوه میانگین دمای بالاتر شامل مرگ هزاران نفر از امواج گرمایی، سرطان ریه و بیماری‌های گوارشی ناشی از افزایش آلودگی و نرخ بالاتر آلرژی و آسم و شیوع بیماری‌های منتقل‌‌شونده از   حشرات می‌شود. سطح بالای CO2 همچنین موجب تشدید آلودگی اوزونی می‌شود. بر اساس پژوهشی که در سال 2008 صورت گرفت به ازای هر درجه افزایش دمای ناشی از دی‌اکسید کربن، برآورد می‌شود آلایندگی اوزونی باعث افزایش بیماری‌های تنفسی نظیر آسم می‌شود. بر اساس پژوهش‌های اخیر در مجموع آلودگی هوا سالانه جان 9 میلیون نفر را می‌گیرد.