بوی بهبود

کمتر کسی در این مسئله تردید دارد که رسیدن به توافق با غرب و به‌طور مشخص با آمریکا به‌گونه‌ای که به رفع تحریم‌ها منجر شود، آثار مثبت زیادی برای اقتصاد ایران دارد و می‌تواند یک شوک مثبت کوتاه‌مدت به اقتصاد وارد و مسیر اصلاحات ساختاری را هموارتر کند.

بااین‌حال حداقل دو گروه با مذاکره و توافق مخالفت دارند؛ عده‌ای که هرگونه مذاکره با آمریکا را خلاف ایدئولوژی سیاسی خود می‌دانند و برداشتشان از رفتن پای میز مذاکره نشان دادن ضعف و بالا بردن دست‌ها به نشانه تسلیم است و گروه دیگری که ذی‌نفع تداوم تحریم هستند و به‌واسطه محدودیت‌های گسترده تجاری کشور توانسته‌اند در این سال‌ها به سودهای سرشار و بادآورده‌ای دست پیدا کنند. این دو گروه در توافق با آمریکا خود را بازنده می‌پندارند، هرچند در عالم واقع شاید این‌گونه نباشد.

بااین‌حال سخن کارشناسان اقتصادی نشان می‌دهد که ایران بیش از هر زمان دیگری برای کاهش آلام ناشی از ناترازی‌های متعدد نیازمند رفع تحریم و درواقع مذاکره است و باید برای رسیدن به آن تلاش کند و بتواند با چانه‌زنی رفع تمامی تحریم‌ها را با دادن حداقل امتیازهای ممکن کسب کند. رفع تحریم‌ها نه‌‌فقط رابطه اقتصاد ایران با غرب را که مسیر مراودات اقتصادی و مبادلات تجاری ما با دیگر کشورهای جهان حتی قدرت‌های مقابل آمریکا مانند چین را هم بهبود می‌بخشد و فرصت‌های تازه‌ای برای همکاری بیشتر با همسایگان و کشورهای منطقه فراهم می‌آورد.