یزد میراث جهانی شد
برای اولین بار یک زن به ریاست یک فدراسیون ورزشی رسید
یزد به عنوان یکی از نخستین شهرهای خشتی دنیا در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. شهر یزد که با بادگیرها و قنات‌هایش شناخته می‌شود و با خانه‌ها، بناها و کوچه‌های خشت و آجری، بزرگ‌ترین بافت تاریخی سالم شهرهای ایران را داراست، هجدهم تیرماه در چهل‌ویکمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
یزد به عنوان یکی از نخستین شهرهای خشتی دنیا در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. شهر یزد که با بادگیرها و قنات‌هایش شناخته می‌شود و با خانه‌ها، بناها و کوچه‌های خشت و آجری، بزرگ‌ترین بافت تاریخی سالم شهرهای ایران را داراست، هجدهم تیرماه در چهل‌ویکمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. پرونده این شهر تاریخی نزدیک به یک دهه در فهرست میراث موقت جهانی قرار داشت تا اینکه هفته گذشته سرانجام به فهرست میراث جهانی راه یافت تا بیست‌ودومین اثر تاریخی کشورمان در این فهرست باشد. البته یزد اولین شهر ایران است که در این فهرست به ثبت رسیده است. زیگورات چغازنبیل، سازه‌های تاریخی‌ـ‌آبی شوشتر، میدان نقش جهان، مسجد جامع اصفهان، تخت جمشید، پاسارگاد، تخت سلیمان، گنبد سلطانیه، بیستون، چهلستون، کاخ گلستان تهران و شهر سوخته در سیستان‌وبلوچستان از جمله آثاری هستند که پیش از این از ایران در فهرست میراث جهانی ثبت شده‌اند. روزنامه «ایران» در گزارشی درباره این رخداد، به نقل از فرهاد نظری، مدیرکل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی نوشت: «این ثبت نشان می‌دهد که یزد فقط متعلق به یزدی‌ها یا ایرانی‌ها نیست و میراث بشری است.» در ادامه آمده است: «به گفته فرهاد نظری، یزد سرآغاز ثبت جهانی شهرهای تاریخی در یونسکو است. او بیش از هرکجا «بندر تاریخی کنگ» را حائز معیارهای یونسکو برای ثبت در فهرست جهانی می‌داند. از سال‌های گذشته حرفهای زیادی درباره ثبت جهانی میبد و اردکان شنیده می‌شود. دامغان هم شانس جهانی شدن دارد. بافت تاریخی کرمان هم می‌توانست جزو این فهرست باشد اما تیغ نوسازی بین این شهر و یونسکو جدایی انداخت.»
♦♦♦
دهه آب در سالیان خشکسالی
این خبر خوش اما تنها خبری نبود که هفته گذشته از یزد در رسانه‌ها منعکس شد. نام استان یزد در میان خبرهای نگران‌کننده از وضعیت خشکسالی در نقاط مختلف کشور، خبری تلخ از این استان بود. محمد فاتحی، مدیرعامل آبفار یزد از تاثیرات مخرب و رو به رشد خشکسالی بر روستاهای استان در چندین سال گذشته خبر داد و در گفت‌وگو با ایسنا اعلام کرد: «قریب 700 روستا از مجموع یک‌هزار و 200 روستای استان، تحت پوشش شرکت آبفار قرار دارند ولی مابقی روستاها نیز از خدمات این شرکت بهره‌مند هستند. در مجموع تعداد 404 منبع آبی تامین‌کننده آب روستاها در استان وجود دارد که از این تعداد نزدیک به 100 منبع خشک و 80 منبع دیگر در آستانه خشک شدن قرار دارند. در شرایط فعلی اغلب روستاهایی که در دامنه کوهستان‌ها و مناطق مرتفع واقع شده‌اند دچار کمبود آب در بخش شرب و بهداشت هستند به طوری که در حال حاضر آب شرب بیش از 300 روستای استان که اغلب آنها در شهرستان تفت واقع شده‌اند، توسط تانکرهای سیار تامین می‌شود. از راهکارهای کوتاه‌مدت این شرکت می‌توان به جیره‌بندی، آبرسانی سیار، اجاره چاه‌های آب از بخش کشاورزی و دو‌شبکه‌ای کردن آب شرب بیش از 15 روستا و برنامه مدیریت مصرف اشاره کرد.» همین خبرگزاری در یک خبر تکان‌دهنده به نقل از شاهرخ فاتح، رئیس مرکز خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی کشور، نوشت: «۹۵ درصد مساحت کشور درگیر خشکسالی است. در بررسی‌های خشکسالی با استفاده