تاریخ انتشار:
برنامه مجلس برای راهاندازی پالایشگاه بندرعباس
فانوس برای پیدا کردن ستاره خلیج فارس
قرار است بروند و ببینند «ستاره خلیج فارس» چه شده که همچنان خاموش است.
پالایشگاهی که جزو سندهای افتخاری دولت نهم بود و وزیر نفتش هامانه بارها گفته بود از سال 1384 این دولت دنبال این است که ستاره خلیج سهساله چراغش برای کل کشور روشن شود. اما هنوز کار نیمه رها شده؛ طرح متوقفشده و هیچ خبری از ادامه یافتن ساخت پالایشگاه نیست.
نمایندگان کمیسیون انرژی مجلس هشتم تلاشهای بسیاری کردند که دولت احمدینژاد به قولش متعهد بماند و طرح را نیمه رها نکند؛ اما موفق نبودند. حالا مجلس نهمیها ماموریت را به کمیسیون برنامه و بودجه دادند و قرار شده چند نفری از این کمیسیون بروند و ببینند که یکی از اصلیترین منافع ملی در صنعت پالایشگاهی به خاطر «چند میلیارد دلار» خوابیده است و اگر قانع شدند بیایند تهران و برای این پروژه نیمهرهاشده بندرعباسیها، «حتی اگر دولت هم مخالف بود»، بودجهای تعیین کنند تا سال 1392 پروژه تمام شود و آماده بهرهبرداری. در دولت نهم طبق وعدههایی که مجلس هفتمیها و دولتیها برای تامین مالی ستاره خلیج دادند، قرار بود طرح در سه سال به بهرهبرداری برسد. پالایشگاه قرار بود میعانات گازی 360هزار بشکهای داشته باشد. اما بعد از بالا گرفتن تب اجرای اصل 44، افرادی در دولت پیشنهاد واگذاری سهام ستاره خلیج فارس به بخش خصوصی را مطرح کردند و نزدیک به 51 درصد سهم آن به یک شرکت اندونزیایی واگذار شد تا با استفاده از مشاوران ایتالیایی و مشارکت پیمانکاران ایرانی کار جلو رود. داستان تحریم که بالا گرفت مشاور خارجی از ادامه کار عذرخواهی کرد و پس از آن، شرکت اندونزیایی از پروژه خارج شد و سهم خود را به شرکای داخلی واگذار کرد و قرار شد طرح توسط داخلیها به مرحله اجرا درآید و زمانبندی طرح به 36ماهه رسید.
برای تامین بودجه این طرح قرار شد دولت از طریق وام و فاینانس به بخش خصوصی داخلی کمک کند. قسط اول وام پرداخت شد. قرار شد پرداخت اقساط دوم در اوایل دولت دهم اجرا شود اما این بهانه مطرح شد که چه کسی تضمین بازپرداخت وامها را داشته باشد؟ کمیسیون انرژی مجلس هشتم بسیار سعی کرد راهی بینابینی پیدا کند تا هر یک از شرکا به نسبت سهم خود، وامها را تضمین کنند. کار به بنبست رسید و پروژه از آبان 89 متوقف شد. جایی که این میزان در موردش شعار داده بودند که قرار است بیش از شش هزار نفر در آن شاغل شوند. کمیسیون انرژی مجلس هشتم در نهایت گزارش داد ستاره خلیج فارس با پیشرفتی در حدود 35 درصد، به تعطیلی کامل رسید و حتی خرید تجهیزات آن نیز متوقف شد. به قول وزیر نفت دولت نهم احمدینژاد وزیریهامانه «از عجایب دیگر اینکه، در این فاصله، همه مقامات ذیربط و غیرذیربط از این پروژه بازدید کرده و از نحوه اجرا و پیشرفت طرح، اظهار رضایت داشتند و این در حالی است که نه از پرداخت پول خبری شد و نه شخصی، دلایل این امر را جویا شد و متاسفانه فریاد هیچ یک از مدیران و مسوولان طرح نیز راه به جایی نبرد.»
مجلس از سازمان بازرسی خواست تا در این باره گزارشی بدهد. اما این سازمان در بین پروندههای ریز و درشتش به این موضوع توجهی نکرد. دیوان محاسبات در تفریغ بودجه سال 1389 گزارشی داد یکی از کلیدیترین طرحهای پالایشگاهی با سهامداری 49درصدی دولت تعطیل شده است و اگر این طرح در سال 1390 اجرا شود، چه میزان ضرر مالی به خاطر همین تعطیلی کارگاههای ساخت و ساز یکساله روی دست وزارت نفت میماند.
