تغییر جهت

  زهرا مسافر: تولید فولاد ایران امسال به 30 میلیون تن می‌رسد. این را آمارهای وزارت صنعت، معدن و تجارت می‌گویند؛ هر چند نسبت به سال گذشته، هیچ رشدی نداشته و حتی ممکن است که این رقم هم محقق نشود. گرمای تابستان و قطعی برق صنایع از جمله فولادی‌های انرژی‌بر، تمام نقشه‌ها برای رشد تولید فولاد در سال جاری را نقش بر آب کرد و با تعطیلی کارخانه‌ها در ماه‌های متوالی، روند تولید با کندی‌های بسیار مواجه شد؛ هر چند در تولید برخی محصولات فولادی، حتی توقف تولید هم به چشم می‌خورد. حالا هم که مدت زمان زیادی است که صنایع به‌خصوص فولادی‌ها، سوز زمستانی را احساس کرده‌اند. دولت به آنها اعلام کرده که شاید در ماه‌های سرد زمستانی کشور با کمبود گاز مواجه شود و باز هم زخم‌های آن، دامن صنعت فولاد را بگیرد. البته برخی از صنایع تمهیداتی را برای مقابله با این سرمای ماندگار در صنعت فولاد آن هم در اولین سال از قرن جدید که به نظر نمی‌رسد کمبود برق باید معضل بزرگی برای تولیدکنندگان باشد، اندیشیده‌اند؛ اما در نهایت همه با موضوعی مواجه خواهند شد که باز هم برنامه‌های تولید آنها را دچار خدشه خواهد کرد. بر این اساس، تولیدکنندگان فولادی تلاش کرده‌اند تا برای حفظ سودهایی که طی سال‌های اخیر کسب کرده‌اند، اقدام به کیفی‌سازی محصولات خود کنند تا بلکه از محل ایجاد ارزش افزوده بالاتر در خطوط تولیدی خود، بتوانند کاهش سود ناشی از افت تولید را جبران کنند. بر این اساس یکی از استراتژی‌های اصلی بسیاری از فولادسازان از جمله فولاد مبارکه این است که کم‌کم از کمیت تولیدات خود آن هم در شرایط کنونی فاصله گرفته و بیشتر به تولید ورق‌ها و محصولاتی بپردازند که نیازهای اصلی صنایع پایین‌دستی را تشکیل می‌دهند و دولت سالانه برای واردات آنها، هزینه گزافی می‌پردازد. اینجاست که آنها هم تصمیم گرفته‌اند از این بازار سهمی داشته باشند و به جای اینکه اجازه دهند ارز برای واردات این محصولات از کشور خارج شود، بخشی از نیازهای داخلی را آنها تامین کنند. البته نیم‌نگاهی هم به بازارهای صادراتی دارند که اکنون تشنه برخی محصولات خاص و باکیفیت است. در واقع، فولاد مبارکه به عنوان یکی از شرکت‌های فولادی پیشرو، این تصمیم را با برنامه‌ریزی‌های خود عملیاتی کرده و قرار است که به سمت تولید محصولاتی برود که بتواند علاوه بر اینکه نیاز بازار را پاسخ دهد، ارزش افزوده بیشتری را هم برای این کمپانی بزرگ تامین کند. هر چه باشد، در حال حاضر بخشی از فولادهای کیفی مورد نیاز کشور که در صنایع پایین‌دستی مورد استفاده قرار می‌گیرند، از طریق واردات و از سوی تولیدکنندگان خارجی تامین می‌شوند که این قسمت از بازار که از سوی واردات تامین می‌شود، بخش جذابی برای تولیدکنندگان داخلی است که سهمی از این بازار داشته باشند و بتوانند با تولید محصول، آنها نیز جای بخشی از واردات را بگیرند. به این ترتیب است که تولید محصولات فولادی کیفی در دستور کار آنها قرار گرفته و زمینه‌ای برای پیگیری این موضوع از سوی تولیدکنندگان داخلی فولاد مطرح شده است. آن‌گونه که مقامات ارشد فولاد مبارکه می‌گویند ارتقای کیفیت، خود می‌تواند زمینه مهیا شدن شرایط برای صادرات و به‌تبع آن ایجاد ارزش افزوده بالاتر و ارزآوری را هم فراهم کند؛ چراکه اگر محصولات کیفی وارد بازار داخلی شود، بعد از تامین نیاز داخلی قابلیت صادرات هم خواهند داشت و این کار ارزآوری برای کشور را به همراه دارد.