چتر استاندارد روی سر غذا

شاید صنعت غذا را بتوان مهم‌ترین صنعتی دانست که مخاطبانش، 80 میلیون نفر از جمعیت ایران است؛ صنعتی که نه‌تنها به امنیت غذایی کشور گره‌خورده بلکه امنیت ملی را هم به نوعی به خود متصل کرده است. پس اهمیتش همین بس که توجه به آن، تمرکز بر حفظ امنیت در کشور است. شاید به همین خاطر باشد که خودکفایی و استقلال در حوزه غذایی، از جمله مهم‌ترین مواردی است که همه دولت‌ها و حکومت‌ها در سراسر جهان به آن توجه جدی دارند. در این میان تولید غذا به تنهایی نمی‌تواند مولفه امنیت ملی را به بهترین شکل حفظ کند و زمینه‌ساز توسعه پایدار شود بلکه باید در کنار تولید به اندازه غذا، استانداردها را هم رعایت کرد و تولید کیفی را مدنظر قرار داد؛ موضوعی که در برخی موارد از سوی تولیدکنندگان نادیده گرفته می‌شود و برخی حتی به تولیدات بدون استاندارد هم روی می‌آورند. البته آمارها اکنون حکایت از آن دارد که استانداردهای صنایع غذایی در ایران تا حدود زیادی منطبق بر استانداردهای جهانی است و این استانداردها، کاملاً مورد تایید سازمان‌های بین‌المللی فعال در حوزه صنعت غذا در دنیاست. این آمار در شرایط فعلی، 70 درصد را نشان می‌دهد و 30‌درصدی هم که با استانداردهای جهانی مطابقت ندارد، مربوط به شرایط خاص کشورهای اسلامی از جمله ایران و مرتبط با استانداردهای صنایع غذایی «حلال» است. حتی این استانداردها در صنعت غذا، گاهی پا را فراتر از سطوح بین‌المللی گذاشته و پیشرفته‌تر از دنیاست به نحوی که به‌رغم استانداردهای سختگیرانه و حرفه‌ای موجود در صنایع غذایی کشورهای اروپایی، اکنون برخی از کالاهای وارداتی به ایران از سوی این کشور، در حوزه صنعت غذا برگشت داده شده و اجازه ورود به کشور را نمی‌یابند. نکته دیگری که می‌توان در حوزه صنعت غذا به آن اشاره کرد، اثرگذاری مستقیم استانداردها بر کیفیت محصولات تولیدشده است به این معنا که اگر محصولات تولیدی در صنعت غذا از کیفیت لازم در سایه استانداردها برخوردار نباشند، نه‌تنها از سوی مصرف‌کنندگان مورد استقبال قرار نمی‌گیرند بلکه فضا به گونه‌ای پیش می‌رود که اسراف در این حوزه هم بیش از حد نرمال به چشم می‌خورد. آن‌گونه که برآوردهای فائو نشان می‌دهد، هر سال 3 /1 میلیارد تن غذا در جهان هدر می‌رود که ۳۵ میلیون تن از این رقم معادل 7 /2 درصد در ایران دور ریخته می‌شود. پس ایران از جمله کشورهایی است که هر سال درصد بالایی از مواد غذایی تولیدی را هدر می‌دهد به طوری که هر روز به ازای هر نفر 134 کیلوکالری غذا در ایران هدر می‌رود. البته گزارش‌های غیررسمی نشان می‌دهد 35 درصد محصولات کشاورزی تولیدی در ایران هدر رفته و بر این اساس از 100 میلیون تن محصول کشاورزی تولیدی در کشور 35 میلیون تن در سال دور ریخته می‌شود. این رقم معادل غذای 15 میلیون نفر است. به هر حال موضوع استانداردها در صنعت غذا از آنجا حائز اهمیت است که با سلامت و امنیت مردم گره‌ خورده است.