پرونده در مجلس مختومه شد و دیگر کسی از ستاره خلیج فارس صحبتی نکرد. حالا اگر اتفاقی نیفتد میگویند قرار است این هفته برنامه و بودجههای مجلس نهم بروند و از این طرح بزرگ دیدن کنند. شاید کاری کنند در بودجه 1391 تا حداقل شعار دولت نهمیها در دولت یازدهم نیامده، عملیاتی شود.
نمایندگان کمیسیون انرژی مجلس هشتم تلاشهای بسیاری کردند که دولت احمدینژاد به قولش متعهد بماند و طرح را نیمه رها نکند؛ اما موفق نبودند. حالا مجلس نهمیها ماموریت را به کمیسیون برنامه و بودجه دادند و قرار شده چند نفری از این کمیسیون بروند و ببینند که یکی از اصلیترین منافع ملی در صنعت پالایشگاهی به خاطر «چند میلیارد دلار» خوابیده است و اگر قانع شدند بیایند تهران و برای این پروژه نیمهرهاشده بندرعباسیها، «حتی اگر دولت هم مخالف بود»، بودجهای تعیین کنند تا سال 1392 پروژه تمام شود و آماده بهرهبرداری. در دولت نهم طبق وعدههایی که مجلس هفتمیها و دولتیها برای تامین مالی ستاره خلیج دادند، قرار بود طرح در سه سال به بهرهبرداری برسد. پالایشگاه قرار بود میعانات گازی 360هزار بشکهای داشته باشد. اما بعد از بالا گرفتن تب اجرای اصل 44، افرادی در دولت پیشنهاد واگذاری سهام ستاره خلیج فارس به بخش خصوصی را مطرح کردند و نزدیک به 51 درصد سهم آن به یک شرکت اندونزیایی واگذار شد تا با استفاده از مشاوران ایتالیایی و مشارکت پیمانکاران ایرانی کار جلو رود. داستان تحریم که بالا گرفت مشاور خارجی از ادامه کار عذرخواهی کرد و پس از آن، شرکت اندونزیایی از پروژه خارج شد و سهم خود را به شرکای داخلی واگذار کرد و قرار شد طرح توسط داخلیها به مرحله اجرا درآید و زمانبندی طرح به 36ماهه رسید.
برای تامین بودجه این طرح قرار شد دولت از طریق وام و فاینانس به بخش خصوصی داخلی کمک کند. قسط اول وام پرداخت شد. قرار شد پرداخت اقساط دوم در اوایل دولت دهم اجرا شود اما این بهانه مطرح شد که چه کسی تضمین بازپرداخت وامها را داشته باشد؟ کمیسیون انرژی مجلس هشتم بسیار سعی کرد راهی بینابینی پیدا کند تا هر یک از شرکا به نسبت سهم خود، وامها را تضمین کنند. کار به بنبست رسید و پروژه از آبان 89 متوقف شد. جایی که این میزان در موردش شعار داده بودند که قرار است بیش از شش هزار نفر در آن شاغل شوند. کمیسیون انرژی مجلس هشتم در نهایت گزارش داد ستاره خلیج فارس با پیشرفتی در حدود 35 درصد، به تعطیلی کامل رسید و حتی خرید تجهیزات آن نیز متوقف شد. به قول وزیر نفت دولت نهم احمدینژاد وزیریهامانه «از عجایب دیگر اینکه، در این فاصله، همه مقامات ذیربط و غیرذیربط از این پروژه بازدید کرده و از نحوه اجرا و پیشرفت طرح، اظهار رضایت داشتند و این در حالی است که نه از پرداخت پول خبری شد و نه شخصی، دلایل این امر را جویا شد و متاسفانه فریاد هیچ یک از مدیران و مسوولان طرح نیز راه به جایی نبرد.»
مجلس از سازمان بازرسی خواست تا در این باره گزارشی بدهد. اما این سازمان در بین پروندههای ریز و درشتش به این موضوع توجهی نکرد. دیوان محاسبات در تفریغ بودجه سال 1389 گزارشی داد یکی از کلیدیترین طرحهای پالایشگاهی با سهامداری 49درصدی دولت تعطیل شده است و اگر این طرح در سال 1390 اجرا شود، چه میزان ضرر مالی به خاطر همین تعطیلی کارگاههای ساخت و ساز یکساله روی دست وزارت نفت میماند.
پرونده در مجلس مختومه شد و دیگر کسی از ستاره خلیج فارس صحبتی نکرد. حالا اگر اتفاقی نیفتد میگویند قرار است این هفته برنامه و بودجههای مجلس نهم بروند و از این طرح بزرگ دیدن کنند. شاید کاری کنند در بودجه 1391 تا حداقل شعار دولت نهمیها در دولت یازدهم نیامده، عملیاتی شود.
دیدگاه تان را بنویسید