از شاخص SPEI (شاخص بارش، تبخیر و تعرق) افزایش مدت دوره بررسی (۹-۴۸-۹۱- ۷۲ یا ۸۴ماهه)، بیانگر خشکسالی‌های اندوخته و تجمیع‌یافته‌ای است که در بستر طبیعت باقی مانده است. شاخص‌های بلندمدت خشکسالی در بسیاری از مناطق کشور می‌توانند انعکاسی کلی از شرایط ذخیره آبی آن مناطق باشند. بر همین اساس این نوع شاخص‌ها را می‌توان برای مجموع کشور بررسی و شرایط بلندمدت کشور را بر اساس آن رصد کرد. بر اساس شاخص SPEI، 84ماهه منتهی به پایان خرداد ۹۶، در مجموع حدود ۹۵ درصد از مساحت کشور با درجات مختلف خشکسالی مواجه هستند که از این میان 7 /9 درصد خشکسالی خفیف، 9 /40 درصد خشکسالی متوسط، ۳۲ درصد خشکسالی شدید و ۱۲ درصد از مساحت کشور خشکسالی بسیار شدید را تجربه می‌کنند. در این میان تنها حدود یک درصد از مساحت کشور با «ترسالی» همراه است و مابقی نواحی کشور از شرایط نرمال برخوردار هستند.» روزنامه «ایران» نیز نوشت: «با شدت گرفتن بحران آب در کشور که به اعتقاد کارشناسان عمده‌ترین دلیل آن سوءمدیریت در این حوزه است، بنیاد آب ایران در نامه‌ای به رئیس‌جمهوری با اشاره به هشدار کارشناسان از دو دهه قبل تاکنون درباره «وضع فوق‌العاده آب در کشور» بار دیگر هشدار داد و اعلام کرد هرگونه درنگ در تغییر شرایط موجود تنها شرایط را بدتر از آنچه اکنون مشاهده می‌شود می‌کند و باعث تشدید منازعات داخلی و مهاجرت‌های گسترده می‌شود.» در همین زمینه روزنامه «شهروند» نوشت: بنیاد آب ایران در نامه سرگشاده خود به رئیس‌جمهوری دو پیشنهاد مطرح کرده است: «۱- برای شروع همکاری و انجام اقدامات عملی در محورها و راهکارهای حل مساله آب، دهه ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۶ به‌عنوان دهه ملی اعلام شود و با پیش‌بینی همایش‌ها، مناسبت‌ها و سایر ابزارهای مناسب از خبرگان جامعه برای همکاری گسترده دعوت به عمل آید. ۲- زمینه‌های تشکیل تدریجی کمیسیون‌های همکاری ملی آب با حضور نخبگان مستقل و مورد وثوق برای رسیدگی به هر یک از موارد (حل بحران آب) در جایگاه نهادی مناسب فراهم شود.» ایسنا در خبری دیگر به نقل از جلیل مختار، نماینده آبادان در مجلس شورای اسلامی، نوشت: «در آبادان در نقاطی که آب شرب وجود دارد این آب با فاضلاب آمیخته شده و بدبو و لجنی است و در نقاطی که آب وجود ندارد با تانکر آبرسانی صورت می‌گیرد.»
♦♦♦
یک زن رئیس فدراسیون شد
هفته گذشته چند خبر تاثیرگذار در حوزه ورزش برای زنان اتفاق افتاد. یکی از این خبرها انتخاب زهرا اینچه‌درگاهی با اکثریت آرا به عنوان رئیس فدراسیون ژیمناستیک بود. بر اساس گزارش رسانه‌ها، مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک با ریاست مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش و جوانان، و با حضور محمدرضا داورزنی، معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفهای وزارت ورزش، در محل آکادمی ملی المپیک برگزار شد و زهرا اینچه‌درگاهی با کسب 24 رای برای مدت چهار سال به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد.
خبر دیگر این بود که اتحادیه جهانی کشتی پوشش بانوان محجبه را پذیرفت. ایسنا با اعلام این خبر، نوشت: «رقابت‌های کشتی کلاسیک بانوان (با پوشش کامل) با موافقت اتحادیه جهانی کشتی، از سوی ایران راه‌اندازی می‌شود. پس از پیشنهاد فدراسیون کشتی، مبنی بر برگزاری رقابت‌های کشتی آزاد کلاسیک بانوان (با لباس فرم ویژه و پوشیده) کمیته اجرایی اتحادیه جهانی کشتی در این مورد تصمیم‌گیری کرد. بر این اساس اتحادیه جهانی کشتی به فدراسیون کشتی ایران اعلام کرد که برگزاری این رقابت‌ها برای مسابقات ملی بانوان از سوی ایران پذیرفته شده است و از این پس ایران می‌تواند این مسابقات را برگزار کند.»
خبر ناگوار ورزش زنان اما خبر بیماری کیمیا علیزاده بود. او در مسابقات جهانی 2017 یک مدال نقره به دست آورد و نامش به عنوان اولین زن مدال‌آور المپیکی ایران و کسی که اولین مدال نقره تاریخ تکواندوی بانوان ایران را در مسابقات جهانی کسب کرده، در ایران درخشید. نام کیمیا به‌تازگی بار دیگر با کسب مدال برنز المپیک 2016 ریو مطرح شد، اما همزمان روزهای سختی برای این ورزشکار 19ساله کشورمان آغاز شد. او که از ناحیه دست‌وپا مصدوم شده بود، برای جراحی در بیمارستان بستری شد و با طولانی شدن زمان بستری، اخبار مختلفی درباره وضعیت جسمی‌اش در رسانه‌ها منتشر و تصحیح شد. درباره وضعیت جسمی این ورزشکار جوان، تسنیم به نقل از سارا جمهوری، پزشک تیم ملی تکواندو بانوان، نوشت: «بیماری علیزاده بیماری خاص و خطرناکی نیست و به زودی درمان می‌شود. حال کیمیا در حال حاضر خوب است و مشکلی ندارد. بیماری او ویروسی است که وارد بدنش شده و کاملاً تحت کنترل و درمان است. این ویروس مانند ویروس سرماخوردگی است و اصلاً نگران‌کننده نیست. از قول من اعلام شده که کیمیا با فلج موقت مواجه می‌شود که این‌گونه نیست و چنین چیزی وجود ندارد.» ایسنا نیز به نقل از غلامرضا نوروزی، رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی، نوشت: «کیمیا علیزاده هم تحت درمان است و کنار گذاشتن تکواندو هم به دلیل شرایط جسمانی‌اش پایه و اساس ندارد. روند درمان به خوبی در حال انجام است طبیعی است که به این زودی نمی‌تواند به تکواندو برگردد و باید دوران ریکاوری و نقاهت را پشت سر بگذارد. کسانی که از کنار گذاشتن تکواندو توسط او حرف می‌زنند، از شرایط بی‌خبر هستند.»
♦♦♦
قتل آتنای هفت‌ساله
پیدا شدن پیکر بی‌جان آتنا، دختربچه هفت‌ساله‌ای که در پارس‌آباد مغان به قتل رسیده، هفته گذشته در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به صورت گسترده منعکس شد. قتل دلخراش این دختربچه احساسات اهالی این شهر کوچک را که روزهای متمادی در جست‌وجوی او بودند، به‌شدت جریحه‌دار کرده است. آنها با تجمع مقابل مغازه قاتل خواستار مجازات او شده‌اند. روزنامه «همشهری» در گزارشی از این قتل نوشت: «28 خرداد امسال خبر گم‌شدن دختربچه هفت‌ساله‌ای به نام آتنا در میان مردم شهرستان پارس‌آباد استان اردبیل پیچید. پدر آتنا سال‌ها بود که در خیابان پزشکان دستفروشی می‌کرد و پوشاک می‌فروخت. روز حادثه هم آتنا کنار بساط پدرش بود که آن اتفاق شوم رخ داد. عبدالله طباطبایی، دادستان شهرستان پارس‌آباد، می‌گوید: آتنا زمان‌هایی که کنار بساط پدرش بود، برای استفاده از دستشویی یا خوردن آب به مغازه رنگرزی که در نزدیکی بساط پدرش بود، می‌رفت. صاحب مغازه مردی 40ساله بود که آتنا و پدرش را از مدت‌ها قبل می‌شناخت. آن روز هم بی‌آنکه پدرش متوجه شود، آتنا راهی مغازه مرد 40ساله شد... مرد رنگرز مدعی بود که از سرنوشت آتنا بی‌خبر است. حال آنکه بررسی‌های پلیسی نشان می‌داد که او پنج سابقه کیفری ازجمله کودک‌ربایی، تجاوز به‌عنف و اعمال منافی عفت داشته است. پنج روز از ناپدیدشدن دختربچه خردسال گذشته بود که بازپرس پرونده دستور بازداشت مرد رنگرز را صادر کرد و او برای بازجویی به اداره آگاهی منتقل شد. طباطبایی می‌گوید: متهم در همه مراحل بازجویی اظهار بی‌گناهی می‌کرد، با این حال بررسی‌های گسترده و شبانه‌روزی و بازبینی حدود 60 ساعت فیلم دوربین‌های مداربسته جای شکی باقی نگذاشته بود که آتنا در مقابل مغازه او ناپدید شده... در نهایت این مرد به قتل آتنا اعتراف کرد.» تسنیم به نقل از ناصر عتباتی، دادستان عمومی و انقلاب استان اردبیل، خبر داد که تیم پزشکی قانونی آثار آزار و اذیت جنسی را تایید کرده است. ایسنا نیز به نقل از دادستان پارس‌آباد از اعتراف قاتل آتنا به قتلی دیگر خبر داد و نوشت: «ما با یک قاتل سریالی مواجه هستیم.»
